"Αι γενεαί πάσαι" της Ανανεωτικής Αριστεράς στη συγκέντρωση στο ΤΙΤΑΝΙΑ
Πάνω από 500 μέλη του ΣΥΝ και ανένταχτοι στην κατάμεστη αίθουσα
14/11/2005
Πραγματοποιήθηκε στο ξενοδοχείο ΤΙΤΑΝΙΑ η συγκέντρωση της Ανανεωτικής Συσπείρωσης του ΣΥΝ με θέμα «οι τελευταίες εξελίξεις στον Συνασπισμό». Κεντρικός ομιλητής ήταν ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης ο οποίος μεταξύ άλλων είπε τα εξής:
Μ. Παπαγιαννάκης:
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι
(Γιατί αυτή η συγκέντρωση...)
Μια εύλογη, χρήσιμη και αναμενόμενη πολιτική συνάντηση σαν και την αποψινή παρουσιάστηκε από ορισμένες πλευρές σαν κάτι το έκτακτο που μάλιστα εγκυμονεί εκπλήξεις και «εξελίξεις», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Πράγμα που με αναγκάζει να διευκρινίσω εξαρχής ότι σας καλέσαμε απόψε για να συζητήσουμε ως υποψιασμένοι και υπεύθυνοι πολίτες της Αριστεράς, και όχι μόνον, πράγματι για τις εξελίξεις στο ΣΥΝ και στην Αριστερά αλλά και στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή του τόπου μας, ανοιχτά και δημόσια, ασκώντας δικαίωμα και καθήκον και επιθυμώντας να συμβάλουμε και εμείς σε κάτι που άλλοι εξαγγέλλουν και παράλληλα αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι, εννοώ ένα πολιτικό διάλογο με ανοιχτές προοπτικές και στόχο την πολιτική συσπείρωση και δράση στην ίδια πάντα κατεύθυνση της ανανεωτικής και συνεχώς ανανεούμενης Αριστεράς, της προώθησης και σύγκλισης δυνάμεων, προγραμμάτων και επιδιώξεων που εμπνέονται από το δημοκρατικό σοσιαλισμό, την οικολογία, τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό, τον ευρωπαϊκό φεντεραλισμό, τη συνεχή διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.
Αυτό είναι το ουσιαστικό μέλημα της δράσης μας σε όποιο επίπεδο και σε όποια περίσταση, σταθερά και απαρέγκλιτα, σε κάθε συγκυρία. Δεν είμαστε εδώ ως «παραπονούμενοι»και «τραυματισμένοι» , ως «πικραμένοι» ή «απορριφθέντες»...Αυτούς τους όρους που δεν ανήκουν στην πολιτική ορολογία αλλά στις επιστήμες της ιατρικής και της ψυχολογίας ή ακόμη και της ψυχανάλυσης ας τους αφήσουμε, παρακαλώ, στην ευκολία κάποιων δημοσιογράφων και στην βαθιά εξουσιαστική αντίληψη που θεωρεί ότι δεν ανήκει στην πολιτική σφαίρα και αντιπαράθεση ό,τι δεν συμμορφώνεται με τις δικές της επιλογές, στρατηγικές και τακτικές...
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο ΣΥΝ και στον κάπως ευρύτερο χώρο του αναδεικνύουν, πέρα από κάποιες ζαβολιές καταστατικού και διαδικαστικού χαρακτήρα, επιλογές και στρατηγικές που δεν έχουν μεν απαλλαγεί πλήρως από την ασάφεια και την αμφισημία, διαμορφώνουν όμως ήδη κατευθύνσεις και πρακτικές, νοοτροπίες και συμπεριφορές, των οποίων τμήμα είναι όσα , καμιά φορά εξωφρενικά ακούσαμε στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ ή διαβάζουμε σε ορισμένα άρθρα και επιστολές που δημοσιεύονται στην Αυγή και την Εποχή. Ακούμε για την απόλυτη προτεραιότητα στον ΣΥΡΙΖΑ και την μετάφραση αυτής της γενικής θέσης σε προοπτική Συνδιάσκεψης των συνιστωσών του δυνάμεων χωρίς να είναι εύκολα αντιληπτή η απόσταση που ενδεχομένως χωρίζει μια τέτοια Συνδιάσκεψη από ένα ιδρυτικό Συνέδριο ενός νέου πολιτικού σχηματισμού. Ακούμε για την δήθεν προφανή συνύπαρξη δύο ή και τριών κομμάτων στο ίδιο κόμμα, εννοείται το ΣΥΝ, και την εξίσου «προφανή» ανάγκη να «απομακρυνθούν» όσα περισσεύουν ώστε να μείνει ένα, με «βελούδινο διαζύγιο» κατά μιαν εκδοχή, με άλλους τρόπους χωρισμού, μάλλον πιο τραχείς..., σύμφωνα με άλλες. Τέτοιες συμβουλές εξάλλου στέλνουν- απρόσκλητα άραγε ;- φίλοι και σύμμαχοι από έξω, αντικειμενικοί τρίτοι παρατηρητές και ιδιοτελείς συμπαθούντες αλλά όχι και συμπάσχοντες. Όλοι εμπνέονται οργανωτικά μεν από την παροιμία του Χ.Φλωράκη σχετικά με τα σκόρδα που τόσο περισσότερο χοντραίνουν όσο περισσότερο αραιώνουν και επομένως όσο λιγότερα μένουν, πολιτικά δε από την αντίληψη ότι στη σωστή πολιτική πρέπει να υπάρχουν και να δρουν μόνο ιδεολογικά καθαρές απόψεις, ιδιαίτερα δε στην Αριστερά μόνο κόμματα «ιδεολογικής ενότητας», ο,τι κι αν σημαίνει αυτό.
( Στο όνομα της ανανεωτικής αριστεράς και πώς το εννοούμε...)
Και όλα αυτά τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, συγκλίνουν και πυκνώνουν. Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν (να που θυσιάζω και εγώ στη μόδα των παροιμιών...) έχουμε την υποχρέωση απέναντι στους πολίτες της Αριστεράς να θυμίσουμε και να επιβεβαιώσουμε μερικά πράγματα που αποτελούν την βαριά κληρονομιά μας, όλων μας. Στην διαμόρφωση του κόμματος του ΣΥΝ και των πολιτικών του προοπτικών έχουμε συμβάλει και εμείς, τουλάχιστον εξίσου με πολλούς άλλους, και ασφαλώς περισσότερο από εκείνους που πήραν το τρένο όταν είχε ήδη ξεκινήσει. Δεν διεκδικούμε κανένα δικαίωμα προτεραιότητας ή αποκλειστικότητας, πρώτης ή δεύτερης θέσης...Ίσα ίσα διεκδικούμε την κατάργηση των θέσεων, όπως και την εξασφάλιση ότι το βαγόνι των αποσκευών θα παραμείνει ανοιχτό και διαθέσιμο και για νέα μπαγκάζια, νέα εφόδια και νέους εξοπλισμούς στο μακρύ ταξίδι της αμαξοστοιχίας. Φέρουμε αγόγγυστα το βάρος παλαιών αποσκευών, ζητάμε να ελέγχεται κατά καιρούς το περιεχόμενο τους για να μην κακοφορμίσει, επιμένουμε στη χρήση νέων καυσίμων στην πορεία, και όχι μόνο για λόγους σεβασμού στο...περιβάλλον αλλά και για λόγους προφανούς αποτελεσματικότητας. Ζητάμε δηλαδή τα ελάχιστα, και ήδη ακούμε από πολλές πλευρές ισχυρές κριτικές και προειδοποιήσεις ότι έτσι κι αλλιώς το τρένο τρέχει προς ένα μοιραίο εκτροχιασμό. Τον φόβο όμως τον καλλιεργούν οι συντηρητικές απόψεις. Οι προοδευτικές που επιμένουμε να διατηρούμε ζωντανές καλλιεργούν την ελπίδα. Δεν θεωρούμε ότι ντε και καλά οι ράγες είναι στρωμένες άπαξ δια παντός και χωρίς διακλαδώσεις. Επιμένουμε μαζί με τον ποιητή ότι τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας, και στη συγκεκριμένη περίπτωση στρώνοντας εσύ τις ράγες !
Αλλά ας αφήσουμε τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές ! Η ουσία είναι πώς έχουμε μια βαριά κληρονομιά για να την υπερασπιστούμε αλλά και να την αξιοποιήσουμε. Η ανανεωτική αριστερά ξεκίνησε αμφισβητώντας τον φιλοσοβιετισμό και τον σταλινισμό και επεχείρησε την «κομμουνιστική ανανέωση». Συνεχώς αγωνιζόμενη και εμπλουτιζόμενη από τις εμπειρίες της και από τις εξελίξεις στον κόσμο διεκδίκησε και διεκδικεί πάντοτε να είναι δημοκρατική, μεταρρυθμιστική, συμμετοχική, εκσυγχρονιστική, οικολογική, ευρωπαϊστική και βέβαια κινηματική, όπου ο όρος κίνημα δεν συρρικνώνεται στις συσπειρώσεις πολιτών που μας ...αρέσουν αλλά αναγνωρίζει πραγματικές κινήσεις, εφήμερες ή μόνιμες, μονοθεματικές ή πολυθεματικές, άμεσα ή έμμεσα διεκδικητικές πολιτικού ρόλου και επιρροής, και επιδιώκει να τροφοδοτήσει και συντηρήσει και αναπτύξει σχέσεις και συνεργασίες, επιδράσεις και αμοιβαίους «εμβολιασμούς», χωρίς προκατειλημμένη κατεύθυνση και στόχους αλλά με την πίστη ότι αυτά θα προκύψουν στην πορεία και φυσικά κάθε φορά θα κρίνονται και θα αξιολογούνται ως αποδεκτά ή μη από μια γενική πολιτική αντίληψη για το σύνολο της κοινωνίας.
Δεν δέχεται να καπελώνει ή να καπελώνεται. Δεν διεκδικεί το μονοπώλιο της αλήθειας και της «σωστής» άποψης. Δεν αναζητεί την μάταιη «ιδεολογική» ενότητα και καθαρότητα. Δεν λειτουργεί με τον φανερό ή κρυφό πόθο του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού». Δεν την συγκινούν οι χιλιαστικού τύπου τελικές αρμονίες. Διεκδικεί αλλαγές και μεταρρυθμίσεις «εδώ και τώρα» στην κοινωνία και την οικονομία, στην πολιτική και στις σχέσεις μας μεταξύ μας και με τη φύση. Έχει ανοιχτά τα μάτια απέναντι στη διευρυμένη αναπαραγωγή του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και ξέρει, από την ιστορία του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος, ότι απέναντι στην παγκοσμιοποιούμενη εξουσία της οικονομίας επείγει η οικοδόμηση μιας κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης και διεύθυνσης των εξελίξεων, γι αυτό και είναι και ευρωπαϊστική, πολιτικά ενοποιητική και φεντεραλιστική. Επιδιώκει συμμετοχή και αυτόνομη δράση μαζί με τις ευρύτερες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, στους θεσμούς και στη κοινωνία των πολιτών. Δεν πέφτει εύκολα στις απατηλά ενωτικές συναισθηματικές κραυγές και επικλήσεις. Αποφεύγει τις ορολογίες που προέρχονται από τη στρατιωτική οργάνωση και δράση ή όπως έλεγα και πιο πάνω από την ιατρική ή ακόμη και την… ανθοκομία. Επιμένει αναλυτικά και πολιτικά, διεκδικεί να είναι γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού και του ορθολογισμού.
Και έχει αποδείξει ότι όταν χρειάζεται από τις δουλείες και τις ανάγκες της συγκυρίας μπορεί αξιόπιστα και πειστικά να μιλήσει και το λόγο του γνήσιου συναισθήματος, του πάθους, της ακατανόητης για πολλούς ανιδιοτέλειας και προσφοράς. Και το θυμίζω και αυτό γιατί ακόμα και σήμερα πολλοί δεν φαίνονται να μπορούν να κατανοήσουν πολλά από τα όσα πραγματικά και όχι προχρονολογημένα διαπίστωσαν κατά τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα, την σχετική έκλειψη των «προετοιμασμένων για όλα» και την πληθωρική παρουσία και προσφορά των «οργανωτικά και ιδεολογικά χαλαρών»......
Αυτή η ανανεωτική και συνεχώς ανανεούμενη και εμπλουτιζόμενη αριστερά δεν ανήκει προνομιακά σε κανέναν. Προκύπτει και αναπτύσσεται χάρη σε όλους εκείνους που έτσι την αντιλαμβάνονται και έτσι την υπηρετούν και αξιοποιούν. Ευχόμαστε να αυξάνονται και να πληθύνονται χωρίς διακρίσεις καταγωγής και προέλευσης, οικογενειακών ή κομματικής επετηρίδας περγαμηνών, εντός και εκτός του ΣΥΝ. Και θέλουμε όλοι μαζί να την φέρουμε στο προσκήνιο της κεντρικής πολιτικής, ως άποψη και πρόταση, χρήσιμη και κρίσιμη για την ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας.
