Οργίζομαι όταν ακούω “να καεί η Βουλή"

ΣΕ ΜΙΑ ΠΕΡΙΟΔΟ καθολικής απαξίωσης της πολιτικής και των πολιτικών, μεγάλων κοινωνικών ανατροπών και πολιτικών ανακατατάξεων ο κ. Λ. Κύρκος δεν διστάζει να έλθει για άλλη μία φορά αντιμέτωπος με το «ρεύμα» χαρακτηρίζοντας «άθλια και ισοπεδωτική» την άποψη «είστε όλοι ίδιοι» αλλά και εξοργιστικό όπως και αντιδραστικό το σύνθημα «να καεί, να καεί, το μπ... η Βουλή»! Υπέρμαχος των κυβερνητικών συνεργασιών, ο ιστορικός εκφραστής της Ανανεωτικής Αριστεράς «βάλλει» κατά των αυτοδύναμων κυβερνήσεων «που μας οδήγησαν στο χείλος της χρεοκοπίας» και επισημαίνει ότι «οι μεγάλες πολιτικές συγκλίσεις δεν είναι θέμα ευχών και επιθυμιών», καλώντας το ΠαΣοΚ να κάνει «μια ειλικρινή και γενναία αυτοκριτική». Αν και αναγνωρίζει στον κ. Γ. Παπανδρέου «καλές προθέσεις και σοβαρές προσπάθειες», ωστόσο διαπιστώνει «αντίφαση λόγων και πράξεων» και καταλογίζει στο κυβερνών κόμμα ότι «βαδίζει προς πιο συντηρητικές θέσεις». Οσον αφορά τη συγκρότηση της «Δημοκρατικής Αριστεράς», δεν κρύβει την αισιοδοξία του αλλά και τη φιλοδοξία του να αποτελέσει το νέο κόμμα «μια νέα συνάντηση της Ανανεωτικής Αριστεράς και αγωνιστών που έχουν διαφορετική διαδρομή, είτε προέρχονται από τον σοσιαλιστικό χώρο είτε από τον οικολογικό είτε από την ευρύτερη Αριστερά».

- Μια εικοσαετής και πλέον ιδιότυπη συνύπαρξη της Ανανεωτικής Αριστεράς με άλλες κομμουνιστογενείς και άλλες δυνάμεις που συναποτέλεσαν τον Συνασπισμό έλαβε τέλος. Είστε εκ των εμπνευστών του εγχειρήματος του ΄89 και το ερώτημα είναι:Αξιζε τον κόπο αυτή η περιπέτεια;

«Βεβαίως και άξιζε τον κόπο. Δημιουργήθηκε μέσα στις δεδομένες τότε συνθήκες, σε μια μεγάλη ενωτική συνάντηση δυνάμεων της Αριστεράς που είχαν βρεθεί σε διαφορετικά χαρακώματα. Σας θυμίζω τη συγκλονιστική εναρκτήρια συγκέντρωση του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας, τη συγκίνηση και την ελπίδα. Τώρα, αν οι δρόμοι δεν μας οδήγησαν εκεί που θέλαμε, το γιατί θα το κρίνουν οι ιστορικοί του μέλλοντος. Συνυπολογίστε τις μεγάλες ανατροπές και την κατάρρευση της περεστρόικα που έπαιξαν καθοριστικό ρόλο».

- Η δημιουργία της «Δημοκρατικής Αριστεράς» θεωρείτε ότι είναι μια ιστορική «ρεβάνς» με την κομμουνιστική Αριστερά με την έννοια ότι η Ανανεωτική Αριστερά απέκτησε και πάλι τον αυτόνομο φορέα της;

«Οι σύντροφοι που ίδρυσαν τη “Δημοκρατική Αριστερά” γνωρίζουν ότι δημιουργούν ένα κόμμα της ευρύτερης Αριστεράς που απευθύνεται στην κοινωνία χωρίς επιστροφές σε παραδοσιακά στερεότυπα και σε άγονες ενδοαριστερές διαμάχες και επιδιώκει να υπερβεί θετικά τον αριστερισμό που διέτρεχε όλη την τελευταία περίοδο την πολιτική του ΣΥΝ. Πρόκειται για μια νέα συνάντηση της Ανανεωτικής Αριστεράς και αγωνιστών που έχουν διαφορετική διαδρομή, είτε προέρχονται από τον σοσιαλιστικό χώρο είτε από τον οικολογικό είτε από την ευρύτερη Αριστερά».

