Η αντίστροφη μέτρηση από τον Δεκέμβρη
Δημήτρης Παπαδημούλης, Έθνος της ΚΥΡΙΑΚΗΣ, Δημοσιευμένο: 2009-06-14
Αργήσαμε να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας με αποτέλεσμα να δεχθούμε ισχυρό πλήγμα, λέει ο Δ.Παπαδημούλης στο Εθνος
Αργήσαμε ως οφείλαμε να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας και αυτό έδωσε το δικαίωμα στους αντιπάλους μας να μας συκοφαντήσουν, με αποτέλεσμα να δεχθούμε ισχυρό πλήγμα στην εικόνα μας Με την επισήμανση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ«έχασε καθαρά», δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετος στο σενάριο της διάσπασης του ΣΥΝ, αφήνοντας ωστόσο το υπονοούμενο ότι ελάχιστοι από την πλειοψηφία το εύχονται ή το επιδιώκουν.
Ο κ. Παπαδημούλης εκτιμά ότι «μουτζούρωσαν» την εικόνα του κόμματος τα μισόλογα των πρώτων ημερών στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, ότι η διαδικασία συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου ήταν επιζήμια και ότι υπήρξε διάχυση του ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος εμμέσως αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις Αλαβάνου - Τσίπρα -θεωρεί ότι η αντικατάσταση του Α. Τσίπρα στο ντιμπέιτ προκάλεσε επιζήμια σύγχυση- και υπάρχουν δυσλειτουργίες και ερωτήματα.
Τελικά το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν κατώτερο των προσδοκιών, ήττα ή απλώς υποχώρηση δυνάμεων;
Οφείλουμε να δούμε το εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς τα χρωματιστά γυαλιά της σκοπιμότητας. Να δούμε τι έφταιξε και να το αλλάξουμε με ευθύνη, συλλογικότητα και τόλμη. Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε και μάλιστα καθαρά. Ο στρουθοκαμηλισμός είναι επιζήμιος. Πήραμε 4,7%, για πρώτη φορά κάτω και από το ποσοστό των βουλευτικών εκλογών. Μόλις πριν από τρεις μήνες οι δημοσκοπήσεις μάς έδιναν διψήφιο ποσοστό. Οι συλλογικοί μας στόχοι για την εκλογή τριών τουλάχιστον ευρωβουλευτών ήταν τότε ρεαλιστικοί και εφικτοί. Οφείλουμε, λοιπόν, να δώσουμε πειστικές απαντήσεις. Γιατί μέσα σε τρεις μήνες πήγαμε από το 10% - 12% στο 4,7%; Μπορούμε να ανακάμψουμε. Αρκεί να σταματήσουμε την κλάψα και τις υπεκφυγές και να δρομολογήσουμε με τόλμη, συλλογικότητα και αλληλεγγύη τις αλλαγές που απαιτούνται.
Θεωρείτε ότι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα γεγονότα του Δεκεμβρίου σας έκανε ζημιά;
Στη νεανική έκρηξη του Δεκεμβρίου οφείλαμε από την πρώτη στιγμή μια ξεκάθαρη στάση. «Δίπλα στους μαζικούς ειρηνικούς αγώνες της νέας γενιάς - Απολύτως και κατηγορηματικά αντίθετοι με τα φαινόμενα βίας». Ενα κατεξοχήν κόμμα μη βίας, ο ΣΥΝ, στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε ως «συνοδοιπόρος των κουκουλοφόρων». Είναι ολοφάνερο ότι αυτό μας έκανε σοβαρή ζημιά.
Η συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου πιστεύετε ότι επηρέασε το αρνητικό αποτέλεσμα της κάλπης;
Η διαδικασία συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου ήταν τραυματική και επιζήμια. Το κριτήριο της αποτελεσματικής εκπροσώπησης στην κοινωνία θυσιάστηκε στον βωμό προφανών εσωκομματικών σκοπιμοτήτων. Τα μέλη του ΣΥΝ αντιστάθηκαν. Το 70%-30%, παρά τη σκληρή πόλωση, έγινε 49%-43%, αλλά ο στόχος της ηγετικής ομάδας επετεύχθη. Ακολούθησαν τα γνωστά με τη δεύτερη θέση στο ευρωψηφοδέλτιο, τα οποία χειροτέρεψαν την κατάσταση, θολώνοντας την αριστερή ευρωπαϊκή μας πολιτική. Προειδοποίησα έγκαιρα, αλλά δυστυχώς δεν εισακούστηκα.