(...ακόμα και στη σημερινή - φαινομενικά αρνητική - συγκυρία. )
Με αυτήν την κληρονομιά, με αυτές τις προδιαθέσεις, με αυτήν την (υπέρμετρη ;) φιλοδοξία υπήρξαμε, δράσαμε, υπάρχουμε, δρούμε και διεκδικούμε να μπορούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και να δρούμε. Η συγκυρία φαίνεται να είναι αρνητική και μέσα και έξω από τον ΣΥΝ. Η ελληνική πολιτική ζωή σήμερα δεν φαίνεται να «δεξιώνεται» (όπως θα έλεγε ένας μεγάλος σύγχρονος έλληνας ιστορικός) με ιδιαίτερη προθυμία την ανανεωτική αριστερά. Πληθαίνουν οι συμβουλές της συμμόρφωσης και οι επιταγές της υποταγής. Στο όνομα φυσικά του γενικότερου καλού, της ενότητας και συσπείρωσης, μιας «νέας» αριστεράς. Αναπτύσσονται ποικίλες τάσεις που ωθούν προς το συντηρητισμό, τον καταναλωτικό ατομικισμό, την αχαλίνωτη εκμετάλλευση των εργαζομένων, την χυδαία και κοντόθωρη «αξιοποίηση» του φυσικού κεφαλαίου, τον κάθε είδους θρησκευτικό και μυστικιστικό ανορθολογισμό, έναν επικίνδυνο εθνικιστικό αυτισμό, έναν νέο και αδιέξοδο αντιευρωπαϊσμό, μια χαζοχαρούμενη και τηλεκατευθυνόμενη αντίληψη για την κουλτούρα και την πληροφόρηση. Και μας προτείνεται να ασχοληθούμε με τα «δικά» μας με «συνέπεια» (όπως λένε αδιάκοπα οι πάντες όταν θέλουν να «επαινέσουν» το ΚΚΕ...), μη ενοχλώντας δηλαδή ουσιαστικά και καθημερινά τις σημερινές εξελίξεις και αφήνοντας μας ένα λαμπρό μέλλον όταν θα είναι «ο καιρός εγγύς»...! Γιατί στον πυρήνα της η διαλαλούμενη «αριστερή στροφή» του ΣΥΝ σε κάτι τέτοιο συνίσταται : θεσμικός αναχωρητισμός (μπας και πέσουμε στην παγίδα του «κυβερνητισμού», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό ! ), πολιτικός μημουαπτισμός (ακόμα και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ελέγχεται ως κρυπτοκεντροαριστερό...), δυσπιστία έως και άρνηση απέναντι στις διαρθρωτικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις (του ασφαλιστικού, του φορολογικού, της αυτοδιοίκησης, της εξωτερικής και της ευρωπαϊκής πολιτικής...), ακόμα κι αυτές που περιλαμβάνονται εν σπέρματι ή και ρητά στα επίσημα κείμενα μας, ακόμα και τα συνεδριακά που κατά τα άλλα προβάλλονται περίπου ως ιερά μόνον όταν δικαιολογούν κάποιαν «αριστερή» ρητορεία ή τις επιλογές των συμμαχιών και των εκάστοτε εκδοχών της προοπτικής τους...!
Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να διαπιστώσω ότι στην επέκταση της μια τέτοια λογική όχι μόνο δεν είναι αριστερή αλλά οδηγεί σε απρόσμενες συντηρητικές αναδιπλώσεις. Και ακόμα σε έναν άλλο πειρασμό : στα ιδρυτικά κείμενα του ΣΥΝ ο ίδιος αυτοτοποθετείται πέρα και αντίθετα ως προς την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και τον δογματικό κομμουνισμό. Και την μεν πρώτη οι διαλαλητές της «αριστερής στροφής» δεν χάνουν ευκαιρία να την φορτώνουν με όλα τα δεινά, παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα. Τον δε δεύτερο δεν ακούσαμε ποτέ να αναφέρεται ούτε καν ως ένα απλό βαρίδι, και δεν μιλώ για την αναγκαία και γενναία αναθεώρηση της αντίληψης για τη γέννηση, την εξέλιξη και την κατάρρευση του μέσα στη στάχτη και τη μπούρμπερη των πολιτικών, δημοκρατικών και ανθρωπιστικών, κοινωνικών, οικονομικών και οικολογικών του αποτυχιών και καταστροφών, και διαλέγω τις λέξεις μου για να παραμείνω μετριοπαθής...
Και κάτι ακόμη : η παραδοσιακή, οργανωμένη σε κόμματα, σοσιαλδημοκρατία ανά τον κόσμο έχει να επιδείξει κάκιστες, ασήμαντες αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πλευρές, από τον πόλεμο της Αλγερίας που κάλυψε το τότε γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα έως το κοινωνικό μοντέλο του κοινωνικού κράτους σε διάφορες χώρες και σε όλη την Ευρώπη, αυτό που σήμερα θέλουν και σωστά θέλουν να διασώσουν οι αριστεροί κάθε απόχρωσης ! Τέτοιες διακρίσεις δεν κάνουν οι οπαδοί της αριστερής στροφής. Ούτε και την κλασική και αναγκαία διάκριση ανάμεσα στην οργανωμένη μορφή και εμπειρία της σοσιαλδημοκρατίας από τη μια μεριά και τη θεωρητική προσέγγιση της πράξης της αριστεράς από την άλλη, τη μεταρρύθμιση και τις διαρθρωτικές αλλαγές, το δημοκρατικό δρόμο, τον διεθνισμό και τον ευρωπαϊσμό κλπ. Και το τελευταίο και κάπως ειρωνικό. Με βάση τα τελευταία είναι προφανές ότι και ο ΣΥΝ διαμορφώθηκε μέσα σε αυτό το θεωρητικό ρεύμα, γιατί είναι γνωστό πως δεν προωθεί την «μεγάλη βραδιά» της βίαιης ανατροπής και το μονοκομματικό και ολοκληρωτικό κράτος !
Η συγκυρία φαίνεται λοιπόν αρνητική και οι πάγιες θέσεις της ανανεωτικής αριστεράς εμφανίζονται μειοψηφικές στον ίδιο τον χώρο όπου κινείται. Όμως οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της γραμμής που πλειοψηφεί είναι ήδη ορατά. Θα αρκούσε να δει κανείς, και είναι ορατό από τώρα ήδη, το πώς θα εφαρμόσει την απόφαση για αναχωρητισμό και άρνηση συνεργασιών στους θεσμούς της αυτοδιοίκησης. Θα φανεί όταν θα χρειαστεί να κάνει την κριτική στον Προϋπολογισμό και να αφήσει να διαφανούν έστω και αχνά και έμμεσα κάποιες θέσεις πέρα από τα ανούσια και κατ’ έτος επαναλαμβανόμενα γενικώς. Θα φανεί μόλις επανέλθουν, και θα επανέλθουν, στο προσκήνιο τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα και οι θέσεις για λύσεις τους. Ή όταν θα ανακάμψει ο αναγκαίος και αναπόφευκτος διάλογος για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, που ήδη σε άλλες χώρες προκαλεί νέες τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες, και όχι πάντα προς την κατεύθυνση της γενικολογίας (που είναι άραγε η πρόταση για ένα «άλλο» Σύνταγμα που θα μας παρουσίαζαν οι οπαδοί της αριστερής στροφής ;) ή της εθνικής αναδίπλωσης. Ή όταν θα ξαναρχίσει ο διάλογος για την περιφερειακή ανασυγκρότηση του κράτους και την αναβάθμιση της αυτοδιοίκησης, από τους μητροπολιτικούς δήμους έως το σχέδιο Καποδίστρια και τις αναγκαίες μετεξελίξεις του, την προγραμματική, πολιτική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, προβλήματα και μεταρρυθμίσεις που δεν διασκεδάζονται με γενικούρες περί «νεοφιλελευθερισμού» και αντιφορολογικά κηρύγματα ,που ειρήσθω εν παρόδω θυμίζουν καμιά φορά ό,τι το πιο νεοφιλελεύθερο και συντηρητικό έως και αντιδραστικό υπάρχει στη σχετική φιλολογία..., και διασκεδάζουν τους ειδικούς αλλά και τους υπεύθυνους της αυτοδιοίκησης, περιλαμβανομένων και των φίλων των οπαδών της αριστερής στροφής, που εν προκειμένω αναδεικνύεται ως συντηρητισμός και άλλον δεξιά υποχώρηση...
Δεν στρίβει όλη η κοινωνία προς τη στασιμότητα και τη συντηρητική απλή αναπαραγωγή της. Είναι υπαρκτή και δραστική και η Ελλάδα της παραγωγικής εργασίας, μισθωτής ή εν μέρει ανεξάρτητης, της δημιουργίας, της καινοτομίας, του διαρκούς και προοδευτικού εκσυγχρονισμού, της κοινωνικής αυτενέργειας, της οικολογικής εγρήγορσης, της πρακτικής αλληλεγγύης, της εξωστρέφειας με αυτοπεποίθηση, της ανεκτικότητας και της ενεργού συμμετοχής. Εκεί βλέπουμε τις θέσεις και τις αντιλήψεις της ανανεωτικής αριστεράς να κολυμπάνε σαν το ψάρι στο νερό, άσχετα ακόμα και από την οργανωτική ή κομματική παρουσία της. Η Ελλάδα αυτή μιλάει τη γλώσσα της ανανεωτικής αριστεράς όπως ο κ. Ζουρνταίν του Μολιέρου χρησιμοποιούσε την πρόζα, χωρίς να το ξέρει...!
( Και τι επιδιώκουμε, τώρα και πάντα...)
Καθήκον μας και κατεύθυνση μας είναι να συμβάλουμε, με κάθε πρόσφορο τρόπο, στην ανάδειξη αυτής της γλώσσας σε διεκδίκηση και απαίτηση, σε πολιτική πράξη, σε στοιχείο της διακυβέρνησης και της μεταρρύθμισης. Αυτό προτείναμε και συνεχίζουμε να προτείνουμε στο ΣΥΝ και με βάση αυτό προτείναμε τη διαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών συνεργασιών και συμμαχιών, όταν αυτή η γλώσσα έχει τη δυνατότητα να ακούγεται, να μιλιέται και να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις. Και αυτή η κατεύθυνση συνοδεύεται από προγραμματικές θέσεις και παρεμβάσεις, από τακτικές παραδοχές και από σημαντική προσπάθεια κατανόησης των δυσκολιών προσαρμογής και εφαρμογής. Το μόνο που έχουμε ακούσει ως απάντηση είναι ότι όλα αυτά δυσκολεύουν μια συμμαχία που ξεκίνησε ως εκλογική και πάει να γίνει στρατηγική και η οποία όταν και αν τα καταφέρει θα κάνει κάτι περίπου σαν κι αυτά που λέμε τώρα, αφού όμως θα έχει αλλάξει τους συσχετισμούς, έτσι ώστε να μην κινδυνεύει να «αφομοιωθεί» από το «σύστημα». Σαν καλό ακούγεται καταρχήν αλλά σκοντάφτει στη λεπτομέρεια ότι οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν επειδή το επιθυμείς αλλά όταν πείθεις την κοινωνία και τους πολίτες ότι έχεις κάτι να πεις και να συμβάλεις πειστικά και αξιόπιστα στις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν και επιδιώκονται...Και το παρόν εγχείρημα στρατηγικής συμμαχίας δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά, ούτε δηλώνει καν διάθεση να τα αποκτήσει. Το κυριότερο πρόβλημα που θα συναντήσει ο ΣΥΝ, αν επιμείνει σε αυτήν την πορεία, δεν θα είναι αυτά που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή όπως αλλιώς μετονομαστεί, αλλά αυτά που δεν θα κάνει, και ήδη αυτό διαφαίνεται και στην περίοδο ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών...
Και το ερώτημα που ταλανίζει πολλούς είναι : και εμείς τί κάνουμε ; Και εξίσου πολλά ακούγονται σε απάντηση του ερωτήματος, από εκδηλώσεις οργής έως ιδέες με έντονη εσωστρέφεια ή ακόμη και έως λύσεις τύπου ...Λυσιστράτης που έχουν και το χιούμορ τους, αλλά ας μη διεκδικήσουμε δόξαν Αριστοφάνη. Δεν ζούμε δα και στον κόσμο της αθηναϊκής Δημοκρατίας ούτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, έστω και αν τον διαλαλούν ...άλλοι. Ας μείνουμε για την ώρα στις δοκιμασμένες μεθόδους της πολιτικής δράσης και του ορθού λόγου.
