Σπάραγμα από καθημερινό διάλογο

-Μα γιατί κανείς δεν εξεγείρεται; Γιατί δεν τους ρίχνει επιτέλους δυο μούτζες να καταλάβουν;

-Να εξεγερθεί για να κάνει τι; Τι θα βγει με τις μούτζες; Θα αλλάξει κάτι;

-Έτσι, για να μη νομίζουν ότι τρώμε κουτόχορτο. Για να καταλάβουν ότι καταλαβαίνουμε. Ότι δεν μπορούν πια να μας δουλεύουν.

-Μα το θέμα είναι ότι μας δουλεύουν επειδή μπορούν να το κάνουν. Για δες προχθές. Βγαίνουν στις τηλεοράσεις και λένε πως πρέπει να πάψουμε να μιλάμε, γιατί οι πολλές κουβέντες ανεβάζουν τα σπρεντ. Και τα λένε αυτοί, που δεν χάνουν ευκαιρία να βγουν στο γυαλί και να μιλήσουν. Και μας δουλεύουν ψιλό γαζί επειδή, πράγματι, οι περισσότεροι από εμάς δεν καταλαβαίνουμε, δεν ξέρουμε από οικονομία, μάθαμε απλώς να παπαγαλίζουμε τα σπρεντ και τα σπρεντ, και δεν μπορούμε να έχουμε συνολική εικόνα αν και πόσα λάθη γίνονται.

-Σίγουρα γίνονται λάθη. Εγκληματικά λάθη. Δεν γίνεται να λες στον κόσμο ότι τα δύσκολα πέρασαν, και την άλλη μέρα να βρίσκεσαι σε χειρότερη θέση από ό,τι βρισκόσουνα πριν μπουν, υποτίθεται, τα προβλήματα στο δρόμο της επίλυσής τους. Σημαίνει είτε ότι είσαι ψεύτης, είτε ότι είσαι άσχετος. Και πολύ φοβάμαι ότι, για μια φορά ακόμα, πέσαμε σε άσχετους, σε μαθητευόμενους μάγους, που όσο κι αν προσπαθούν, το άτιμο το κουνέλι δεν βγαίνει από το καπέλο τους.

-Η ασχετοσύνη δεν αποκλείει την ψευτιά. Και ξέρεις γιατί είναι ψεύτες;

-Γιατί;

-Γιατί δεν λένε την αλήθεια. Γιατί αν πούνε την αλήθεια, αν πούνε σε ποια πραγματικά κατάσταση βρισκόμαστε, θα πρέπει να πάρουν αμέσως μέτρα. Πραγματικά μέτρα. Κι όχι τα εύκολα, τα συνηθισμένα οικονομικά μέτρα. Θα πρέπει να παραδεχτούνε ότι πρέπει να αλλάξει όλη η πολιτική λογική στη χώρα, ότι πρέπει να πάψουν οι πελατειακές σχέσεις, να αλλάξει η αντίληψη ότι το δημόσιο είναι η εύκολη λύση για κάθε άνεργο ή καλοπερασάκια, να αλλάξει η αντίληψη ότι φόρους πρέπει να πληρώνουν μόνο οι μισθωτοί, να αρπάξεις τους περιβόητους γιατρούς του Κολωνακίου και να τους λιανίσεις... Όμως όλα αυτά θέλουν θάρρος, μεγάλο θάρρος, να βάλεις το πολιτικό σου κεφάλι στη λαιμητόμο...

-Αυτά όμως τα λέει κι ο πρωθυπουργός...

-...αλλά δεν κάνει τίποτα. Από τα λόγια στην πράξη υπάρχει μεγάλη απόσταση, περνάνε ποτάμια και ωκεανοί, δάση και λαγκάδια. Κι αυτός με ψεύτικες υποσχέσεις πήρε την εξουσία, με γλυκόλογα χάιδεψε τα αυτιά του μέσου Έλληνα, αυτού που δεν καταλαβαίνει από θυσίες και τέτοια, αυτού που, όταν έχει χρήματα, δεν διστάζει να τα στείλει αμέσως στην Κύπρο ή στην Ελβετία. Κι αν η μεγάλη πλειοψηφία των ψηφοφόρων και των στελεχών του κόμματός του στέκονται αμήχανοι, δεν είναι επειδή έμειναν αποσβολωμένοι από τους αργούς ρυθμούς της κυβέρνησής του, αλλά επειδή συνειδητοποιούν ότι, προς το παρόν, δεν θα έχουν να αρπάζουν όπως αρπάζανε σε προηγούμενες κυβερνήσεις. Όχι επειδή ο Παπανδρέου τους έπεισε ότι πρέπει να γίνουν σωστοί πολίτες. Όχι. Απλώς βλέπουν ότι δεν υπάρχει σάλιο στον κρατικό κορβανά.

