Σε τροχιά σύγκρουσης ΗΠΑ - Ισραήλ
Ελένη Τσερεζόλε, Αυγή της Κυριακής, Δημοσιευμένο: 2009-07-26
"Δεν αποδεχόμαστε οι Εβραίοι να μην έχουν το δικαίωμα να ζουν και να κτίζουν οπουδήποτε στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Τέτοιου είδους περιορισμοί είναι απαράδεκτοι. Η ενωμένη Ιερουσαλήμ είναι η πρωτεύουσα του εβραϊκού λαού και του κράτους του Ισραήλ, στην οποία η κυριαρχία μας δεν πρέπει να αμφισβητείται".
Τάδε έφη ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου αναφερόμενος στις "συστάσεις" της αμερικανικής κυβέρνησης να βάλει τέλος στη συνέχιση των εβραϊκών οικισμών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. "Φανταστείτε τι θα γινόταν αν κάποιος υπαινισσόταν ότι οι εβραίοι δεν μπορούν να ζήσουν ή να γίνουν ιδιοκτήτες σε ορισμένες γειτονιές του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Παρισιού ή της Ρώμης", συνέχισε ο ίδιος. "Η διεθνής κοινότητα σίγουρα θα αγανακτούσε. Με τον ίδιο τρόπο, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε έναν κανόνα αυτού του είδους σχετικά με την Ανατολική Ιερουσαλήμ".
Το "μήλον της έριδος", η Ανατολική Ιερουσαλήμ, διεκδικείται από τους Παλαιστίνιους ως πρωτεύουσα του μελλοντικού τους κράτους. Στόχος της ισραηλινής πλευράς είναι η δημιουργία τετελεσμένων στην ανατολική πλευρά της πόλης, στην περίπτωση που, κάποια στιγμή, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για κάποια τελική διευθέτηση. Πάντως η στάση του Νετανιάχου δεν πρέπει να ξαφνιάζει, γιατί δεν έχει αλλάξει ούτε κατά το ελάχιστο: τον περασμένο Μάιο, όταν επέστρεψε από την Ουάσινγκτον, όπου είχε συναντηθεί για πρώτη φορά με τον Μπάρακ Ομπάμα, είχε δηλώσει: "Η Ιερουσαλήμ είναι και θα παραμείνει η πρωτεύουσα του Ισραήλ και ποτέ δεν θα διαιρεθεί". "Λέω εδώ αυτό ακριβώς το οποίο είπα και μέσα στο Οβάλ Γραφείο στον Λευκό Οίκο... Πάντως, μετά την επίσκεψη αυτήν στις ΗΠΑ, το σπουδαίο είναι ότι επέστρεψα στο Ισραήλ", συνέχισε, κάνοντας και χιούμορ.
Προοδευτικά, οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών χειροτερεύουν, καθώς φαίνεται ότι, για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Ουάσινγκτον αποφάσισε να στείλει σαφές μήνυμα "στοπ στους οικισμούς" στην ισραηλινή πλευρά - προκαλώντας πάντως απορίες, γιατί το θέμα αυτό είναι το πιο ακανθώδες της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης... Η στάση αυτή του Ισραηλινού πρωθυπουργού είναι εξόχως προκλητική, αν αναλογιστεί κανείς ότι η διεθνής κοινότητα δεν έχει ποτέ αναγνωρίσει την προσάρτηση αυτού του τμήματος της πόλης τον Ιούνιο του 1967. Ωστόσο αυτή η απομόνωση δεν εμπόδισε τη δημιουργία εβραϊκών οικισμών, όπου ζουν πλέον 200.000 Ισραηλινοί...
