Περι Εκλογικών σοφισμάτων και σοφιστειών
Δημήτρης Μπίρμπας, Αυγή, Δημοσιευμένο: 2005-09-10
Στο Συνασπισμό, στα θεσμοθετημένα του όργανα (Πολιτική Γραμματεία, Τμήμα Αυτοδιοίκησης, σε λίγο και στην Κεντρική Επιτροπή), έχει ανοίξει από πολλές πλευρές μια συζήτηση για την ανάγκη αναδιατύπωσης της εκλογικής μας τακτικής για τις δημοτικονομαρχιακές εκλογές, της επαναοριοθέτησης του άκαμπτου και ανεφάρμοστου ουσιαστικά στην τυπολατρική εκδοχή του πλαισίου, που αποφασίστηκε στην τελευταία ΚΠΕ.
Είναι αυτό κάτι παράλογο; Δεν αποτελεί στην υπάρχουσα πολιτική κατάσταση –αυτοδιοικητική και όχι μόνο- τεκτονική αλλαγή το 42%;
Είναι τόσο δύσκολο να κατανοηθεί ότι αποτελεί μια νέα κραυγαλέα θεσμική αποτύπωση του ιδεολογήματος της «κατ’ οικονομίαν δημοκρατίας», που η συντηρητική αντεπανάσταση πραγματοποιεί σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις της δημόσιας κοινωνικής ζωής (κυβερνήσεις κοινοβουλευτικής μειοψηφίας, αυταρχικός κρατικός υπερσυγκεντρωτισμός, περιορισμός λόγω εκτάκτων συνθηκών ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων κλπ);
Είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό, ιδιαίτερα από «αντιδικομματικούς», ότι η εφαρμογή του εμπεδώνει πλήρως τον δικομματισμό, εισάγει τη θεωρία της χαμένης ψήφου και περιορίζει τις ανεξάρτητες –συχνά αντιφατικές– φωνές και εκφράσεις της κοινωνίας των πολιτών σε τοπικό επίπεδο;
Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι η άκαμπτη εφαρμογή της απόφασης της ΚΠΕ παραδίδει τους Δήμους στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο; Ότι ο στόχος μας έγκειται στο να μετρηθούμε με το ΚΚΕ σε τοπικό επίπεδο;
Ειρήσθω εν παρόδω, το ΚΚΕ με «απόλυτη καθαρότητα» έχει εξασφαλίσει σύμφωνα με τις δηλώσεις των κ.κ. Μεϊμαράκη και Φράγκου την έμμεση τουλάχιστον υποστήριξη της ΝΔ για μερικούς παραδοσιακούς δημαρχιακούς θώκους.
Το τελευταίο πράγμα λοιπόν που ωφελεί τον Συνασπισμό είναι να αρχίσει ένας ατέλειωτος καυγάς ερμηνευτών ορίων και γραμμών, δαιμονοποίησης των διαφορών, αναζήτησης «υποταγμένων» στο ΠΑΣΟΚ ή στο ΚΚΕ. Γι’ αυτό το λόγο μου προκαλεί εντύπωση το ύφος των διατυπώσεων κάποιων στελεχών της πλειοψηφίας και αρθρογράφων υποστηρικτών τους. Π.χ. η σ/φισσα Αγγελική Καυγά «Αυγή, 8/9/05) κατεκεραυνώνει το άρθρο του σ. Δημήτρη Χατζησωκράτη (Αυγή 30/8/05), ότι:
α) απομονώνει μονοσήμαντα (;) το δικαίωμα των δημοτικών και νομαρχιακών πολιτικών κινήσεων του ΣΥΝ για καθορισμό της πολιτικής πιθανών τοπικών συμμαχιών.
