Θα ήταν καταστροφή η επιστροφή στη δραχμή

«Το έδαφος της κυβέρνησης είναι υπονομευμένο και από τον τρόπο που κατέληξαν στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, και από τη σύνθεση της κυβέρνησης, και από τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζουν να λειτουργούν τα κόμματα που τη συγκρότησαν» επισημαίνει στη συνέντευξή του ο πρόεδρος της ΔΗΜΑΡ.

Ο Φώτης Κουβέλης εκτιμά ότι ίσως «παραταθεί κατά δύο μήνες ο χρόνος της παρούσας κυβέρνησης», τονίζει ότι «η ΔΗΜΑΡ δεν υπηρετεί την ισορροπία του συστήματος, αλλά διεκδικούμε τη διαμόρφωση του πολιτικού συστήματος με όρους κοινωνίας» και, αναφερόμενος στις κυβερνήσεις συνεργασίας, επιμένει ότι «για να είναι βιώσιμες, προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες, πολιτικές συγκλίσεις και συμπτώσεις, όμως αυτές απουσιάζουν». Θεωρεί ότι η απλουστευτική αντιμνημονιακή στάση «δεν αρκεί από μόνη της για τη δημιουργία μετώπου ή συνασπισμού εξουσίας της αριστεράς».

 Πώς κρίνετε τη μέχρι τώρα πορεία της κυβέρνησης Παπαδήμου;

Ο νέος πρωθυπουργός ανέλαβε με την κυβέρνησή του -κυβέρνηση εκ του παρελθόντος και του παρόντος- να προωθήσει την πολιτική της προηγούμενης κυβέρνησης, και ειδικότερα την εκταμίευση της έκτης δόσης και την υπογραφή της δανειακής σύμβασης. Παραμένουν όμως τα κρίσιμα ζητήματα. Η δραματική συμπίεση του λαϊκού εισοδήματος, η συρρίκνωση των κοινωνικών δαπανών και του κοινωνικού κράτους. Απουσιάζει το δίχτυ κοινωνικής προστασίας. Η εκκίνηση μιας στοιχειώδους έστω αναπτυξιακής διαδικασίας δεν δρομολογείται, στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις αυξάνουν τα «λουκέτα» και η ανεργία καλπάζει. Η «εργασιακή εφεδρεία» παραμένει, τροφοδοτώντας περαιτέρω την ανεργία και αποδιαρθρώνοντας ακόμα περισσότερο τη δημόσια διοίκηση. Τα άδικα, άνισα και αναποτελεσματικά μέτρα εξακολουθούν να καθηλώνουν την κοινωνία.

 Οι εσωτερικές της συγκρούσεις, το ότι δεν διαθέτει λαϊκή νομιμοποίηση δεν την καθιστούν ευάλωτη;

Αυτό που επιδιώχθηκε με την κυβέρνηση Παπαδήμου ήταν μια συμψηφιστική ρύθμιση στο πλαίσιο ενός τμήματος του πολιτικού συστήματος, με δεσμευτικό πολιτικό πλαίσιο θέσεων, απόψεων και ενεργειών από το μνημόνιο. Το έδαφος είναι υπονομευμένο και από τον τρόπο που κατέληξαν στο πρόσωπο του πρωθυπουργού, και από τη σύνθεση της κυβέρνησης, και από τον τρόπο με τον οποίο συνεχίζουν να λειτουργούν τα κόμματα που τη συγκρότησαν, ο ένας ως να μην έχει φύγει και ο άλλος ως να μην έχει έρθει. Η Δημοκρατική Αριστερά καταψήφισε την κυβέρνηση. Ας το επαναλάβω: δεν είπαμε ένα «όχι» στην κυβέρνηση και θεωρούμε ότι ξεμπερδέψαμε. Θα είμαστε παρόντες με τις θέσεις μας, τις προτάσεις μας και τις διεκδικήσεις μας για το συμφέρον της χώρας και της κοινωνίας.

 Η 19η Φεβρουαρίου είναι καταληκτική ημερομηνία ή οι εκλογές θα μετατεθούν για αργότερα;

Η μεταβατική κυβέρνηση ανέλαβε να αντιμετωπίσει όχι μόνον την εκταμίευση της έκτης δόσης αλλά και τη «δανειακή σύμβαση». Η δανειακή σύμβαση συναρτάται και με άλλες ενέργειες, νομοθετικού περιεχομένου, και με νέα μέτρα. Εκτιμώ ότι για την αντιμετώπισής τους ο χρόνος παραμονής της παρούσας κυβέρνησης θα είναι πέραν της 19ης Φεβρουαρίου, ίσως και κατά δύο μήνες, εκτός και αν κάποιο ιδιαίτερο πολιτικό γεγονός τις επιβάλλει νωρίτερα.

