Μετά τη σταλινική έκτροπη και τον αποκλεισμό του σ. Κουβέλη, ενα γράμμα με πολλούς αποδεκτές

Έγινε λοιπόν αυτό που όλοι απεύχονταν, αλλά από καιρό είχαμε επισημάνει, ότι αυτό το συνέδριο θα σημαδευτεί από εκτροπές σταλινικού τύπου, από τραμπουκισμούς και χουλιγκανισμούς της τελευταίας υποστάθμης, από απουσία διαλόγου και από το γνωστό «ξεκατίνιασμα» των δύο αντιμαχόμενων πλευρών στον ΣΥΡΙΖΑ.

Τα γεγονότα τι λένε;

Ο σ. Κουβέλης , ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του κόμματος και πρώτος σε ψήφους βουλευτής του ΣΥΝ, κόπηκε από σύνεδρος για το συνέδριο, μάλιστα δεν κόπηκε από επιλογή της βάσης, όπως διάφοροι δειλοί και υποκριτές ισχυρίζονται, αλλά έγινε θύμα της χειρότερης εφαρμογής του κανονισμού για τις τάσεις, όπου μια τάση, μετά από εσωτερική συνεννόηση (μακριά από την βάση) αποφάσισε να τιμωρήσει τον σύντροφο για τις απόψεις του.

Για να γνωριζόμαστε μάλιστα καλύτερα, πρόκειται για εκείνους τους ακραιφνείς δημοκράτες, που είχαν ζητήσει την καθαίρεση του σ. Φώτη επειδή είχε τολμήσει να διατυπώσει την γνώμη του για τον πρόεδρο, αν θυμάστε.

«Φυλαγμένη» και προγραμματισμένη μεθόδευση, λοιπόν, διάφορων που φαίνεται με ποιο τρόπο αντιλαμβάνονται την εσωκομματική δημοκρατία.

Από την άλλη όμως αυτό το αποτρόπαιο γεγονός έρχεται να προστεθεί σε άλλα γεγονότα που σημαδεύουν τις διαδικασίες και πληγώνουν αφόρητα το κόμμα:

 Σε αρκετές πόλεις της περιφέρειας έχουν παρατηρηθεί προπηλακισμοί και τραμπουκισμοί σε βάρος μελών του ΣΥΝ που ανήκουν στην ΑΠ.

 Σε άλλες περιπτώσεις οι σ. της ΑΠ αναγκάστηκαν να αποχωρήσουν για να μην επεκταθούν τα επεισόδια, φαίνεται πως η μεταλλαγή διευρύνεται και ο φανατισμός, αντί για την πολιτική σκέψη κυριαρχούν.

Το συνέδριο, ως μαζική διαδικασία προβληματισμού έχει αποτύχει.

Η συμμετοχή, ακόμα και στις περιπτώσεις που συμμετέχουν όλες οι πλευρές δεν υπερβαίνει το 25% των μελών, στις ψηφοφορίες για τις θέσεις συμμετέχουν ακόμα λιγότεροι, ενώ για να επιτευχθεί η μέγιστη δυνατή εκπροσώπηση, η ψηφοφορία για τους αντιπροσώπους γίνεται συνήθως για δύο συνεχείς μέρες.

Δηλαδή τι μας λένε τα μέχρι τώρα δεδομένα;

• Ότι γίνεται ένα συνέδριο καρικατούρα, όπου συμμετέχουν μόνο ή κυρίως όσοι έχουν κατασταλαγμένη άποψη και ότι τα περισσότερα μέλη του κόμματος έχουν γυρίσει την πλάτη σε όλους.

• Ότι η επίκληση της «επανάστασης της βάσης», όπως με μπόλικη δόση φανατισμού είχε διατυμπανιστεί από τον πρόεδρο και όλους όσοι προεδρίζουν κατά τα ειωθότα, ήταν μια επικοινωνιακή μπαρούφα με μπόλικη δόση «αριστερού» λαϊκισμού.

• Ότι, δυστυχώς, η ηλικιακή ανανέωση που σημαδεύτηκε από την αλήστου μνήμης δημοσκοπική άνοδο του 2008, ήταν μόνο κατά την ηλικία ανανέωση, οι ιδέες κατρακυλούν σε μεθοδεύσεις που θυμίζουν άλλες εποχές.

Τώρα όσο και αν ο πρόεδρος στηλιτεύει τον αποκλεισμό του πρώτου βουλευτή του κόμματος, έχει καταγραφεί ότι επί της θητείας του και για πρώτη φορά συνέβη παρόμοιο γεγονός στο κόμμα της «ανανεωτικής» αριστεράς.