Το «κοινό σπίτι» του Συνασπισμού όμως απαιτεί συνύπαρξη, αλληλεγγύη και ενότητα, παρά τις διαφορές. Μια Αριστερά που ευαγγελίζεται την αλληλεγγύη και την αξιοκρατία στην κοινωνία και αρνείται να την κάνει πράξη στους κόλπους της, απλώς δεν πείθει ή πείθει πολύ λιγότερους. Ολοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι βρέθηκα, όλους αυτούς τους μήνες, στην πρώτη γραμμή της μάχης για να πάμε όσο πιο ψηλά γίνεται στις ευρωεκλογές. Ομως, έστω και εκ των υστέρων, ερωτώ: Πιστεύουν ακόμη οι πρωταγωνιστές αυτών των επιλογών ότι έπραξαν το σωστό;
Πριν από έναν χρόνο οι δημοσκοπήσεις σάς έδιναν 15% έως 18%. Σήμερα ξαναγυρίσατε στο 5%...
Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που έθεσε η δημοσκοπική μας «άνοιξη». Τότε είχα επισημάνει: «Εχουν αέρα τα πανιά μας, αλλά δεν παίρνουν αέρα τα μυαλά μας». Φοβάμαι πως η έμμεση αυτή προτροπή δεν εισακούστηκε.
Ο «οργανωμένος» ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε ανέτοιμος να απαντήσει στις απαιτήσεις του «κοινωνικού» ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυρίας. Χάθηκε μία ιστορική ευκαιρία για μια μεγάλη, σύγχρονη Αριστερά, ανταγωνιστική προς τον δικομματισμό και τις δεξιόστροφες πολιτικές.
Ακόμη και τώρα πάντως, υπάρχουν τα περιθώρια, υπό προϋποθέσεις, για την ανακοπή και την αντιστροφή της πτωτικής πορείας.
Εχει πολιτικό μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ και μήπως ο ΣΥΝ ασφυκτιά μέσα από αυτή τη συνεργασία;
Ενας Συνασπισμός, ισχυρός, σύγχρονος, συσπειρωμένος, που προβάλλει την ανανεωτική του ταυτότητα, το πρόγραμμά του, τον αριστερό ευρωπαϊσμό του, την οικολογική του πολιτική και που συνθέτει δημιουργικά τα ρεύματα που υπάρχουν στις γραμμές του, είναι προϋπόθεση για έναν καλύτερο και ισχυρότερο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που ζήσαμε το τελευταίο διάστημα ήταν η αποσυσπείρωση και διάχυση του Συνασπισμού στο όνομα μιας εκδοχής για τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. O ΣΥΡΙZA είναι και πρέπει να παραμείνει μια πολιτική συμμαχία. Ο ΣΥΝ οφείλει να ανακτήσει στο πλαίσιό της τον ρόλο που του αναλογεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διευρυνθεί προς τον οικολογικό και τον αριστερό σοσιαλιστικό χώρο. Να λειτουργεί πιο δημοκρατικά, υπερβαίνοντας φαινόμενα συγκεντρωτισμού, παραγοντισμού και γραφειοκρατίας.
Φοβάστε το ενδεχόμενο της διάσπασης ή της περιθωριοποίησης του κόμματος;
Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος στο σενάριο της διάσπασης. Ο ΣΥN είναι το κοινό μας σπίτι, όπου δεν χωρούν ιδιοκτησιακά σύνδρομα. Μπορούμε όχι μόνο να αποφύγουμε την περιθωριοποίηση αλλά και να ανακάμψουμε. Αρκεί να μετατρέψουμε γρήγορα και συλλογικά το μήνυμα της κάλπης σε θετικές αλλαγές τόσο στην πολιτική, όσο και στην λειτουργία μας.
