Τα μέλη του ΣΥΝ δεν ψάχνουν για καινούργια κάρτα
Δημήτρης Παπαδημούλης, Συνέντευξη στον Ανδρέα Παπαδόπουλο, Κυριακάτικη Αυγή, Δημοσιευμένο: 2009-11-15
Λίγες μέρες μετά τις εκλογές και έχουμε αρχίσει να μετράμε τις χάντρες της αθέτησης δεσμεύσεων από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, υπογραμμίζει ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Δημήτρης Παπαδημούλης, προβλέποντας ότι από τον Φεβρουάριο η Ελλάδα θα μπει στην πιο στενή και ασφυκτική επιτήρηση που έχει τεθεί ποτέ μέλος της Ευρωζώνης. Ενόψει και της σημερινής συνεδρίασης της ΚΠΕ, ο Δ. Παπαδημούλης υποστηρίζει η ενδεχόμενη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ σε ενιαίο φορέα, παραβιάζει το ιδρυτικό συμβόλαιο του ΣΥΝ. Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ δεν κρύβει τη δυσαρέσκειά του για την τελευταία παρέμβαση του Αλ. Αλαβάνου και εύχεται ο πρώην πρόεδρος του ΣΥΝ "να βρει γρήγορα τον τρόπο να συμβάλλει στη συλλογική προσπάθεια".
* “Λεφτά υπάρχουν”, έλεγε προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου. Τι συνέβη στο Γιουρογκρούπ και το Εκοφίν;
Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει μπροστά της ένα οδυνηρό τρίπτυχο: πολύ κακά δημόσια οικονομικά, πλήρης αναξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών και τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό της Κομισιόν. Τίποτε από αυτά δεν ήταν απρόβλεπτο. Οι κ. Τρισέ και Αλμούνια είπαν καθαρά: «δεν θα σας αφήσουμε μεν να πάτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διότι αυτό θα ήταν «σφαλιάρα» για το ευρώ, αλλά θα παίξουμε εμείς τον ρόλο του ΔΝΤ». Όπως όλα δείχνουν, τον επόμενο Φεβρουάριο, η Ελλάδα θα τεθεί με βάση την παράγραφο 9 του άρθρου 104 της Συνθήκης υπό την πιο στενή και ασφυκτική εποπτεία και επιτήρηση που έχει τεθεί ποτέ μέλος της Ευρωζώνης.
Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε ενδεχομένως προϋπολογισμό τριμήνων και όχι έτους για το 2010. Ότι κάθε μήνα θα έρχεται εδώ μια ομάδα υψηλόβαθμων υπαλλήλων της Κομισιόν και θα «ξεσκονίζει» τα ελληνικά βιβλία. Το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε προεκλογικά μια κατάσταση, με υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις που γνώριζε ότι δεν θα μπορεί να εφαρμόσει. Μετά τις εκλογές, σε ένα ατελείωτο κομπολόι, έχουμε να αρχίσει να μετράμε τις χάντρες της αθέτησης δεσμεύσεων.
* 40 ημέρες νέας διακυβέρνησης. Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματα;
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταναλώνει γρήγορα την πίστωση χρόνου και το κεφάλαιο ανοχής και εμπιστοσύνης που διαθέτει. Βρίσκεται ενώπιον σκληρών διλημμάτων και επιλογών. Δεν έχουμε την απαίτηση να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οφείλει όμως να τιμήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει πει «λεφτά υπάρχουν -το θέμα είναι που πηγαίνουν». Οφείλει να είναι συνεπής με τους λόγους του. Με στήριξη των ανέργων και ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Με αυξήσεις πραγματικά πάνω από τον πληθωρισμό στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και περιορισμό της φοροδιαφυγής και παραοικονομίας. Με τον περιορισμό δαπανών, που δεν είναι κοινωνικές και δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Με αναπτυξιακή αξιοποίηση των δημοσίων πόρων.
