Πρώτα ο ΣΥΝ, μετά ο ΣΥΡΙΖΑ

«Μακάρι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να έφερνε πιο πολλά θετικά μέτρα», δηλώνει στην «Ε» ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ Δημήτρης Παπαδημούλης, καταγράφοντας όσα έχουν εξαγγελθεί για τους μετανάστες, το περιβάλλον και μέτρα για θέματα διαφάνειας.

"Αν κάτι χαρακτηρίζει αυτές τις 100 ημέρες, είναι η βαθμιαία εγκατάλειψη βασικών προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα στην οικονομική και κοινωνική πολιτική"

Υπενθυμίζει ότι ο πολιτικός σχηματισμός έχει δεσμευθεί για «αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση» και στέλνει μήνυμα σ’ όσα από τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ «καλλιεργούν αντιΣΥΝασπισμικό κλίμα». «Κάνουν λάθος εάν νομίζουν ότι μπορεί να προκύψει μια καλύτερη πορεία για τον ΣΥΡΙΖΑ», εξηγεί τονίζοντας: «Το προσωπικό μου δόγμα είναι "πρώτα ο ΣΥΝ και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ"». Περιγράφοντας τα διαφορετικά κέντρα εξουσίας του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ, μιλά για ανάγκη «καλύτερου συντονισμού και μεγαλύτερης αποτελεσματικότητας». Και ρίχνει το βάρος των αποφάσεων στην Κοινοβουλευτική Ομάδα, «που εκφράζει πιο αντιπροσωπευτικά, αυτούς που μας έστειλαν στη Βουλή».

Είναι θετικό ή αρνητικό το «ισοζύγιο» των πρώτων 100 ημερών της κυβέρνησης;

«Οταν ο Μίμης Ανδρουλάκης βαθμολογεί με "προσωρινό β" τις πρώτες 100 μέρες της κυβέρνησης, είναι λογικό εγώ να της βάλω κάτι λιγότερο. Υπάρχουν ασφαλώς μερικές θετικές εξαγγελίες π.χ. για το περιβάλλον, τους μετανάστες, για περισσότερη διαφάνεια. Αν κάτι όμως χαρακτηρίζει αυτές τις 100 ημέρες, είναι η βαθμιαία εγκατάλειψη βασικών προεκλογικών δεσμεύσεων του ΠΑΣΟΚ, ιδιαίτερα στην οικονομική και κοινωνική πολιτική. Επειτα από ένα τρίμηνο περιπλάνησης με πολλές παλινωδίες, η κυβέρνηση καταλήγει σε ένα μείγμα οικονομικής πολιτικής που μοιάζει περισσότερο με το πρόγραμμα της Ν.Δ. παρά με τις προεκλογικές δεσμεύσεις του ΠΑΣΟΚ».

Το ΠΑΣΟΚ μπορεί να δεσμεύτηκε. Ωστόσο κληρονόμησε ένα μεγάλο φορτίο. Θα μπορούσε να κάνει κάτι διαφορετικό;

«Χρειάζεται ασφαλώς δημοσιονομικό νοικοκύρεμα. Αλλά απαιτείται ταυτόχρονα να μπει η χώρα στον δρόμο της ανάπτυξης και της ενίσχυσης της απασχόλησης. Το ζητούμενο είναι ποιος πληρώνει το "μάρμαρο". Και, δυστυχώς, το μάρμαρο καλούνται να το πληρώσουν και πάλι όχι οι ισχυροί και εκείνοι που φοροδιαφεύγουν, αλλά οι ασθενέστεροι και οι συνεπείς φορολογούμενοι. Αυτό, εκτός από κραυγαλέα κοινωνικά άδικο, είναι και οικονομικά αναποτελεσματικό. Γιατί θα παγιδεύσει την οικονομία και τη χώρα στην ύφεση. Χρειάζεται, αντίθετα, να αυξηθούν τα έσοδα με ένα δίκαιο φορολογικό σύστημα και να περικοπούν όχι οι κοινωνικές δαπάνες, αλλά οι πελατειακές, κομματικές σπατάλες και οι εξοπλιστικές δαπάνες. Υπάρχει μια μελέτη του διοικητή της Εθνικής Τράπεζας κ. Ράπανου, που λέει ότι από τα 100 ευρώ που ξοδεύει το Δημόσιο, μόνο 62 πιάνουν τόπο. Τα υπόλοιπα είναι ένα "λίπος" που τρέφει το κόμμα-κράτος και τα δίκτυα των υποστηρικτών του, είτε είναι κομματικοί διορισμοί είτε είναι κυκλώματα πανάκριβων δημόσιων έργων και προμηθειών, καθώς κι ένα πλέγμα άχρηστης γραφειοκρατίας».