Για πρώτη φορά και πάντα επί θητείας του γίνονται τόσοι προπηλακισμοί και τραμπουκισμοί σε βάρος της διαφορετικής άποψης.

Και βέβαια δεν ευθύνονται μόνο όσοι προπηλακίζουν τους συντρόφους τους, αλλά παίρνουν θάρρος και από τα υψηλόβαθμα στελέχη της προεδρικής φρουράς, όπως, για παράδειγμα, ο εκπρόσωπος τύπου του κόμματος που κατηγόρησε την ΑΠ ότι το κείμενο της με το οποίο διαφοροποιήθηκε από την στάση του ΣΥΝ για την σύσκεψη υπό τον πρόεδρο, γράφτηκε από τον κο Πεταλωτή.(!!!!!) Τι άλλο πρέπει να περιμένει το φανατικό μέλος του κόμματος για να ορμήσει;

Με αυτό λοιπόν το κείμενο, απευθύνομαι πρώτιστα στον πρόεδρο του κόμματος, να αναλογιστεί τις μέγιστες ευθύνες που έχει αναλάβει απέναντι στα μέλη και τα στελέχη του κόμματος, όποιας άποψης και πτέρυγας. Τι θα λένε όλοι αυτοί αύριο στην κοινωνία (αν ρωτήσει αυτή μέσα στην συλλογική αδιαφορία της) όταν θα αναρωτηθεί πως «σφάχτηκε» ο εκπρόσωπος του κόμματος. Ήταν κάποιοι χουλιγκανοί του σταλινισμού; Και τι σχέση έχουν αυτές οι πρακτικές με τον ΣΥΝ;

Τι θα απαντούν πρόεδρε;

Με αυτό το κείμενο απευθύνομαι εκ νέου στα στελέχη που κάποτε ανήκαν στην ΑΠ και τελευταία για δικούς τους λόγους βρίσκονται στην προεδρική πλευρά. Τι λένε για αυτές τις πρακτικές; Αυτοί οι τόσο φανατικοί υποστηρικτές της άποψης για την διάλυση των τάσεων; Αν νομίζουν ότι θα βρουν άλλοθι στην στάση όσων έκοψαν τον σ. Κουβέλη είναι γελασμένοι γιατί αυτή η έκφραση δεν έχει να κάνει με ιδεολογικά ρεύματα, αλλά πράγματι με σάπιους μηχανισμούς. Τι θα πουν για την κατρακύλα του ΣΥΝ που μοιάζει να γίνεται, με σχεδόν αποκλειστική ευθύνη τους, αφού αυτοί ήταν οι πιο φανατικοί υποστηρικτές για να γίνει, αυτό το συνέδριο με αυτά τα χαρακτηριστικά. Εκτός και αν δεν είχαν υπολογίσει τα πράγματα έτσι. Οπότε πρέπει να κριτικαριστούν για πολιτική αφέλεια.

Με αυτό το κείμενο απευθύνομαι στις αυταπάτες όσων νομίζουν, από την ΑΠ, ότι υπάρχει, με αυτά τα δεδομένα, πεδίο συνεννόησης και επικοινωνίας με την προεδρική πλειοψηφία στον ΣΥΝ. Τα πράγματα πρέπει να θεωρούνται δεδομένα και η ανάγκη για λήψη ρηξικέλευθων αποφάσεων, ακόμα πιο επιτακτική, διότι αλλιώς κινδυνεύουν οι στρατηγοί μετά το συνέδριο να μείνουν χωρίς στρατό.

Τέλος με αυτό το σημείωμα απευθύνομαι σε όλα τα μέλη και τα στελέχη του κόμματος και της ΑΠ., που δίνουν την μάχη της δημοκρατικής και ανανεωτικής αριστεράς μέσα στον ΣΥΝ ως την τελευταία μάχη μίας μεγάλης ιδεολογικής και πολιτικής διαπάλης. Να επιμείνουν, να μην πτοηθούν από τις αντιξοότητες, να δουν με αισιοδοξία το μέλλον της δημοκρατίας στον χώρο της αριστεράς, να πάμε όλοι μαζί στο συνέδριο, με την δέσμευση:

ΟΛΟΙ ΜΑΖΙ ΕΚΕΙ ΝΑ ΠΑΡΟΥΜΕ τις ΟΡΙΣΤΙΚΕΣ ΚΑΙ ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΜΑΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ.

Αλλά στο συνέδριο πρέπει να είμαστε όλοι μαζί.

Γιατί το έχουμε ανάγκη όλοι μας, όποια στρατηγική και αν έχει ο καθένας στο μυαλό του.

Αντρέας Νεφελούδης