* Μπορεί να υπάρξει στοιχειώδης κοινωνική πολιτική δεδομένης της οικονομικής τρύπας και των αυστηρών οδηγιών από τις Βρυξέλλες;
Η Κομισιόν ζητά αξιόπιστες στατιστικές, να μειωθούν τα ελλείμματα, να μπει σε μια πορεία συμπίεσης το χρέος. Το από πού θα βρει τα έσοδα η ελληνική κυβέρνηση -αν θα τα πάρει από τους πλούσιους ή από τους φτωχούς, από τη φοροκλοπή, τη φοροδιαφυγή και τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές ή από τα μόνιμα υποζύγια του προϋπολογισμού- είναι θέμα δικό της. Το ποιες δαπάνες θα κόψει, τις πελατειακές και τις εξοπλιστικές ή τις δαπάνες για το κοινωνικό κράτος, είναι επίσης δική της επιλογή.
* Η αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση τι σημαίνει;
Αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση σημαίνει να μείνουμε πριν απʼ όλα συνεπείς σε όσα είπαμε προεκλογικά, με το πρόγραμμά μας. Από αυτή την αριστερή σκοπιά, όχι μόνο να ελέγχουμε και να κρίνουμε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, αλλά και να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες καταθέτοντας και διεκδικώντας τις δικές μας προτάσεις.
Αυτή την πολιτική τη διαμορφώνει με συλλογικότητα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Την περιέγραψε με επάρκεια ο Αλ. Τσίπρας από το βήμα της Βουλής, μιλώντας για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Την υπερψήφισε σχεδόν ομόφωνα στη μετεκλογική της συνεδρίαση η Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισμού. Το ζητούμενο είναι να την κάνουμε πράξη ολοένα και πιο αποτελεσματικά, και στους θεσμούς και στα κινήματα. Κι αυτό απαιτεί να ενισχύσουμε και τον προγραμματικό μας λόγο και την επαφή μας με την κοινωνία.
* Ο ΣΥΝ σκέφτεται την ψήφιση του κ. Παπούλια για μια δεύτερη θητεία;
Ο Αλ. Τσίπρας έχει επανειλημμένα μιλήσει πολύ θετικά για τον τρόπο που ασκεί ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα καθήκοντά του. Το ίδιο έκανε παλαιότερα και ο Αλ. Αλαβάνος. Κατά τα άλλα, όπως είναι αυτονόητο, η στάση μας θα καθοριστεί συλλογικά, στην ώρα της και από τα αρμόδια όργανα.
Να μην ακυρωθεί το ιδρυτικό συμβόλαιο του ΣΥΝ
* Μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τους σημερινούς όρους; Γιατί είστε αντίθετος με τη μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν απʼ όλα, χρωστά να μείνει συνεπής στο πρόγραμμα και την πολιτική που προβάλλαμε προεκλογικά. Απαιτείται εξωστρέφεια και άνοιγμα στην κοινωνία. Ο Συνασπισμός, το κόμμα μου, είναι σύμφωνα με ομόφωνες συνεδριακές μας αποφάσεις επιλογή μακράς πνοής και όχι προσωρινό σχήμα, υπό διάλυση. Πρέπει να γίνει ακόμη πιο ισχυρό και αποτελεσματικό πολιτικό κέντρο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική μας συμμαχία, πρέπει να διευρυνθεί προς τον χώρο της οικολογίας, των αριστερών σοσιαλιστών και των ανένταχτων της αριστεράς. Να γίνει δηλαδή στην πράξη ένα πιο πλατύ και όχι πιο στενό σχήμα από το κόμμα του Συνασπισμού. Όλοι γνωρίζουν ότι ο ΣΥΝ είναι η κύρια δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Η προσπάθεια να «κοντύνει» ο ρόλος του με αυθαίρετες διοικητικές ρυθμίσεις κορυφής, είναι επιζήμια και αδιέξοδη. Πρέπει και μπορεί ασφαλώς να μειωθεί ο συγκεντρωτισμός και ο παραγοντισμός στην κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ, προς όφελος της αποκέντρωσης, της συμμετοχής και της δημοκρατίας.
Οτιδήποτε όμως οδηγεί στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως ή εμμέσως, σε κόμμα ή «ιδιότυπο κόμμα», όχι μόνον δεν βοηθάει, αλλά παραβιάζει το ιδρυτικό μας συμβόλαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εξελιχθεί σε μια ευρύτερη πολιτική συμμαχία της αριστεράς και όχι να γίνει ένα στενό και συγκεντρωτικό «αντισυστημικό» κόμμα. Τα πράγματα είναι απολύτως σαφή. Τα χιλιάδες μέλη του ΣΥΝ έχουν κόμμα και κάρτα μέλους, δεν ψάχνουν για καινούργια. Δεσμεύονται από τις ιδρυτικές αρχές, το καταστατικό και το πρόγραμμα του ΣΥΝ και δρουν μέσα στο κοινό συναινετικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όσες άλλες δυνάμεις και πρόσωπα συμφωνούν με αυτό το συναινετικό πλαίσιο.