 Δημοσκοπικά η ΔΗΜΑΡ καταγράφει καλά ποσοστά, αν όμως το ΠΑΣΟΚ αρχίσει να επανασυσπειρώνεται, πώς θα αντιμετωπίσετε αυτό τον κίνδυνο;

Οσο κι αν μας ενθαρρύνουν τα δημοσκοπικά ευρήματα, δεν έχουμε εφησυχασμούς. Γι’ αυτό και πορευόμαστε με πλήρη επίγνωση των μεγάλων προβλημάτων της χώρας και των δυσβάσταχτων βαρών στις πλάτες της κοινωνίας. Δεν υπηρετούμε την «ισορροπία του συστήματος», που με την πολιτική του οδήγησε τη χώρα στη σημερινή κατάσταση και αποσάθρωσε την κοινωνία, με κύρια ευθύνη του ΠΑΣΟΚ και της Ν.Δ. Διεκδικούμε την αναμόρφωση του πολιτικού συστήματος με όρους κοινωνίας, με τους πολίτες παρόντες, με αταλάντευτη την υπεράσπιση του δημόσιου αγαθού, του δημόσιου συμφέροντος και της κοινωνικής συνοχής. Σε μια τέτοια ανασύνθεση του πολιτικού συστήματος διεκδικούμε τη δυναμική παρουσία της Δημοκρατικής Αριστεράς.

 Θα συμμετείχατε σε μια κυβέρνηση συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ και υπό ποιες προϋποθέσεις;

Οι «κυβερνήσεις συνεργασίας», για να είναι βιώσιμες και να πείθουν τους πολίτες, προϋποθέτουν προγραμματικές συμφωνίες, πολιτικές συγκλίσεις και συμπτώσεις. Οι προϋποθέσεις αυτές απουσιάζουν. Κυβέρνηση συνεργασίας είναι δυνατόν να υπάρξει μόνον όταν η ακυβερνησία θα δοκιμάζει και θα απειλεί τον τόπο. Και τότε δυναμικά θα τεθεί το ζήτημα ποιες δυνάμεις θα συμπράξουν και κυρίως με ποιο περιεχόμενο πολιτικού προγράμματος. Η τυχόν κυβέρνηση συνεργασίας πρέπει με δεσμευτικό πολιτικό προγραμματικό περιεχόμενο και με φερέγγυα πολιτικά πρόσωπα να επιλέγει, να θέλει και να μπορεί να μετατοπίσει την πολιτική από τη βαθιά συντηρητική θέση όπου σήμερα βρίσκεται προς ουσιαστικά προοδευτική κατεύθυνση, προς όφελος της κοινωνίας και της χώρας. Χωρίς τις προϋποθέσεις αυτές, η οποιαδήποτε συζήτηση για κυβερνήσεις συνεργασίας αποτελεί «άσκηση επί χάρτου».

 Με δεδομένο ότι στο ΠΑΣΟΚ έχει ανοίξει ο δρόμος της διαδοχής, ποια είναι τα χαρακτηριστικά εκείνου του υποψήφιου που σας κάνουν να αισθάνεσθε πιο κοντά;

Τα όσα καταγράφονται ως διεργασίες του ΠΑΣΟΚ δεν αφορούν προφανώς το χώρο της Δημοκρατικής Αριστεράς. Πολύ δε περισσότερο δεν μας αφορούν οι προσωποποιημένες εκδοχές αυτών των διεργασιών. Το ΠΑΣΟΚ, με την πολιτική που άσκησε, έχει βρεθεί στο χώρο του οικονομικού νεοφιλελεύθερου συντηρητισμού, σε απόσταση από την κοινωνία και τους πολίτες που το στήριξαν. Η πολιτική του είναι εκείνη που κρίνεται και μας βρίσκει αντίθετους.

 Η συζήτηση για την κεντροαριστερά έχει ανοίξει, μπορεί όμως να προχωρήσει με παλιά υλικά, φθαρμένα πρόσωπα, παλιές ιδέες;