Φαίνεται λοιπόν ότι η "χρυσή περίοδος" της διακυβέρνησης Μπους, όταν οι νεοσυντηρητικοί εκτελούσαν σχεδόν τις επιθυμίες των σκληρών του ισραηλινού Λικούντ, ανατρέποντας ακόμη και πάγιες αρχές της αμερικανικής, μεσανατολικής πολιτικής (π.χ. τη μη αναγνώριση των οικισμών της Δυτικής Όχθης), έχει παρέλθει. Την περασμένη εβδομάδα συνέβη και κάτι που θα ήταν αδιανόητο την εποχή Μπους τζούνιορ. Ο Μάικλ Όρεν, πρεσβευτής του Ισραήλ στην Ουάσινγκτον, εκλήθη στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου αναγκάστηκε να δώσει εξηγήσεις σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησής του να δώσει το "πράσινο φως" στην οικοδόμηση είκοσι κατοικιών στη σικ γειτονιά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, στη Σεΐχ Τζάρα, στη θέση ενός ξενοδοχείου που ο αμερικανός εκατομμυριούχος Ίρβιν Μόσκοβιτς είχε αγοράσει πριν από 24 χρόνια. Η αμερικανική πλευρά θέλησε με τον τρόπο αυτό να δείξει ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες κάθε άλλο παρά καλοδεχούμενες είναι στη συγκεκριμένη συγκυρία, κατά την οποία ο Μπάρακ Ομπάμα προωθεί το πάγωμα των εβραϊκών οικισμών στα εδάφη που κατέκτησε το Ισραήλ κατά τον πόλεμο των Έξι Ημερών, τον Ιούνιο του 1967.
Μέχρι τώρα, η διαφωνία των δύο πλευρών αφορούσε κυρίως τη Δυτική Όχθη - από την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση Ομπάμα αποφάσισε να την επεκτείνει στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Από κοντά, αναφορικά με αυτή την επικριτική ως προς το Ισραήλ αμερικανική στάση, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που διά στόματος της σουηδικής προεδρίας ζήτησε από το Τελ Αβίβ να απόσχει από "προκλητικές ενέργειες" που σχετίζονται με την εποικιστική δραστηριότητα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, μεταξύ των οποίων οι κατεδαφίσεις κτιρίων και οι εξώσεις ενοίκων από αυτά. Παράλληλα, Γαλλία και Γερμανία έκαναν παρεμφερείς εκκλήσεις, με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Μπούντεσταγκ, Ρούπρεχτ Πόλεντς, να τονίζει ότι ο στόχος του Ισραήλ για ασφαλή σύνορα μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη λύση των δύο κρατών. Αν το Ισραήλ δεν σταματήσει να ανεγείρει οικισμούς, διατρέχει τον κίνδυνο "να αυτοχειριασθεί σταδιακά ως δημοκρατικό κράτος", είπε ο Πόλεντς.
Πραπαγανδιστική χρήση του... Χίτλερ για δικαιολόγηση των οικισμών!
Η περίπτωση τώρα της περιοχής του ξενοδοχείου Shepherd είναι χαρακτηριστική πολλών άλλων παρεμφερών περιπτώσεων που οδήγησαν στην ανέγερση εβραϊκών κατοικιών: Το σπίτι και ο κήπος είναι περίπου επτά στρέμματα και ανήκαν στον Μεγάλο Μουφτή της Παλαιστίνης, Χατζ Αμίν αλ Χουσεΐνι. Ο Μουφτής έχτισε το σπίτι γύρω στο 1940, αλλά ο ίδιος δεν κατοίκησε ποτέ εκεί. Το νοίκιασε σε μια οικογένεια Παλαιστινίων και μετά σε άλλους, οι οποίοι το μετέτρεψαν σε ξενοδοχείο. Αργότερα, η οικογένεια το πούλησε σε ξένους - με τελευταίο αγοραστή τον Ίρβιν Μόσκοβιτς, που αγοράζει συστηματικά εδώ και δεκαετίες ακίνητα στην ανατολική πλευρά της πόλης. Και μπορεί οι αγορές αυτές βάσει του ισραηλινού δικαίου να είναι νομότυπες, βάσει όμως του διεθνούς δικαίου είναι προβληματικές, ακριβώς λόγω της μονομερούς προσάρτησης του 1967 και της διεθνούς καταδίκης.