Ας ανοίξουμε ξανά και ξανά το διάλογο για την πολιτική, για τις θέσεις που θέλουμε να προωθήσουμε στην κοινωνία και την πολιτική. Δώσαμε μετά το τελευταίο Συνέδριο περίοδο χάριτος και ακόμη και ασυλία σε τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες που απέρρεαν από τις αποφάσεις του, αν και όχι πάντα. Θεωρήθηκε ένδειξη αδυναμίας και ιδιοτελούς υποχωρητικότητας (κάποιοι εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια). Ας ξαναζωντανέψουμε την αναζήτηση και την κριτική ανάλυση, παράλληλα με την προώθηση των δράσεων και παρεμβάσεων που αναδεικνύουν και επιβεβαιώνουν τις ιδέες και προτάσεις της αριστεράς. Ας αναζητήσουμε και ας αναλύσουμε τους χώρους και τα ζητήματα στα οποία διαπιστώνεται έλλειμμα παρουσίας και παρέμβασης της αριστεράς. Ας ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την επαφή και το διάλογο, την κοινή παρουσία με τους πολίτες γενικά, και ιδιαίτερα με όσους αναζητούν δρόμους για την αριστερά και μέσα στον ευρύτατο χώρο της δημοκρατικής αριστεράς και της κοινωνίας των πολιτών. Ας μαζέψουμε και ας συστηματοποιήσουμε, και μαζί τους, τις γνώμες τους, τις επιδιώξεις τους, τις προτάσεις τους, τις διαθεσιμότητες τους. Ας εργαστούμε και μαζί τους για την προώθηση των ιδεών και προτάσεων της ανανεωτικής αριστεράς στο χώρο της αυτοδιοίκησης με την ευκαιρία των επερχόμενων εκλογών. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διαφυλάξουμε την πολιτική αυτονομία του ΣΥΝ μαζί με την προσπάθεια για τη διεύρυνση της αποδοχής και δραστικότητας των ιδεών και προτάσεων της ανανεωτικής αριστεράς, μέσα στο χώρο των οργανωμένων δυνάμεων της αριστεράς αλλά και με ευρύτερη θεώρηση της κοινωνικής αριστεράς και των υποψιασμένων πολιτών., Μορφές διαλόγου, κοινής δράσης και παρέμβασης, συμβατές με την κομματική ιδιότητα του καθενός μας και με την απουσία της σε άλλους, φίλους και συνομιλητές ασφαλώς και υπάρχουν και δεν θα είναι η πρώτη φορά που αναφαίνονται. Ας διερευνήσουμε όλα αυτά τα ενδεχόμενα και ας ξαναβρεθούμε σύντομα με περισσότερες εμπειρίες και πληροφορίες και ελπίζω με ενισχυμένη την ψυχραιμία και την πολιτική πεποίθηση και διαθεσιμότητα στην προοπτική της δημοκρατικής αριστεράς και των ευρύτερων κοινωνικών, πολιτικών και οικολογικών οριζόντων για την κοινωνία μας, παρακολουθώντας και τις ανησυχίες και τις αναζητήσεις που αναδύονται σε όλη τη ν Ευρώπη και στον κόσμο.
Γιατί πάντα έτσι ταίριαζε στην αριστερά. Κι αν φαίνονται σε κάποιους όλα αυτά πολύ λίγο πρωτότυπα, θέλω να διαβεβαιώσω τους πάντες ότι εδώ δεν είμαστε ντε και καλά για να...πρωτοτυπήσουμε (αν δεν πρωτοτυπήσαμε ! ) αλλά για να κρατήσουμε σταθερή μια πορεία που άρχισε από παλιά και που θα συνεχίσει να διανοίγει το δρόμο της, σαν το καραβάνι που συνεχίζει να προχωράει αγνοώντας τα γαυγίσματα. Και όπως έλεγε ένας φίλος αγαπητός, ιδαλγός της αριστεράς, σε άλλες περιστάσεις : σας τα’ παμε, μας τα’ πατε, σας τα ξαναλέμε....
Ο Μιχάλης Σαμπατακάκης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, εκ μέρους της «Παρέμβασης», τόνισε ότι:
«Το γεγονός του οποίου ζούμε σήμερα την επόμενη μέρα είναι η ενέργεια της ηγεσίας & πλειοψηφίας του ΣΥΝ με την οποία έπληξαν σχεδόν θανατηφόρα την γενεσιουργό ιδέα της συνύπαρξης, αυτού του «όλοι μαζί», και μάλιστα με τη θεωρία ότι κάποιοι βρίσκονται εκτός πολιτικού σχεδίου του ΣΥΝ. Η ανανεωτική αριστερά βρίσκεται εκτός πολιτικού σχεδίου του ΣΥΝ; Αν αυτό είναι το γεγονός, τότε το ερώτημα της σημερινής εκδήλωσης, είναι «μπορεί να σωθεί ο ΣΥΝ με τον πλουραλιστικό χαρακτήρα που είχε;», ή ακριβέστερα «μπορούμε να σώσουμε τον ΣΥΝ με τον πλουραλιστικό χαρακτήρα που είχε;». Αυτοί που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, είναι απόλυτα αναγκαίο να βρεθούμε μαζί σε μια πορεία διαλόγου και συζήτησης. Είναι απόλυτα αναγκαίος ο συντονισμός αυτών που βρίσκονται στην παράδοση των ιδεών της ανανεωτικής αριστεράς και αισθάνονται ότι συμμετέχουν στο μεγάλο εγχείρημα της ευρωπαϊκής αριστεράς. Η επόμενη μέρα μας βρίσκει όλους μαζί. Όπως συνήθως δηλαδή. Μπορεί να σωθεί ο πλουραλιστικός ΣΥΝ; Μπορεί να επιβιώσει η ανανεωτική αριστερά; Μπορεί να ανθίσει και στην Ελλάδα η ευρωπαϊκή αριστερά; Αν δεν το καταφέρουμε εμείς, όλοι μαζί, δεν θα το καταφέρει κανείς άλλος».
Εκ μέρους της «Αριστερής Ανανέωσης», ο Σπύρος Λυκούδης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, μεταξύ άλλων, είπε:
«Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης δεν εγκαταλείπεται ως υποψήφιος γιατί κρίθηκε ότι δεν θα τα καταφέρει. Ουδείς επιχείρησε να υποστηρίξει κάτι τέτοιο.
Ο Μ.Π. απορρίφθηκε γιατί οι γενικές πολιτικές του απόψεις δεν ταιριάζουν με αυτές της πλειοψηφίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ο «αριστερός» πολιτικός αυταρχισμός, συνιστά, δυστυχώς, το αληθινό πολιτικό πρόβλημα σήμερα στον ΣΥΝ. Γι’ αυτό είμαστε απόψε εδώ, μέλη και στελέχη του κόμματος που ανήκουμε στην «Αριστερή Ανανέωση» για να προβληματιστούμε όλοι μαζί και να ψάξουμε τους προσφορότερους πολιτικούς δρόμους υποστήριξης της υπόθεσης των αριστερών ανανεωτικών ιδεών στο κόμμα μας.
ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ.
Ο Συνασπισμός μας χρειάζεται όλους. Στις γραμμές του συνυπάρχουν δυο σαφή, διακριτά ρεύματα, που είναι υποχρεωμένα να συνεννοηθούν. Όχι όπως το επιχειρήσαμε μέχρι σήμερα με τις υπάρχουσες λειτουργικές δομές. Δεν τα καταφέραμε! Οι τάσεις μας βοήθησαν στην ειλικρινή ανάδειξη των διαφορών, δεν μας βοήθησαν στην ειλικρινή συνεννόηση. Να αναζητήσει το κόμμα στο σύνολό του, ασφαλέστερους και αποτελεσματικότερους δρόμους συνεννόησης. Με βαθειές τομές αν χρειαστεί».
Από τις υπόλοιπες ομιλίες:
Ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος της ΠΓ, υπογράμμισε:
«Πρόθεσή μας είναι να υπερασπιστούμε την πολιτική αυτονομία και τον ρόλο του ΣΥΝ ως μια σύγχρονη, εναλλακτική δύναμη της αριστεράς, μια πολιτική πρόταση εξουσίας και αμφισβήτησης. Δεν μπορεί το κόμμα μας μέσα από διάφορα προσχήματα να επανέλθει στον ιστορικό κύκλο της αναζήτησης της «χαμένης ενότητας» της κομμουνιστικής αριστεράς. Αυτός ο κύκλος έχει κλείσει. Αφορά παλιές ιδέες, παλιά υλικά, παλιές αγωνίες. Όσο κι αν χρησιμοποιεί νέα πρόσωπα, μας εγκλωβίζει στο παρελθόν.».
Ο Στέφανος Μπαγεώργος, μέλος της ΚΠΕ, τόνισε:
«Σήμερα είναι απαραίτητος ο συντονισμός και η κοινή πολιτική παρέμβαση όλων των συλλογικοτήτων και όλων των μελών του ΣΥΝ, που από διαφορετικές πλευρές, ανεξάρτητα από πλειοψηφίες και μειοψηφίες των συνεδρίων, διαπιστώνουν τα αδιέξοδα της πορείας του κόμματος. Η στιγμή δεν επιτρέπει την πολυτέλεια για «μικρομάγαζα» και «προσωπικές στρατηγικές», αντίθετα επιβάλλει την ανάγκη για τη συγκρότηση ενός ενιαίου ρεύματος ιδεών που θα διεκδικήσει την ιδεολογική και πολιτική υπεροχή στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς».
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλος της ΠΓ, μεταξύ άλλων είπε:
«Οι τελευταίες εξελίξεις στο ΣΥΝ ανέδειξαν επιτακτικά το πρόβλημα εσωτερικής λειτουργίας του κόμματος και των σχέσεων πλειοψηφίας- μειοψηφίας.
Εφεξής γίνεται επιτακτικό να ανιχνευθεί ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του ΣΥΝ.
Το πολυτασικό του χαρακτήρα του ΣΥΝ μας διασφαλίζει σταθερά τη δυνατότητα συγκρότησης, καταγραφής και δημόσιας έκφρασης των πολιτικών θέσεών μας.
Το μοντέλο αποφάσεων- λειτουργίας σε ότι αφορά το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να παραμένει ως έχει. Η «ομοσπονδιακή» λειτουργία του συριζα με τους πολιτικούς σχηματισμούς- συνιστώσες θα πρέπει να προβλέπει και τη ξεχωριστή συμβολή της μειοψηφίας του ΣΥΝ».
Μ. Παπαγιαννάκης:
Κυρίες και κύριοι, φίλες και φίλοι, συντρόφισσες και σύντροφοι
(Γιατί αυτή η συγκέντρωση...)
Μια εύλογη, χρήσιμη και αναμενόμενη πολιτική συνάντηση σαν και την αποψινή παρουσιάστηκε από ορισμένες πλευρές σαν κάτι το έκτακτο που μάλιστα εγκυμονεί εκπλήξεις και «εξελίξεις», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό. Πράγμα που με αναγκάζει να διευκρινίσω εξαρχής ότι σας καλέσαμε απόψε για να συζητήσουμε ως υποψιασμένοι και υπεύθυνοι πολίτες της Αριστεράς, και όχι μόνον, πράγματι για τις εξελίξεις στο ΣΥΝ και στην Αριστερά αλλά και στην κοινωνία και στην πολιτική ζωή του τόπου μας, ανοιχτά και δημόσια, ασκώντας δικαίωμα και καθήκον και επιθυμώντας να συμβάλουμε και εμείς σε κάτι που άλλοι εξαγγέλλουν και παράλληλα αποφεύγουν όπως ο διάβολος το λιβάνι, εννοώ ένα πολιτικό διάλογο με ανοιχτές προοπτικές και στόχο την πολιτική συσπείρωση και δράση στην ίδια πάντα κατεύθυνση της ανανεωτικής και συνεχώς ανανεούμενης Αριστεράς, της προώθησης και σύγκλισης δυνάμεων, προγραμμάτων και επιδιώξεων που εμπνέονται από το δημοκρατικό σοσιαλισμό, την οικολογία, τον προοδευτικό εκσυγχρονισμό, τον ευρωπαϊκό φεντεραλισμό, τη συνεχή διεύρυνση των ελευθεριών και των δικαιωμάτων του ανθρώπου και του πολίτη.
Αυτό είναι το ουσιαστικό μέλημα της δράσης μας σε όποιο επίπεδο και σε όποια περίσταση, σταθερά και απαρέγκλιτα, σε κάθε συγκυρία. Δεν είμαστε εδώ ως «παραπονούμενοι»και «τραυματισμένοι» , ως «πικραμένοι» ή «απορριφθέντες»...Αυτούς τους όρους που δεν ανήκουν στην πολιτική ορολογία αλλά στις επιστήμες της ιατρικής και της ψυχολογίας ή ακόμη και της ψυχανάλυσης ας τους αφήσουμε, παρακαλώ, στην ευκολία κάποιων δημοσιογράφων και στην βαθιά εξουσιαστική αντίληψη που θεωρεί ότι δεν ανήκει στην πολιτική σφαίρα και αντιπαράθεση ό,τι δεν συμμορφώνεται με τις δικές της επιλογές, στρατηγικές και τακτικές...