Χρειάζεται λοιπόν ένα σοκ ή να επιλεγεί ένα πρόγραμμα σε βάθος χρόνου;

«Η χώρα χρειάζεται άμεσα μέτρα, ενταγμένα σε ένα τετραετές πρόγραμμα με τρεις στόχους. Να ξαναβάλουμε την οικονομία γρήγορα στον δρόμο της ανάπτυξης, με δραστική μείωση της ανεργίας. Να νοικοκυρέψουμε τα δημόσια οικονομικά μας, αυξάνοντας με δίκαιο τρόπο τα φορολογικά έσοδα και εξορθολογίζοντας τις δαπάνες. Να ενισχύσουμε το κοινωνικό κράτος.

Εμείς δεν περιγράφουμε μόνο ανάγκες, καταθέτουμε και προτάσεις. Γιατί δεν γίνεται π.χ. δεκτή η πρότασή μας για έκδοση λαϊκών ομολόγων με επιτόκιο χαμηλότερο από αυτό που πληρώνουμε στους ξένους δανειστές μας και υψηλότερο από αυτό που δίνουν στους καταθέτες οι εμπορικές τράπεζες; Γιατί η κυβέρνηση συνεχίζει να την απορρίπτει μετά πολλών επαίνων;».

Θα ήσασταν διατεθειμένοι να στηρίξετε ένα τέτοιου είδους πρόγραμμα;

«Εμείς έχουμε δεσμευθεί προεκλογικά ότι θα ασκήσουμε αριστερή προγραμματική αντιπολίτευση. Με γνώμονα το πρόγραμμά μας, εάν ένα νομοσχέδιο είναι σε θετική κατεύθυνση, δεν θα διστάσουμε να το στηρίξουμε και να το βελτιώσουμε. Αν κάποιο μέτρο είναι αρνητικό, θα το καταπολεμήσουμε. Μακάρι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ να έφερνε πιο πολλά θετικά μέτρα».

Υπάρχουν η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ, η Γραμματεία του ΣΥΡΙΖΑ και η Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ. Συντονίζονται σωστά και ποιο έχει μεγαλύτερο βάρος από αυτά τα τρία κέντρα εξουσίας;

«Δεν θα μασήσω τα λόγια μου. Υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη συλλογικότητα, καλύτερο συντονισμό και μεγαλύτερη πολιτική αποτελεσματικότητα. Οφείλουμε να είμαστε συνεπείς με τον πολιτικό και προγραμματικό λόγο που εκπέμψαμε στις εκλογές και μας έδωσε το 4,6%. Η Κοινοβουλευτική Ομάδα του ΣΥΡΙΖΑ είναι, κατά τεκμήριο, το συλλογικό όργανο που εκφράζει αντιπροσωπευτικότερα αυτούς που μας έστειλαν στη Βουλή. Πολιτικά προβλήματα και αντιθέσεις ασφαλώς υπάρχουν. Χρειάζεται όμως όλοι μας να λειτουργήσουμε με μεγαλύτερη διάθεση σύνθεσης και με αίσθηση των πραγματικών μεγεθών».