* Τελικώς ήταν “μεγάλη ήττα” το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως εκτίμησε ο Αλ. Αλαβάνος; Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο συνέχισης της αντιπαράθεσης σε επίπεδο ηγεσίας;
Όλοι γνωρίζουν ότι μπήκαμε στην εκλογική μάχη μετά από ένα καλοκαίρι αυτοκαταστροφής στην κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ, με την αγωνία «μπαίνουμε, δεν μπαίνουμε στη Βουλή». Με ξάφνιασε δυσάρεστα αυτή η εκτίμηση του συντρόφου Αλέκου. Πολύ περισσότερο που ήλθε μετά από μια πολύμηνη σιωπή και την απουσία του από τη συλλογική μας εκλογική προσπάθεια. Ελπίζω και πιστεύω ότι ο Αλέκος Αλαβάνος θα βρει τον τρόπο να συμβάλλει στη συλλογική προσπάθεια και του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από πόστα και αξιώματα. Δεν περισσεύει κανείς. Οι προσωποποιημένες αντιπαραθέσεις είναι επιζήμιες.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες αριστεροί πολίτες που μας έδωσαν «ψήφο κριτικής στήριξης», το 4,6%, δεν είναι μαζοχιστές. Απαιτούν συλλογικότητα, σοβαρότητα και εξωστρέφεια. Δεν θα συγχωρήσουν και ελπίζω ότι δεν θα επιτρέψουν την επανάληψη των ίδιων λαθών και των ίδιων ηγετικών αντιπαραθέσεων. Όσοι ηγετικοί παράγοντες καλλιεργούν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ένα αδιέξοδο αντί-ΣΥΝ κλίμα, κάνουν ένα σοβαρό λάθος.
* “Λεφτά υπάρχουν”, έλεγε προεκλογικά ο κ. Παπανδρέου. Τι συνέβη στο Γιουρογκρούπ και το Εκοφίν;
Η ελληνική κυβέρνηση βρίσκει μπροστά της ένα οδυνηρό τρίπτυχο: πολύ κακά δημόσια οικονομικά, πλήρης αναξιοπιστία των ελληνικών στατιστικών και τον νεοφιλελεύθερο δογματισμό της Κομισιόν. Τίποτε από αυτά δεν ήταν απρόβλεπτο. Οι κ. Τρισέ και Αλμούνια είπαν καθαρά: «δεν θα σας αφήσουμε μεν να πάτε στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο, διότι αυτό θα ήταν «σφαλιάρα» για το ευρώ, αλλά θα παίξουμε εμείς τον ρόλο του ΔΝΤ». Όπως όλα δείχνουν, τον επόμενο Φεβρουάριο, η Ελλάδα θα τεθεί με βάση την παράγραφο 9 του άρθρου 104 της Συνθήκης υπό την πιο στενή και ασφυκτική εποπτεία και επιτήρηση που έχει τεθεί ποτέ μέλος της Ευρωζώνης.
Αυτό σημαίνει ότι θα έχουμε ενδεχομένως προϋπολογισμό τριμήνων και όχι έτους για το 2010. Ότι κάθε μήνα θα έρχεται εδώ μια ομάδα υψηλόβαθμων υπαλλήλων της Κομισιόν και θα «ξεσκονίζει» τα ελληνικά βιβλία. Το ΠΑΣΟΚ παρουσίασε προεκλογικά μια κατάσταση, με υποσχέσεις και διαβεβαιώσεις που γνώριζε ότι δεν θα μπορεί να εφαρμόσει. Μετά τις εκλογές, σε ένα ατελείωτο κομπολόι, έχουμε να αρχίσει να μετράμε τις χάντρες της αθέτησης δεσμεύσεων.