Γιατί περί αυτού πρόκειται. Οι πρόσφατες εξελίξεις στο ΣΥΝ και στον κάπως ευρύτερο χώρο του αναδεικνύουν, πέρα από κάποιες ζαβολιές καταστατικού και διαδικαστικού χαρακτήρα, επιλογές και στρατηγικές που δεν έχουν μεν απαλλαγεί πλήρως από την ασάφεια και την αμφισημία, διαμορφώνουν όμως ήδη κατευθύνσεις και πρακτικές, νοοτροπίες και συμπεριφορές, των οποίων τμήμα είναι όσα , καμιά φορά εξωφρενικά ακούσαμε στην τελευταία συνεδρίαση της ΚΠΕ του ΣΥΝ ή διαβάζουμε σε ορισμένα άρθρα και επιστολές που δημοσιεύονται στην Αυγή και την Εποχή. Ακούμε για την απόλυτη προτεραιότητα στον ΣΥΡΙΖΑ και την μετάφραση αυτής της γενικής θέσης σε προοπτική Συνδιάσκεψης των συνιστωσών του δυνάμεων χωρίς να είναι εύκολα αντιληπτή η απόσταση που ενδεχομένως χωρίζει μια τέτοια Συνδιάσκεψη από ένα ιδρυτικό Συνέδριο ενός νέου πολιτικού σχηματισμού. Ακούμε για την δήθεν προφανή συνύπαρξη δύο ή και τριών κομμάτων στο ίδιο κόμμα, εννοείται το ΣΥΝ, και την εξίσου «προφανή» ανάγκη να «απομακρυνθούν» όσα περισσεύουν ώστε να μείνει ένα, με «βελούδινο διαζύγιο» κατά μιαν εκδοχή, με άλλους τρόπους χωρισμού, μάλλον πιο τραχείς..., σύμφωνα με άλλες. Τέτοιες συμβουλές εξάλλου στέλνουν- απρόσκλητα άραγε ;- φίλοι και σύμμαχοι από έξω, αντικειμενικοί τρίτοι παρατηρητές και ιδιοτελείς συμπαθούντες αλλά όχι και συμπάσχοντες. Όλοι εμπνέονται οργανωτικά μεν από την παροιμία του Χ.Φλωράκη σχετικά με τα σκόρδα που τόσο περισσότερο χοντραίνουν όσο περισσότερο αραιώνουν και επομένως όσο λιγότερα μένουν, πολιτικά δε από την αντίληψη ότι στη σωστή πολιτική πρέπει να υπάρχουν και να δρουν μόνο ιδεολογικά καθαρές απόψεις, ιδιαίτερα δε στην Αριστερά μόνο κόμματα «ιδεολογικής ενότητας», ο,τι κι αν σημαίνει αυτό.
( Στο όνομα της ανανεωτικής αριστεράς και πώς το εννοούμε...)
Και όλα αυτά τα κρούσματα πολλαπλασιάζονται, συγκλίνουν και πυκνώνουν. Και επειδή των φρονίμων τα παιδιά πριν πεινάσουν μαγειρεύουν (να που θυσιάζω και εγώ στη μόδα των παροιμιών...) έχουμε την υποχρέωση απέναντι στους πολίτες της Αριστεράς να θυμίσουμε και να επιβεβαιώσουμε μερικά πράγματα που αποτελούν την βαριά κληρονομιά μας, όλων μας. Στην διαμόρφωση του κόμματος του ΣΥΝ και των πολιτικών του προοπτικών έχουμε συμβάλει και εμείς, τουλάχιστον εξίσου με πολλούς άλλους, και ασφαλώς περισσότερο από εκείνους που πήραν το τρένο όταν είχε ήδη ξεκινήσει. Δεν διεκδικούμε κανένα δικαίωμα προτεραιότητας ή αποκλειστικότητας, πρώτης ή δεύτερης θέσης...Ίσα ίσα διεκδικούμε την κατάργηση των θέσεων, όπως και την εξασφάλιση ότι το βαγόνι των αποσκευών θα παραμείνει ανοιχτό και διαθέσιμο και για νέα μπαγκάζια, νέα εφόδια και νέους εξοπλισμούς στο μακρύ ταξίδι της αμαξοστοιχίας. Φέρουμε αγόγγυστα το βάρος παλαιών αποσκευών, ζητάμε να ελέγχεται κατά καιρούς το περιεχόμενο τους για να μην κακοφορμίσει, επιμένουμε στη χρήση νέων καυσίμων στην πορεία, και όχι μόνο για λόγους σεβασμού στο...περιβάλλον αλλά και για λόγους προφανούς αποτελεσματικότητας. Ζητάμε δηλαδή τα ελάχιστα, και ήδη ακούμε από πολλές πλευρές ισχυρές κριτικές και προειδοποιήσεις ότι έτσι κι αλλιώς το τρένο τρέχει προς ένα μοιραίο εκτροχιασμό. Τον φόβο όμως τον καλλιεργούν οι συντηρητικές απόψεις. Οι προοδευτικές που επιμένουμε να διατηρούμε ζωντανές καλλιεργούν την ελπίδα. Δεν θεωρούμε ότι ντε και καλά οι ράγες είναι στρωμένες άπαξ δια παντός και χωρίς διακλαδώσεις. Επιμένουμε μαζί με τον ποιητή ότι τον δρόμο τον φτιάχνεις περπατώντας, και στη συγκεκριμένη περίπτωση στρώνοντας εσύ τις ράγες !
Αλλά ας αφήσουμε τις παρομοιώσεις και τις μεταφορές ! Η ουσία είναι πώς έχουμε μια βαριά κληρονομιά για να την υπερασπιστούμε αλλά και να την αξιοποιήσουμε. Η ανανεωτική αριστερά ξεκίνησε αμφισβητώντας τον φιλοσοβιετισμό και τον σταλινισμό και επεχείρησε την «κομμουνιστική ανανέωση». Συνεχώς αγωνιζόμενη και εμπλουτιζόμενη από τις εμπειρίες της και από τις εξελίξεις στον κόσμο διεκδίκησε και διεκδικεί πάντοτε να είναι δημοκρατική, μεταρρυθμιστική, συμμετοχική, εκσυγχρονιστική, οικολογική, ευρωπαϊστική και βέβαια κινηματική, όπου ο όρος κίνημα δεν συρρικνώνεται στις συσπειρώσεις πολιτών που μας ...αρέσουν αλλά αναγνωρίζει πραγματικές κινήσεις, εφήμερες ή μόνιμες, μονοθεματικές ή πολυθεματικές, άμεσα ή έμμεσα διεκδικητικές πολιτικού ρόλου και επιρροής, και επιδιώκει να τροφοδοτήσει και συντηρήσει και αναπτύξει σχέσεις και συνεργασίες, επιδράσεις και αμοιβαίους «εμβολιασμούς», χωρίς προκατειλημμένη κατεύθυνση και στόχους αλλά με την πίστη ότι αυτά θα προκύψουν στην πορεία και φυσικά κάθε φορά θα κρίνονται και θα αξιολογούνται ως αποδεκτά ή μη από μια γενική πολιτική αντίληψη για το σύνολο της κοινωνίας.
Δεν δέχεται να καπελώνει ή να καπελώνεται. Δεν διεκδικεί το μονοπώλιο της αλήθειας και της «σωστής» άποψης. Δεν αναζητεί την μάταιη «ιδεολογική» ενότητα και καθαρότητα. Δεν λειτουργεί με τον φανερό ή κρυφό πόθο του «δημοκρατικού συγκεντρωτισμού». Δεν την συγκινούν οι χιλιαστικού τύπου τελικές αρμονίες. Διεκδικεί αλλαγές και μεταρρυθμίσεις «εδώ και τώρα» στην κοινωνία και την οικονομία, στην πολιτική και στις σχέσεις μας μεταξύ μας και με τη φύση. Έχει ανοιχτά τα μάτια απέναντι στη διευρυμένη αναπαραγωγή του καπιταλισμού σε παγκόσμιο επίπεδο και ξέρει, από την ιστορία του εργατικού και σοσιαλιστικού κινήματος, ότι απέναντι στην παγκοσμιοποιούμενη εξουσία της οικονομίας επείγει η οικοδόμηση μιας κοινωνικής και πολιτικής παρέμβασης και διεύθυνσης των εξελίξεων, γι αυτό και είναι και ευρωπαϊστική, πολιτικά ενοποιητική και φεντεραλιστική. Επιδιώκει συμμετοχή και αυτόνομη δράση μαζί με τις ευρύτερες δυνατές κοινωνικές και πολιτικές συμμαχίες, στους θεσμούς και στη κοινωνία των πολιτών. Δεν πέφτει εύκολα στις απατηλά ενωτικές συναισθηματικές κραυγές και επικλήσεις. Αποφεύγει τις ορολογίες που προέρχονται από τη στρατιωτική οργάνωση και δράση ή όπως έλεγα και πιο πάνω από την ιατρική ή ακόμη και την… ανθοκομία. Επιμένει αναλυτικά και πολιτικά, διεκδικεί να είναι γνήσιο τέκνο του Διαφωτισμού και του ορθολογισμού.
Και έχει αποδείξει ότι όταν χρειάζεται από τις δουλείες και τις ανάγκες της συγκυρίας μπορεί αξιόπιστα και πειστικά να μιλήσει και το λόγο του γνήσιου συναισθήματος, του πάθους, της ακατανόητης για πολλούς ανιδιοτέλειας και προσφοράς. Και το θυμίζω και αυτό γιατί ακόμα και σήμερα πολλοί δεν φαίνονται να μπορούν να κατανοήσουν πολλά από τα όσα πραγματικά και όχι προχρονολογημένα διαπίστωσαν κατά τη διάρκεια του αντιδικτατορικού αγώνα, την σχετική έκλειψη των «προετοιμασμένων για όλα» και την πληθωρική παρουσία και προσφορά των «οργανωτικά και ιδεολογικά χαλαρών»......
Αυτή η ανανεωτική και συνεχώς ανανεούμενη και εμπλουτιζόμενη αριστερά δεν ανήκει προνομιακά σε κανέναν. Προκύπτει και αναπτύσσεται χάρη σε όλους εκείνους που έτσι την αντιλαμβάνονται και έτσι την υπηρετούν και αξιοποιούν. Ευχόμαστε να αυξάνονται και να πληθύνονται χωρίς διακρίσεις καταγωγής και προέλευσης, οικογενειακών ή κομματικής επετηρίδας περγαμηνών, εντός και εκτός του ΣΥΝ. Και θέλουμε όλοι μαζί να την φέρουμε στο προσκήνιο της κεντρικής πολιτικής, ως άποψη και πρόταση, χρήσιμη και κρίσιμη για την ανάπτυξη της ελληνικής κοινωνίας.
(...ακόμα και στη σημερινή - φαινομενικά αρνητική - συγκυρία. )
Με αυτήν την κληρονομιά, με αυτές τις προδιαθέσεις, με αυτήν την (υπέρμετρη ;) φιλοδοξία υπήρξαμε, δράσαμε, υπάρχουμε, δρούμε και διεκδικούμε να μπορούμε να συνεχίσουμε να υπάρχουμε και να δρούμε. Η συγκυρία φαίνεται να είναι αρνητική και μέσα και έξω από τον ΣΥΝ. Η ελληνική πολιτική ζωή σήμερα δεν φαίνεται να «δεξιώνεται» (όπως θα έλεγε ένας μεγάλος σύγχρονος έλληνας ιστορικός) με ιδιαίτερη προθυμία την ανανεωτική αριστερά. Πληθαίνουν οι συμβουλές της συμμόρφωσης και οι επιταγές της υποταγής. Στο όνομα φυσικά του γενικότερου καλού, της ενότητας και συσπείρωσης, μιας «νέας» αριστεράς. Αναπτύσσονται ποικίλες τάσεις που ωθούν προς το συντηρητισμό, τον καταναλωτικό ατομικισμό, την αχαλίνωτη εκμετάλλευση των εργαζομένων, την χυδαία και κοντόθωρη «αξιοποίηση» του φυσικού κεφαλαίου, τον κάθε είδους θρησκευτικό και μυστικιστικό ανορθολογισμό, έναν επικίνδυνο εθνικιστικό αυτισμό, έναν νέο και αδιέξοδο αντιευρωπαϊσμό, μια χαζοχαρούμενη και τηλεκατευθυνόμενη αντίληψη για την κουλτούρα και την πληροφόρηση. Και μας προτείνεται να ασχοληθούμε με τα «δικά» μας με «συνέπεια» (όπως λένε αδιάκοπα οι πάντες όταν θέλουν να «επαινέσουν» το ΚΚΕ...), μη ενοχλώντας δηλαδή ουσιαστικά και καθημερινά τις σημερινές εξελίξεις και αφήνοντας μας ένα λαμπρό μέλλον όταν θα είναι «ο καιρός εγγύς»...! Γιατί στον πυρήνα της η διαλαλούμενη «αριστερή στροφή» του ΣΥΝ σε κάτι τέτοιο συνίσταται : θεσμικός αναχωρητισμός (μπας και πέσουμε στην παγίδα του «κυβερνητισμού», ό,τι κι αν σημαίνει αυτό ! ), πολιτικός μημουαπτισμός (ακόμα και το Κόμμα της Ευρωπαϊκής Αριστεράς ελέγχεται ως κρυπτοκεντροαριστερό...), δυσπιστία έως και άρνηση απέναντι στις διαρθρωτικές αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις (του ασφαλιστικού, του φορολογικού, της αυτοδιοίκησης, της εξωτερικής και της ευρωπαϊκής πολιτικής...), ακόμα κι αυτές που περιλαμβάνονται εν σπέρματι ή και ρητά στα επίσημα κείμενα μας, ακόμα και τα συνεδριακά που κατά τα άλλα προβάλλονται περίπου ως ιερά μόνον όταν δικαιολογούν κάποιαν «αριστερή» ρητορεία ή τις επιλογές των συμμαχιών και των εκάστοτε εκδοχών της προοπτικής τους...!