-Έτσι είναι. Κι ύστερα μας φταίνε οι ξένοι. Και τους βρίζουμε που μας λένε απατεώνες, τους βρίζουμε που λένε ότι η παραοικονομία στην Ελλάδα θριαμβεύει, κι ότι έχουμε πάντα την τάση να κοροϊδεύουμε τους άλλους. Και το μόνο που ξέρουμε να λέμε ως δικαιολογία είναι ότι κάνανε και άλλοι τα ίδια, λες και τώρα με την κρίση τιμωρούμε τους άλλους και όχι τους εαυτούς μας. Και το κακό χειροτερεύει αφού την πληροφόρησή μας έχουν αναλάβει οι τηλεοράσεις - κι εκεί δεν ξέρεις ποτέ ποιο είναι αληθινό και ποιο υπερβολικό, πού τελειώνει η εύκολη πατριδοκαπηλεία και πού αρχίζει η κόκκινη γραμμή της πραγματικής ανησυχίας. Αν ακούς καθημερινά ορισμένα ιδιωτικά κανάλια είσαι έτοιμος να μεταναστεύσεις στην Αργεντινή για να δεις καλύτερες μέρες. Κι όλα αυτά τα ψεύτικα ρεπορτάζ... τα άδεια ξενοδοχεία το Πάσχα... Κατεβάστε τις τιμές να τα γεμίσετε τα ξενοδοχεία σας, που είναι τα πιο ακριβά της ανατολικής Μεσογείου, και με το χειρότερο σέρβις.

-Ναι, αλλά είναι γεγονός ότι η ύφεση έρχεται, είναι ήδη προ των πυλών...

-... και κανείς δεν κάνει τίποτα για να σταματήσει την πορεία της. Κι αυτή, να μου το θυμηθείς, θα είναι τελικά η μεγαλύτερη αποτυχία της κυβέρνησης. Λίγο η ψυχολογία των μαζών -ακόμα κι όσοι έχουν λεφτά, τα φυλάνε και δεν τα ξοδεύουν-, λίγο οι τηλεοράσεις που σπέρνουν τον πανικό για να πουλήσουν, λίγο η αντιπολίτευση που δεν έχει ούτε μια ιδέα απεγκλωβισμού από αυτή την κατάσταση, λίγο η κυβέρνηση που πρέπει να ξυπνήσει επειγόντως -αλήθεια βάλανε πια παντού διευθυντές υπουργείων και γενικούς γραμματείς ή ακόμα;-, λίγο οι τιμές που δεν λένε να κατέβουν...

-Κι εμείς, ως αριστεροί, τι λέμε, τι κάνουμε;

-Μπαξές η Αριστερά, σήμερα. Ό,τι θέλεις κι επιθυμείς, το ακούς. Άλλος λέει ότι η κρίση δεν υπάρχει, είναι απλώς επινόηση του κακού καπιταλισμού. Άλλος λέει ότι η κρίση υπάρχει, αλλά όχι στα μέτρα που μας τη σερβίρουν. Άλλος υποστηρίζει ότι η κρίση είναι πράγματι σοβαρή αλλά το πρόβλημα δεν αφορά τον λαό, αφορά κάποιους άλλους, γι’ αυτό δεν πρέπει να πληρώσουμε εμείς τη νύφη. Άλλος λέει ότι φταίει η Ενωμένη Ευρώπη για όλα αυτά, και ότι θα πρέπει να φύγουμε για να βρούμε την υγειά μας. Μόνο συγκεκριμένες προτάσεις δεν ακούς. Σου λέει, τις προτάσεις, ας τις αναζητήσουν όσοι κυβερνούν.

-Μέχρι και φήμες ότι τυπώνουμε κρυφά δραχμές ακούστηκαν.

-Μπαξές όλη η Ελλάδα, όχι μόνο η Αριστερά της. Φαντάζεσαι να επιστρέφαμε στη δραχμή; Όπου ένα παγωτό στο περίπτερο θα κόστιζε 1.100 δραχμές; Και τι θα κάναμε με τη δραχμή; Θα δίναμε ένα καλό μάθημα στον Τρισέ; Ένα ηχηρό χαστούκι στη Μέρκελ;

-Τη βρίζουμε, τη βρίζουμε, αλλά όταν πήγε στην Τουρκία και τους είπε Ευρώπη γιοκ, μας άρεσε, μόνο καλά λόγια είχαμε γι’ αυτήν.

-Ο καθένας έχει ανάγκη να κατασκευάζει τους εχθρούς του.

-Οι μόνοι πραγματικοί εχθροί μας είναι οι κυβερνήσεις που ψηφίζουμε τόσα χρόνια. Αλλά αυτό, ακόμα κι αν το παραδεχτούμε, δεν σημαίνει τίποτα. Και στις επόμενες εκλογές θα ψηφίσουμε με την ίδια νοοτροπία.

-Δεν βλέπεις τον Σαμαρά πώς πολιτεύεται; Δεν έχει ιδέες, δεν έχει προτάσεις, δεν έχει τίποτα να πει. Κι όμως δεν φαίνεται να σκάει ιδιαιτέρως. Σου λέει, άστο, αργά ή γρήγορα θα γυρίσουν σε εμάς, αυτά έχει το δικομματικό παιχνίδι.

-Κακό το δικομματικό παιχνίδι...

-... αλλά πάει να επιβληθεί παντού, όπου τουλάχιστον δεν υπάρχει ένας δυνατός τρίτος πόλος. Και με τα καμώματα της Αριστεράς στην Ελλάδα, τρίτος πόλος κινδυνεύει να γίνει ο Καρατζαφέρης.

-Μεγάλη κουβέντα πας τώρα να ανοίξεις.

-Το ξέρω. Έχεις δίκιο, άσε καλύτερα.