Το μοντέλο της δυαδικής εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ έχει επιτύχει ή κατά τη γνώμη σας προκάλεσε δυσλειτουργίες και αγκυλώσεις;
Είχα έως πρόσφατα την εντύπωση ότι ο Αλέκος και ο Αλέξης συνεργάζονται άριστα, όπως οφείλουν στο πλαίσιο των διακριτών τους ρόλων. Πολύ περισσότερο που ο Αλέκος Αλαβάνος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην προεδρία του ΣΥΝ. Εκτιμώ ότι η αντικατάσταση του Αλέξη στο ντιμπέιτ την τελευταία στιγμή προκάλεσε τριβές και επιζήμια σύγχυση.
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Το έλλειμμα μεταναστευτικής πολιτικής αφορά μόνο τον ανταγωνισμό Ν.Δ. - ΛΑΟΣ;
Ασφαλώς όχι. Αποτελεί ένα εντεινόμενο πρόβλημα, που απαιτεί προτάσεις και παρεμβάσεις από όλους, φυσικά και από την Αριστερά. Χρειάζεται με κυβερνητική πρωτοβουλία σοβαρός διακομματικός διάλογος και εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης πολιτικής. Η δική μας Αριστερά καλείται να εμβαθύνει τις προτάσεις της για τη διαμόρφωση μιας πιο σφαιρικής προσέγγισης. Η ξενοφοβική, δημαγωγική και απλουστευτική προσέγγιση του ΛΑΟΣ δεν αναχαιτίζεται αποτελεσματικά με αντίστροφες απλουστεύσεις.
Αργήσαμε ως οφείλαμε να ξεκαθαρίσουμε τη στάση μας και αυτό έδωσε το δικαίωμα στους αντιπάλους μας να μας συκοφαντήσουν, με αποτέλεσμα να δεχθούμε ισχυρό πλήγμα στην εικόνα μας Με την επισήμανση ότι ο ΣΥΡΙΖΑ«έχασε καθαρά», δηλώνει κατηγορηματικά αντίθετος στο σενάριο της διάσπασης του ΣΥΝ, αφήνοντας ωστόσο το υπονοούμενο ότι ελάχιστοι από την πλειοψηφία το εύχονται ή το επιδιώκουν.
Ο κ. Παπαδημούλης εκτιμά ότι «μουτζούρωσαν» την εικόνα του κόμματος τα μισόλογα των πρώτων ημερών στα γεγονότα του Δεκεμβρίου, ότι η διαδικασία συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου ήταν επιζήμια και ότι υπήρξε διάχυση του ΣΥΝ στον ΣΥΡΙΖΑ. Τέλος εμμέσως αναγνωρίζει ότι υπάρχει πρόβλημα στις σχέσεις Αλαβάνου - Τσίπρα -θεωρεί ότι η αντικατάσταση του Α. Τσίπρα στο ντιμπέιτ προκάλεσε επιζήμια σύγχυση- και υπάρχουν δυσλειτουργίες και ερωτήματα.
Τελικά το εκλογικό αποτέλεσμα ήταν κατώτερο των προσδοκιών, ήττα ή απλώς υποχώρηση δυνάμεων;
Οφείλουμε να δούμε το εκλογικό αποτέλεσμα, χωρίς τα χρωματιστά γυαλιά της σκοπιμότητας. Να δούμε τι έφταιξε και να το αλλάξουμε με ευθύνη, συλλογικότητα και τόλμη. Ας μην παίζουμε με τις λέξεις. Στις ευρωεκλογές ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε και μάλιστα καθαρά. Ο στρουθοκαμηλισμός είναι επιζήμιος. Πήραμε 4,7%, για πρώτη φορά κάτω και από το ποσοστό των βουλευτικών εκλογών. Μόλις πριν από τρεις μήνες οι δημοσκοπήσεις μάς έδιναν διψήφιο ποσοστό. Οι συλλογικοί μας στόχοι για την εκλογή τριών τουλάχιστον ευρωβουλευτών ήταν τότε ρεαλιστικοί και εφικτοί. Οφείλουμε, λοιπόν, να δώσουμε πειστικές απαντήσεις. Γιατί μέσα σε τρεις μήνες πήγαμε από το 10% - 12% στο 4,7%; Μπορούμε να ανακάμψουμε. Αρκεί να σταματήσουμε την κλάψα και τις υπεκφυγές και να δρομολογήσουμε με τόλμη, συλλογικότητα και αλληλεγγύη τις αλλαγές που απαιτούνται.
