ΣΥΝ Αγροτικά Ευρωπαϊκά

Γενικά

Ο Συν σέρνει στον ώμο του μια ιστορία, κοντά στα 15 ολόκληρα χρόνια. Γεμάτη με επιτυχίες και αποτυχίες. Πότε πίκρες και πότε χαρές.

Γεννήθηκε σε μια συγκεκριμένη στιγμή, στη κατάλληλη συγκυρία, όταν πλέον είχαν ωριμάσει οι συνθήκες και φορτώθηκε με πολλές προσδοκίες και άλλες τόσες ελπίδες . Προήλθε από τον συγκερασμό, τη σύνθεση, παράλληλων και ομόλογων απόψεων, θέσεων ή ιδεών ή καλύτερα επάλληλων συναντιλήψεων και ομοφρόνων συλλογικοτήτων.

Αμέσως ορισμένες αρχές επικράτησαν εξ ολοκλήρου και αναδείχθηκαν ως ύπατες αξίες και προστάγματα. Βεβαίως οι ρίζες τους έφθαναν στα προηγούμενα χρόνια, εκείνα του Ε.Α.Μ. και της Ε.Δ.Α. και μεταλαμπαδεύθηκαν στο Κ.Κ.Εσωτερικού και το Ρήγα.

Πρώτη και καλύτερη αρχή η δημοκρατία σαν σκοπό και σαν μέσο κι από κοντά ο σοσιαλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο και η ανανέωση. Παραδίπλα και οι άλλες: ο διεθνισμός, ο αντιδογματισμός, ο αντιεθνικισμός, ο αντικρατισμός, η αντικληρικοκρατία, ο σεβασμός του άλλου του διαφορετικού ανεξαρτήτως από χρώμα, θρησκεία, πεποιθήσεις κ.ά. Η αλήθεια ήταν πάντα επαναστατική και ο σκοπός ποτέ δεν αγίαζε τα μέσα με αποτέλεσμα όχι μόνο την αδιαφορία αλλά την πλήρη περιφρόνηση στις ποταπές συνέπειες (πολιτικό κόστος κ.τ.λ.) Πολλάκις κόντρα στο κοινό αίσθημα και ό,τι αυτό συνεπάγεται. Πόσο μάλλον κόντρα στην ψευτοαριστερή Σκύλα και δεξιά Χάρυβδη.

Έτσι όμως μπολιάσαμε και τους παραπλήσιους χώρους αλλά κι όλη την κοινωνία. Με την κοινωνική μας προοδευτικότητα (ατομικά και δημοκρατικά δικαιώματα, εξωτερική πολιτική, πόλεμος στο ρατσισμό, στη ξενοφοβία, στη παπαδοκρατία κ.ά. ) αν δεν προκαλέσαμε, πάντως συμβάλαμε στην εξέλιξη και την προολκή της κοινωνίας, αφήνοντας πίσω παρωχημένα και αναχρονιστικά στερεότυπα, μύθους, μυθοπλασίες και θέσφατα του παρελθόντος.

Την πιο ψηλή και περίοπτη θέση, ως κυματίζουσα σημαία την κατέχει ο ευρωπαϊκός προσανατολισμός για μια Ευρώπη πολιτικά ενωμένη και ομόσπονδη, με συγκατάθεση και συμμετοχή των ίδιων των λαών της. Κεντρικό σύνθημα, από τα πρώτα χρόνια τα γεμάτα πολιτική, οράματα και φαντασία, είναι: Ευρωπαϊκή ολοκλήρωση και ομοσπονδοποίηση. Η τακτική και η στρατηγική; Η σύνθεση και η συνεργασία, πολιτική και κοινωνική ώστε να προωθηθούν οι αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για τον εκδημοκρατισμό και συγχρονισμό της χώρας.