Δεν μπορώ να αντισταθώ στον πειρασμό να διαπιστώσω ότι στην επέκταση της μια τέτοια λογική όχι μόνο δεν είναι αριστερή αλλά οδηγεί σε απρόσμενες συντηρητικές αναδιπλώσεις. Και ακόμα σε έναν άλλο πειρασμό : στα ιδρυτικά κείμενα του ΣΥΝ ο ίδιος αυτοτοποθετείται πέρα και αντίθετα ως προς την παραδοσιακή σοσιαλδημοκρατία και τον δογματικό κομμουνισμό. Και την μεν πρώτη οι διαλαλητές της «αριστερής στροφής» δεν χάνουν ευκαιρία να την φορτώνουν με όλα τα δεινά, παρελθόντα, παρόντα και μέλλοντα. Τον δε δεύτερο δεν ακούσαμε ποτέ να αναφέρεται ούτε καν ως ένα απλό βαρίδι, και δεν μιλώ για την αναγκαία και γενναία αναθεώρηση της αντίληψης για τη γέννηση, την εξέλιξη και την κατάρρευση του μέσα στη στάχτη και τη μπούρμπερη των πολιτικών, δημοκρατικών και ανθρωπιστικών, κοινωνικών, οικονομικών και οικολογικών του αποτυχιών και καταστροφών, και διαλέγω τις λέξεις μου για να παραμείνω μετριοπαθής...
Και κάτι ακόμη : η παραδοσιακή, οργανωμένη σε κόμματα, σοσιαλδημοκρατία ανά τον κόσμο έχει να επιδείξει κάκιστες, ασήμαντες αλλά και εξαιρετικά ενδιαφέρουσες πλευρές, από τον πόλεμο της Αλγερίας που κάλυψε το τότε γαλλικό σοσιαλιστικό κόμμα έως το κοινωνικό μοντέλο του κοινωνικού κράτους σε διάφορες χώρες και σε όλη την Ευρώπη, αυτό που σήμερα θέλουν και σωστά θέλουν να διασώσουν οι αριστεροί κάθε απόχρωσης ! Τέτοιες διακρίσεις δεν κάνουν οι οπαδοί της αριστερής στροφής. Ούτε και την κλασική και αναγκαία διάκριση ανάμεσα στην οργανωμένη μορφή και εμπειρία της σοσιαλδημοκρατίας από τη μια μεριά και τη θεωρητική προσέγγιση της πράξης της αριστεράς από την άλλη, τη μεταρρύθμιση και τις διαρθρωτικές αλλαγές, το δημοκρατικό δρόμο, τον διεθνισμό και τον ευρωπαϊσμό κλπ. Και το τελευταίο και κάπως ειρωνικό. Με βάση τα τελευταία είναι προφανές ότι και ο ΣΥΝ διαμορφώθηκε μέσα σε αυτό το θεωρητικό ρεύμα, γιατί είναι γνωστό πως δεν προωθεί την «μεγάλη βραδιά» της βίαιης ανατροπής και το μονοκομματικό και ολοκληρωτικό κράτος !
Η συγκυρία φαίνεται λοιπόν αρνητική και οι πάγιες θέσεις της ανανεωτικής αριστεράς εμφανίζονται μειοψηφικές στον ίδιο τον χώρο όπου κινείται. Όμως οι αντιφάσεις και τα αδιέξοδα της γραμμής που πλειοψηφεί είναι ήδη ορατά. Θα αρκούσε να δει κανείς, και είναι ορατό από τώρα ήδη, το πώς θα εφαρμόσει την απόφαση για αναχωρητισμό και άρνηση συνεργασιών στους θεσμούς της αυτοδιοίκησης. Θα φανεί όταν θα χρειαστεί να κάνει την κριτική στον Προϋπολογισμό και να αφήσει να διαφανούν έστω και αχνά και έμμεσα κάποιες θέσεις πέρα από τα ανούσια και κατ’ έτος επαναλαμβανόμενα γενικώς. Θα φανεί μόλις επανέλθουν, και θα επανέλθουν, στο προσκήνιο τα λεγόμενα εθνικά ζητήματα και οι θέσεις για λύσεις τους. Ή όταν θα ανακάμψει ο αναγκαίος και αναπόφευκτος διάλογος για την πολιτική ενοποίηση της Ευρώπης, που ήδη σε άλλες χώρες προκαλεί νέες τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες, και όχι πάντα προς την κατεύθυνση της γενικολογίας (που είναι άραγε η πρόταση για ένα «άλλο» Σύνταγμα που θα μας παρουσίαζαν οι οπαδοί της αριστερής στροφής ;) ή της εθνικής αναδίπλωσης. Ή όταν θα ξαναρχίσει ο διάλογος για την περιφερειακή ανασυγκρότηση του κράτους και την αναβάθμιση της αυτοδιοίκησης, από τους μητροπολιτικούς δήμους έως το σχέδιο Καποδίστρια και τις αναγκαίες μετεξελίξεις του, την προγραμματική, πολιτική και οικονομική αυτοτέλεια των ΟΤΑ, προβλήματα και μεταρρυθμίσεις που δεν διασκεδάζονται με γενικούρες περί «νεοφιλελευθερισμού» και αντιφορολογικά κηρύγματα ,που ειρήσθω εν παρόδω θυμίζουν καμιά φορά ό,τι το πιο νεοφιλελεύθερο και συντηρητικό έως και αντιδραστικό υπάρχει στη σχετική φιλολογία..., και διασκεδάζουν τους ειδικούς αλλά και τους υπεύθυνους της αυτοδιοίκησης, περιλαμβανομένων και των φίλων των οπαδών της αριστερής στροφής, που εν προκειμένω αναδεικνύεται ως συντηρητισμός και άλλον δεξιά υποχώρηση...
Δεν στρίβει όλη η κοινωνία προς τη στασιμότητα και τη συντηρητική απλή αναπαραγωγή της. Είναι υπαρκτή και δραστική και η Ελλάδα της παραγωγικής εργασίας, μισθωτής ή εν μέρει ανεξάρτητης, της δημιουργίας, της καινοτομίας, του διαρκούς και προοδευτικού εκσυγχρονισμού, της κοινωνικής αυτενέργειας, της οικολογικής εγρήγορσης, της πρακτικής αλληλεγγύης, της εξωστρέφειας με αυτοπεποίθηση, της ανεκτικότητας και της ενεργού συμμετοχής. Εκεί βλέπουμε τις θέσεις και τις αντιλήψεις της ανανεωτικής αριστεράς να κολυμπάνε σαν το ψάρι στο νερό, άσχετα ακόμα και από την οργανωτική ή κομματική παρουσία της. Η Ελλάδα αυτή μιλάει τη γλώσσα της ανανεωτικής αριστεράς όπως ο κ. Ζουρνταίν του Μολιέρου χρησιμοποιούσε την πρόζα, χωρίς να το ξέρει...!
( Και τι επιδιώκουμε, τώρα και πάντα...)
Καθήκον μας και κατεύθυνση μας είναι να συμβάλουμε, με κάθε πρόσφορο τρόπο, στην ανάδειξη αυτής της γλώσσας σε διεκδίκηση και απαίτηση, σε πολιτική πράξη, σε στοιχείο της διακυβέρνησης και της μεταρρύθμισης. Αυτό προτείναμε και συνεχίζουμε να προτείνουμε στο ΣΥΝ και με βάση αυτό προτείναμε τη διαμόρφωση των κοινωνικών και πολιτικών συνεργασιών και συμμαχιών, όταν αυτή η γλώσσα έχει τη δυνατότητα να ακούγεται, να μιλιέται και να επηρεάζει αποφασιστικά τις εξελίξεις. Και αυτή η κατεύθυνση συνοδεύεται από προγραμματικές θέσεις και παρεμβάσεις, από τακτικές παραδοχές και από σημαντική προσπάθεια κατανόησης των δυσκολιών προσαρμογής και εφαρμογής. Το μόνο που έχουμε ακούσει ως απάντηση είναι ότι όλα αυτά δυσκολεύουν μια συμμαχία που ξεκίνησε ως εκλογική και πάει να γίνει στρατηγική και η οποία όταν και αν τα καταφέρει θα κάνει κάτι περίπου σαν κι αυτά που λέμε τώρα, αφού όμως θα έχει αλλάξει τους συσχετισμούς, έτσι ώστε να μην κινδυνεύει να «αφομοιωθεί» από το «σύστημα». Σαν καλό ακούγεται καταρχήν αλλά σκοντάφτει στη λεπτομέρεια ότι οι συσχετισμοί δεν αλλάζουν επειδή το επιθυμείς αλλά όταν πείθεις την κοινωνία και τους πολίτες ότι έχεις κάτι να πεις και να συμβάλεις πειστικά και αξιόπιστα στις αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που εκκρεμούν και επιδιώκονται...Και το παρόν εγχείρημα στρατηγικής συμμαχίας δεν έχει τέτοια χαρακτηριστικά, ούτε δηλώνει καν διάθεση να τα αποκτήσει. Το κυριότερο πρόβλημα που θα συναντήσει ο ΣΥΝ, αν επιμείνει σε αυτήν την πορεία, δεν θα είναι αυτά που θα κάνει ο ΣΥΡΙΖΑ, ή όπως αλλιώς μετονομαστεί, αλλά αυτά που δεν θα κάνει, και ήδη αυτό διαφαίνεται και στην περίοδο ενόψει των αυτοδιοικητικών εκλογών...
Και το ερώτημα που ταλανίζει πολλούς είναι : και εμείς τί κάνουμε ; Και εξίσου πολλά ακούγονται σε απάντηση του ερωτήματος, από εκδηλώσεις οργής έως ιδέες με έντονη εσωστρέφεια ή ακόμη και έως λύσεις τύπου ...Λυσιστράτης που έχουν και το χιούμορ τους, αλλά ας μη διεκδικήσουμε δόξαν Αριστοφάνη. Δεν ζούμε δα και στον κόσμο της αθηναϊκής Δημοκρατίας ούτε βρισκόμαστε σε πόλεμο, έστω και αν τον διαλαλούν ...άλλοι. Ας μείνουμε για την ώρα στις δοκιμασμένες μεθόδους της πολιτικής δράσης και του ορθού λόγου.
Ας ανοίξουμε ξανά και ξανά το διάλογο για την πολιτική, για τις θέσεις που θέλουμε να προωθήσουμε στην κοινωνία και την πολιτική. Δώσαμε μετά το τελευταίο Συνέδριο περίοδο χάριτος και ακόμη και ασυλία σε τοποθετήσεις και πρωτοβουλίες που απέρρεαν από τις αποφάσεις του, αν και όχι πάντα. Θεωρήθηκε ένδειξη αδυναμίας και ιδιοτελούς υποχωρητικότητας (κάποιοι εξ ιδίων κρίνουν τα αλλότρια). Ας ξαναζωντανέψουμε την αναζήτηση και την κριτική ανάλυση, παράλληλα με την προώθηση των δράσεων και παρεμβάσεων που αναδεικνύουν και επιβεβαιώνουν τις ιδέες και προτάσεις της αριστεράς. Ας αναζητήσουμε και ας αναλύσουμε τους χώρους και τα ζητήματα στα οποία διαπιστώνεται έλλειμμα παρουσίας και παρέμβασης της αριστεράς. Ας ενισχύσουμε με κάθε τρόπο την επαφή και το διάλογο, την κοινή παρουσία με τους πολίτες γενικά, και ιδιαίτερα με όσους αναζητούν δρόμους για την αριστερά και μέσα στον ευρύτατο χώρο της δημοκρατικής αριστεράς και της κοινωνίας των πολιτών. Ας μαζέψουμε και ας συστηματοποιήσουμε, και μαζί τους, τις γνώμες τους, τις επιδιώξεις τους, τις προτάσεις τους, τις διαθεσιμότητες τους. Ας εργαστούμε και μαζί τους για την προώθηση των ιδεών και προτάσεων της ανανεωτικής αριστεράς στο χώρο της αυτοδιοίκησης με την ευκαιρία των επερχόμενων εκλογών. Ας κάνουμε ό,τι μπορούμε για να διαφυλάξουμε την πολιτική αυτονομία του ΣΥΝ μαζί με την προσπάθεια για τη διεύρυνση της αποδοχής και δραστικότητας των ιδεών και προτάσεων της ανανεωτικής αριστεράς, μέσα στο χώρο των οργανωμένων δυνάμεων της αριστεράς αλλά και με ευρύτερη θεώρηση της κοινωνικής αριστεράς και των υποψιασμένων πολιτών., Μορφές διαλόγου, κοινής δράσης και παρέμβασης, συμβατές με την κομματική ιδιότητα του καθενός μας και με την απουσία της σε άλλους, φίλους και συνομιλητές ασφαλώς και υπάρχουν και δεν θα είναι η πρώτη φορά που αναφαίνονται. Ας διερευνήσουμε όλα αυτά τα ενδεχόμενα και ας ξαναβρεθούμε σύντομα με περισσότερες εμπειρίες και πληροφορίες και ελπίζω με ενισχυμένη την ψυχραιμία και την πολιτική πεποίθηση και διαθεσιμότητα στην προοπτική της δημοκρατικής αριστεράς και των ευρύτερων κοινωνικών, πολιτικών και οικολογικών οριζόντων για την κοινωνία μας, παρακολουθώντας και τις ανησυχίες και τις αναζητήσεις που αναδύονται σε όλη τη ν Ευρώπη και στον κόσμο.
Γιατί πάντα έτσι ταίριαζε στην αριστερά. Κι αν φαίνονται σε κάποιους όλα αυτά πολύ λίγο πρωτότυπα, θέλω να διαβεβαιώσω τους πάντες ότι εδώ δεν είμαστε ντε και καλά για να...πρωτοτυπήσουμε (αν δεν πρωτοτυπήσαμε ! ) αλλά για να κρατήσουμε σταθερή μια πορεία που άρχισε από παλιά και που θα συνεχίσει να διανοίγει το δρόμο της, σαν το καραβάνι που συνεχίζει να προχωράει αγνοώντας τα γαυγίσματα. Και όπως έλεγε ένας φίλος αγαπητός, ιδαλγός της αριστεράς, σε άλλες περιστάσεις : σας τα’ παμε, μας τα’ πατε, σας τα ξαναλέμε....