Θεωρείτε ότι η στάση του ΣΥΡΙΖΑ στα γεγονότα του Δεκεμβρίου σας έκανε ζημιά;
Στη νεανική έκρηξη του Δεκεμβρίου οφείλαμε από την πρώτη στιγμή μια ξεκάθαρη στάση. «Δίπλα στους μαζικούς ειρηνικούς αγώνες της νέας γενιάς - Απολύτως και κατηγορηματικά αντίθετοι με τα φαινόμενα βίας». Ενα κατεξοχήν κόμμα μη βίας, ο ΣΥΝ, στοχοποιήθηκε και συκοφαντήθηκε ως «συνοδοιπόρος των κουκουλοφόρων». Είναι ολοφάνερο ότι αυτό μας έκανε σοβαρή ζημιά.
Η συγκρότηση του ευρωψηφοδελτίου πιστεύετε ότι επηρέασε το αρνητικό αποτέλεσμα της κάλπης;
Η διαδικασία συγκρότησης του ευρωψηφοδελτίου ήταν τραυματική και επιζήμια. Το κριτήριο της αποτελεσματικής εκπροσώπησης στην κοινωνία θυσιάστηκε στον βωμό προφανών εσωκομματικών σκοπιμοτήτων. Τα μέλη του ΣΥΝ αντιστάθηκαν. Το 70%-30%, παρά τη σκληρή πόλωση, έγινε 49%-43%, αλλά ο στόχος της ηγετικής ομάδας επετεύχθη. Ακολούθησαν τα γνωστά με τη δεύτερη θέση στο ευρωψηφοδέλτιο, τα οποία χειροτέρεψαν την κατάσταση, θολώνοντας την αριστερή ευρωπαϊκή μας πολιτική. Προειδοποίησα έγκαιρα, αλλά δυστυχώς δεν εισακούστηκα.
Το «κοινό σπίτι» του Συνασπισμού όμως απαιτεί συνύπαρξη, αλληλεγγύη και ενότητα, παρά τις διαφορές. Μια Αριστερά που ευαγγελίζεται την αλληλεγγύη και την αξιοκρατία στην κοινωνία και αρνείται να την κάνει πράξη στους κόλπους της, απλώς δεν πείθει ή πείθει πολύ λιγότερους. Ολοι γνωρίζουν και αναγνωρίζουν ότι βρέθηκα, όλους αυτούς τους μήνες, στην πρώτη γραμμή της μάχης για να πάμε όσο πιο ψηλά γίνεται στις ευρωεκλογές. Ομως, έστω και εκ των υστέρων, ερωτώ: Πιστεύουν ακόμη οι πρωταγωνιστές αυτών των επιλογών ότι έπραξαν το σωστό;
Πριν από έναν χρόνο οι δημοσκοπήσεις σάς έδιναν 15% έως 18%. Σήμερα ξαναγυρίσατε στο 5%...
Δυστυχώς, δεν καταφέραμε να ανταποκριθούμε στις προκλήσεις που έθεσε η δημοσκοπική μας «άνοιξη». Τότε είχα επισημάνει: «Εχουν αέρα τα πανιά μας, αλλά δεν παίρνουν αέρα τα μυαλά μας». Φοβάμαι πως η έμμεση αυτή προτροπή δεν εισακούστηκε.
Ο «οργανωμένος» ΣΥΡΙΖΑ βρέθηκε ανέτοιμος να απαντήσει στις απαιτήσεις του «κοινωνικού» ΣΥΡΙΖΑ και της συγκυρίας. Χάθηκε μία ιστορική ευκαιρία για μια μεγάλη, σύγχρονη Αριστερά, ανταγωνιστική προς τον δικομματισμό και τις δεξιόστροφες πολιτικές.