Τώρα, στην προπαγανδιστική του προσπάθεια να μετριάσει τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές επικρίσεις για τον εποικισμό της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, το Ισραήλ χρησιμοποιεί το "χαρτί" των σχέσεων του τότε μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ, Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί, με τον Αδόλφο Χίτλερ. Έτσι, ο υπουργός Εξωτερικών, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, συμβούλεψε τους Ισραηλινούς πρεσβευτές να κυκλοφορήσουν μία φωτογραφία του 1941, που απεικονίζει τον Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί δίπλα στον Αδόλφο Χίτλερ στο Βερολίνο. Σκοπός του Λίμπερμαν, σύμφωνα με ισραηλινό αξιωματούχο, είναι να "ντροπιάσει" τις δυτικές κυβέρνησεις τόσο ώστε να μετριάσουν την πίεση προς το Ισραήλ προκειμένου να παγώσει σχέδιο εποικισμού σε εδάφη που ανήκουν στην οικογένεια του Μουφτή στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αυτός είναι ο διακηρυγμένος στόχος. Η ουσία όμως πηγαίνει πολύ βαθύτερα.
Σε συνάντησή του με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ, στις 6 Ιουλίου, ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου υπέπιπτε σε ένα γλωσσικό ατόπημα, το οποίο όμως ήταν εξόχως αποκαλυπτικό των προθέσεών του. Αναφερόμενος στο αίτημα που του μετέφερε ο Στάινμαγιερ περί παύσης των οικισμών στη Δυτική Όχθη, απάντησε ότι κάτι τέτοιο θα καθιστούσε την περιοχή "judenrein" - πρόκειται για το ναζιστικό όρο που σήμαινε περιοχή "εκκαθαρισμένη από τους Εβραίους". Ο συνομιλητής του περιορίστηκε να κουνήσει το κεφάλι του, σύμφωνα με πηγή προσκείμενη στον Γερμανό υπουργό.
Ήταν η πρώτη φορά που Ισραηλινός πρωθυπουργός έκανε χρήση αυτού του φορτισμένου όρου, που εγκαθιδρύει έναν παραλληλισμό μεταξύ της διάλυσης των εβραϊκών οικισμών και του ναζιστικού αντισημιτισμού. Μάλιστα, σύμφωνα με τη "Χααρέτζ", ο Νετανιάχου ενεθάρρυνε τους υπουργούς του να χρησιμοποιούν τον όρο αυτό στην επιχειρηματολογία τους για την υπεράσπιση των οικισμών στη Δυτική Όχθη και την πίεση προς τους Παλαιστίνιους να αναγνωρίσουν το Ισραήλ ως "εβραϊκό κράτος" (γιατί πλέον, στη λογική του "Μπίμπι", όπως είναι το υποκοριστικό του Νετανιάχου, δεν αρκεί η αναγνώριση του Ισραήλ από την ΟΑΠ το 1993). Το περιστατικό καταδικάστηκε, μόλις έγινε γνωστό, από Ισραηλινούς αξιωματούχους, ένας από τους οποίους είναι και ο πρώην πρέσβης του Ισραήλ στη Γερμανία, Άβι Πρίμορ: "Κανείς, ούτε καν οι Παλαιστίνιοι, δεν ζητά να γίνει ’judenrein’ η Δυτική Όχθη. Είναι πολύ πιθανό εβραίοι να ζήσουν εκεί στο μέλλον, αλλά όχι αυτό το κομμάτι γης να παραμείνει υπό ισραηλινό έλεγχο". Ο ίδιος κατήγγειλε την "αλόγιστη χρήση του όρου του Ολοκαυτώματος"...
Η τακτική της κυβέρνησης Νετανιάχου είναι σαφής -συνδέει σημερινές συνθήκες με το τραυματικό, για τον εβραϊκό λαό, παρελθόν, προκειμένου να εξυπηρετήσει πολιτικάντικες (και παράνομες, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο) ανάγκες. Ωστόσο, προσφεύγοντας σε παραλληλισμούς τού σήμερα με το ναζιστικό παρελθόν, ουσιαστικά παίζει με τη φωτιά, γιατί έτσι δίνει το "πράσινο φως" σε όσους συστηματικά επιχειρούν να ταυτίζουν την επιθετική ισραηλινή πολιτική (εισβολές σε Δ. Όχθη, Γάζα, σε στρατόπεδα προσφύγων κ.α.) με ναζιστική συμπεριφορά...