Αυτές τις μεγάλες παρακαταθήκες μήπως τις απεμπολούμε με τις νέες μας επιλογές; Μήπως επιβουλευόμαστε αν όχι τορπιλίζουμε τις υποθήκες του μέλλοντος;

Η Γεωργία

Ας έρθουμε στον αγροτικό τομέα, γεωργία και κτηνοτροφία κι ας εξετάσουμε εδώ τα πράγματα. Κι αυτό για τρεις λόγους:

• Η γεωργία έχει πρωταρχική σημασία για την οικονομία (πρωτογενής τομέας γαρ)

• Η Ε.Ε. μόνο σ΄ αυτό τον τομέα έχει κοινή πολιτική, την περιλάλητη Κ.Α.Π. και μάλιστα διαθέτοντας το 50% του προϋπολογισμού της.

• Λόγω επαγγελματικής εντοπιότητας ( ως γεωτεχνικός – κτηνίατρος)

Προς επίρρωση του πρώτου λόγου θυμίζουμε τα λόγια του Ηροδότου: «Ευ γαρ φερομένης της γεωργίας, άπασαι αι άλλαι τέχναι ευ φέρονται».

Στη χώρα μας σε γενικές γραμμές έχουμε τη γεωργία :

 των ορεινών και των μικρονησιώτικων περιοχών.(Μειονεκτικές περιοχές)

 των πεδινών περιοχών.

Βεβαίως με πολλές υποενότητες και διαφορές. Ας τονισθεί ότι οι μειονεκτικές περιοχές φθάνουν το 45-50%

Η γεωργία στις μειονεκτικές περιοχές χαρακτηρίζεται από:

 Μικρές εκμεταλλεύσεις, ως επί το πλείστον κτηνοτροφικές.

 Χαμηλή παραγωγικότητα

 Πολύ μικρή χρήση της τεχνολογίας (παραδοσιακές εκτροφές)

 Ανθρώπινο προσωπικό μεγάλης ηλικίας.

Αποτέλεσμα είναι οι κακές συνθήκες διαβίωσης,

ή φτώχεια η εγκατάλειψη

και η ερήμωση.

Στις δε πεδινές περιοχές η γεωργία χαρακτηρίζεται από:

 Κυρίως μικρομεσαίες εκμεταλλεύσεις αλλά και αρκετές ανταγωνιστικές.

 Μαζική χρήση εισροών (λιπασμάτων, γεωργικών φαρμάκων κ.τ.λ.) και μεγάλη διατάραξη, μέχρι καταστροφής του περιβάλλοντος..

 Μεγάλη χρήση μέχρι κατάχρηση της τεχνολογίας

 Επιδοτήσεις και σχετικό αγροτικό πλούτο.

Η νέα πραγματικότητα έχει διαμορφωθεί από τρεις παράγοντες: το περιβάλλον με τους φυσικούς πόρους του (νερό, έδαφος και αέρας), την ποιότητα των τροφίμων και τον έντονο ανταγωνισμό. Πράγματα εντόνως αντίθετα και αλληλοσυγκρουόμενα.

Όμως παρά την αντίθεση, αυτοί οι τρεις παράγοντες είναι άμεσες προτεραιότητες της πολιτικής της Ε.Ε. Επομένως είναι μονόδρομοι.

Στις εκμεταλλεύσεις των μειονεκτικών περιοχών (ορεινών και μικρονησιωτικών) απαιτείται διαρκής και πολύμορφη στήριξη ώστε το εισόδημα από τις εκμεταλλεύσεις να είναι μέρος από το συνολικό οικογενειακό εισόδημα. Δηλαδή εκτός από την κτηνοτροφία ή γεωργία να υπάρχουν και άλλοι πόροι, όπως:

 Τουρισμός (ξενώνες κ.τ.λ.)

 Προγράμματα διαχείρισης περιβάλλοντος και

 Άλλες εναλλακτικές μορφές,

Σίγουρα για να υπάρχει βιωσιμότητα στις μειονεκτικές περιοχές, δηλαδή να μπορούν να διαμένουν άνετα οι άνθρωποι, πρέπει να υπάρχει ολοκληρωμένη ανάπτυξη με πολύμορφη, διαρκή υποστήριξη, όπως:

 κοινωνική (παιδεία, υγεία)

 πολιτιστική και ψυχαγωγική (ενίσχυση και διάδοση των λαϊκών παραδοσιακών τεχνών και της παραδοσιακής κληρονομιάς)

 καλυτέρευση των οικιστικών συνθηκών διαβίωσης (σπίτια κ.τ.λ.)