Τι εννοείτε;

«Ολοι γνωρίζουν ότι ο ΣΥΝ αντιπροσωπεύει το 85%-90% της πολιτικής επιρροής του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση μηδενισμό του ρόλου των υπόλοιπων συνιστωσών του ΣΥΡΙΖΑ. Οσοι όμως πιστεύουν ότι με την καλλιέργεια αντιΣΥΝασπισμικού κλίματος μπορεί να προκύψει μια καλύτερη πορεία για τον ΣΥΡΙΖΑ, κάνουν σοβαρό λάθος. Το προσωπικό μου δόγμα είναι "πρώτα ο ΣΥΝ και μετά ο ΣΥΡΙΖΑ". Χρειαζόμαστε μια νέα πολιτική συμφωνία που, αντί να "στενεύει" τον ΣΥΡΙΖΑ, να τον διευρύνει στον χώρο της οικολογίας και των αριστερών σοσιαλιστών».

Ο Αλέξης Τσίπρας είναι πρόεδρος του ΣΥΝ ή προεδρεύων; Εδώ και καιρό προσπαθεί να περάσει μια πρόταση για έκτακτο συνέδριο, την οποία οι τάσεις του κόμματος δεν κάνουν αποδεκτή.

«Κατέθεσα στην Πολιτική Γραμματεία του ΣΥΝ στις 7 Ιανουαρίου μια γραπτή πρόταση πέντε σημείων -πολύ συγκεκριμένη και πολύ ρεαλιστική- για μια προωθητική σύνθεση των απόψεων. Ο πρόεδρος του κόμματος είπε ότι τουλάχιστον με τα δύο τρίτα αυτών των προτάσεων συμφωνεί. Ας περάσουμε λοιπόν από τα λόγια στις πράξεις. Εάν εξασφαλίσουμε την αναγκαία και εφικτή σύνθεση των απόψεων, τότε ο χρόνος διεξαγωγής του συνεδρίου είναι δευτερεύον θέμα. Εάν όμως πάμε σε ένα βιαστικό συνέδριο εσωστρέφειας, μηχανισμών και διαλόγου κωφών, το ισοζύγιο θα είναι αρνητικό. Το ζητούμενο για τον ΣΥΝ είναι να εμπλουτίσει τα χαρακτηριστικά που τον καθιστούν μια σύγχρονη, αυτόνομη Αριστερά. Με τα ρεύματα ιδεών να συμβάλλουν στον συλλογικό προβληματισμό και να μην υποκαθιστούν το κόμμα. Με την πλειοψηφία του κόμματος να λειτουργεί όχι ως ιδιοκτήτης, αλλά αξιοποιώντας το σύνολο των κομματικών δυνάμεων. Ο πρόεδρος του κόμματος καλείται να αναλάβει ενωτικές, προωθητικές πρωτοβουλίες. Αν τις αναλάβει, είμαι αποφασισμένος να τις συνδράμω. Το ζητούμενο δεν είναι να καταργήσουμε τις τάσεις, αλλά να γίνει ο ΣΥΝ πιο ενωμένο, πιο ισχυρό, πιο σύγχρονο και πιο παραγωγικό κόμμα».

Τελικά, αισθάνεστε δικαιωμένος που δεν πήγατε στο δείπνο που οργάνωσε ο Λεωνίδας Κύρκος;

«Εκανα αυτό που μου υπαγόρευε η συνείδησή μου. Είμαι υπερήφανος, γιατί ανήκω από τα 18 μου χρόνια στο ανανεωτικό ρεύμα της Αριστεράς. Είμαι το ίδιο υπερήφανος, γιατί έχω συμβάλει σε δύσκολους καιρούς για να δημιουργηθεί και να μείνει ενωμένο το κόμμα μου, ο Συνασπισμός. Αγαπώ τον Λεωνίδα και τον σέβομαι πολύ περισσότερο από ορισμένους που προσπαθούν να τον χρησιμοποιήσουν για να υπηρετήσουν τις δικές τους πολιτικές σκοπιμότητες. Και ο νοών νοείτω».