Αναμφισβήτητα βιώνουμε μια ιδιαίτερα σύνθετη, πολιτική και κοινωνική περίοδο. Η χώρα έχει υποστεί πρωτοφανή πολυκερματισμό των πολιτικών δυνάμεων και επαγωγικά πολύπλευρη διάσπαση της κοινωνίας.

Η κυβέρνηση τα τελευταία εικοσιτετράωρα, αναμφίβολα συμπεριφέρεται σαν μια λέσχη φιλελλήνων παρατηρητών και όχι όπως πρέπει να λειτουργεί σε κατάσταση εκτάκτου ανάγκης.

Γιατί εγκληματικά, η κυβέρνηση χρονοτριβεί σε μια τόσο περίεργη και δύσκολη οικονομική και πολιτική συγκυρία; Είναι πλέον αυτονόητο ότι ελληνικός λαός δεν πείθεται και δεν είναι δυνατόν να περιμένει άλλο να συνεννοηθούν και να συνενωθούν «οι υπουργοί του ΠΑΣΟΚ» μεταξύ τους… Κύριοι… κάθε μέρα που περνά εκτίθεστε ανεπανόρθωτα!

Ας συνειδητοποιήσουμε όλοι μας, ότι η ασυδοσία τόσων δεκαετιών που έκτρεφε ο πανίσχυρος δικομματισμός ήταν η αιτία που οδήγησε την χώρα σε πολιτικό, κοινωνικό και οικονομικό αδιέξοδο. Καθώς η ώρα της άμεσης αλήθειας πλησιάζει, χρειάζονται νέες υγιείς και ηθικά άμεπτες πολιτικές δυνάμεις για να οδηγήσουν τη χώρα στο «σημείο μηδέν» που θα αλλάξει ριζικά και «ανεπιστρεπτεί» το πολιτικό και κοινωνικό σκηνικό της Ελλάδος .

Παγιδευμένοι στο κρίσιμο στάδιο της ολοκληρωτικής αποσύνθεσης του πολιτικού συστήματος, καθίσταται αναγκαία η ανασύνθεση του από διευρυμένες πολιτικές συνιστώσες. Μέσα από το «τούνελ της κρίσης», ο πολίτης αγωνίζεται και επιδιώκει εναλλακτικές πολιτικές επιλογές και όχι την «νομιμοποίηση» του σημερινού πολιτικού αδιέξοδου.

Τραγικά αποδείχτηκε μέχρι σήμερα, ότι η πολιτική δεν πιστεύει σε τίποτα. Είναι ώρα η κοινωνία να οραματιστεί και να αποφασίσει για μια πολιτική που θα έχει τις εγγυήσεις για μια αναγέννηση της σύγχρονης Ελλάδος. Για μια αναγέννηση που η πολιτική δεν θα προδώσει τους πολίτες και οι πολιτικοί τη χώρα τους.