 δραστηριοποίηση του γυναικείου πληθυσμού (βιοτεχνικές μονάδες κομπόστες, σπάνια εδέσματα κ.τλ.)

Από την άλλη η αγροτική ή κτηνοτροφική δραστηριότητα πρέπει να στραφεί στην παραγωγή προϊόντων ποιότητας. Τέτοια είναι τα προϊόντα προστατευόμενης ονομασίας (ΠΟΠ), τα προϊόντα προστατευόμενης γεωγραφικής ένδειξης (ΠΓΕ), αλλά κυρίως τα βιολογικά προϊόντα., που παράγονται με ελεγχόμενο και πιστοποιημένο τρόπο, καθώς και τα προϊόντα που παράγονται με εθνικά πρότυπα, όπως τα κοτόπουλα ελευθέρας βοσκής.

Στις εκμεταλλεύσεις των πεδινών περιοχών, οι μεν ανταγωνιστικές δεν έχουν πρόβλημα, οι δε μικρομεσαίες, που είναι και περισσότερες, πρέπει να δραστηριοποιηθούν αναλόγως με τις εκμεταλλεύσεις των μειονεκτικών περιοχών, δηλαδή καλλιέργειες πολυποίκιλες (όχι μονοκαλλιέργειες) και βιολογικές καθώς και συνδυαστικές αυτών όπως τα κτηνοτροφικά φυτά, τα δημητριακά για βιολογικές ζωοτροφές, ενεργειακές καλλιέργειες ( τεύτλα κ.τ.λ.), ιδίως σε περιοχές που υπάρχει τεχνογνωσία, όπως στη Θεσσαλία. Επίσης να δοθεί προτίμηση στα βιολογικά οπωροκηπευτικά και φρούτα, όπου υπάρχει ειδική μεταχείριση (Κοινή Οργάνωση Αγοράς, ΚΟΑ) με μεγάλη στήριξη των Ομάδων Παραγωγών, όχι μόνο για τη συγκρότηση αλλά και τη λειτουργία τους.

Γεωργική πολιτική

Από όλα αυτά τα άκρως αναγκαία έχει γίνει τίποτα στη χώρα μας; Τουναντίον:

• παντελής έλλειψη, είτε άμεσης και βραχύβιας είτε έμμεσης και μακροχρόνιας εθνικής πολιτικής

• παντελής απουσία κρίσιμων θεσμικών εφοδίων όπως:

- τράπεζα γης

- μητρώο αγροτών και

- κτηματολόγιο

• καταστροφική πολιτική στους φορείς στήριξης, με αποτέλεσμα όχι μόνο –πάει στο διάολο- απλώς κατάρρευσή τους, αλλά και την πλήρη απαξίωσή τους

• εντελώς ευκαιριακή και πρόσκαιρη αντιμετώπιση των εκάστοτε προβλημάτων με ημίμετρα και ψευτολύσεις, έτσι για να φύγει η μπόρα ή με απλή κατάσβεση των οξύνσεων (ρύθμιση χρεών, κινητοποιήσεις βαμβακοπαραγωγών κ.ά.) με πολιτική μικρόνοια για το πολιτικό κόστος προ εκλογών

• καλλιέργεια κλίματος προσδοκίας για επιδοτήσεις χωρίς να λαμβάνεται ουδεμία μέριμνα για υποδομές και τέτοια

• Νεοφιλελέφθερο ξεπούλημα δημοσίων υπηρεσιών με την ταυτόχρονη συγκρότηση θολών σχημάτων και οργανισμών με τη μορφή νομικών προσώπων κρατικού ή ιδιωτικού δικαίου. Ο.ΠΕ.ΓΕ.ΚΑ. «ΔΗΜΗΤΡΑ»,Ο.ΠΕΚΕΠΕ, ΟΠΕΓΕΠ ΕΦΕΤ. Και να Πρόεδροι και να Διευθύνοντες Σύμβουλοι με μισθούς άνω των 5000 ευρώ και βάλε.

• Κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος και καταρράκωση θεσμών, δικαίων και αξιών με διαφθορά και διαπλοκή, στις πρώτες θέσεις της Ε.Ε. των 25 μελών.