- Στις ημέρες μας σε τι μπορεί να εισφέρει άλλο ένα αριστερό κόμμα;

«Η κοινωνία που όλο και περισσότερο αμφισβητεί το σημερινό πολιτικό κατεστημένο και αναζητεί νέους δρόμους διαπιστώνει ότι η “Δημοκρατική Αριστερά” είναι κάτι διαφορετικό. Είναι η Αριστερά των αγώνων και της ευθύνης. Η Αριστερά των οραμάτων αλλά και του ρεαλισμού. Το ΠαΣοΚ βαδίζει προς πιο συντηρητικές θέσεις και η παραδοσιακή Αριστερά επιστρέφει σε πιο δογματικές αντιλήψεις. Υπάρχει ένα σοβαρό πολιτικό κενό στον προοδευτικό χώρο. Και αυτό το κενό η “Δημοκρατική Αριστερά” φιλοδοξεί να το καλύψει».

- Υπάρχει το μείζον θέμα του μνημονίου και των μεγάλων ανατροπών σε κεκτημένα δικαιώματα δεκαετιών στο Ασφαλιστικό, στο Εργασιακό κτλ. Είστε υπέρ ή κατά του μνημονίου;

«Το μνημόνιο δεν μπορεί να είναι η αρχή και το τέλος αυτής της χώρας. Δεν μπορεί να είναι το μόνο σχέδιο για το παρόν και το μέλλον. Χρειάζεται ο τόπος μια διαφορετική πορεία. Αναγνωρίζω βεβαίως την κρισιμότητα των στιγμών, την ύπαρξη του χρέους, τα μεγάλα διαρθρωτικά προβλήματα. Σε καμία όμως περίπτωση με αφορμή αυτές τις ανάγκες δεν πρέπει να καταστραφεί η κοινωνική συνοχή του τόπου, να βρεθούν στο περιθώριο οι οικονομικά αδύναμοι.

Την κρίση δεν τη δημιούργησε ο απλός λαός».

- Στο νέο κοινωνικό τοπίο που διαμορφώνεται ποια μπορεί να είναι η στάση της «Δημοκρατικής Αριστεράς» έναντι του ΠαΣοΚ; Υπάρχουν, δηλαδή, τα περιθώρια συγκλίσεων και συνευρέσεων με το κυβερνών κόμμα καιυπό ποιες προϋποθέσεις;

«Πάντα πίστευα ότι ο τόπος αυτός χρειάζεται μια μεγάλη στρατηγική πολιτικών και κοινωνικών συγκλίσεων σε προοδευτική κατεύθυνση. Αυτές οι συγκλίσεις εμποδίζονται από τις εφαρμοζόμενες κυβερνητικές πολιτικές και από τις ως σήμερα σεχταριστικές δυσκαμψίες της Αριστεράς. Εύχομαι και ελπίζω η “Δημοκρατική Αριστερά” να παίξει καταλυτικό ρόλο ώστε να αλλάζουν οι συσχετισμοί των δυνάμεων, να υπάρξουν ευρύτερες ανακατατάξεις και να οδηγηθούμε σε μια νέα κοινωνική και πολιτική πλειοψηφία». - Δεν έχετε διστάσει να τοποθετηθείτε θετικά για τον κ. Γιώργο Παπανδρέου. Πιστεύετε ότι βαδίζει σε σωστό δρόμο;

«Ο Παπανδρέου ανέλαβε τη διακυβέρνηση σε μια εξαιρετικά δύσκολη περίοδο. Του αναγνωρίζω καλές προθέσεις και σοβαρές προσπάθειες. Διαπιστώνω όμως αντίφαση λόγων και πράξεων. Οι προεκλογικές τοποθετήσεις του απέχουν από σημερινές πολιτικές του. Αναγνωρίζω τη σημερινή τραγική κατάσταση της χώρας, αλλά πόσο άλλο να αντέξει ο φτωχομεροκαματιάρης και ο φτωχοσυνταξιούχος;».