Τάδε έφη ο ισραηλινός πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου αναφερόμενος στις "συστάσεις" της αμερικανικής κυβέρνησης να βάλει τέλος στη συνέχιση των εβραϊκών οικισμών στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. "Φανταστείτε τι θα γινόταν αν κάποιος υπαινισσόταν ότι οι εβραίοι δεν μπορούν να ζήσουν ή να γίνουν ιδιοκτήτες σε ορισμένες γειτονιές του Λονδίνου, της Νέας Υόρκης, του Παρισιού ή της Ρώμης", συνέχισε ο ίδιος. "Η διεθνής κοινότητα σίγουρα θα αγανακτούσε. Με τον ίδιο τρόπο, δεν μπορούμε να αποδεχθούμε έναν κανόνα αυτού του είδους σχετικά με την Ανατολική Ιερουσαλήμ".
Το "μήλον της έριδος", η Ανατολική Ιερουσαλήμ, διεκδικείται από τους Παλαιστίνιους ως πρωτεύουσα του μελλοντικού τους κράτους. Στόχος της ισραηλινής πλευράς είναι η δημιουργία τετελεσμένων στην ανατολική πλευρά της πόλης, στην περίπτωση που, κάποια στιγμή, Ισραηλινοί και Παλαιστίνιοι καθίσουν στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων για κάποια τελική διευθέτηση. Πάντως η στάση του Νετανιάχου δεν πρέπει να ξαφνιάζει, γιατί δεν έχει αλλάξει ούτε κατά το ελάχιστο: τον περασμένο Μάιο, όταν επέστρεψε από την Ουάσινγκτον, όπου είχε συναντηθεί για πρώτη φορά με τον Μπάρακ Ομπάμα, είχε δηλώσει: "Η Ιερουσαλήμ είναι και θα παραμείνει η πρωτεύουσα του Ισραήλ και ποτέ δεν θα διαιρεθεί". "Λέω εδώ αυτό ακριβώς το οποίο είπα και μέσα στο Οβάλ Γραφείο στον Λευκό Οίκο... Πάντως, μετά την επίσκεψη αυτήν στις ΗΠΑ, το σπουδαίο είναι ότι επέστρεψα στο Ισραήλ", συνέχισε, κάνοντας και χιούμορ.
Προοδευτικά, οι σχέσεις μεταξύ των δύο πλευρών χειροτερεύουν, καθώς φαίνεται ότι, για πρώτη φορά εδώ και πάρα πολλά χρόνια, η Ουάσινγκτον αποφάσισε να στείλει σαφές μήνυμα "στοπ στους οικισμούς" στην ισραηλινή πλευρά - προκαλώντας πάντως απορίες, γιατί το θέμα αυτό είναι το πιο ακανθώδες της ισραηλινο-παλαιστινιακής διένεξης... Η στάση αυτή του Ισραηλινού πρωθυπουργού είναι εξόχως προκλητική, αν αναλογιστεί κανείς ότι η διεθνής κοινότητα δεν έχει ποτέ αναγνωρίσει την προσάρτηση αυτού του τμήματος της πόλης τον Ιούνιο του 1967. Ωστόσο αυτή η απομόνωση δεν εμπόδισε τη δημιουργία εβραϊκών οικισμών, όπου ζουν πλέον 200.000 Ισραηλινοί...
Φαίνεται λοιπόν ότι η "χρυσή περίοδος" της διακυβέρνησης Μπους, όταν οι νεοσυντηρητικοί εκτελούσαν σχεδόν τις επιθυμίες των σκληρών του ισραηλινού Λικούντ, ανατρέποντας ακόμη και πάγιες αρχές της αμερικανικής, μεσανατολικής πολιτικής (π.χ. τη μη αναγνώριση των οικισμών της Δυτικής Όχθης), έχει παρέλθει. Την περασμένη εβδομάδα συνέβη και κάτι που θα ήταν αδιανόητο την εποχή Μπους τζούνιορ. Ο Μάικλ Όρεν, πρεσβευτής του Ισραήλ στην Ουάσινγκτον, εκλήθη στο υπουργείο Εξωτερικών, όπου αναγκάστηκε να δώσει εξηγήσεις σχετικά με την απόφαση της κυβέρνησής του να δώσει το "πράσινο φως" στην οικοδόμηση είκοσι κατοικιών στη σικ γειτονιά της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, στη Σεΐχ Τζάρα, στη θέση ενός ξενοδοχείου που ο αμερικανός εκατομμυριούχος Ίρβιν Μόσκοβιτς είχε αγοράσει πριν από 24 χρόνια. Η αμερικανική πλευρά θέλησε με τον τρόπο αυτό να δείξει ότι τέτοιου είδους πρωτοβουλίες κάθε άλλο παρά καλοδεχούμενες είναι στη συγκεκριμένη συγκυρία, κατά την οποία ο Μπάρακ Ομπάμα προωθεί το πάγωμα των εβραϊκών οικισμών στα εδάφη που κατέκτησε το Ισραήλ κατά τον πόλεμο των Έξι Ημερών, τον Ιούνιο του 1967.
