Η αποχώρηση του Ν. Κωνσταντόπουλου.

Η ανακοίνωση της απόφασης του Ν. Κωνσταντόπουλου για να μην είναι υποψήφιος για τέταρτη φορά για την προεδρία του ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΥ ήταν μια κίνηση που αιφνιδίασε όλο το κόμμα.

Η απόφασή του αυτή, κόντρα σε μια αίσθηση αλλά και πρακτική ακινησίας και μονιμότητας των στελεχών, είναι μια στάση που τον τιμά. Ο χρονισμός όμως θέτει εξ αντικειμένου προβλήματα στον ΣΥΝ.

Συνδέεται, αφού έγινε μια ημέρα μετά τις ευρωεκλογές, με μια εικόνα ήττας, που πόρρω απέχει από την πραγματικότητα και την ρεαλιστική προσέγγιση και αποτίμηση των αποτελεσμάτων (βλέπε ανωτέρω). Αφήνει το κόμμα να παρουσιάζεται ως οιονεί ακέφαλο μέχρι τον Νοέμβριο που θα γίνει το Τακτικό Συνέδριο του ΣΥΝ.

Το Ν. Κωνσταντόπουλο  τον στηρίξαμε για να αναλάβει την προεδρία στη δύσκολη φάση του 1993. Τα 11 χρόνια που πέρασαν εκτιμούμε ότι η επιλογή μας εκείνη δικαιώθηκε. Ο Ν. Κωνσταντόπουλος συνέβαλε θετικά στην πορεία του ΣΥΝ και στο δέσιμό του με την κοινωνία όλα αυτά τα χρόνια. Με το Ν. Κωνσταντόπουλο βρεθήκαμε αντίθετοι σε πολιτικές εκτιμήσεις, χάραξη στρατηγικής και κυρίως σε επιλογές που σχετίζονταν με τη διεύθυνση του κόμματος. Αυτό δεν μπορεί να μας εμποδίσει να θεωρούμε ότι συνολικά το πέρασμά του από τη θέση του Προέδρου του ΣΥΝ έχει ανεβάσει υψηλά τον πήχη για τον επόμενο.

Η ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ θα συμβάλει με όλες της τις δυνάμεις στον επίπονο διάλογο που άνοιξε, εξ αντικειμένου, για όλα τα θέματα. Κριτήριο της παρέμβασής της θα είναι η διαμόρφωση ενός ρεύματος πλειοψηφίας που θα αναλάβει την ευθύνη της πορείας και της διαχείρισης του ΣΥΝ στη βάση α) μιας ξεκάθαρης πολιτικής και στρατηγικής επιλογής για μια αυτόνομη, ευρωπαϊστική, σύγχρονη και οικολογική αριστερά, β) μιας σταθερής αντίληψης για τη διασφάλιση της ενότητας του κόμματος και γ) μιας λύσης για επικεφαλής που θα εγγυάται μια τέτοια πορεία.

 Δ.Χ.