Ο Μιχάλης Σαμπατακάκης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, εκ μέρους της «Παρέμβασης», τόνισε ότι:
«Το γεγονός του οποίου ζούμε σήμερα την επόμενη μέρα είναι η ενέργεια της ηγεσίας & πλειοψηφίας του ΣΥΝ με την οποία έπληξαν σχεδόν θανατηφόρα την γενεσιουργό ιδέα της συνύπαρξης, αυτού του «όλοι μαζί», και μάλιστα με τη θεωρία ότι κάποιοι βρίσκονται εκτός πολιτικού σχεδίου του ΣΥΝ. Η ανανεωτική αριστερά βρίσκεται εκτός πολιτικού σχεδίου του ΣΥΝ; Αν αυτό είναι το γεγονός, τότε το ερώτημα της σημερινής εκδήλωσης, είναι «μπορεί να σωθεί ο ΣΥΝ με τον πλουραλιστικό χαρακτήρα που είχε;», ή ακριβέστερα «μπορούμε να σώσουμε τον ΣΥΝ με τον πλουραλιστικό χαρακτήρα που είχε;». Αυτοί που βρισκόμαστε σήμερα εδώ, είναι απόλυτα αναγκαίο να βρεθούμε μαζί σε μια πορεία διαλόγου και συζήτησης. Είναι απόλυτα αναγκαίος ο συντονισμός αυτών που βρίσκονται στην παράδοση των ιδεών της ανανεωτικής αριστεράς και αισθάνονται ότι συμμετέχουν στο μεγάλο εγχείρημα της ευρωπαϊκής αριστεράς. Η επόμενη μέρα μας βρίσκει όλους μαζί. Όπως συνήθως δηλαδή. Μπορεί να σωθεί ο πλουραλιστικός ΣΥΝ; Μπορεί να επιβιώσει η ανανεωτική αριστερά; Μπορεί να ανθίσει και στην Ελλάδα η ευρωπαϊκή αριστερά; Αν δεν το καταφέρουμε εμείς, όλοι μαζί, δεν θα το καταφέρει κανείς άλλος».
Εκ μέρους της «Αριστερής Ανανέωσης», ο Σπύρος Λυκούδης, μέλος της Π.Γ. του ΣΥΝ, μεταξύ άλλων, είπε:
«Ο Μιχάλης Παπαγιαννάκης δεν εγκαταλείπεται ως υποψήφιος γιατί κρίθηκε ότι δεν θα τα καταφέρει. Ουδείς επιχείρησε να υποστηρίξει κάτι τέτοιο.
Ο Μ.Π. απορρίφθηκε γιατί οι γενικές πολιτικές του απόψεις δεν ταιριάζουν με αυτές της πλειοψηφίας και του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτός ο «αριστερός» πολιτικός αυταρχισμός, συνιστά, δυστυχώς, το αληθινό πολιτικό πρόβλημα σήμερα στον ΣΥΝ. Γι’ αυτό είμαστε απόψε εδώ, μέλη και στελέχη του κόμματος που ανήκουμε στην «Αριστερή Ανανέωση» για να προβληματιστούμε όλοι μαζί και να ψάξουμε τους προσφορότερους πολιτικούς δρόμους υποστήριξης της υπόθεσης των αριστερών ανανεωτικών ιδεών στο κόμμα μας.
ΔΕΝ ΑΠΟΧΩΡΟΥΜΕ ΚΑΙ ΔΕΝ ΥΠΟΧΩΡΟΥΜΕ.
Ο Συνασπισμός μας χρειάζεται όλους. Στις γραμμές του συνυπάρχουν δυο σαφή, διακριτά ρεύματα, που είναι υποχρεωμένα να συνεννοηθούν. Όχι όπως το επιχειρήσαμε μέχρι σήμερα με τις υπάρχουσες λειτουργικές δομές. Δεν τα καταφέραμε! Οι τάσεις μας βοήθησαν στην ειλικρινή ανάδειξη των διαφορών, δεν μας βοήθησαν στην ειλικρινή συνεννόηση. Να αναζητήσει το κόμμα στο σύνολό του, ασφαλέστερους και αποτελεσματικότερους δρόμους συνεννόησης. Με βαθειές τομές αν χρειαστεί».
Από τις υπόλοιπες ομιλίες:
Ο Θόδωρος Μαργαρίτης, μέλος της ΠΓ, υπογράμμισε:
«Πρόθεσή μας είναι να υπερασπιστούμε την πολιτική αυτονομία και τον ρόλο του ΣΥΝ ως μια σύγχρονη, εναλλακτική δύναμη της αριστεράς, μια πολιτική πρόταση εξουσίας και αμφισβήτησης. Δεν μπορεί το κόμμα μας μέσα από διάφορα προσχήματα να επανέλθει στον ιστορικό κύκλο της αναζήτησης της «χαμένης ενότητας» της κομμουνιστικής αριστεράς. Αυτός ο κύκλος έχει κλείσει. Αφορά παλιές ιδέες, παλιά υλικά, παλιές αγωνίες. Όσο κι αν χρησιμοποιεί νέα πρόσωπα, μας εγκλωβίζει στο παρελθόν.».
Ο Στέφανος Μπαγεώργος, μέλος της ΚΠΕ, τόνισε:
«Σήμερα είναι απαραίτητος ο συντονισμός και η κοινή πολιτική παρέμβαση όλων των συλλογικοτήτων και όλων των μελών του ΣΥΝ, που από διαφορετικές πλευρές, ανεξάρτητα από πλειοψηφίες και μειοψηφίες των συνεδρίων, διαπιστώνουν τα αδιέξοδα της πορείας του κόμματος. Η στιγμή δεν επιτρέπει την πολυτέλεια για «μικρομάγαζα» και «προσωπικές στρατηγικές», αντίθετα επιβάλλει την ανάγκη για τη συγκρότηση ενός ενιαίου ρεύματος ιδεών που θα διεκδικήσει την ιδεολογική και πολιτική υπεροχή στο χώρο της ανανεωτικής αριστεράς».
Ο Δημήτρης Χατζησωκράτης, μέλος της ΠΓ, μεταξύ άλλων είπε:
«Οι τελευταίες εξελίξεις στο ΣΥΝ ανέδειξαν επιτακτικά το πρόβλημα εσωτερικής λειτουργίας του κόμματος και των σχέσεων πλειοψηφίας- μειοψηφίας.
Εφεξής γίνεται επιτακτικό να ανιχνευθεί ένα νέο μοντέλο λειτουργίας του ΣΥΝ.
Το πολυτασικό του χαρακτήρα του ΣΥΝ μας διασφαλίζει σταθερά τη δυνατότητα συγκρότησης, καταγραφής και δημόσιας έκφρασης των πολιτικών θέσεών μας.
Το μοντέλο αποφάσεων- λειτουργίας σε ότι αφορά το συμμαχικό σχήμα του ΣΥΡΙΖΑ δεν θα μπορεί να παραμένει ως έχει. Η «ομοσπονδιακή» λειτουργία του συριζα με τους πολιτικούς σχηματισμούς- συνιστώσες θα πρέπει να προβλέπει και τη ξεχωριστή συμβολή της μειοψηφίας του ΣΥΝ».
Πρόσφατα κείμενα
- Άρθρα
- Ειδήσεις
- Απόψεις
- Η λογική του άσπρου-μαύρου δεν ταιριάζει στη συνταγματική αναθεώρησηΓιώργος Χ. Σωτηρέλης, 18/02/2019
- Συνταγματικά ψεύδηΔημήτρης Ψυχογιός, 14/02/2019
- Φασισμός, νεοφασισμός, μεταφασισμόςΜαρτσέλο Κατανέλι, 13/02/2019
- Η χαμένη άνοιξη της κεντροαριστεράς και της χώραςΠαναγιώτης Χατζηγεωργίου, 11/02/2019
- Περί χωρών κόμβων και «δρόμων» φυσικού αερίουΣτάθης Λουκάς, 10/02/2019
- Ο πόλεμος που χάνουμεΓιάννης Βούλγαρης, 09/02/2019
- Δεν είναι μόνο η οικονομία, ανόητε!Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 09/02/2019
- Η ώρα του δημοσιογραφικού εμπάργκοΆγγελος Κωβαίος, 04/02/2019
- Η ΔΗΜΑΡ είναι αντιπολίτευση ο ΣΥΡΙΖΑ κυβέρνησηΘανάσης Θεοχαρόπουλος, 03/02/2019
- Η ευθύνη του πρωθυπουργούΚώστας Καλλίτσης, 03/02/2019
- Ή στραβός είν΄ο γιαλός ή στραβά αρμενίζουμεΠαναγιώτης Χατζηγεωργίου, 02/02/2019
- Πεδίο ευκαιριών και κινδύνωνΚώστας Καλλίτσης, 27/01/2019
- Κομματικές αναγνώσεις του ΜακεδονικούΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 26/01/2019
- Γαλλογερμανική ένωση στην ΕΕΠ.Κ. Ιωακειμίδης, 23/01/2019
- Μιλώντας με Ελληνες της διασποράςΚώστας Καλλίτσης, 20/01/2019
- Αναδιάταξη ή παγίωση του διχασμού;Γιάννης Βούλγαρης, 19/01/2019
- Η αδράνεια στο χρέος κοστίζει ακριβάΚώστας Καλλίτσης, 13/01/2019
- Πολίτες σε απόσυρσηΜαρία Κατσουνάκη, 12/01/2019
- Η στιγμή της αλήθειας για το BrexitΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 12/01/2019
- Βότσαλα στη λίμνηΚώστας Καρακώτιας, 11/01/2019
- Από τον Ρήγα Βελεστινλή στα Ευρωπαϊκά ΒαλκάνιαΠάνος Σκοτινιώτης, 09/01/2019
- ΠαιχνίδιαΜιχάλης Μητσός, 08/01/2019
- Γιατί, απλά, έτσι δεν πάει άλλο...Κώστας Καλλίτσης, 06/01/2019
- Το 2019 και το ΠΡΩΤΕΙΟ της ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣΓιώργος Σιακαντάρης, 06/01/2019
- Ελλάδα 2018: το γεγονός που δεν έγινεΓιάννης Βούλγαρης, 29/12/2018
- Για το άρθρο 16 (ξανά)Γιώργος Γιαννουλόπουλος, 29/12/2018
- Κατά προτεραιότητα, ψηφοθηρία…Κώστας Καλλίτσης, 23/12/2018
- Η ΔΗΜΑΡ θα υπάρχει ενισχυμένη στο ΚΙΝΑΛΣτέργιος Καλπάκης, 19/12/2018
- Εθνικολαϊκιστές ˮΚαμμένοιˮ υπάρχουν σε αρκετά κόμματαΘανάσης Θεοχαρόπουλος, 18/12/2018
- Δεν εμπιστεύονται τη χώραΚώστας Καλλίτσης, 16/12/2018
- Επεσε έξω ο Κωνσταντίνος ΜητσοτάκηςΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 15/12/2018
- 2019: Τα Κρίσιμα Θεσμικά Διακυβεύματα για το Πολιτικό ΣύστημαΓιώργος Χ. Σωτηρέλης, 15/12/2018
- Η συντηρητική παλινόρθωση στη Θεσσαλονίκη είναι αναπόφευκτη;Σάκης Παπαθανασίου, 02/12/2018
- Απαιτείται Πειστική Προοδευτική Απάντηση Απέναντι Στην Άνοδο Του Συντηρητισμού Και Της ΑκροδεξιάςΘανάσης Θεοχαρόπουλος, 02/12/2018
- Μοιάζουν σε περισσότερα απ’ όσα διαφέρουνΓιώργος Σιακαντάρης, 02/12/2018
- Ο άγριος ΦεβρουάριοςΚώστας Καλλίτσης, 02/12/2018
- Ανάπτυξη γίνεται με νέες επενδύσεις, όχι επιδόματαΝίκος Χριστουδουλάκης, 02/12/2018
- O προϋπολογισμός του 2019, ο Ευκλείδης και ο ΚαντονάΦίλιππος Σαχινίδης, 01/12/2018
- Η σοσιαλδημοκρατική στροφή του ΣΥΡΙΖΑΓιώργος Γιαννουλόπουλος, 01/12/2018
- Η έξοδος στις αγορές και το «νέο 2010»Κώστας Καλλίτσης, 25/11/2018
- Ζητείται αναθεωρητική τόλμη για Εκκλησία και ΠανεπιστήμιοΓιώργος Χ. Σωτηρέλης, 24/11/2018
- Να μη χαθεί άλλη μια ευκαιρία για μια γενναία και ρηξικέλευθη συνταγματική αναθεώρησηΘανάσης Θεοχαρόπουλος, 13/02/2019
- ΔΗΜΑΡ: ΣΤΑΘΕΡΗ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΗΣ ΓΙΑ ΤΗ ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ14/02/2019
- Για μια νέα αρχή30/01/2019
- ΘΕΤΙΚΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΕΣΤΩ ΚΑΙ ΑΝ ΑΡΓΗΣΕΔημήτρης Χατζησωκράτης, 29/01/2019
- Η ΔΗΜΑΡ ΨΗΦΙΖΕΙ ΝΑΙ ΣΤΗ «ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΩΝ ΠΡΕΣΠΩΝ»Θανάσης Θεοχαρόπουλος, 24/01/2019
- ΔΗΜΑΡ στη δίκη της ΧΑ: Να αποδοθεί δικαιοσύνη 5 χρόνια μετά τη δολοφονία Φύσσα10/12/2018