* 40 ημέρες νέας διακυβέρνησης. Ποια είναι τα πρώτα συμπεράσματα;
Η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ καταναλώνει γρήγορα την πίστωση χρόνου και το κεφάλαιο ανοχής και εμπιστοσύνης που διαθέτει. Βρίσκεται ενώπιον σκληρών διλημμάτων και επιλογών. Δεν έχουμε την απαίτηση να εφαρμόσει το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ. Οφείλει όμως να τιμήσει τις προεκλογικές της δεσμεύσεις. Ο σημερινός πρωθυπουργός έχει πει «λεφτά υπάρχουν -το θέμα είναι που πηγαίνουν». Οφείλει να είναι συνεπής με τους λόγους του. Με στήριξη των ανέργων και ενεργητικές πολιτικές απασχόλησης. Με αυξήσεις πραγματικά πάνω από τον πληθωρισμό στα χαμηλά και μεσαία εισοδήματα. Με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και περιορισμό της φοροδιαφυγής και παραοικονομίας. Με τον περιορισμό δαπανών, που δεν είναι κοινωνικές και δεν υπηρετούν το δημόσιο συμφέρον. Με αναπτυξιακή αξιοποίηση των δημοσίων πόρων.
* Μπορεί να υπάρξει στοιχειώδης κοινωνική πολιτική δεδομένης της οικονομικής τρύπας και των αυστηρών οδηγιών από τις Βρυξέλλες;
Η Κομισιόν ζητά αξιόπιστες στατιστικές, να μειωθούν τα ελλείμματα, να μπει σε μια πορεία συμπίεσης το χρέος. Το από πού θα βρει τα έσοδα η ελληνική κυβέρνηση -αν θα τα πάρει από τους πλούσιους ή από τους φτωχούς, από τη φοροκλοπή, τη φοροδιαφυγή και τις σκανδαλώδεις φοροαπαλλαγές ή από τα μόνιμα υποζύγια του προϋπολογισμού- είναι θέμα δικό της. Το ποιες δαπάνες θα κόψει, τις πελατειακές και τις εξοπλιστικές ή τις δαπάνες για το κοινωνικό κράτος, είναι επίσης δική της επιλογή.
* Η αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση τι σημαίνει;
Αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση σημαίνει να μείνουμε πριν απʼ όλα συνεπείς σε όσα είπαμε προεκλογικά, με το πρόγραμμά μας. Από αυτή την αριστερή σκοπιά, όχι μόνο να ελέγχουμε και να κρίνουμε τις κυβερνητικές πρωτοβουλίες, αλλά και να αναλαμβάνουμε πρωτοβουλίες καταθέτοντας και διεκδικώντας τις δικές μας προτάσεις.
Αυτή την πολιτική τη διαμορφώνει με συλλογικότητα η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ. Την περιέγραψε με επάρκεια ο Αλ. Τσίπρας από το βήμα της Βουλής, μιλώντας για τις προγραμματικές δηλώσεις της κυβέρνησης. Την υπερψήφισε σχεδόν ομόφωνα στη μετεκλογική της συνεδρίαση η Κεντρική Επιτροπή του Συνασπισμού. Το ζητούμενο είναι να την κάνουμε πράξη ολοένα και πιο αποτελεσματικά, και στους θεσμούς και στα κινήματα. Κι αυτό απαιτεί να ενισχύσουμε και τον προγραμματικό μας λόγο και την επαφή μας με την κοινωνία.
* Ο ΣΥΝ σκέφτεται την ψήφιση του κ. Παπούλια για μια δεύτερη θητεία;
Ο Αλ. Τσίπρας έχει επανειλημμένα μιλήσει πολύ θετικά για τον τρόπο που ασκεί ο σημερινός Πρόεδρος της Δημοκρατίας τα καθήκοντά του. Το ίδιο έκανε παλαιότερα και ο Αλ. Αλαβάνος. Κατά τα άλλα, όπως είναι αυτονόητο, η στάση μας θα καθοριστεί συλλογικά, στην ώρα της και από τα αρμόδια όργανα.
Να μην ακυρωθεί το ιδρυτικό συμβόλαιο του ΣΥΝ
* Μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ο ΣΥΡΙΖΑ με τους σημερινούς όρους; Γιατί είστε αντίθετος με τη μετατροπή του σε ενιαίο κόμμα;
Ο ΣΥΡΙΖΑ πριν απʼ όλα, χρωστά να μείνει συνεπής στο πρόγραμμα και την πολιτική που προβάλλαμε προεκλογικά. Απαιτείται εξωστρέφεια και άνοιγμα στην κοινωνία. Ο Συνασπισμός, το κόμμα μου, είναι σύμφωνα με ομόφωνες συνεδριακές μας αποφάσεις επιλογή μακράς πνοής και όχι προσωρινό σχήμα, υπό διάλυση. Πρέπει να γίνει ακόμη πιο ισχυρό και αποτελεσματικό πολιτικό κέντρο.
