Να μην είναι η αυτοδιοίκηση ο μεγάλος ηττημένος

Την ώρα που διαβάζονται οι γραμμές αυτού του άρθρου οι κάλπες απ΄ άκρου εις άκρο της χώρας είναι ανοικτές και οι ψηφοφόροι βαδίζουν προς αυτές ενώ πλανιέται, για πρώτη φορά τουλάχιστον τα τελευταία 60 χρόνια, - μια πρωθυπουργική προειδοποίηση - απειλή για εθνικές εκλογές! «Μα μπορεί να θεωρείται απειλή η προσφυγή στον κυρίαρχο λαό» εμφανίζεται …αθώο, τάχα, το ερώτημα. Είναι κανείς/μία άραγε τόσο αφελής να μην αντιλαμβάνεται τον ευθύ εκβιασμό. Ο εκβιασμός είναι ισχυρός όχι γιατί οι πολίτες είναι γενικά ευεπίφοροι σ΄ αυτόν, αλλά γιατί όλοι/ες έχουν αντιληφθεί τις πελώριες αδυναμίες του υπάρχοντος πολιτικού συστήματος να δώσει λύσεις διεξόδου στην όντως πρωτοφανέρωτη κρίση της ελληνικής οικονομίας των τελευταίων χρόνων. Ας είναι…

Σήμερα οι έλληνες πολίτες, άνδρες και γυναίκες, ψηφίζουν για την ανάδειξη 325 δημάρχων και δημοτικών συμβουλίων και 13 περιφερειαρχών και περιφερειακών συμβουλίων.

Πρόκειται για μια σημαντική δημοκρατική εκλογική διαδικασία για διοίκηση των νέων αυτοδιοικητικών θεσμών, των περιφερειών και των νέων δήμων, που καθορίζονται μετά από μια σημαντική θεσμική παρέμβαση του «Καλλικράτη». Ο «Καλλικράτης» θα μπορούσε να αποτελεί και την πιο μεγάλη θεσμική τομή αν η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τολμούσε και αν πραγματικά ήθελε να απαλλαγεί από τις πελατειακές σχέσεις και εξαρτήσεις, αν οι κομματικοί υπολογισμοί δεν παρενέβαιναν για να προσδιορίσουν τελικά, εκλογικό σύστημα-η απλή αναλογική συνεχίζει να παραμένει μείζον αιτούμενο-, χωροταξικές ρυθμίσεις και οικονομικές διευθετήσεις. Αν τελικά δεν υποτάσσονταν οι θεσμικές τομές σε περιοριστικές πολιτικές, που η κυβέρνηση φρόντισε να ενσωματώσει στις περιοριστικές πολιτικές του Μνημονίου.

Ένα χρόνο μετά την έλευση του ΠΑΣΟΚ στη διακυβέρνηση της χώρας, πέντε μήνες που η Ελλάδα είναι υπό το καθεστώς του Μνημονίου και την επιτήρηση της τρόικας, τώρα που μεγάλα στρώματα της ελληνικής κοινωνίας, δημόσιοι υπάλληλοι, άνεργοι, μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, χαμηλοσυνταξιούχοι, οδηγούνται σε αδιέξοδες και συνεχώς επιδεινούμενες καταστάσεις, διαμορφώνεται ένα «κλίμα» στη χώρα μας. Αυτό έχει ως αποτέλεσμα να ωθείται πλήθος πολιτών πρώτα και κύρια μακριά από την κάλπη, μια και δεν πιστεύουν ότι η κάλπη θα δώσει κάποια αλλαγή ουσίας , όπως φαίνεται ότι τελικά δεν έδωσε πριν από ένα χρόνο. Ενώ ταυτόχρονα, μια ετερόκλητη πολιτική συσπείρωση ένα ετερόκλητο «αντιμνημονιακό μέτωπο», ΝΔ και ορισμένων κομμάτων της αριστεράς, καλεί όσους/ες θεωρούν ότι έχει νόημα η ψήφος και θα συμμετάσχουν στις εκλογές, να καταψηφίσουν τους όποιους/ες υποψηφίους/ες για τις αυτοδιοικητικές εκλογές στηρίζονται από το κυβερνητικό κόμμα.

Επιπλέον, την τελευταία εβδομάδα, ζούμε κάτω από την κυβερνητική αντεπίθεση, όπου ο πρωθυπουργός απεδέχθη το υπερπολιτικοποίηση των αυτοδιοικητικών εκλογών μεταλλάσσοντας το αναζητούμενο μήνυμα των εκλογών από το «Μνημόνιο ή Αντιμνημόνιο» σε «σταθερότητα ή εκλογές», δημιουργώντας ακόμη μεγαλύτερη σύγχυση και αδιέξοδα στον κόσμο.