Η συντρόφισσα είναι καλό, πριν συγκαλέσει έκτακτα συνέδρια, να διαβάσει καλύτερα το καταστατικό και το «κλείσιμο» του σ/φου Χουντή στην ΚΠΕ που διαμόρφωσε την απόφαση. Εκεί σε ερωτήσεις μας αποσαφήνισε ότι με εξαίρεση τους τρεις μεγάλους Δήμους, την Υπερνομαρχία Αθήνας και τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, τον κύριο λόγο θα έχουν οι πολιτικές μας κινήσεις.
β) Με υπαινιγμούς, τουλάχιστον άκομψους, για τη θρυλλούμενη πρόταση Παπανδρέου προς τον ΣΥΝ, του στυλ «…όπως ο ίδιος γνωρίζει ή εκτιμά», δηλαδή ενδεχομένως ο Δ.Χ., μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, να είναι σε ανοικτή γραμμή, πίσω από τις πλάτες και ερήμην του κόμματος, με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, κι έτσι μπορεί και να γνωρίζει κάτι περισσότερο. Εξαιρετικά!
Το φοβερό δε είναι, ότι η αγαπητή συντρόφισσα Καυγά, εφαρμόζει στο ακέραιο αυτό που κατηγορεί ότι πράττει, κατά τη γνώμη της βέβαια, ο Δ.Χ.
Στην εκτίμηση του σ. Δ.Χ. «σε ότι αφορά την πολυσυζητούμενη προσέγγιση και θρυλλούμενο γράμμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΝ είμαι βέβαιος ότι, με την εμπειρία των ιδιαιτέρως ατυχών, κατά το παρελθόν, αποπειρών(;) προσεγγίσεων των δύο χώρων, από την πλευρά του Γ. Παπανδρέου τουλάχιστον θα επιδιωχθεί η αποφυγή εντυπωσιασμών και «τρυκ» και θα επιδιωχθεί η ουσία, ο προγραμματικός λόγος, και οι προτάσεις δράσης», διαγράφοντας η σ/φισσα βέβαια το επιμύθιο: «Άλλως μια τέτοια πρωτοβουλία- αν πράγματι σχεδιάζεται - δεν θα έχει κανένα λόγο ύπαρξης». Μάλλον, επειδή πέραν του πεπρωμένου, είναι και του παρελθόντος φυγήν αδύνατον.
γ) Κατηγορεί τον Δ.Χ. και συλλήβδην τους μη έχοντες την ίδια με αυτήν άποψη, ότι κανείς δεν υπέβαλλε ένσταση στα κοινά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ και της Πρωτοβουλίας.
Προφανώς η σ/φισσα Καυγά δεν παρακολούθησε το συνέδριο Αυτοδιοίκησης, την ΚΠΕ, τα άρθρα και τα κείμενα της μειοψηφίας, των αυτοδιοικητικών στελεχών, τις ομόφωνες ενστάσεις της γραμματείας του Τμήματος Αυτοδιοίκησης για το πώς και ποιοι συμφωνούσαν σε θέσεις χωρίς να ρωτήσουν ούτε καν τον υπεύθυνο του Τμήματος. Και άλλα πολλά…. ων ουκ έστι τέλος.
Είναι φανερό νομίζω, ότι μια νηφάλια πολιτική συζήτηση σε βάθος είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη να πραγματοποιηθεί άμεσα και συντεταγμένα στα όργανα του κόμματος. Τα ζητήματα που διακυβεύονται στις νέες συνθήκες είναι πολύ πιο σημαντικά από εσωκομματικά παίγνια ισορροπιών, χειρισμών και επιβεβαιώσεων. Οφείλουμε ως κόμμα να συζητήσουμε σοβαρά απλά και καθαρά, το ζήτημα επανακαθορισμού του πολιτικού πλαισίου των αυτοδιοικητικών εκλογών. Για να αποφύγουμε χρησμολόγους και ερμηνευτές, εντάσεις και παρεξηγήσεις, παραγοντισμούς και δαιμονολογίες. Εντός, εκτός και επί τα αυτά του κόμματος, των σχέσεών του με τους εταίρους του στο ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ. Είναι προφανές ότι στη συγκυρία σημαντικό μερίδιο ανάληψης πρωτοβουλιών αναλογεί στον Πρόεδρο. Θέλω να πιστεύω ότι θα το αναλάβει.
