Υπαρκτός ο κίνδυνος διάσπασης του Συνασπισμού

Το γεγονός που προκάλεσε τη μεγαλύτερη αίσθηση από το χώρο της Αριστεράς την εβδομάδα που πέρασε ήταν ο αποκλεισμός του Φώτη Κουβέλη από το συνέδριο του Συνασπισμού. Ένας αποκλεισμός που επήλθε όχι τυχαία, αλλά μετά από παρασκηνακή απόφαση μιας άλλης τάσης του κόμματος, της Αριστερής Ανασύνθεσης. Ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος και βουλευτής Β΄ Αθήνας του ΣΥΡΙΖΑ μιλά στην εφημερίδα μας για το περιστατικό και τις ευθύνες του Αλέξη Τσίπρα, καθώς και για τα οικονομικά μέτρα και τις αστοχίες του Γιώργου Παπανδρέου. Κυρίως, όμως, αφήνει ανοιχτό το ενδεχόμενο διάσπασης του Συνασπισμού…

-Τα γεγονότα που οδήγησαν στον αποκλεισμό σας από το επικείμενο συνέδριο του Συνασπισμού είναι, κ. Κουβέλη, λίγο-πολύ γνωστά. Θα μας διευκρινίσετε αν αυτό έχει κάποια πρακτική επίπτωση σε ό,τι αφορά τη συμμετοχή σας στα κομματικά όργανα;

Όχι, υπό την έννοια ότι οιοσδήποτε, είτε είναι σύνεδρος είτε όχι, έχει τη δυνατότητα να εκθέσει υποψηφιότητα στο συνέδριο και, αν εκλεγεί στην Κεντρική Επιτροπή, μπορεί να συμμετάσχει στο οποιοδήποτε κομματικό όργανο. Δεν έχει σχέση εξάλλου με τη βουλευτική ιδιότητα, διότι στις βουλευτικές εκλογές ψηφίζει, ευτυχώς, ο ελληνικός λαός και αυτός ο λαός με έχει τιμήσει με πολλές χιλιάδες ψήφους.

-Η κομματική συνιστώσα που σας άφησε εκτός συνεδρίου είναι η Αριστερή Ανασύνθεση. Η ηγεσία του ΣΥΝ υπαινικτικά τη συσχετίζει, αν δεν κάνω λάθος, με κύκλους που επιδιώκουν να παγιώσουν εικόνα διάλυσης στο χώρο σας. Ποιοι είναι αυτοί οι κύκλοι;

 Δεν θα κάνω ερμηνεία της ανακοίνωσης του Αλέξη Τσίπρα, αλλά έχω τη γνώμη ότι αναφέρεται σε κύκλους που έχουν σχέση με συνιστώσες του ΣΥΡΙΖΑ και οι οποίοι επιδιώκουν τη διαμόρφωσή του με τον τρόπο που αυτοί αντιλαμβάνονται είτε και, ενδεχομένως, τη διάλυσή του. Σε κάθε περίπτωση, όμως, αυτό που συνέβη μαρτυρά ένα πράγμα: ότι ο Συνασπισμός βρίσκεται σε πολιτική κρίση. Ο αποκλεισμός μου αποτελεί μεθόδευση που αναδεικνύεται σε πολιτική πρακτική. Μια πρακτική που έχει εκτραφεί μέσα σε συγκεκριμένη πολιτική αντίληψη, σε ένα κατεξοχήν αρνητικό πεδίο, που είναι ο ΣΥΡΙΖΑ.

