ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ; Υπάρχει άλλος δρόμος;

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ οργανώνει το πρώτο συνέδριο της από 31 Μαρτίου έως 3 Απριλίου. Στο συνέδριο θα συμμετέχουν οι εκλεγμένοι σύνεδροι από 180 τοπικές και κλαδικές οργανώσεις από περίπου 5.500 μέλη σε όλη την Ελλάδα.Οι δημοσκοπήσεις δείχνουν ότι το νέο κόμμα βρίσκεται στο κατώφλι εισόδου στη Βουλή αν και πρόκειται για καινούριο πολιτικό σχηματισμό, μόλις με 8 μήνες λειτουργίας και χωρίς κρατική οικονομική επιχορήγηση.

Επομένως, χωρίς ισχυρά υλικά μέσα επικοινωνιακής προβολής. Ωστόσο, όσο ο καιρός περνάει και ενισχύεται η αναγνωρισιμότητα του νέου κόμματος – και η ταύτιση του με τον Φώτη Κουβέλη- τόσο ενισχύονται και οι δυνατότητες για κοινοβουλευτική παρουσία μετά από τις όποιες εθνικές εκλογές. Πολύ περισσότερο, μάλιστα, που η διευρυμένη αμφισβήτηση του πολιτικού συστήματος, η αναζήτηση εναλλακτικών πολιτικών προτάσεων, τροφοδοτεί κάθε νέα πολιτική πρωτοβουλία.

Το εγχείρημα της ΔΗΜ.Α.Ρ στηρίζεται στην αίσθηση ότι και η Αριστερά οφείλει το δικό της αναστοχασμό, το δικό της επαναπροσδιορισμό στις συνθήκες βαθύτατης πολιτικής και οικονομικής κρίσης. Ότι δηλαδή, η νέα μεταπολίτευση που χρειάζεται ο τόπος απαιτεί και στο χώρο της Αριστεράς μια τολμηρή υπέρβαση από τα κομματικά στερεότυπα, που μας οδήγησαν στο «χείλος του γκρεμού». Πρόκειται για συνειδητή επιλογή αριστερών πολιτών να συγκροτήσουν μια σύγχρονη, υπεύθυνη και ανοιχτή πολιτική δύναμη έχοντας επίγνωση ότι για τη σημερινή δραματική εικόνα της χώρας υπάρχουν ευθύνες και στην ίδια την Αριστερά. Όχι όσες αφορούν τα μεγάλα κόμματα της εξουσίας. Όμως, συγκεκριμένες ευθύνες που σχετίζονται με τον τρόπο με τον οποίο η Αριστερά πολιτεύτηκε τα προηγούμενα χρόνια.

Τις περισσότερες φορές, δηλαδή, με την κατεστημένη νοοτροπία που έθετε το κομματικό συμφέρον πάνω από το δημόσιο. Και, μάλιστα, από μια Αριστερά με περισσή ευκολία στον καταγγελτικό λόγο χωρίς τον κόπο για ρεαλιστικές και εναλλακτικές λύσεις.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. επιδιώκει να καταγραφεί ως η Αριστερά της ευθύνης για τη χώρα και την κοινωνία. Να συνθέσει σε ένα εθνικό σχέδιο ανόρθωσης του τόπου τις μεγάλες προτεραιότητες από τη θέση υπεράσπισης των αδύναμων κοινωνικών στρωμάτων. Να μπορεί με βάση την κοινή λογική να στηρίζει κάθε κίνηση εκσυγχρονισμού της χώρας από όποια πολιτική δύναμη κυβερνά και να αντιπολιτεύεται σκληρά κάθε πολιτική που μεγενθύνει τις κοινωνικές ανισότητες, παραβιάζει τα δημοκρατικά δικαιώματα, αδιαφορεί για τη δραματική κατάσταση του περιβάλλοντος.

Η ΔΗΜ.ΑΡ. είναι πολιτικό κόμμα αντίθετο στις επιλογές του Μνημονίου. Οι βουλευτές της το καταψήφισαν στη βουλή. Ωστόσο προσπαθεί να συγκροτήσει εναλλακτικές πολιτικές σε συνθήκες κρίσης και εφαρμογής του Μνημονίου. Με δύο λόγια δεν περιορίζεται στην καταστροφολογία αλλά σε σύγκρουση με τις νεοφιλελεύθερες συνταγές παλεύει για διεξόδους μέσα από ευρύτερες κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες.

Το νέο κόμμα έχει, επίσης, μια φιλόδοξη στόχευση. Να πετύχει έμπρακτα τη σύγκλιση των ιδεών της Αριστεράς και της πολιτικής οικολογίας. Να ενοποιήσει, δηλαδή, σε μια συνολική προγραμματική κατεύθυνση την ανάγκη για αειφόρο ανάπτυξη, αλλά και την κριτική των κοινωνικών σχέσεων, τις περιβαλλοντικές ευαισθησίες αλλά και τις κοινωνικές προτεραιότητες.

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι πρόκειται για ένα δύσκολο εγχείρημα σε συνθήκες λαϊκισμού και δημαγωγίας. Ωστόσο είναι ο μόνος τρόπος για να βγει η Αριστερά από το περιθώριο. Να γίνει καταλύτης εξελίξεων. Να μπορεί να διαμορφώνει όρους και προϋποθέσεις που καλυτερεύουν τη ζωή των εργαζομένων και στρέφουν τον πολιτικό άξονα της χώρας προς πιο προοδευτικές και ριζοσπαστικές κατευθύνσεις.

Αυτό το ελπιδοφόρο πολιτικό σχέδιο μπορεί να πετύχει. Οι εμπειρίες από τα ιστορικά παραδείγματα όταν η Αριστερά έδρασε με ανοιχτά μυαλά, με πλατιές συμμαχίες και ρεαλισμό είναι σημαντική παρακαταθήκη.

Στο δίλλημμα ΠΑΣΟΚ ή ΝΔ δεν μπορεί να μην υπάρχει άλλος δρόμος…

Δεν μπορεί να εγκλωβίζεται κάθε διέξοδος σε ένα στενό κίνημα διαμαρτυρίας χωρίς συνέχεια…

Η χώρα έχει ανάγκη από τις ιδέες του δημοκρατικού σοσιαλισμού, από μια Αριστερά της εξουσίας και της αμφισβήτησης.