Υποστηρίζω τη συμπόρευση ευρύτερων δυνάμεων του δημοκρατικού σοσιαλισμού, ιδιαίτερα μέσα σε συνθήκες ρευστοποίησης της κοινωνίας και αποσύνθεσης του παλαιού κομματικού συστήματος. Η ανασύνθεση και η ανασυγκρότηση του ευρύτερου δημοκρατικού και προοδευτικού χώρου είναι αναγκαία. Η μετακίνηση του ΠΑΣΟΚ σε θέσεις οικονομικού φιλελευθερισμού και η μετακίνηση άλλων δυνάμεων της αριστεράς σε παλαιοκομμουνιστικές και αντιευρωπαϊκές θέσεις διαμορφώνουν την ανάγκη ανασυγκρότησης του σοσιαλιστικού χώρου. Η Δημοκρατική Αριστερά απευθύνεται στους πολίτες του ευρύτερου χώρου του δημοκρατικού σοσιαλισμού, της αριστερής σοσιαλδημοκρατίας, στους πολίτες της ανανεωτικής αριστεράς, της πολιτικής οικολογίας, σε όλους τους προοδευτικούς πολίτες και τους καλεί σε συστράτευση για μια σοσιαλιστική δημοκρατική αριστερά. Εργαζόμαστε αποφασιστικά γι’ αυτό το πολιτικό σχέδιο, στη βάση συγκεκριμένου προγράμματος, κοινής δράσης στα μεγάλα κοινωνικά ζητήματα και προώθησης ενός νέου ριζοσπαστικού μεταρρυθμισμού για το παρόν και το μέλλον της χώρας.

 Γιατί η ΔΗΜΑΡ αρνείται τη συνεργασία με την υπόλοιπη αριστερά;

Ο πολυκερματισμός των δυνάμεων της αριστεράς είναι υπαρκτός και πρέπει να αντιμετωπισθεί. Η αντιμετώπισή του όμως δεν μπορεί να γίνει ερήμην των ουσιαστικών και μεγάλων διαφορών που υπάρχουν, τόσο για το περιεχόμενο της ασκούμενης πολιτικής όσο και για τον στρατηγικό στόχο.Υπάρχουν δυνάμεις της αριστεράς που εισηγούνται, είτε άμεσα είτε έμμεσα, την αναχώρηση της χώρας από την ευρωπαϊκή πραγματικότητα και την επιστροφή στο περιχαρακωμένο κράτος και τη δραχμή. Η απλουστευτική αντιμνημονιακή στάση δεν αρκεί από μόνη της να αποτελέσει συνεκτικό πολιτικό στοιχείο για τη δημιουργία «μετώπου» ή «συνασπισμού εξουσίας της αριστεράς».

 Ομως αυτή η θέση δεν πάει «κόντρα» με το αίσθημα της κοινωνικής αριστεράς;

Η κοινωνική αριστερά αναζητεί και διεκδικεί το περιεχόμενο της πολιτικής της αριστεράς. Κι αυτό είναι το κρίσιμο και σημαντικό που διαμορφώνει το «αίσθημά» της.

 Επιμένετε στον ευρωπαϊκό χαρακτήρα του κόμματός σας. Για ποια Ευρώπη μιλάτε, των Μέρκελ - Σαρκοζί;

Εχουμε υποστηρίξει ότι κύριος στόχος πρέπει να είναι η ανάταξη της χώρας και η παραμονή της στην ευρωζώνη. Η επιλογή μας αυτή γίνεται χωρίς αμφισημίες και με δεδομένη τη διαφωνία μας με τις πολιτικές του διδύμου του γαλλογερμανικού άξονα. Μέσα όμως στην Ευρωπαϊκή Ενωση πρέπει να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της επαναθεμελίωσης της οικονομίας και της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα βρίσκεται σε τροχιά πραγματικής σύγκλισης με τις ισχυρές χώρες. Ο στόχος για παραμονή στο ευρώ αφορά την επιδίωξη για μια Ελλάδα υψηλής απόδοσης σε επίπεδο οικονομικό, λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών και διασφάλισης δικαιωμάτων. Και όχι βεβαίως για μια Ελλάδα ερειπωμένη οικονομικά και κοινωνικά. Αυτός ο στόχος για τη χώρα συνδυάζεται με τον αγώνα για προοδευτικές αλλαγές στην Ευρώπη.

 Το ενδεχόμενο επιστροφής στη δραχμή ανεξαρτήτως της θέλησης της Ελλάδας το θεωρείτε πιθανό;

Δεν την πιθανολογώ. Η επιστροφή της Ελλάδας στη δραχμή είναι καταστροφικό ενδεχόμενο, θα οδηγήσει τη χώρα σε απομόνωση, το ελληνικό τραπεζικό σύστημα θα καταρρεύσει, η νέα δραχμή δεν θα γίνεται αποδεκτή σε πολλές διεθνείς αγορές, θα υπάρξει ανικανότητα καταβολής μισθών, συντάξεων, κοινωνικών δαπανών. Κάτι τέτοιο θα σήμαινε μεταβολές στην Ε.Ε. προς την κατεύθυνση μιας Ευρώπης πολλών ταχυτήτων, με αναπτυσσόμενες φυγόκεντρες τάσεις.