Ανοχή του ΣΥΝ στις μεθοδεύσεις

-Υποστηρίζετε ότι τέτοιες συμπεριφορές εξεθράφηκαν και εκ μέρους της ηγεσίας του Συνασπισμού και, αν ναι, με ποιο τρόπο;

Βεβαίως. Με την έννοια ότι υπήρξε ανοχή, πολλές φορές και υπόθαλψη. Πολλές φορές αναζητήθηκαν ισορροπίες εξαιρετικά επικίνδυνες, που διαμόρφωσαν συνθήκες με αποτέλεσμα τούτη την ώρα ο Συνασπισμός να βρίσκεται σε εσωστρέφεια, σε εσωτερική αντιπαλότητα και κυρίως να απειλείται εδώ και καιρό, συστηματικά, με την αλλαγή της πολιτικής του φυσιογνωμίας και την εγκατάλειψη εκείνων των χαρακτηριστικών που έχουν σχέση με τη σύγχρονη ανανεωτική Αριστερά. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς διαπαιδαγωγείται ο κόσμος του κόμματος, πώς αναπτύσσονται οι κομματικοί μηχανισμοί και πώς αποκτούν στοιχεία αδίστακτης συμπεριφοράς. Και αν το συνέδριο επιλέξει να αντιμετωπίσει πολιτικά προβλήματα με διαδικαστικό τρόπο δεν θα έχει επιτύχει απολύτως τίποτε. Το συνέδριο δεν ήταν αναγκαίο να γίνει αυτή την περίοδο και είναι χαρακτηριστικό ότι πολύ μεγάλο μέρος των μελών του κόμματος δεν μετέχει στις προσυνεδριακές διαδικασίες – πολλές φορές η συμμετοχή είναι και κάτω του 20%. Αυτό τι δείχνει; Ότι ο κόσμος του Συνασπισμού αντιλαμβάνεται την αναντιστοιχία της πολιτικής λειτουργίας του κόμματος ως προς τις ανάγκες της κοινωνίας.

-Έχετε επικρίνει την ηγεσία του κόμματός σας για τη μη συμμετοχή της στο συμβούλιο των πολιτικών αρχηγών. Υπάρχουν όμως περιθώρια συνεννόησης με την κυβέρνηση, δεδομένου του περιεχόμενου των μέτρων που πήρε;

Η σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ήταν όλων των πολιτικών κομμάτων. Και είχα την άποψη ότι ήταν αναγκαία η συμμετοχή του προέδρου της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ. Με τις θέσεις μας, οι οποίες θα έπρεπε να κατατεθούν μέσα κι έξω από τη σύσκεψη. Αυτό σε καμία περίπτωση δεν σε εντάσσει σε κάποιο γενικό και αόριστο τόξο συναίνεσης. Είναι, εξάλλου, αντιφατικό να μη μετέχεις στη σύσκεψη υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας με όλες τις πολιτικές δυνάμεις και να δέχεσαι να συναντηθείς με τον πρόεδρο ενός κόμματος, της ΝΔ. Δεν λέω ότι είναι κακό. Λέω όμως ότι είναι αντιφατικό.

Λαθεμένοι οι χειρισμοί Παπανδρέου

-Αυτά καθαυτά τα οικονομικά μέτρα πώς τα είδατε; Υπάρχει περιθώριο για μια πραγματική άλλη πολιτική;

Ναι, υπάρχει. Το όποιο οικονομικό αποτέλεσμα το έχουν καρπωθεί οι ολίγοι, χωρίς αυτό να διαχυθεί στους αρμούς της ελληνικής κοινωνίας. Στις πλάτες του εργαζόμενου ακολουθήθηκε εισοδηματική πολιτική χρόνια ολόκληρα που οδήγησε στο να έχει τεράστιες απώλειες ο κόσμος της μισθωτής εργασίας. Μαζί με όλα αυτά υπήρξε η λεηλασία του δημόσιου αγαθού. Η διαφθορά κατέχει τεράστιο ποσοστό του ΑΕΠ. Και αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας πολιτικής που όχι μόνο ανέχτηκε αλλά ουσιαστικά έδωσε δυνατότητες να λεηλατηθεί το δημόσιο αγαθό, να υπάρξει η διαπλοκή. Το πρόβλημα της χώρας είναι και θεσμικό και πολιτικό. Αυτό που έχει σημασία είναι πώς διαπαιδαγωγείται ο κόσμος του κόμματος, πώς αναπτύσσονται οι κομματικοί μηχανισμοί και πώς αποκτούν στοιχεία αδίστακτης συμπεριφοράς. Και αν το συνέδριο επιλέξει να αντιμετωπίσει πολιτικά προβλήματα με διαδικαστικό τρόπο δεν θα έχει επιτύχει απολύτως τίποτε.