Είναι αυτό κάτι παράλογο; Δεν αποτελεί στην υπάρχουσα πολιτική κατάσταση –αυτοδιοικητική και όχι μόνο- τεκτονική αλλαγή το 42%;
Είναι τόσο δύσκολο να κατανοηθεί ότι αποτελεί μια νέα κραυγαλέα θεσμική αποτύπωση του ιδεολογήματος της «κατ’ οικονομίαν δημοκρατίας», που η συντηρητική αντεπανάσταση πραγματοποιεί σε όλες τις εκφράσεις και εκφάνσεις της δημόσιας κοινωνικής ζωής (κυβερνήσεις κοινοβουλευτικής μειοψηφίας, αυταρχικός κρατικός υπερσυγκεντρωτισμός, περιορισμός λόγω εκτάκτων συνθηκών ατομικών και συλλογικών δικαιωμάτων κλπ);
Είναι τόσο δύσκολο να γίνει αντιληπτό, ιδιαίτερα από «αντιδικομματικούς», ότι η εφαρμογή του εμπεδώνει πλήρως τον δικομματισμό, εισάγει τη θεωρία της χαμένης ψήφου και περιορίζει τις ανεξάρτητες –συχνά αντιφατικές– φωνές και εκφράσεις της κοινωνίας των πολιτών σε τοπικό επίπεδο;
Είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθεί κανείς ότι η άκαμπτη εφαρμογή της απόφασης της ΚΠΕ παραδίδει τους Δήμους στη Νέα Δημοκρατία και το ΠΑΣΟΚ είτε στον πρώτο είτε στον δεύτερο γύρο; Ότι ο στόχος μας έγκειται στο να μετρηθούμε με το ΚΚΕ σε τοπικό επίπεδο;
Ειρήσθω εν παρόδω, το ΚΚΕ με «απόλυτη καθαρότητα» έχει εξασφαλίσει σύμφωνα με τις δηλώσεις των κ.κ. Μεϊμαράκη και Φράγκου την έμμεση τουλάχιστον υποστήριξη της ΝΔ για μερικούς παραδοσιακούς δημαρχιακούς θώκους.
Το τελευταίο πράγμα λοιπόν που ωφελεί τον Συνασπισμό είναι να αρχίσει ένας ατέλειωτος καυγάς ερμηνευτών ορίων και γραμμών, δαιμονοποίησης των διαφορών, αναζήτησης «υποταγμένων» στο ΠΑΣΟΚ ή στο ΚΚΕ. Γι’ αυτό το λόγο μου προκαλεί εντύπωση το ύφος των διατυπώσεων κάποιων στελεχών της πλειοψηφίας και αρθρογράφων υποστηρικτών τους. Π.χ. η σ/φισσα Αγγελική Καυγά «Αυγή, 8/9/05) κατεκεραυνώνει το άρθρο του σ. Δημήτρη Χατζησωκράτη (Αυγή 30/8/05), ότι:
α) απομονώνει μονοσήμαντα (;) το δικαίωμα των δημοτικών και νομαρχιακών πολιτικών κινήσεων του ΣΥΝ για καθορισμό της πολιτικής πιθανών τοπικών συμμαχιών.
Η συντρόφισσα είναι καλό, πριν συγκαλέσει έκτακτα συνέδρια, να διαβάσει καλύτερα το καταστατικό και το «κλείσιμο» του σ/φου Χουντή στην ΚΠΕ που διαμόρφωσε την απόφαση. Εκεί σε ερωτήσεις μας αποσαφήνισε ότι με εξαίρεση τους τρεις μεγάλους Δήμους, την Υπερνομαρχία Αθήνας και τη Νομαρχία Θεσσαλονίκης, τον κύριο λόγο θα έχουν οι πολιτικές μας κινήσεις.
