Ν. Κακλαμάνης: Επιχείρηση ξεγλίστρημα

Αυξάνουν οι ενδείξεις ότι οι δυνάμεις της φοροδιαφυγής και της φοροαπαλλαγής αξιοποιώντας την απουσία δραστικών και δίκαιων κυβερνητικών φορολογικών μέτρων οργανώνονται γύρω από το νέο μέτωπο: τη διατήρηση των χαμηλών “αντικειμενικών” αξιών των ακινήτων.

Όλοι γνωρίζουν ότι οι χαμηλές “αντικειμενικές” αξίες είναι ο πυρήνας της νόμιμης φοροδιαφυγής στην οικοδομική δραστηριότητα. Ας συνοψίσουμε, γιατί η λαϊκιστική ρητορεία συγκαλύπτει τις αλήθειες. Συμπεφωνημένα με το κράτος, φοροδιαφεύγουν πωλητής, αγοραστής, κατασκευαστής. Το σύστημα το οργανώνει με επιτροπές και τη βούλα του το υπουργείο Οικονομικών. Ας μην ξεχνούμε ότι η μέθοδος αυτή δεν αφορά μόνον τις μικρές ιδιοκτησίες, αλλά και τις τεράστιες, αξίας εκατομμυρίων ευρώ. Οι μεσαίοι κάνουν τον λογαριασμό και νιώθουν ότι γλίτωσαν φόρο. Τα τεράστια ποσά τα γλιτώνουν βεβαίως οι μεγαλοϊδιοκτήτες. Οι κατασκευαστές κ.λπ. κρύβουν νόμιμα τουλάχιστον το 40% των κερδών τους και δεν συμβάλουν ανάλογα και έντιμα.

Πάνω σε αυτή την κατάσταση έχει αναπτυχθεί το σύγχρονο σύστημα της παραοικονομίας στην οικοδομή. Τα αφορολόγητα ποσά των μεταβιβάσεων μετέχουν στον κύκλο της χρηματοδότησης της οικοδομικής δραστηριότητας δημιουργώντας κάθετο καθεστώς παραοικονομίας. Είναι μηχανισμός και ομπρέλα της ανασφάλιστης εργασίας. Τα μαύρα κεφάλαια απαιτούν και μαύρη εργασία. Προμήθειες χωρίς τιμολόγια, αποθήκες με υλικά που δεν δηλώνονται.

Ένα σύστημα που υποσχέθηκε ότι θα τερματίσει τον χρηματισμό και τη διαφθορά νομιμοποίησε τη φοροδιαφυγή και έχτισε μια τεράστια νόμιμη παραοικονομία. Βάζοντας μέσα όλη την κοινωνία. Με απόλυτη υποκρισία όλοι, από τον πρωθυπουργό έως τον νέο που κληρονομεί ένα σπίτι, υπογράφουμε ψεύτικες δηλώσεις. Έχει ενδιαφέρον ότι κανείς μέχρι τώρα δεν έχει περηφανευτεί ότι δήλωσε στην εφορία όσα πλήρωσε πραγματικά.

Είμαστε όλοι συνένοχοι, κανείς δεν μπορεί να κατηγορήσει τον άλλο, αλλά δεν ωφελούμαστε όλοι το ίδιο. Όποιος είναι πλουσιότερος ωφελείται περισσότερο. Είναι σύστημα ανακατανομής, αλλά υπέρ των πλουσίων. Είναι κορυφαίο δείγμα της καταστροφικής πορείας του πελατειακού κράτους. Η κατάργηση της αθλιότητας αυτής είναι θεμελιώδες βήμα προς τη δημιουργία καθολικού φορολογικού συστήματος και προς την επιβολή της στοιχειώδους φορολογικής δικαιοσύνης.

Γι’ αυτό και οι πολιτικοί και παραγωγικοί εκπρόσωποι που σήμερα “κλαίνε” για τους μικροϊδιοκτήτες επειδή θα φορολογηθούν περισσότερο γνωρίζουν ότι στην πραγματικότητα τη φοροδιαφυγή υποστηρίζουν. Γιατί αν υποστήριζαν τους μικροϊδιοκτήτες, θα πρότειναν ειδικές ρυθμίσεις για το ποσοστό του φόρου, όπως ισχύει στις γονικές παροχές, στην πρώτη κατοικία κ.λπ.

Ενδεικτική περίπτωση, ο απερχόμενος δήμαρχος Αθηναίων κ. Κακλαμάνης. Ως Πόντιος Πιλάτος παρακολουθεί επί χρόνια την υποβάθμιση του κέντρου της πόλης, δεν αντιδρά στην εγκατάλειψη κτηρίων, δεν παίρνει ένα μέτρο για να στεγαστούν οι άστεγοι. Δεν θα μπορούσε να τα λύσει όλα, αλλά δεν κάνει τίποτα. Ορθότατα επισημαίνει τις μεγάλες ευθύνες του ο συνδυασμός του Γ. Καμίνη “Δικαίωμα στην Πόλη”. Πιεσμένος από την αναστάτωση των δημοτών ενόψει των εκλογών ο απερχόμενος δήμαρχος αιφνιδίως προχθές θυμήθηκε την αξία της... ακίνητης περιουσίας και εξέδωσε ανακοίνωση. Και τι επιχείρημα ανέσυρε για να κρύψει τις ευθύνες του; Ότι κατρακυλούν οι πραγματικές αξίες λόγω της κρίσης. Και γι’ αυτό μάχεται να μην καταργηθεί το σύστημα των “αντικειμενικών” αξιών. Άλλα αντ’ άλλων, με κλείσιμο του ματιού στη φοροδιαφυγή. Μα η πτώση των αξιών δεν επιβάλλει τη διατήρηση του “αντικειμενικού” συστήματος. Το αντίθετο. Και κυρίως, εκεί που κατρακυλούν κυριολεκτικά οι αξίες των ακινήτων συντρέχουν και άλλοι λόγοι πλην της κρίσης. Όπως στο κέντρο της Αθήνας, λόγω της εγκατάλειψης, και από τον δήμο. Αυτή είναι η αλήθεια, που δεν κρύβεται με επικοινωνιακά κόλπα: “Η Τοπική Αυτοδιοίκηση στις κρίσιμες αυτές περιστάσεις στέκεται απερίφραστα στο πλευρό του φορολογούμενου δημότη και πολίτη, ιδιοκτήτη, επαγγελματία”, λέει ο απερχόμενος κ. Κακλαμάνης.

Πώς στέκεται δίπλα τους; Με έργα; Όχι βέβαια. Με λόγια, που ίσως ακούγονται ευχάριστα στα αυτιά, αλλά δεν αλλάζουν τη δύσκολη πραγματικότητα. Τη δύσκολη πραγματικότητα την αλλάζουν τα έργα, οι παρεμβάσεις ανάκτησης της πόλης και του δημόσιου χώρου. Όπως οι μεθοδικές παρεμβάσεις που διατυπώνει το πρόγραμμα του Γιώργου Καμίνη, αλλά και προτάσεις της “Ανοιχτής Πόλης”. Αντί της στήριξης στη φοροδιαφυγή, πολιτικοί και δήμαρχοι ας αναγνωρίσουν επιτέλους τί δεν έκαναν. Οι δημότες ξέρουν.