- Θανάσης Θεοχαρόπουλος: Απαιτείται γενναία συνταγματική αναθεώρηση26/11/2018
- ΣΥΝΤΑΓΜΑΤΙΚΗ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ «ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΣΚΟΠΙΜΟΤΗΤΑ Ή ΘΕΣΜΙΚΗ ΑΝΑΓΚΑΙΟΤΗΤΑ;22/11/2018
- Συνταγματικά ψεύδηΔημήτρης Ψυχογιός, 14/02/2019
- Φασισμός, νεοφασισμός, μεταφασισμόςΜαρτσέλο Κατανέλι, 13/02/2019
- Περί χωρών κόμβων και «δρόμων» φυσικού αερίουΣτάθης Λουκάς, 10/02/2019
- Η ώρα του δημοσιογραφικού εμπάργκοΆγγελος Κωβαίος, 04/02/2019
- Πολίτες σε απόσυρσηΜαρία Κατσουνάκη, 12/01/2019
- ΠαιχνίδιαΜιχάλης Μητσός, 08/01/2019
Ημερολόγιο κειμένων
◄ | Φεβρουάριος 2019 |
► |
W | Δε | Τρ | Τε | Πέ | Πα | Σά | Κυ |
---|---|---|---|---|---|---|---|
5 | 28 | 29 | 30 | 31 | 1 | 2 | 3 |
6 | 4 | 5 | 6 | 7 | 8 | 9 | 10 |
7 | 11 | 12 | 13 | 14 | 15 | 16 | 17 |
8 | 18 | 19 | 20 | 21 | 22 | 23 | 24 |
9 | 25 | 26 | 27 | 28 | 1 | 2 | 3 |
Θέματα επικαιρότητας
- 2019
- BREXIT
- FYROM
- Αντιεθνικισμός- Αντιρατσισμός
- Αριστερά-κεντροαριστερά
- Οικονομική κρίση
- Πολιτικό Σύστημα
- Συνταγματικη Αναθεώρηση
- 2018
- Αμερική
- Ανθρώπινα δικαιώματα
- Αντισιμιτισμός
- Βία
- ΔΗΜΑΡ
- Εθνικισμός
- Εθνικολαϊκισμός
- Εκκλησία -Κράτος
- Εκλογικό Σύστημα
- Ελληνικά Κόμματα
- Ελληνοτουρκικά
- Εξωτερική Πολιτική
- Ιστορία του Αριστερού κινήματος
- ΚΙΝΑΛ
- ΚΙΝΑΛ
- ΚΙΝΑΛ
- ΚΙΝΑΛ
- Κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ
- Κυπριακό
- Μεταναστευτικό
- ΜΜΕ
- Νέα Δημοκρατία
- Νέα κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ
- Παιδεία
- Πολυτεχνείο 73
- Σοσιαλδημοκρατία
- Τουρκία
- Χρυσή Αυγή
- 2017
- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ
- Ενιαίος φορέας της κεντροαριστεράς
- 21 Απριλίου 1967
- Αγροτικό
- Γαλλία προεδρικές εκλογές 2017
- Για τον Μιχάλη
- Ευρωπαϊκή Αριστερά
- Η Ευρώπη των 27
- Η Ευρώπη των 28
- Ισπανία
- Λαϊκισμός
- Λατινική Αμερική
- Μεγ. Βρεττανία
- Νεολαία
- Σχέσεις εκκλησίας και κράτους
- Τρομοκρατία
- 2016
- 1821
- Ασφαλιστικό
- Γαλλία
- Δικαιοσύνη
- ΔΝΤ
- Μετά το 3ο Μνημόνιο
- Προϋπολογισμός 2017
- ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ-ΠΟΤΑΜΙ_ΚΙΔΗΣΟ-ΚΙΝΗΣΕΙΣ
- Συνέδριο ΣΥΡΙΖΑ 2016
- Το Ποτάμι
- 2015
- Αντιδικτατορικός Αγώνας
- Βαλκάνια
- Γερμανικές Αποζημιώσεις
- Γεωστρατηγική
- ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΣΥΜΠΑΡΑΤΑΞΗ. Εκλογές 2015
- Δημοψήφισμα 2015
- Διαπραγματεύσεις Ελλάδος-ΕΕ
- Εκλογές 2015
- Εκλογές, Σεπτέμβριος 2015
- Έκτακτο Συνέδριο ΔΗΜΑΡ
- Η πορεία της ΔΗΜΑΡ μετά τις εκλογές 2015
- Μεγ. Βρετανία
- Μετά τη Συμφωνία Ελλάδας-Ευρωζώνης
- Μετά το 4ο Συνέδριο της ΔΗΜΑΡ
- Μετεκλογικά, 2015
- Παρίσι, Παρασκευή 13/11/2015
- Περιβάλλον-Οικολογία
- Ρωσία
- 2014
- 2ο Συνέδριο ΔΗΜΑΡ
- G20
- Αυτοδιοικητικές Εκλογές 2014
- Δεκέμβρης 44
- ΔΗΜΑΡ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ
- Δημόσια Διοίκηση-Αυτοδιοίκηση
- Ενέργεια
- Ευρωεκλογές 2014
- Μετά τις ευρωεκλογές 2014
- Μετά το 2ο Συνέδριο
- Μετανάστες
- Μουντιάλ 2014
- Παλαιστίνη
- Ποεδρική εκλογή
- Τεχνολογία
- Υγεία
- 2013
- Αραβικός Κόσμος
- Γερμανία , εκλογές 2013
- Ε.Ε. - Κοινή Αγροτική Πολιτική
- Ελληνοαμερικάνικες σχέσεις
- Κυβέρνηση Εθνικής Ευθύνης
- Συγκυβέρνηση ΝΔ-ΠΑΣΟΚ
- ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ-ΣΥΡΙΖΑ
- 2012
- "Αγανακτισμένοι"
- Αριστερά και Οικολογία
- Εκλογές 2012
- Πελατειακό κράτος
- Πολιτικό Σύστημα
- Συρία
- Φοιτητικές εκλογές
- 2011
- Αθήνα 2004
- Αθλητισμός
- Αποχαιρετισμός στον Λεωνίδα
- Βία στα γήπεδα
- Γερμανία , εκλογές 2010
- Δημιουργούμε τη ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
- Δημοσιονομικό Σύμφωνο 091211
- Διαχείρηση απορριμάτων
- Επέτειος της πτώσης της δικτατορίας
- Έρευνα
- Ιαπωνία
- Ιράν
- Κυβέρνηση Παπαδήμου
- Μέση Ανατολή
- Μεσοπρόθεσμο Πλαίσιο
- Μετά τις αυτοδιοικητικές εκλογές 2010
- ΜΜΜ
- Μνημόνιο-Κυβερνητική πολιτική
- Παγκοσμιοποίηση
- Ποδόσφαιρο
- Πυρηνική Ενέργεια
- Σκάνδαλο Siemens
- 2010
- "Καλλικράτης"
- 100 πρώτες ημέρες
- Αϊτή
- ΑΜΕΑ
- ΑΠΕ
- Αφγανιστάν
- Βρεττανικές Εκλογές 2010
- ΔΗΜΑΡ-ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ
- Διαδηλώσεις- Βία
- Εγκληματικότητα
- Εκλογή Προέδρου Δημοκρατίας 2010
- Εκολογικός Νόμος
- Έκτακτο ΣΥΝέδριο
- ΕΡΓΑΣΙΑΚΕΣ ΣΧΈΣΕΙΣ
- Ισραήλ-Παλαιστίνη
- Κίνα
- Κοπεγχάγη 2009
- Μετά το 6ο ΣΥΝέδριο
- Μετανάστες, ιθαγένεια
- Μνημόνιο
- ΝΑΤΟ
- Ναυτιλία
- Περιφερειακή συγκρότηση-Αυτοδιοικητικές εκλογές 2010
- ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΑΡΙΣΤΕΡΑ
- Πτώση του τείχους
- Πυρκαϊές 2010
- Ρομά
- Σκάνδαλα ομολόγων
- Σκάνδαλο Βατοπεδίου
- ΧΡΗΜΑΤΟΠΙΣΤΩΤΙΚΌ
- 2009
- 1989, Πτώση του Τείχους
- Αμερικανικές εκλογές
- Αμερικάνικες επεμβάσεις
- Γεμανία, εκλογές 2009
- Γερμανία, εκλογές 2009
- Δεκέμβρης ΄09
- Διαρκές ΣΥΝέδριο, Σεπτέμβριος 2009
- Διαρκές Συνέδριο ΣΥΝ 13-5/02/09
- Διεθνής Τρομοκρατία
- Ευρωεκλογές 2009
- Ευρωεκλογές 2010
- Η Ευρώπη των 25
- Ισλάμ
- ΚΚΕ
- Μετά τις εκλογές
- Μετά τις εκλογές 041009
- Μετά τις ευρωεκλογές 2009
- Οικολογία και Ανανεωτική Αριστερά
- Προγραμματικά
- Προγραμματικό Συνέδριο του ΣΥΝ
- Προς τις βουλευτικές εκλογές 2009
- Πυρκαϊές 2009
- Ρωσικές επεμβάσεις
- Σκάνδαλο Παυλίδη
- Χρηματοπιστωτική κρίση
- 2008
- 21/4/67, 40 χρόνια μετά
- 5ο ΣΥΝέδριο
- Αμμερικάνικες εκλογές 2006
- Άνοιξη Πράγας
- Για την "Αυγή Α.Ε."
- Διαδίκτυο-Blogers
- Εξεταστική-Προανακριτική για Βατοπέδιο
- Ευρωπαϊκό Σύνταγμα
- Κεντροαριστερά
- Μάης ΄68
- Μετά το 5ο ΣΥΝέδριο
- Μεταρρυθμιστική Συνθήκη
- Ντόπιγκ
- Πεκίνο 2008
- Συμβούλιο Κορυφής Ε.Ε.
- 2007
- Διάλογος για τις Προοπτικές της Αριστεράς
- Ιστορία Στ΄Δημοτικού
- Μετεκλογικά 2007
- Νέες Τεχνολογίες
- Προεδρικές εκλογές Γαλλία
- Προς τις Βουλευτικές εκλογές
- ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ, Ανανεωτική πορεία ή αναδίπλωση;
- 2006
- Βιοηθική
- Δημοτικονομαρχιακές εκλογές 2006
- Διαδίκτυο
- Επέμβαση στον Λίβανο
- Ευρωεκλογές 2004
- Ευρωτουρκικά
- Μετά τις ευρωεκλογές 2004
- Παραίτηση Δαμανάκη
- ΠΑΣΟΚ, κενροαριστερά, σχέσεις με αριστερά
- Πετρελαϊκή κρίση
- 2005
- Το Ελληνικό Κοινωνικό Φόρουμ
- 2004
- Αμερικάνικες Εκλογές 2004
- Εκλογές 2004
- Μπροστά στο ΣΥΝέδριο
- Πρόεδρος Δημοκρατίας
- 2003
- Ελληνική Προεδρία
- Η Χάρτα της Σύγκλισης
- Χώρος Διαλόγου
Αρθρογράφοι
- Adler Alexandre
- Ago Niko
- Ahuja Anjana
- Aixmiros O
- Alibhai-Βrown Υasmin
- Arnason Johanan P.
- Ashley Jackie
- Attali Jacques
- Aubry Μartine
- AYDINTASBAS ΑSLI
- Baker Gerard
- Bauman Zygmunt
- Beck Ulrich
- Berman Sheri
- Berners-Lee Tim
- Blanchard Emmanuel
- Bolzman Claudio
- Brooks David
- Canino Αndrea
- Castells Manuel
- Clogg Richard
- Coates David
- Cochet Yves
- Cohen Roger
- Colombani Jean-Marie
- Copp Doug
- Cordonnier Laurent
- Corsetti Giancarlo
- COURTOIS GERARD
- Daniel Jean-Marc
- Day Mark
- Dejevsky Mary
- Delbeke Jos
- Delhomais Ρierre Αntoine
- Delors Jacques
- DIXON HUGO
- Dobson Andrew
- DUPIN ERIC
- Dyer Ceoff
- Färm Göran
- Featherstone Kevin
- Ferenczi Thomas
- Ferner Elke
- Ferrand Olivier
- Ferreras Isabelle
- Fischer Joschka
- Fitoussi Jean-Paul
- Friedman Thomas
- Gabriel Sigmar
- Galbraith James Kenneth
- Gamble Andrew
- Garton Ash Timothy
- Gerson Michael
- Giddens Antony
- Gros Daniel
- Gross Daniel
- Guélaud Claire
- Hall Ben
- Hamon Benoît
- Hirst Joel
- Hohnen Paul
- Hollande Francois
- Hughes Kathryn
- Ignatius David
- Irvin George
- Jackson Tim
- Juncker Jean-Claude
- Klein Naomi
- Krugman Paul
- Kuisma Mikko
- Lagarde Christine
- Laidi Ζaki
- LIpietz Alain
- Lomborg Bjorn
- Loth Renee
- Lula da Silva Luiz Inácio
- Mattioli Gianni
- Mayer Catherine
- Meyer - Cording Claus
- Miliband David
- Morin Edgar
- Mudde Cas
- Munchau Wolfang
- Napolitano Giorgio
- Normand Jean-Michel
- Obama Barack
- Okland Astrid Ζωή
- Oz Amos
- Padoa-Schioppa Tomaso
- Padovani Marcelle
- Perrier Guillaume
- Persson Goran
- Philip Bruno
- Pisani-Ferry Jean
- Plihon Dominique
- Pons Ρhilippe
- Potier Samuel
- Ramonet Ignacio
- Rasmussen Ρoul Νyrup
- Ridet Philippe
- Rifkin Jeremy
- Rocard Michel
- Rogers Paul
- Roubini Nouriel
- Rupnik Jacques
- Schröder Gerhard
- Schulz Martin
- Schwall-Düren Angelica
- Shambaugh David
- Slackman Μichael
- Spence Michael
- Steinmeier Frank-Walter
- Stephens Philip
- Stiglitz Joseph E.