β) Με υπαινιγμούς, τουλάχιστον άκομψους, για τη θρυλλούμενη πρόταση Παπανδρέου προς τον ΣΥΝ, του στυλ «…όπως ο ίδιος γνωρίζει ή εκτιμά», δηλαδή ενδεχομένως ο Δ.Χ., μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΝ, να είναι σε ανοικτή γραμμή, πίσω από τις πλάτες και ερήμην του κόμματος, με την ηγεσία του ΠΑΣΟΚ, κι έτσι μπορεί και να γνωρίζει κάτι περισσότερο. Εξαιρετικά!
Το φοβερό δε είναι, ότι η αγαπητή συντρόφισσα Καυγά, εφαρμόζει στο ακέραιο αυτό που κατηγορεί ότι πράττει, κατά τη γνώμη της βέβαια, ο Δ.Χ.
Στην εκτίμηση του σ. Δ.Χ. «σε ότι αφορά την πολυσυζητούμενη προσέγγιση και θρυλλούμενο γράμμα του προέδρου του ΠΑΣΟΚ προς τον ΣΥΝ είμαι βέβαιος ότι, με την εμπειρία των ιδιαιτέρως ατυχών, κατά το παρελθόν, αποπειρών(;) προσεγγίσεων των δύο χώρων, από την πλευρά του Γ. Παπανδρέου τουλάχιστον θα επιδιωχθεί η αποφυγή εντυπωσιασμών και «τρυκ» και θα επιδιωχθεί η ουσία, ο προγραμματικός λόγος, και οι προτάσεις δράσης», διαγράφοντας η σ/φισσα βέβαια το επιμύθιο: «Άλλως μια τέτοια πρωτοβουλία- αν πράγματι σχεδιάζεται - δεν θα έχει κανένα λόγο ύπαρξης». Μάλλον, επειδή πέραν του πεπρωμένου, είναι και του παρελθόντος φυγήν αδύνατον.
γ) Κατηγορεί τον Δ.Χ. και συλλήβδην τους μη έχοντες την ίδια με αυτήν άποψη, ότι κανείς δεν υπέβαλλε ένσταση στα κοινά κείμενα του ΣΥΡΙΖΑ και της Πρωτοβουλίας.
Προφανώς η σ/φισσα Καυγά δεν παρακολούθησε το συνέδριο Αυτοδιοίκησης, την ΚΠΕ, τα άρθρα και τα κείμενα της μειοψηφίας, των αυτοδιοικητικών στελεχών, τις ομόφωνες ενστάσεις της γραμματείας του Τμήματος Αυτοδιοίκησης για το πώς και ποιοι συμφωνούσαν σε θέσεις χωρίς να ρωτήσουν ούτε καν τον υπεύθυνο του Τμήματος. Και άλλα πολλά…. ων ουκ έστι τέλος.
Είναι φανερό νομίζω, ότι μια νηφάλια πολιτική συζήτηση σε βάθος είναι κάτι παραπάνω από απαραίτητη να πραγματοποιηθεί άμεσα και συντεταγμένα στα όργανα του κόμματος. Τα ζητήματα που διακυβεύονται στις νέες συνθήκες είναι πολύ πιο σημαντικά από εσωκομματικά παίγνια ισορροπιών, χειρισμών και επιβεβαιώσεων. Οφείλουμε ως κόμμα να συζητήσουμε σοβαρά απλά και καθαρά, το ζήτημα επανακαθορισμού του πολιτικού πλαισίου των αυτοδιοικητικών εκλογών. Για να αποφύγουμε χρησμολόγους και ερμηνευτές, εντάσεις και παρεξηγήσεις, παραγοντισμούς και δαιμονολογίες. Εντός, εκτός και επί τα αυτά του κόμματος, των σχέσεών του με τους εταίρους του στο ΣΥΡΙΖΑ.
Υ.Γ. Είναι προφανές ότι στη συγκυρία σημαντικό μερίδιο ανάληψης πρωτοβουλιών αναλογεί στον Πρόεδρο. Θέλω να πιστεύω ότι θα το αναλάβει.
