Άνοιγμα των δημοσίων νοσοκομείων και των άλλων υποδομών του ΕΣΥ στους ιδιώτες ιατρούς και στους άλλους παρόχους υπηρεσιών υγείας.

Πιστεύω ότι η πρόσβαση και η χρησιμοποίηση των δημοσίων υποδομών και εγκαταστάσεων των υπηρεσιών παροχής και αποκατάστασης υγείας πρέπει να είναι αγαθό και δικαίωμα του κάθε πολίτη στην χώρα αυτή.

Οι εγκαταστάσεις αυτές, τις οποίες έχουν χρηματοδοτήσει και χρηματοδοτούν οι φορολογούμενοι, αυτές που ανήκουν στο ΕΣΥ, είναι σήμερα αποκλεισμένες για ένα μεγάλο τμήμα του πληθυσμού.

Τα νοσοκομεία του ΕΣΥ είναι δυστυχώς χώρος μη προσβάσιμος στους πολίτες, οι οποίοι για τους δικούς τους λόγους έχουν κάνει την επιλογή να έχουν παρόχους υγείας που δραστηριοποιούνται στον ιδιωτικό τομέα και οι οποίοι είναι αποκλεισμένοι από τα τις εγκαταστάσεις του ΕΣΥ.

Η παρούσα κατάσταση ως έχει διαμορφωθεί δημιουργεί θέμα δημοκρατικής ισότητας και δικαιοσύνης.

Οι πολίτες, οι οποίοι έχουν εμπιστοσύνη στην επιστημονική κατάρτιση, στο ήθος και στην πρακτική ιατρών, φυσικοθεραπευτών, μαιών, νοσηλευτών, κλπ, δεν μπορούν να νοσηλευτούν, να χειρουργηθούν και να θεραπευτούν από αυτούς που προτιμούν, μια που οι ιατροί αυτοί είναι αποκλεισμένοι από το ΕΣΥ.

Σήμερα ισχύει το εξής παράλογο στην ελληνική κοινωνία με την αποδεδειγμένη ανοχή της πολιτείας.

Οι πάροχοι υπηρεσιών υγείας, ιατροί κλπ, οι οποίοι είναι ενταγμένοι στο ΕΣΥ, θα έπρεπε να ήταν αποκλειστικής απασχόλησης, όπως όριζε το διάταγμα σύστασης του ΕΣΥ και να λειτουργούν εντός και μόνον του πλαισίου του ΕΣΥ.

Δυστυχώς η πραγματικότητα είναι εντελώς διαφορετική.

Ο «θεσμός» φακελάκι, είναι κυρίαρχος, de facto, ειδικά στις επεμβατικές και χειρουργικές ειδικότητες.

Τα παράνομα ιατρεία, χωρίς αποδείξεις και βιβλία, αλιεύοντας τη «πελατεία» από το νοσοκομείο και εξασκώντας έναν αθέμιτο ανταγωνισμό στους φορολογούμενους ιδιώτες συναδέλφους που επέλεξαν, ή εκ των πραγμάτων υποχρεώθηκαν, να είναι στον ιδιωτικό τομέα.

Οι έχοντες καταφύγει στη μεγάλη, προστατευτική και σίγουρη αγκαλιά του ΕΣΥ με όλα τα προνόμια που έχουν, με εξασφαλισμένη εξέλιξη και όχι ευκαταφρόνητο προσπορισμό, αν όχι στην πλειοψηφία τους τουλάχιστον ένα πολύ μεγάλο ποσοστό, «ιδιωτεύουν» ανέντιμα και παράνομα. Ας κοιτάξουμε την οικονομική τους ανέλιξη και την εξέλιξη των περιουσιακών τους στοιχείων, δηλαδή το «πόθεν έσχες», κατά την πορεία τους στο ΕΣΥ.

Αποκορύφωμα της διολίσθησης του ΕΣΥ σε σύστημα πλουτισμού των συμμετεχόντων είναι και τα απογευματινά ιατρεία.

Για να μην αναφερθώ στους ιατρούς του ΙΚΑ, οι οποίοι χρησιμοποιούν το ΙΚΑ για να τους πληρώνει ένα μισθό, το ΤΣΑΥ, και τα συντάξιμα, αλλά και προπάντων αλιεύοντας πελατεία για τα ιατρεία τους.

Για να μην αναφερθώ στους στρατιωτικούς ιατρούς με τα προνόμια από την εποχή της χούντας.

Για να μην αναφερθώ και στους πανεπιστημιακούς.