Για όλα τα παραπάνω, κατά την κυρίαρχη άποψη στο ΣΥΝ οι λόγοι είναι:

 Η παθητική προσαρμογή στα μέτρα της Ε.Ε και στις διαδικασίες ενοποίησής της.

 Η παγκοσμιοποίηση της αγοράς και οι νεοφιλελεύθερες πολιτικές της Ε.Ε και των κυβερνήσεων της χώρας.

 Οι ιδιωτικοποιήσεις και το ξεπούλημα κοινωνικών και κρατικών φορέων

Οπότε «απορρίπτει τη φιλοσοφία της νέας ΚΑΠ και προτείνει συγκεκριμένα μέτρα περιορισμού των αρνητικών συνεπειών και αξιοποίησης των όποιων περιθωρίων αγροτικής ανάπτυξης και στηρίζει τις αγωνιστικές διεκδικήσεις των μικρομεσαίων αγροτών, πράγμα που έχουν παροπλίσει οι κορυφαίοι φορείς τους».

Από τα προτεινόμενα ΄΄συγκεκριμένα μέτρα΄΄ το μοναδικό συγκεκριμένο είναι η απόρριψη της πολιτικής αποσύνδεσης των ενισχύσεων από την παραγωγή.

Τα υπόλοιπα είναι (ακριβώς όπως γράφονται):

• Η αγροτική πολιτική, θα πρέπει να έχει ως αφετηρία την επιδίωξη της εξασφάλισης της μέγιστης δυνατής «αυτοδυναμίας» της χώρας σε βασικά τρόφιμα, λαμβάνοντας ταυτόχρονα υπόψη τις ανάγκες ζωής και απασχόλησης των κατοίκων της υπαίθρου.

• Εφαρμογή της αρχής της «κοινοτικής προτίμησης»για τα ελλειμματικά προϊόντα, ιδιαίτερα τα «μεσογειακά» και ανακατανομή των κονδυλίων στήριξης της ΚΑΠ από τους μεγάλους παραγωγούς προς τους μικρομεσαίους και από τις χώρες του βορρά προς τις χώρες του νότου.

• Επεξεργασία συνολικού προγράμματος αγροτικής ανάπτυξης με μέτρα αναδιάρθρωσης των καλλιεργειών, προώθηση εξαγωγών, μείωση της «ψαλίδας τιμών» παραγωγού – καταναλωτή κά.

• Προώθηση της ποιοτικής γεωργίας για προϊόντα ΠΟΠ, ΠΓΕ, βιολογικά και προϊόντα ολοκληρωμένης διαχείρισης, παράλληλα με την απαγόρευση της παραγωγής, εισαγωγής και εμπορίας «μεταλλαγμένων» προϊόντων στη χώρα μας.

• Τέλος δημιουργία αποτελεσματικών μηχανισμών ανταπόκρισης των υπηρεσιών στις δομές της νέες ΚΑΠ και των μεσογειακών προϊόντων , με αναδιάρθρωση, αναβάθμιση και ενίσχυση σε έμψυχο υλικό και οικονομικούς πόρους , όλων των υπηρεσιών που παρέχουν γεωτεχνική στήριξη στον αγροτικό τομέα, κά.

Ας αρκεστούμε σ΄ αυτά, λόγω οικονομίας χώρου, που είναι και τα κυριότερα.

Η νέα ΚΑΠ, που σημειωτέον υπογράφτηκε το2003, θεσμοθετεί και εφαρμόζει την σταδιακή αποδέσμευση των επιδοτήσεων, αρχίζοντας από τη 1-1-2006 για το καπνό, βαμβάκι και λάδι και ένα χρόνο αργότερα για τα άλλα, έχοντας ως πρώτη προτεραιότητα την ισορροπία του περιβάλλοντος, και την ποιότητα των τροφίμων (όπως αναφέρεται στην 1η υποσημείωση) με βασικά εφαρμόστηκά μέτρα:

• τα πρότυπα πολλαπλής συμμόρφωσης και

• τους κώδικες ορθής γεωργικής πρακτικής

(κανόνες καλλιεργειών και εκτροφής των ζώων)