Ακόμη και τώρα πάντως, υπάρχουν τα περιθώρια, υπό προϋποθέσεις, για την ανακοπή και την αντιστροφή της πτωτικής πορείας.
Εχει πολιτικό μέλλον ο ΣΥΡΙΖΑ και μήπως ο ΣΥΝ ασφυκτιά μέσα από αυτή τη συνεργασία;
Ενας Συνασπισμός, ισχυρός, σύγχρονος, συσπειρωμένος, που προβάλλει την ανανεωτική του ταυτότητα, το πρόγραμμά του, τον αριστερό ευρωπαϊσμό του, την οικολογική του πολιτική και που συνθέτει δημιουργικά τα ρεύματα που υπάρχουν στις γραμμές του, είναι προϋπόθεση για έναν καλύτερο και ισχυρότερο ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που ζήσαμε το τελευταίο διάστημα ήταν η αποσυσπείρωση και διάχυση του Συνασπισμού στο όνομα μιας εκδοχής για τη λειτουργία του ΣΥΡΙΖΑ. O ΣΥΡΙZA είναι και πρέπει να παραμείνει μια πολιτική συμμαχία. Ο ΣΥΝ οφείλει να ανακτήσει στο πλαίσιό της τον ρόλο που του αναλογεί. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να διευρυνθεί προς τον οικολογικό και τον αριστερό σοσιαλιστικό χώρο. Να λειτουργεί πιο δημοκρατικά, υπερβαίνοντας φαινόμενα συγκεντρωτισμού, παραγοντισμού και γραφειοκρατίας.
Φοβάστε το ενδεχόμενο της διάσπασης ή της περιθωριοποίησης του κόμματος;
Είμαι κατηγορηματικά αντίθετος στο σενάριο της διάσπασης. Ο ΣΥN είναι το κοινό μας σπίτι, όπου δεν χωρούν ιδιοκτησιακά σύνδρομα. Μπορούμε όχι μόνο να αποφύγουμε την περιθωριοποίηση αλλά και να ανακάμψουμε. Αρκεί να μετατρέψουμε γρήγορα και συλλογικά το μήνυμα της κάλπης σε θετικές αλλαγές τόσο στην πολιτική, όσο και στην λειτουργία μας.
Το μοντέλο της δυαδικής εξουσίας στον ΣΥΡΙΖΑ έχει επιτύχει ή κατά τη γνώμη σας προκάλεσε δυσλειτουργίες και αγκυλώσεις;
Είχα έως πρόσφατα την εντύπωση ότι ο Αλέκος και ο Αλέξης συνεργάζονται άριστα, όπως οφείλουν στο πλαίσιο των διακριτών τους ρόλων. Πολύ περισσότερο που ο Αλέκος Αλαβάνος έπαιξε καθοριστικό ρόλο στην εκλογή του Αλέξη Τσίπρα στην προεδρία του ΣΥΝ. Εκτιμώ ότι η αντικατάσταση του Αλέξη στο ντιμπέιτ την τελευταία στιγμή προκάλεσε τριβές και επιζήμια σύγχυση.
ΜΕΤΑΝΑΣΤΕΥΣΗ
Το έλλειμμα μεταναστευτικής πολιτικής αφορά μόνο τον ανταγωνισμό Ν.Δ. - ΛΑΟΣ;
Ασφαλώς όχι. Αποτελεί ένα εντεινόμενο πρόβλημα, που απαιτεί προτάσεις και παρεμβάσεις από όλους, φυσικά και από την Αριστερά. Χρειάζεται με κυβερνητική πρωτοβουλία σοβαρός διακομματικός διάλογος και εφαρμογή μιας ολοκληρωμένης πολιτικής. Η δική μας Αριστερά καλείται να εμβαθύνει τις προτάσεις της για τη διαμόρφωση μιας πιο σφαιρικής προσέγγισης. Η ξενοφοβική, δημαγωγική και απλουστευτική προσέγγιση του ΛΑΟΣ δεν αναχαιτίζεται αποτελεσματικά με αντίστροφες απλουστεύσεις.