Ο ΣΥΡΙΖΑ, η πολιτική μας συμμαχία, πρέπει να διευρυνθεί προς τον χώρο της οικολογίας, των αριστερών σοσιαλιστών και των ανένταχτων της αριστεράς. Να γίνει δηλαδή στην πράξη ένα πιο πλατύ και όχι πιο στενό σχήμα από το κόμμα του Συνασπισμού. Όλοι γνωρίζουν ότι ο ΣΥΝ είναι η κύρια δύναμη του ΣΥΡΙΖΑ. Η προσπάθεια να «κοντύνει» ο ρόλος του με αυθαίρετες διοικητικές ρυθμίσεις κορυφής, είναι επιζήμια και αδιέξοδη. Πρέπει και μπορεί ασφαλώς να μειωθεί ο συγκεντρωτισμός και ο παραγοντισμός στην κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ, προς όφελος της αποκέντρωσης, της συμμετοχής και της δημοκρατίας.
Οτιδήποτε όμως οδηγεί στη μετατροπή του ΣΥΡΙΖΑ, αμέσως ή εμμέσως, σε κόμμα ή «ιδιότυπο κόμμα», όχι μόνον δεν βοηθάει, αλλά παραβιάζει το ιδρυτικό μας συμβόλαιο. Ο ΣΥΡΙΖΑ πρέπει να εξελιχθεί σε μια ευρύτερη πολιτική συμμαχία της αριστεράς και όχι να γίνει ένα στενό και συγκεντρωτικό «αντισυστημικό» κόμμα. Τα πράγματα είναι απολύτως σαφή. Τα χιλιάδες μέλη του ΣΥΝ έχουν κόμμα και κάρτα μέλους, δεν ψάχνουν για καινούργια. Δεσμεύονται από τις ιδρυτικές αρχές, το καταστατικό και το πρόγραμμα του ΣΥΝ και δρουν μέσα στο κοινό συναινετικό πλαίσιο του ΣΥΡΙΖΑ, μαζί με όσες άλλες δυνάμεις και πρόσωπα συμφωνούν με αυτό το συναινετικό πλαίσιο.
* Τελικώς ήταν “μεγάλη ήττα” το εκλογικό αποτέλεσμα, όπως εκτίμησε ο Αλ. Αλαβάνος; Σας ανησυχεί το ενδεχόμενο συνέχισης της αντιπαράθεσης σε επίπεδο ηγεσίας;
Όλοι γνωρίζουν ότι μπήκαμε στην εκλογική μάχη μετά από ένα καλοκαίρι αυτοκαταστροφής στην κορυφή του ΣΥΡΙΖΑ, με την αγωνία «μπαίνουμε, δεν μπαίνουμε στη Βουλή». Με ξάφνιασε δυσάρεστα αυτή η εκτίμηση του συντρόφου Αλέκου. Πολύ περισσότερο που ήλθε μετά από μια πολύμηνη σιωπή και την απουσία του από τη συλλογική μας εκλογική προσπάθεια. Ελπίζω και πιστεύω ότι ο Αλέκος Αλαβάνος θα βρει τον τρόπο να συμβάλλει στη συλλογική προσπάθεια και του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, ανεξάρτητα από πόστα και αξιώματα. Δεν περισσεύει κανείς. Οι προσωποποιημένες αντιπαραθέσεις είναι επιζήμιες.
Οι εκατοντάδες χιλιάδες αριστεροί πολίτες που μας έδωσαν «ψήφο κριτικής στήριξης», το 4,6%, δεν είναι μαζοχιστές. Απαιτούν συλλογικότητα, σοβαρότητα και εξωστρέφεια. Δεν θα συγχωρήσουν και ελπίζω ότι δεν θα επιτρέψουν την επανάληψη των ίδιων λαθών και των ίδιων ηγετικών αντιπαραθέσεων. Όσοι ηγετικοί παράγοντες καλλιεργούν μέσα στον ΣΥΡΙΖΑ ένα αδιέξοδο αντί-ΣΥΝ κλίμα, κάνουν ένα σοβαρό λάθος.