-Μπορούσε δηλαδή ο κ. Παπανδρέου να υιοθετήσει διαφορετική πολιτική;

Βεβαίως, με άλλη κατανομή των βαρών. Θα μπορούσε να κάνει άλλους χειρισμούς, ώστε να αποκλειστεί η παρουσία του ΔΝΤ και να αναζητηθεί το σχέδιο στήριξης μόνο από την Ε.Ε. Οι λαθεμένοι χειρισμοί δεν είναι παρεμπίπτον ζήτημα, είναι ένα θέμα στην καρδιά της ασκούμενης πολιτικής. Αρνήθηκε προτάσεις που είχαν να κάνουν με τη δημιουργία δημόσιου χρηματοπιστωτικού πόλου, δημόσιας τράπεζας δηλαδή, που θα στήριζε όχι μόνο τον καταναλωτή, αλλά και την παραγωγική διαδικασία. Το μεγάλο ζήτημα είναι ότι σήμερα βρισκόμαστε σε διαδικασία ύφεσης, μιας ύφεσης που βαθαίνει, και τα εξαιρετικά επαχθή μέτρα που έχουν ληφθεί υπάρχει ο κίνδυνος να μην αποδώσουν, από τη στιγμή που δεν υπάρχει παραγωγική διαδικασία.

«Ναι, ακούγεται η διάσπαση»

-Σε πρόσφατη συνέντευξή σας και σε ερώτηση για την παραμονή ή μη της Ανανεωτικής Πτέρυγας στον Συνασπισμό απαντήσατε ως εξής: «Η πολιτική εξελίσσεται εντός και εκτός των κομμάτων». Είναι δυνατόν να δούμε τον Φώτη Κουβέλη εκτός του κόμματος που αποτελεί, μεταξύ άλλων, τη μετεξέλιξη του Κ.Κ.Ε.;

Σας μίλησα για τα βαθιά πολιτικά προβλήματα, και αυτά, στο βαθμό που δεν αντιμετωπιστούν, θα βαθαίνουν το υπαρκτό ρήγμα στο εσωτερικό του Συνασπισμού. Περαιτέρω πρέπει να πω, απαντώντας στο ερώτημα αν θα υπάρξει διάσπαση ή όχι, ότι αυτό ακούγεται. Ο Συνασπισμός είναι το κόμμα που επιλέξαμε πριν από χρόνια. Όμως το επιλέξαμε στη βάση συγκεκριμένων πολιτικών χαρακτηριστικών, το ιδρύσαμε, το οικοδομήσαμε και το προχωρήσαμε αρκετά. Στο βαθμό που τα χαρακτηριστικά του αλλοιώνονται, τότε, πράγματι, κινδυνεύει να υπάρξει διάσπαση της πολιτικής ενότητας, της συλλογικότητας και της λειτουργίας του κόμματος.

-Αυτό πρακτικά τι σημαίνει, κ. Κουβέλη; Ότι θα εξωθηθείτε, όπως λέτε, σε ένα άλλο κόμμα; Σε ένα νέο κόμμα; Ή μήπως εκτός πολιτικής;

Είμαστε φορείς συγκεκριμένων απόψεων για την Αριστερά. Η σχέση μου μαζί της είναι βιωματική, κατά συνέπεια όλα όσα είπα έχουν σχέση με την εμμονή μου στην υπόθεση της Αριστεράς, στην οποία πιστεύω, όχι γενικά κι αόριστα, αλλά ως μια δυναμική που μπορεί να αναπτύσσεται και να διαμορφώνει συνθήκες μετατόπισης της πολιτικής από τη συντηρητική θέση, στην οποία βρίσκεται σήμερα, σε προοδευτική αριστερή κατεύθυνση. Αυτό για μένα είναι το ζητούμενο, και τίποτε άλλο.