Βρίθουν οι ιδιωτικές κλινικές από ιατρούς του δημοσίου, του ΙΚΑ, πανεπιστημιακούς και στρατιωτικούς, οι οποίοι μόλις αντιληφθούν οικονομική άνεση «στον πελάτη», τον στρέφουν στα ιδιωτικά θεραπευτήρια και κλινικές και τους παρέχουν τις υπηρεσίες τους εκεί φυσικά με «μαύρο χρήμα».

Θα είχε ενδιαφέρον κάποιος να ασχοληθεί και να δει το μετοχολόγιο ορισμένων μεγάλων ιδιωτικών νοσοκομείων και κλινικών, αλλά και τα μεριδολόγια των παραπάνω ιατρών.

Δυστυχώς είναι νοσηρή η κατάσταση που περιγράφεται παραπάνω και δεν μπορεί να αμφισβητηθεί. Είναι και αυτή ένα μέρος της θλιβερής πραγματικότητας στην δημόσια υγεία της χώρας και είναι σημαντική και έχει ένα μεγάλο μερίδιο ευθύνης για την απαξίωση και τον ευτελισμό της δημόσιας υγείας ως δικαίωμα του πολίτη και ως υποχρέωση μιας δημοκρατικής και ευνομούμενης πολιτείας.

Στην παρούσα κατάσταση και μέχρι να γίνει η απαραίτητη μεταρρύθμιση για την επανασύσταση του συστήματος δημόσιας υγείας και να επιτευχθεί η ολική επαναφορά μιας πραγματικά δημοκρατικής και σύγχρονης λειτουργίας των δομών και των υποδομών υγείας που πληρώνει ο έλληνας φορολογούμενος, πρέπει να γίνει μια απαραίτητη μεταβολή στο ισχύον καθεστώς.

Πολύ περισσότερο που η οικονομική συγκυρία το απαιτεί και για να μην καταρρεύσει εντελώς και το ΕΣΥ αλλά και οι ιδιώτες ιατροί και οι άλλοι επαγγελματίες υγείας.

Πρέπει και οι ιδιώτες επαγγελματίες υγείας να μπορούν να εκτελέσουν το λειτούργημά τους και να προσφέρουν τις υπηρεσίες τους στον φορολογούμενο έλληνα πολίτη μέσα στις υποδομές του συστήματος του ΕΣΥ.

Υπάρχει ορατός κίνδυνος, λόγω τις οικονομικής στενότητας που αντιμετωπίζει η ελληνική κοινωνία, ιατροί και άλλοι επαγγελματίες υγείας, οι οποίοι επιστημονικά έχουν αναμφισβήτητη επάρκεια και πολύ από αυτούς έχουν λαμπρές επιστημονικές πορείες στο εξωτερικό, και ήρθαν στην Ελλάδα και για διαφόρους λόγους δεν ενταχθήκαν στο ΕΣΥ ή στο ΙΚΑ, να μην μπορέσουν να συνεχίσουν να λειτουργούν τα ιατρεία τους και να προσφέρουν τις γνώσεις και τις υπηρεσίες τους .

Μέχρι σήμερα είναι υποχρεωμένοι να οδηγούν τους ασθενείς τους στα ιδιωτικά θεραπευτήρια και κλινικές, σύμφωνα με το ισχύον σήμερα νομοθετικό πλαίσιο αποκλεισμού των ιδιωτών επαγγελματιών υγείας από την πρόσβαση στις υποδομές του συστήματος του ΕΣΥ. Η οικονομική κρίση αλλάζει ραγδαία τα δεδομένα και φέρνει σε δύσκολη θέση και δημιουργεί αδιέξοδα και στους ιατρούς και στους ασθενείς.

Τελικά γιατί να στερείται ο φορολογούμενος πολίτης την δυνατότητα νοσηλείας και θεραπείας, μέσα στις υποδομές του συστήματος του ΕΣΥ, από τον ιατρό της επιλογής του, τον οποίο αυτός θεωρεί ότι έχει την επάρκεια και τις προϋποθέσεις να τον βοηθήσει στο πρόβλημά του?

Δεν πρέπει να διαφεύγει της προσοχής και η δυνατότητα εσόδων για το δημόσιο από την συνεργασία των ιδιωτών ιατρών με τα νοσοκομεία του ΕΣΥ. Το ίδιο ισχύει και για τις ιδιωτικές ασφαλιστικές εταιρείες.

Από το «άνοιγμα» του ΕΣΥ στους ιδιώτες ιατρούς, ώστε να μπορούν να εξυπηρετούν τους ασθενείς τους στις υποδομές του ΕΣΥ είναι βήμα προς την ισότητα των πολιτών αυτής της χώρας.

Είναι ζήτημα δημοκρατίας και δικαιοσύνης.

Η υγεία στην Ελλάδα έχει μόνο να κερδίσει από μια τέτοια μεταρρύθμιση.

20/12/10

Παναγιώτης Κουτσοπίνης