ΚΑΠ

Θετικά

 όχι εντατικοποίηση της παραγωγής και απαρχή ενός άλλου μοντέλου ανάπτυξης

 σεβασμός στο περιβάλλον

 στήριξη των μικρομεσαίων αγροτών (ατέλεια παρακράτησης μέχρι 5000 ευρώ, σταθερό εισόδιμα)

 προώθηση παραγωγής ποιοτικών προϊόντων

 άμεση και απευθείας επιδότηση στους παραγωγούς χωρίς τη μεσολάβηση ενδιάμεσων και μεσαζόντων

 προτροπή των παραγωγών για ανταγωνιστικά προϊόντα στην αγορά, κυρίως ποιοτικά, αποσυνδεδεμένα από την προσδοκία των επιδοτήσεων

 μέριμνα για τους νέους αγρότες

 ενισχύσεις για την αξιοποίηση των δασών

 ενισχύσεις στον τομέα της παρασκευής

Αρνητικά

 ατονία της παραγωγής από τη μεριά των παραγωγών με άμεσο κίνδυνο την εγκατάλειψη της υπαίθρου, ιδίως από μικρούς παραγωγούς

 τα ποιοτικά προϊόντα κατευθύνονται στην υψηλή τάξη, στους έχοντες και κατέχοντες

 δεν υποβοηθά και δεν υποστηρίζει τις φτωχές χώρες

 αυτές οι πολιτικές είναι προσταγές της ΠΟΕ και των παγκοσμίων οργανισμών της αγοράς, του ίδιου του καπιταλισμού

Μετά από αυτά που υποστηρίζονται, είναι δυνατόν να είμαστε απόλυτοι κατήγοροι και αρνητές ; Αυτό δεν είναι λαϊκός κομφορμισμός, κοινώς λαϊκισμός ; Δεν είναι ροκάνισμα της ΚΑΠ; Συνδυαζόμενο με άλλα παρεμφερή, δεν είναι υπονόμευση της ευρωπαϊκής μας πολιτικής ;

Σίγουρα δεν μας καλύπτει τελείως η ΚΑΠ. Είναι δυνατόν όμως σε μια συμφωνία, συνθήκη μεταξύ εταίρων, είτε αυτοί είναι ακόμη και πρόσωπα και όχι 25 κράτη με τόσα αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα, να είναι όλα θετικά ; Όλα υπέρ σου ;

Είναι δυνατόν να επιρρίπτουμε όλη την ευθύνη των δεινών της χώρας στην εκάστοτε ΚΑΠ και στα άλλα μέτρα της Ε.Ε ;

Η Ε.Ε μας φταιει για την εγκατάλειψη της υπαίθρου (επικοινωνία, συγκοινωνία, συνθήκες διαβίωσης, έλλειψη μονάδων παρασκευής όπως σφαγεία, συσκευαστήρια, τυροκομεία,), τη μεγάλη ψαλίδα των τιμών παραγωγού και καταναλωτή, το δυσθεώρατο κόστος παραγωγής, τη ατελή ασφάλιση των προϊόντων, τις χαμηλές αγροτικές συντάξεις, την πλήρη κατάρρευση των φορέων στήριξης και δυστυχώς άλλα πολλά

Ή φταιει η κατανομή των κονδυλίων στήριξης στις χώρες του βορρά και όχι αλλοπρόσαλλη κατάσταση που είναι αποτέλεσμα της στρεβλής αγροτικής ανάπτυξης ; Της τόσο στρεβλής και παράλογης που η σχέση μεταξύ φυτικής και ζωικής παραγωγής είναι 75 προς 25, όταν σε όλα τα άλλα κράτη είναι 60 με 40 υπέρ της ζωικής. Και όταν αυτή η σχέση όσο πάει και χειροτερεύει, με αποτέλεσμα το έλλειμμα του εμπορικού ισοζυγίου των αγροτικών προϊόντων συνεχώς να διογκούνται!!! Για την εισαγωγή κτηνοτροφικών προϊόντων, κυρίως κρέας γάλα και τυριά, πληρώνουμε περισσότερα από αυτή της ενέργειας, πετρέλαιο κ.τ.λ.

ΟΧΙ όχι, λοιπόν στη νέα ΚΑΠ.