Μέχρι τώρα, η διαφωνία των δύο πλευρών αφορούσε κυρίως τη Δυτική Όχθη - από την περασμένη εβδομάδα η κυβέρνηση Ομπάμα αποφάσισε να την επεκτείνει στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Από κοντά, αναφορικά με αυτή την επικριτική ως προς το Ισραήλ αμερικανική στάση, και η Ευρωπαϊκή Ένωση, που διά στόματος της σουηδικής προεδρίας ζήτησε από το Τελ Αβίβ να απόσχει από "προκλητικές ενέργειες" που σχετίζονται με την εποικιστική δραστηριότητα στην Ανατολική Ιερουσαλήμ, μεταξύ των οποίων οι κατεδαφίσεις κτιρίων και οι εξώσεις ενοίκων από αυτά. Παράλληλα, Γαλλία και Γερμανία έκαναν παρεμφερείς εκκλήσεις, με τον πρόεδρο της κοινοβουλευτικής επιτροπής εξωτερικών υποθέσεων της Μπούντεσταγκ, Ρούπρεχτ Πόλεντς, να τονίζει ότι ο στόχος του Ισραήλ για ασφαλή σύνορα μπορεί να επιτευχθεί μόνο μέσα από τη λύση των δύο κρατών. Αν το Ισραήλ δεν σταματήσει να ανεγείρει οικισμούς, διατρέχει τον κίνδυνο "να αυτοχειριασθεί σταδιακά ως δημοκρατικό κράτος", είπε ο Πόλεντς.
Πραπαγανδιστική χρήση του... Χίτλερ για δικαιολόγηση των οικισμών!
Η περίπτωση τώρα της περιοχής του ξενοδοχείου Shepherd είναι χαρακτηριστική πολλών άλλων παρεμφερών περιπτώσεων που οδήγησαν στην ανέγερση εβραϊκών κατοικιών: Το σπίτι και ο κήπος είναι περίπου επτά στρέμματα και ανήκαν στον Μεγάλο Μουφτή της Παλαιστίνης, Χατζ Αμίν αλ Χουσεΐνι. Ο Μουφτής έχτισε το σπίτι γύρω στο 1940, αλλά ο ίδιος δεν κατοίκησε ποτέ εκεί. Το νοίκιασε σε μια οικογένεια Παλαιστινίων και μετά σε άλλους, οι οποίοι το μετέτρεψαν σε ξενοδοχείο. Αργότερα, η οικογένεια το πούλησε σε ξένους - με τελευταίο αγοραστή τον Ίρβιν Μόσκοβιτς, που αγοράζει συστηματικά εδώ και δεκαετίες ακίνητα στην ανατολική πλευρά της πόλης. Και μπορεί οι αγορές αυτές βάσει του ισραηλινού δικαίου να είναι νομότυπες, βάσει όμως του διεθνούς δικαίου είναι προβληματικές, ακριβώς λόγω της μονομερούς προσάρτησης του 1967 και της διεθνούς καταδίκης.
