H αλήθεια σε αριθμούς ή το διαρκές έγκλημα εις βάρος του ελληνικού λαού

Σήμερα η πραγματικότητα διαψεύδει την εικονική ευδαιμονία που συνειδητά δημιούργησαν οι πολιτικοί και οι πολιτικές των δύο μεγάλων κομμάτων της χώρας, εδώ και δεκαετίες.

Οι πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ βγαίνοντας στα μπαλκόνια, σε κάθε εκλογική αναμέτρηση από το 1974 και εντεύθεν, εξήγγειλαν προγράμματα δημιουργίας θέσεων εργασίας στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ, εξήγγειλαν θέσεις ενίσχυσης των μισθών και συντάξεων, εξήγγειλαν μεγάλα προγράμματα δημόσιων έργων αλλά ποτέ δεν έλεγαν στον Ελληνικό λαό με ποιο τρόπο θα έβρισκαν τα χρήματα για την υλοποίησή τους.

Έτσι αυτοί οι εθνάρχες αντί να δημιουργήσουν μηχανισμούς αναδιανομής του παραγόμενου από όλους μας πλούτου, άφησαν μεγάλο τμήμα των επιχειρηματιών και επαγγελματιών να φοροδιαφεύγουν και στράφηκαν συνειδητά στον υπερδανεισμό της χώρας για την εύκολη και γρήγορη υλοποίηση των μεγαλεπήβολων σχεδίων ανάπτυξης της χώρας χωρίς να θίξουν τους οικονομικούς χρηματοδότες τους.

Όμως η συγκεκριμένη πρακτική ήταν μάλλον καταστροφική γιατί το 2010 φθάσαμε στην προσφυγή στο ΔΝΤ, το πρώτο εξάμηνο του 2011 στο 1ο Μνημόνιο, το δεύτερο εξάμηνο συζητούμε την ελεγχόμενη χρεοκοπία και αναμένουμε ακόμη πολλές εξελίξεις τόσο στο οικονομικό όσο και στο πολιτικό πεδίο.

Ακόμη όμως κανείς δεν είπε την αλήθεια στον Ελληνικό λαό (θυμηθείτε τον κο Λοβέρδο) ίσως από το φόβο της συνειδητοποίησης εκ μέρους αυτών που τους ψηφίζουν του εγκλήματος που διαπράχθηκε εις βάρος τους. Για να αντιληφθεί κάποιος τι συμβαίνει πραγματικά νομίζω ότι πρέπει να πάρει τα στοιχεία του κρατικού προϋπολογισμού και να τα μελετήσει εις βάθος. Μπήκα λοιπόν στον κόπο να αντιγράψω τα στοιχεία αυτά σε δύο συγκριτικούς πίνακες για μία ευκολότερη σύγκριση.

1. σε εκατομμύρια ευρώ 2. εκτιμήσεις πραγματοποιήσεων 3.προβλέψεις

Αμέσως εντύπωση προκαλεί το ύψος των εσόδων που ανήλθε το 2010 στα 52.700.000.000€ αλλά και το ύψος των δαπανών που το 2010 ανήλθε σε 87.192.000.000€. Από πού προέρχεται αυτή η διαφορά. Κοιτάζοντας τις πρωτογενείς δαπάνες διαπιστώνει κανείς ότι αυτές ήταν σχεδόν ισοσκελισμένες. Όταν όμως στις δαπάνες προστεθούν οι τόκοι και τα χρεολύσια που ανήλθαν για το 2010 σε 32.173.000.000 τότε ο προϋπολογισμός είναι εκτός ελέγχου. Αν ελέγξουμε και τα στοιχεία του χρέους για το 2011 τότε καταλαβαίνουμε ότι η κατάσταση γίνεται ακόμη δυσκολότερη.

Πώς όμως φθάσαμε σε αυτή την κατάσταση; Πώς κατάφεραν οι κυβερνήσεις της χώρας να χρειάζονται μόνο για τους τόκους των δανείων το 25% των εσόδων του κράτους; Προφανώς από τον δανεισμό. Για να αντιληφθεί κανένας το μέγεθος της πολιτικής αγυρτείας πρέπει να δεί τη διαχρονική εξέλιξη του δανεισμού της χώρας.

1. σε εκατομμύρια ευρώ ΠΗΓΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Το να αναφερθεί κανείς στις αιτίες του δανεισμού αυτή τη χρονική στιγμή μικρή σημασία έχει. Όμως πρέπει να τονιστεί το γεγονός ότι για την εξυπηρέτηση αυτού του χρέους ο ελληνικός λαός πλήρωσε από το 1985 έως σήμερα 620.131.000.000€

1. σε εκατομμύρια ευρώ   ΠΗΓΗ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

Να λοιπόν το διαρθρωτικό πρόβλημα της ελληνικής οικονομίας. Οι κυβερνήσεις του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. επί δεκαετίες αντί να δίνουν έμφαση στην ανάπτυξη εγκλωβίστηκαν στην εύκολη λογική της καταναλωτικής δαπάνης του κράτους – εξυπηρετώντας παράλληλα και την κομματική τους πελατεία – για γρήγορη αύξηση του βιοτικού επιπέδου αποφεύγοντας όμως να πουν στον ελληνικό λαό τα ολέθρια μακροπρόθεσμα αποτελέσματα που αυτή θα έχει η πολιτική τους.

Ο παραγόμενος πλούτος της χώρας διέφευγε στο εξωτερικό υπό τη μορφή των τόκων απουσίαζαν τα κονδύλια για την τοπική ανάπτυξη και σήμερα οι Έλληνες πολίτες καλούνται να πληρώσουν το μάρμαρο της εγκληματικής πολιτικής των δύο μεγάλων κομμάτων της χώρας.

Υπάρχει λύση στο πρόβλημα; Η απάντηση είναι καταφατική αφού δεν υπάρχουν στην οικονομία προβλήματα χωρίς λύση. Αλλά αυτή η λύση δεν μπορεί, πλέον, να είναι οικονομική. Πολύ ορθά και από την πρώτη στιγμή η Δημοκρατική Αριστερά εστίαζε στη ευρωπαϊκή διάσταση της λύσης με πρωτεργάτες την Ευρωπαϊκή Κεντρική Τράπεζα, την επιμήκυνση αποπληρωμής του χρέους αλλά και την μείωση των επιτοκίων δανεισμού.

Δυστυχώς η κυβέρνηση έχασε 18 μήνες σε ανώφελα εγχειρήματα όπως αυτά της υπερφορολόγισης, των οριζόντιων περικοπών και άλλων οικονομικών ευρημάτων παπακωνσταντίνιας ευφυΐας με δραματικά αποτέλεσμα για την οικονομία και την κοινωνική συνοχή.

Ελπίζω τις επόμενες μέρες οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θα δώσουν την πολυπόθητη οικονομική λύση και σύντομα ο ελληνικός λαός θα δώσει την ηχηρή απάντηση του σε όλους όσους παίζουν με τη ζωή και το μέλλον του

ΒΛΑΧΟΣ ΜΑΡΚΟΣ

Μέλος Κεντρικής Επιτροπής

ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