- Σε ποιους τομείς θεωρείτε ότι η κυβέρνηση «χωλαίνει»;

«Η κυβέρνηση πάει με ρυθμούς χελώνας στη φορολογική μεταρρύθμιση. Δεν εισπράττει τα οφειλόμενα από τους έχοντες και κατέχοντες. Την ίδια ώρα δεν δημιουργεί προϋποθέσεις για μια νέου τύπου ανάπτυξη με επίκεντρο την παραγωγική ανασυγκρότηση, την πράσινη οικονομία, την επένδυση στην Παιδεία, την έρευνα και την καινοτομία».

ΓΙΑ ΤΟ ΚΚΕ: "ΚΑΝΟΥΝ ΛΑΘΟΣ ΜΕ ΠΡΑΚΤΙΚΕΣ ΟΠΩΣ ΣΤΟ ΛΙΜΑΝΙ"

Με τον πρωθυπουργό κ. Γ. Παπανδρέου στην εκδήλωση που διοργανώθηκε προς τιμήν του τον Απρίλιο του 2008 - Πού εκτιμάτε ότι μας οδηγεί η κατάσταση αυτή και η καθολική απαξίωση κομμάτων και πολιτικών;

«Αντιλαμβάνομαι την απογοήτευση. Αιτιολογώ την οργή. Πρέπει να ικανοποιηθεί το δημόσιο αίσθημα που απαιτεί την τιμωρία όσων έφεραν τη χώρα στο χείλος του γκρεμού. Είμαι όμως απολύτως αντίθετος με την καθολική απαξίωση της πολιτικής. Αυτή η απαξίωση δεν φέρνει στο προσκήνιο τις λαϊκές δυνάμεις αλλά οδηγεί σε λύσεις που έχει πληρώσει μαρτυρικά αυτός ο τόπος. Η άθλια και ισοπεδωτική άποψη “είστε όλοι ίδιοι” είναι απολύτως αποπροσανατολιστική. Διαφωνώ κατηγορηματικά με το εξοργιστικό και αντιδραστικό σύνθημα “να καεί, να καεί, το μπ... η Βουλή”! Για τη δημοκρατία σε αυτή τη χώρα η Αριστερά έχει ματώσει».

- Την κυρία Ντόρα Μπακογιάννη πώς τη βλέπετε, θα τα καταφέρει;

«Και στον χώρο της Κεντροδεξιάς χρειάζονται μεγάλες ανατροπές, μεγάλες αλλαγές».

- Είκοσι ένα χρόνια μετά το πείραμα της συγκυβέρνησηςθεωρείτε ότι ευρύτερα κυβερνητικά σχήματα συνεργασίας έχουν μέλλον;

«Υπάρχει κάποιος σήμερα που εξακολουθεί να διατυπώνει ερωτήματα για την ανάγκη κυβερνητικών συνεργασιών; Οι λεγόμενες ισχυρές αυτοδύναμες κυβερνήσεις δεν είναι αυτές που μας οδήγησαν στο χείλος της χρεοκοπίας;».

- Πώς κρίνετε την τακτική του ΚΚΕ;

«Η Αριστερά στην οποία εγώ πιστεύω δεν έχει συμπλεγματική στάση απέναντι σε άλλες αριστερές δυνάμεις. Αν διαπιστώσει μια θετική πρωτοβουλία, την αναγνωρίζει δημόσια. Οταν επαίνεσα το ΠΑΜΕ, βρισκόμασταν στην αρχή των λαϊκών κινητοποιήσεων και θέλησα να τις ενθαρρύνω. Ακολούθησαν όμως μια σειρά πρακτικές του ΠΑΜΕ που στρέφονταν και στρέφονται, με χαρακτηριστικό παράδειγμα το λιμάνι, κατά του δημοσίου συμφέροντος. Κάνουν λάθος. Από εκεί και πέρα η γενικότερη τακτική του ΚΚΕ με βρίσκει κατηγορηματικά αντίθετο».