Τώρα, στην προπαγανδιστική του προσπάθεια να μετριάσει τις αμερικανικές και ευρωπαϊκές επικρίσεις για τον εποικισμό της Ανατολικής Ιερουσαλήμ, το Ισραήλ χρησιμοποιεί το "χαρτί" των σχέσεων του τότε μεγάλου Μουφτή της Ιερουσαλήμ, Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί, με τον Αδόλφο Χίτλερ. Έτσι, ο υπουργός Εξωτερικών, Άβιγκντορ Λίμπερμαν, συμβούλεψε τους Ισραηλινούς πρεσβευτές να κυκλοφορήσουν μία φωτογραφία του 1941, που απεικονίζει τον Χατζ Αμίν αλ-Χουσεϊνί δίπλα στον Αδόλφο Χίτλερ στο Βερολίνο. Σκοπός του Λίμπερμαν, σύμφωνα με ισραηλινό αξιωματούχο, είναι να "ντροπιάσει" τις δυτικές κυβέρνησεις τόσο ώστε να μετριάσουν την πίεση προς το Ισραήλ προκειμένου να παγώσει σχέδιο εποικισμού σε εδάφη που ανήκουν στην οικογένεια του Μουφτή στην Ανατολική Ιερουσαλήμ. Αυτός είναι ο διακηρυγμένος στόχος. Η ουσία όμως πηγαίνει πολύ βαθύτερα.
Σε συνάντησή του με τον Γερμανό υπουργό Εξωτερικών, Φρανκ Βάλτερ Στάινμαγιερ, στις 6 Ιουλίου, ο πρωθυπουργός Μπέντζαμιν Νετανιάχου υπέπιπτε σε ένα γλωσσικό ατόπημα, το οποίο όμως ήταν εξόχως αποκαλυπτικό των προθέσεών του. Αναφερόμενος στο αίτημα που του μετέφερε ο Στάινμαγιερ περί παύσης των οικισμών στη Δυτική Όχθη, απάντησε ότι κάτι τέτοιο θα καθιστούσε την περιοχή "judenrein" - πρόκειται για το ναζιστικό όρο που σήμαινε περιοχή "εκκαθαρισμένη από τους Εβραίους". Ο συνομιλητής του περιορίστηκε να κουνήσει το κεφάλι του, σύμφωνα με πηγή προσκείμενη στον Γερμανό υπουργό.
Ήταν η πρώτη φορά που Ισραηλινός πρωθυπουργός έκανε χρήση αυτού του φορτισμένου όρου, που εγκαθιδρύει έναν παραλληλισμό μεταξύ της διάλυσης των εβραϊκών οικισμών και του ναζιστικού αντισημιτισμού. Μάλιστα, σύμφωνα με τη "Χααρέτζ", ο Νετανιάχου ενεθάρρυνε τους υπουργούς του να χρησιμοποιούν τον όρο αυτό στην επιχειρηματολογία τους για την υπεράσπιση των οικισμών στη Δυτική Όχθη και την πίεση προς τους Παλαιστίνιους να αναγνωρίσουν το Ισραήλ ως "εβραϊκό κράτος" (γιατί πλέον, στη λογική του "Μπίμπι", όπως είναι το υποκοριστικό του Νετανιάχου, δεν αρκεί η αναγνώριση του Ισραήλ από την ΟΑΠ το 1993). Το περιστατικό καταδικάστηκε, μόλις έγινε γνωστό, από Ισραηλινούς αξιωματούχους, ένας από τους οποίους είναι και ο πρώην πρέσβης του Ισραήλ στη Γερμανία, Άβι Πρίμορ: "Κανείς, ούτε καν οι Παλαιστίνιοι, δεν ζητά να γίνει ’judenrein’ η Δυτική Όχθη. Είναι πολύ πιθανό εβραίοι να ζήσουν εκεί στο μέλλον, αλλά όχι αυτό το κομμάτι γης να παραμείνει υπό ισραηλινό έλεγχο". Ο ίδιος κατήγγειλε την "αλόγιστη χρήση του όρου του Ολοκαυτώματος"...
Η τακτική της κυβέρνησης Νετανιάχου είναι σαφής -συνδέει σημερινές συνθήκες με το τραυματικό, για τον εβραϊκό λαό, παρελθόν, προκειμένου να εξυπηρετήσει πολιτικάντικες (και παράνομες, σύμφωνα με το διεθνές δίκαιο) ανάγκες. Ωστόσο, προσφεύγοντας σε παραλληλισμούς τού σήμερα με το ναζιστικό παρελθόν, ουσιαστικά παίζει με τη φωτιά, γιατί έτσι δίνει το "πράσινο φως" σε όσους συστηματικά επιχειρούν να ταυτίζουν την επιθετική ισραηλινή πολιτική (εισβολές σε Δ. Όχθη, Γάζα, σε στρατόπεδα προσφύγων κ.α.) με ναζιστική συμπεριφορά...
