ΑΤΕ: Το δομημένο snowball και η νομική φίρμα στο Λονδίνο

Ξέρετε τι είναι η χιονόμπαλα; Είναι ένα από τα στοιχεία εκείνα που χαρακτηρίζουν το παιγνίδι στο χιόνι. Σίγουρα οι εμπνευστές του δομημένου προϊόντος snowball είχαν δυνατή την αίσθηση του χιούμορ. Όσοι αγόρασαν το επενδυτικό αυτό προϊόν ζουν έναν επενδυτικό χειμώνα. Μεταξύ αυτών και η ΑΤΕ των κυρίων Μηλιάκου και Πανταλάκη. Ο πρώτος το αγόρασε. Ο δεύτερος το κράτησε και πλήρωνε και 47.000 λίρες την εβδομάδα σε ένα δικηγορικό γραφείο στο Λονδίνο. Πάλι το Λονδίνο μπροστά μας...

Η ΑΤΕ είχε χάσει μέσα σε τρία χρόνια περισσότερα από 280 εκατομμύρια ευρώ από τα δομημένα. Το ένα τρίτο από αυτά τα έχασε με την χιονόμπαλα. Και ο λογαριασμός δεν έχει ακόμη κλείσει. Αυτά ήταν τα λεφτά του ελληνικού λαού που «επένδυσε» ο κ. Μηλιάκος στα διεθνή Καζίνο. Λεφτά που ήταν απαραίτητα για την λειτουργία της τράπεζας. Τις «επενδύσεις» αυτές τις διατήρησε ο κ. Πανταλάκης. Δεν τράβηξε το χειρόφρενο, αλλά άφησε το τραινάκι του τρόμου να ολισθαίνει στην κατηφόρα...

Προσέξτε! Για τα δομημένα της Αγροτικής δεν έχει μέχρι σήμερα κινηθεί η οποιαδήποτε έρευνα. Παρά το γεγονός ότι η Αγροτική Τράπεζα προχώρησε σε επενδύσεις ιδιαίτερα υψηλού ρίσκου και μάλιστα δίχως να έχει την τεχνογνωσία για να τις παρακολουθεί. Δεν πήρε μερικές συμμετοχές. Έβαλε όλα της τα λεφτά στο Καζίνο. Και δεν έχει βρεθεί μέχρι τώρα ένα πολιτικό κόμμα να απαιτήσει να μάθει την αλήθεια.

Για την Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ δεν το συζητούμε. Αλλά ο ΣΥΡΙΖΑ; Τώρα που είναι και αξιωματική αντιπολίτευση, γιατί δεν ζητάει εξ ονόματος του ελληνικού λαού να ανοίξει ο «φάκελος δομημένα» της Αγροτικής Τράπεζας; Τι είναι αυτό που φοβάται ο πολιτικός κόσμος και δεν αναφέρεται σχετικά; Μιλάμε καθαρά, δίχως υπονοούμενα. Και ρωτάμε: Γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν ζητάει να ερευνηθεί σε βάθος η υπόθεση;

Θα πει κάποιος ότι τα ελληνικά ομόλογα αποδείχτηκαν περισσότερο τοξικά. Κατ΄ αρχάς να διευκρινίσουμε ότι για μία τράπεζα έχει σημασία ποιος είναι ο χαρακτηρισμός μιας επένδυσης την ώρα που αυτή πραγματοποιείται. Όταν η Αγροτική επένδυσε όλα της τα λεφτά στα δομημένα, οι επενδύσεις αυτές ήταν υψηλού ρίσκου. Και επρόκειτο για μία κρατική τράπεζα.

Έτσι λειτουργούσε η Αγροτική, έτσι λειτουργούσαν οι κρατικές τράπεζες στο παρελθόν. Φτιάχνανε νέα τζάκια με τα λεφτά του ελληνικού λαού. Κι αυτός είναι και ο λόγος που ισχυρές πολιτικές δυνάμεις θα ήθελαν και πάλι κρατικό το σύνολο του τραπεζικού τομέα στην Ελλάδα. Για να δημιουργήσουν την νέα γενιά των... επιχειρηματιών.

Αγοράστηκαν, λοιπόν, τα δομημένα, για τα οποία μένει να δούμε τις τελικές τους αποδόσεις. Αν θα μείνουν ή όχι λεφτά από την αρχική επένδυση και πόσα θα είναι αυτά. Ανεξάρτητα από αυτό, η δική μας ένσταση ήταν από την αρχή ότι δεν μπορεί μία τράπεζα και μάλιστα κρατική να τοποθετεί την συντριπτική πλειονότητα των κεφαλαίων της σε τέτοιου είδους επενδύσεις.

Ωστόσο οι επενδύσεις αυτές έγιναν. Το ερώτημα είναι για ποιο λόγο η διοίκηση Πανταλάκη δεν τις ρευστοποίησε. Δεν ξεκαθάρισε το τοπίο. Κι όχι μόνο αυτό, αλλά για το συγκεκριμένο προϊόν (το οποίο είχε δήθεν ετήσια απόδοση 1,75%) πλήρωνε σε δικηγορικό γραφείο στο Λονδίνο επί σειρά μηνών εβδομαδιαία αμοιβή 47.000 λιρών, επειδή υπήρχε δικαστική διαμάχη με ξένη τράπεζα για τον τρόπο υπολογισμού της επένδυσης. Πόσα λεφτά «έφυγαν» προς την ξένη νομική εταιρεία; Πάνω από 600.000 λίρες, σύμφωνα με τις δικές μας πληροφορίες. Προσέξτε! Όχι μόνο δεν πούλησαν μία επένδυση (ο Θεός να την πει έτσι) που δεν ταίριαζε σε ένα κρατικό τραπεζικό ίδρυμα, αλλά συνέχισαν σαν να είχαν κάνει αυτοί την επένδυση και όχι η προηγούμενη διοίκηση. Σαν να λέμε, ότι οι δύο διοικήσεις λειτουργούσαν σαν να επρόκειτο για μία διοίκηση. Να το πούμε πιο απλά: Η διοίκηση Πανταλάκη δεν αμφισβήτησε στην πράξη τις επιλογές της διοίκησης Μηλιάκου.

Το μεγαλύτερο πολιτικό σκάνδαλο των τελευταίων ετών προσπερνάται από μία άνευ σημασίας συζήτηση για το αν ο Πανταλάκης είχε 8 ή 48 εκατομμύρια ευρώ στο όνομά του. Ασφαλώς και έχει τόσα και ίσως και άλλα τόσα. Μετρήστε μόνο τις αμοιβές του στην Εθνική, στην Πειραιώς και στην Αγροτική. Δεν είναι εκεί το θέμα. Μην μας ρίχνουν στάχτη στα μάτια. Τα δομημένα είναι το θέμα. Αυτά «γέννησαν» τα μεγάλα δάνεια στα κόμματα. Κι όχι μόνο! Η συνέχεια στιες επόμενες ημέρες...

Θανάσης Μαυρίδης

thanasis.mavridis@capital.gr