Η κυβέρνηση και η αξιωματική αντιπολίτευση, αλλά και όχι μόνο αυτή, επιδιώκουν τώρα πια από κοινού, να μετατρέψουν τις αυτοδιοικητικές εκλογές σε μια ευρεία κομματική δημοσκόπηση.

Την ώρα, εξάλλου που η κοινωνία ζητά δίκαιη κατανομή των βαρών, διέξοδο από την κρίση και εναλλακτικές πολιτικές πέρα από το Μνημόνιο, η ανακίνηση από τον πρωθυπουργό θέματος πρόωρων εθνικών εκλογών θα οδηγήσει σε μια παρατεταμένη περίοδο εκλογολογίας και παραλυσίας.

Κατηγορηθήκαμε ότι εμείς, η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ, θελήσαμε να αποπολιτικοποιήσουμε τις αυτοδιοικητικές εκλογές την ώρα που το Μνημόνιο και η τρόικα επιβάλλουν τους όρους τους.

Τίποτε πιο λαθεμένο και πιο υποβολιμαίο από αυτό!

Εμείς διακηρύξαμε και διακηρύσσουμε ότι η αυτοδιοίκηση είναι η πολιτική, σε διαφορετικό επίπεδο, από την κεντρική διοίκηση και κατά συνέπεια οι εκλογές για την ανάδειξη των δημοτικών και περιφερειακών αρχόντων εξόχως πολιτική διαδικασία.

Στις εκλογές του Νοεμβρίου η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ έθετε ως γενικό στόχο την ανάδειξη δημοτικών και περιφερειακών διοικήσεων που θα διαχειριστούν με διαφάνεια και δημόσιο έλεγχο τις τοπικές υποθέσεις και θα έχουν πρόγραμμα και προτάσεις για τα μικρά και τα μεγάλα. Και αυτό έχει ιδιαίτερα μεγάλη σημασία στις συνθήκες της δημοσιονομικής κρίσης. Είναι αναγκαία η ανάδειξη δημοτικών και περιφερειακών αρχών, που θα λειτουργούν με πλήρη και απόλυτη διαφάνεια και θα αγωνίζονται για τη βελτίωση της ζωής των πολιτών, στηρίζοντάς τους και πρωταρχικά στηρίζοντας τους αδύνατους.

Αυτοί οι στόχοι δεν μπορούν να υλοποιηθούν μόνο και αποκλειστικά από την κεντρική διοίκηση! Η δική μας, εξόχως πολιτική άποψη και στόχος δράσης, είναι ότι η χώρα μας δεν μπορεί να βγει από την κρίση και να υπάρξει ανάκαμψη αν η πρωτεύουσα, η Αθήνα, η Θεσσαλονίκη, η Πάτρα, τα Γιάννενα, η Τρίπολη, κ.ο.κ. δεν δώσουν τη μάχη με νέες δημοτικές αρχές σταθερά προσανατολισμένες και προετοιμασμένες για να αντιμετωπίσουν αυτά ακριβώς τα προβλήματα.

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ επέλεξε την πολιτική της συμμετοχής στις διοικήσεις των δήμων και των περιφερειών της χώρας για να μπορέσει να ασκήσει τις ριζοσπαστικές πολιτικές της και να φανεί χρήσιμη ως φορέας για την Ελληνική κοινωνία. Με αυτή την έννοια εστόχευσε να ενισχύσει ενωτικές και αυτόνομες τοπικές πρωτοβουλίες και να βοηθήσει στην διαμόρφωση κοινωνικών και πολιτικών συμμαχιών των προοδευτικών πολιτικών δυνάμεων σε τοπικό και περιφερειακό επίπεδο, ενώ σε κάθε περίπτωση στρατηγική της επιλογή αποτελούσε και αποτελεί η συνεργασία των δυνάμεων της δημοκρατικής αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας.

Ολόκληρη την προεκλογική περίοδο, υπερβάλλοντας τις δυνάμεις μας καταβάλαμε ιδιαίτερη προσπάθεια ώστε να ρηγματώσει το υπάρχον πολιτικό σύστημα. Είμαστε βέβαιοι ότι η προσέγγισή μας αυτή βοήθησε να κινηθεί η κοινωνία των πολιτών. Να συμμετάσχουν πολίτες και να διεκδικήσουν την εκλογή τους, που μέχρι τώρα το απέφευγαν. Αν η προσπάθεια αυτή θα είναι καρποφόρα και θα κρυσταλλωθεί και σε ανάληψη της δημοτικής ευθύνης από αυτούς/ές αυτό θα φανεί απόψε το βράδυ. Ο λόγος τώρα στους πολίτες.