Η ΑΛΗΘΕΙΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΗ ΚΑΤΑ ΤΟΥ ΧΥΤΑ ΓΡΑΜΜΑΤΙΚΟΥ

Η κινητοποίηση της Κυριακής 16 Μάη στη Νέα Μάκρη θα μπορούσε να αποτελέσει μια θαυμάσια ευκαιρία για ενημέρωση των κατοίκων των όμορων Δήμων για τις συνέπειες ενός νέου ΧΥΤΑ στο Γραμματικό.

Όμως υπονομεύθηκε και υποβαθμίστηκε στο βωμό μικροπολιτικών συμφερόντων των υποψηφίων Δημάρχων του νέου Δήμου Μαραθώνα και της αλλοπρόσαλλης τακτικής του Προέδρου του Γραμματικού.

Η κινητοποίηση είχε σκοπό την ενημέρωση και όχι την αντιδικία με τις χιλιάδες των οδηγών που διέρχονται τη Λ. Μαραθώνος για να επισκεφθούν την παραλία.

Ηταν μια ευκαιρία για να αντιμετωπίσουν οι κάτοικοι ενωμένοι την ακατανόητη απόφαση της Πολιτείας για την μετατροπή σε χωματερή της τελευταίας παρθένας γωνιάς της Αττικής γης και μάλιστα με μια τεχνολογία που σε ολόκληρη την Ευρώπη έχει εγκαταλειφτεί.

Γι αυτό και η Συντονιστική Επιτροπή Αγώνα είχε αποφασίσει ομόφωνα:

1. Να μην κλείσει η Λ. Μαραθώνος σε μια ζεστή μέρα που οι Αθηναίοι μετακινούνται μαζικά προς τις παραλίες.

2. Να διανεμηθούν ενημερωτικά φυλλάδια της επιτροπής.

3. Να διαφυλαχτεί το κύρος της εκδήλωσης και η ενότητα του κόσμου με την αποφυγή ομιλιών από τους υποψηφίους Δημοτικούς άρχοντες.

Αντί γι αυτό είχαμε πασαρέλα υποψηφίων πολιτευτών (που δεν τους είχαμε ξαναδεί στις προηγούμενες φάσεις του αγώνα κατά του ΧΥΤΑ) και διαγκωνισμό για λίγα δευτερόλεπτα δημοσιότητας στο δελτίο ειδήσεων της (ανημέρωτης) ΕΡΤ.

Είχαμε υπονόμευση της συγκέντρωσης από τον πρόεδρο του Γραμματικού. που έδωσε εντολή να κλείσει η Μαραθώνος παρά την ομόφωνη απόφαση της επιτροπής, και στη συνέχεια τη διάσπασή της, παίρνοντας τους μισούς συγκεντρωμένους σε πορεία προς …το κέντρο Υγείας ενώ τα μεγάφωνα έδιναν αντικρουόμενες εντολές.

Το τι ζημιά έγινε στον αγώνα, το διαπίστωσαν τα μέλη της επιτροπής που μοίραζαν τα φυλλάδια. Μέχρι να κλείσει ο δρόμος, όλοι οι οδηγοί έπαιρναν με συμπάθεια τα ενημερωτικά φυλλάδια και στις περισσότερες των περιπτώσεων εκδήλωναν τη συμπαράστασή τους. Μετά το κλείσιμο του δρόμου η συμπάθεια μετατράπηκε σε εχθρότητα για την ταλαιπωρία που τους υπέβαλε η ακατανόητη απόφαση του κ. Κούκη.

Τελικά θέλουμε συμμάχους σε αυτό τον αγώνα; ΝΑΙ ή ΟΧΙ ;

Προβληματισμένοι και προδομένοι αισθάνθηκαν και οι περισσότεροι συμπολίτες μας που συμμετείχαν στην εκδήλωση από την συμπεριφορά μιας ηγεσίας ανίκανης να αντιληφθεί την πραγματικότητα και να δράσει ανάλογα.

Τελικά υπάρχει ελπίδα; Υπάρχει κάτι να ακουμπήσει ο πολίτης και να νοιώσει αισιόδοξος;

Νομίζω πως ναι. Χθες το βράδυ στη συνεδρίαση της Διαδημοτικής Επιτροπής πολιτών για το παραλιακό μέτωπο, δεν είδα τους συνήθης Δημοτικούς συμβούλους με την ξύλινη γλώσσα και την έλλειψη επαφής με την πραγματικότητα. Δεν είδα το Δήμαρχο, που στα τελευταία χρόνια της θητείας του η πόλη εγκαταλείφθηκε στη μοίρα της. Είδα ενεργούς πολίτες, εκπροσώπους συλλόγων από το Μαραθώνα, το Βαρνάβα, το Γραμματικό, τη Νέα Μάκρη, τη Ραφήνα. Τα πιο ζωντανά κύτταρα αυτής της μικρής κοινωνίας. Τους είδα να μιλούν, να συμφωνούν και να διαφωνούν για τα προβλήματα της περιοχής. Και τους χάρηκα. Σκέφτηκα ότι αυτοί και πολλοί άλλοι που δεν ήταν εκεί, είναι οι πραγματικοί εκπρόσωποι της πόλης.

Ο κόσμος βαρέθηκε τους «σωτήρες» της ευκαιρίας και της τελευταίας στιγμής. Βαρέθηκε τους «ειδικούς» και τους δήθεν «εκπροσώπους» του λαού που μόνο για τα στενά συμφέροντά τους ενδιαφέρονται. Αν αυτοί οι πολίτες εμπιστευθούν τη δύναμή τους, ενωθούν και συγκροτήσουν ένα κοινό ενωτικό ψηφοδέλτιο, θα πάρουν το Δήμο. Και τότε θα έχει συμβεί μια πραγματική λαϊκή Επανάσταση. Το εύχομαι και θα ήθελα να το δω.