- Strauss-Kahn Dominique
- Toner Robin
- Trichet Jean-Claude
- Truc Olivier
- Truong Nicolas
- Veltroni Walter
- Verheugen Gunter
- Verhofstadt Guy
- Vernet Daniel
- Vorkotter Uwe
- Wallerstein Immanuel
- Watkins Kevin
- Weber Henri
- WOLFF RICHARD
- Yiounker Jean Claude
- Αβδελά Έφη
- Αγαλιώτης Γιώργος
- Αγγελής Βαγγέλης
- Αγγελόπουλος Γιώργος
- Αγριαντώνη Χριστίνα
- Αθανασίου Θανάσης
- Αθανασόπουλος Παύλος
- Αθινάκης Δημήτρης
- Ακρίτα Ελενα
- Αλ Σάλεχ Αφροδίτη
- Αλεγκρετι Τζοβανι
- Αλεξάκος Κωνσταντίνος
- Αλεξανδρής Άρης
- Αλεξανδρής Ευάγγελος
- Αλεξόγλου Σάββας
- Αλεξόπουλος Χρίστος
- Αλί Μπιράντ Μεχμέτ
- Αλιβιζατος Νίκος
- Αλιβιζάτος Νίκος Κ.
- Αλιβιζάτος Νίκος Κ.
- Αλιετά Μισέλ
- Αλιμί Σερζ
- Αλιμπράντης Νικήτας
- Άλτερ Τζόναθαν
- Αμάτο Τζουλιάνο
- Αμίν Σαμίρ
- Αμπατζόγλου Γιώργος
- Αμπραχαμιάν Έρβαρντ
- Αναγνωστόπουλος Κώστας Π.
- Αναγνωστόπουλος Δημήτρης
- Αναγνωστοπούλου Ελένη
- Αναγνωστοπούλου Σία
- Αναγνωστοπούλου Άννα
- Ανανδρανιστάκης Γιώργος
- Ανανιάδης Νότης
- Αναστασάκος Γιάννης
- Αναστασιάδης Νίκος
- Αναστασίου Φωτεινή
- Αναστόπουλος Τάκης
- Ανδρέου Κώστας
- Ανδριοπούλου Σοφία
- Ανδρουλάκης Νίκος
- Ανέστη Κατερίνα Ι.
- Ανηψητάκης Αντώνης
- Αντωνίου Χρυσούλα
- Αντωνίου Γιάννης
- Αντωνόπουλος Νικηφόρος
- Αντωνόπουλος Γιώργος
- Αποστολίδης Ηλίας
- Αρανίτσης Ευγένιος
- Αργείτης Γιώργος
- Αργυρόπουλος Χριστόφορος
- Αργυρός Κώστας
- Αργυρός Γιάννης
- Άρθρο Κύριο
- Αρχοντάκης Κώστας
- Ασδραχάς Σπύρος Ι.
- Αταλί Ζακ
- Αυδίκος Ευάγγελος
- Βαγενάς νάσος
- Βαΐου Ντίνα
- Βακαλιός Θανάσης
- Βακαλόπουλος Μπάμπης
- Βακιρτζής Σταμάτης
- Βαλεντίνι Φραντσέσκο
- Βαλερστάιν Ιμάνιουελ
- Βαλντέν Σωτήρης
- Βαξεβάνης Κώστας
- Βαρβιτσιώτη Ελένη
- Βαρουφάκης Γιάνης
- Βαρώτσος Ανδρέας
- Βασιλάκης Μανώλης
- Βασιλείου Τάσος
- Βασιλείου Θανάσης
- Βασιλείου Γιώργος
- Βασιλιάς Ανδρέας
- Βασιλόπουλος Περικλής
- Βατάλης Σωκράτης
- Βελεγράκης Μανόλης Ι.
- Βεμπέρ Ανρί
- Βενιζέλος Ευάγγελος
- Βέντολα Νίκι
- Βεντούρης Δημήτρης
- Βεργής Απόστολος
- Βεργόπουλος Γιώργος
- Βερέμης Θάνος
- Βερνίκος Γιώργος
- Βλαστάρης Γιάννης
- Βλάχος Μάρκος
- Βολιώτης Άγγελος
- Βουδούρης Οδυσσέας
- Βούλγαρης Γιάννης
- Βούλγαρης Θέμης
- Βουρνάς Κώστας
- Βρανάς Ρούσσος
- Γαβρόγλου Κώστας
- Γαλανάκη Ρέα
- Γαλανοπούλου Μαρία
- Γαλιατσάτος Παναγής
- Γαλιατσάτου Μαράια
- Γασπαράτος Τάκης
- Γεννηματά Φώφη
- Γεράκης Θωμάς
- Γεωγακόπουλος Θανάσης
- Γεωργακόπουλος Θανάσης
- Γεωργακόπουλος Θοδωρής
- Γεωργακοπούλου Βένα
- Γεωργακοπούλου Ρούλα
- Γεωργάτος Γεράσιμος
- Γεωργελές Φώτης
- Γεωργιάδη Βασιλική
- Γεωργιάδης Νίκος
- Γεωργιάδου Βασιλική
- Γεωργίου Θεόδωρος
- Γεωργίου Χρήστος
- Γεωργούλας Μπάμπης
- Γεωργουσόπουλος Κώστας
- Γεωργουσόπουλος Κώστας
- Γιαλκέτσης Θανάσης
- Γιαλυψός Δημήτρης
- Γιάμαλη Αναστασία
- Γιαννακάκη Μαρία
- Γιαννακίδης Κώστας
- Γιαννακόπουλος Γιώργος
- Γιανναράς Χρήστος
- Γιάνναρος Γιώργος
- Γιάνναρου Λίνα
- Γιαννίτσης Τάσος
- Γιαννουλόπουλος Γιώργος
- Γιανουλόπουλος Γιάννης
- Γιανουλόπουλος Γιώργος
- Γιαταγάνας Ξενοφών
- Γιατζόγλου Δημήτρης
- Γιατρομανωλάκης Γιώργης
- Γιουβέν Ερντάλ
- Γιουνκέρ Ζαν-Κλοντ
- Γιούνκερ Ζαν-Κλοντ
- Γιουρμετάκης Ανδρέας
- Γκαλίνο Λουτσιάνο
- Γκάλτουνγκ Γιόχαν
- Γκάμπριελ Ζίγκμαρ
- Γκάμπριελ Σίγκμαρ
- Γκαρμπούνης Χρήστος
- Γκέρο Νοϊγκεμπάουερ
- Γκίντενς Άντονι
- Γκιώνης Νίκος
- Γκλοτς Πέτερ
- Γκονζαλες Φελίπε
- Γκορμπατσώφ Μιχαήλ
- Γκόρου Αθηνά
- Γκωσσέ Μαρσέλ
- Γλέζος Μανώλης
- Γολέμης Χάρης
- Γουλιάρου Αθηνά
- Γουργουλιάνης Κωνσταντίνος
- Γουργούρη Φανή
- Γουσέτης Διονύσης
- Γραμματικάκης Γιώργος
- Γρατσίας Νίκος
- Γρέβιας Θανάσης
- Γρηγοράκος Λεωνίδας
- Γρηγοριάδης Ιωάννης Ν.
- Γρηγοριάδου Ιωάννα
- Γρυσπολάκης Ιωακείμ
- Δαλίπης Αντώνης
- Δαμιανίδη Άννα
- Δανέλλης Σπύρος
- Δαρσινός Τάσος
- Δαφέρμος Ολύμπιος
- Δελαστίκ Γιώργος
- Δεληβοριάς Φώτης
- Δεληγιάννης Ανδρέας
- Δεληγκάρης Βασίλης
- Δελούκας Αλέξανδρος
- Δελφάκης Νίκος
- Δεμερτζής Νίκος
- Δερτιλής Γιώργος
- Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος Ι.
- Δεσποτόπουλος Κωνσταντίνος
- Δημάδης Θάνος
- Δήμας Σταύρος
- Δημητρακάς Παναγιώτης
- Δημητρακόπουλος Θέμης
- Δημητριάδης Σωτήρης
- Δημητρίου Στέφανος
- Δημόπουλος Βαγγέλης
- Δημόπουλος Ευθύμης
- Δήμου Νίκος
- Δημουλής Δημήτρης
- Διακουλάκης Νίκος
- Διαμαντάκου Πόπη
- Διαμαντίδης Δημήτρης
- Διαμαντόπουλος Χρόνης
- Διαμαντοπούλου Άννα
- Διαμαντούρος Νικηφόρος
- Διβάνη Λένα
- Διβάρης Διονύσης
- Διόγος Μάκης
- Δοξιάδης Αρίστος
- Δοξιάδης Απόστολος
- Δούκας Προκόπης
- Δραβαλιάρης Τριαντάφυλλος
- Δραγασάκης Γιάννης
- Δρανδάκης Λεωνίδας Γ.
- Δρόσος Γιάννης
- Δρουσιώτης Μακάριος
- Δρυμιώτης Ανδρέας
- Δωροβίνης Βασίλης Κ.
- Εco Umberto
- Εγιαζαριάν Ασότ
- Εζμπουντούν Εργκούν
- Ελεφάντης Άγγελος
- Έλλις Αθανάσιος
- ΕΠΙΒΑΤΗΣ Δίκτυο
- Επιτροπάκη Κατερίνα
- Ερμής Νικόλαος
- Ευαγγελίδου Μάρω
- Ευθυμιόπουλος Ηλίας
- Ευλογημένος Γιάννης
- Ζακάρ Αλμπέρ
- Ζάμπας Κώστας
- Ζαμπούκας Ανδρέας
- Ζαράνης Ηλίας
- Ζαρέτος Θεόδωρος
- Ζαχαρέας Αιμίλιος
- Ζαχαριάδης Κώστας
- Ζαχαριάδης Νίκος
- Ζαχαριάδης Σταμάτης
- Ζάψας Γιώργος
- Ζενερέ Ζακ
- Ζέπος Κώστας
- Ζέπος Κώστας Δ.
- Ζήρας Βασίλης
- Ζίζεκ Σλάβοϊ
- Ζιν Χάουαρντ
- Ζορκάδης Βαγγέλης
- Ζορμπά Μυρσίνη
- Ζούλας Κωνσταντίνος
- Ζουμπουλάκης Σταύρος
- Ζουμπουλάκης Μιχάλης
- Ζουναλής Βασίλης
- Ηirsch Afua
- Ηulot Νicolas
- Ηρακλείδης Αλέξης
- Θέμελης Νίκος
- Θεμπριάν Χουαν Λούις
- Θεοδορώπουλος Τάκης
- Θεοδωράκης Μίκης
- Θεοδωράκης Σταύρος
- Θεοδωρίδης Νάσος
- Θεοδωρόπουλος Βύρων
- Θεοδωρόπουλος Τάκης
- Θεοτοκάς Γιώργος
- Θεοχάρης Χάρης
- Θεοχαρόπουλος Θανάσης
- Θρασυβούλου Μάριος
- Θωμόπουλος Αριστείδης
- Θωμόπουλος Γιώργος
- Ιατρού Σταύρος
- Ιμπραήμ Δημήτρης
- Ινγκράο Πιέτρο
- Ιντζίδης Βαγγέλης
- Ιορδανίδης Κώστας
- Ιορδάνογλου Χρυσάφης Ι.
- ιός Ο
- Ιωακειμίδης Π.Κ.
- Ιωακειμίδης Παναγιώτης Δ.
- Ιωαννίδης Γιώργος
- Ιωάννου Χάρης
- κ. Ιερώνυμος Αρχιεπίσκοπος
- Κiniklioglu Suat
- Κrugman Ρaul
- Καβουνίδης Σπύρος
- Καβουριάρης Μάκης
- Καζάκος Πάνος
- Καζαλόττι Ελιζαμπέττα
- Καζαλόττι Ελιζαμπέττα
- Καϊμάκη Βάλια
- Κακαλέτρης Παναγιώτης
- Κακατσάκη Χρύσα
- Κακουλίδης Γιάννης
- Καλαβάσης Φραγκίσκος
- Καλαμάρας Γιώργος
- Καλαντζής Παναγιώτης
- Καλατζής Δημήτρης
- Καλαφάτης Θανάσης
- Καλλιπολίτη Δώρα
- Καλλίτσης Κώστας
- Καλογεροπούλου Μαρία
- Καλογήρου Γιάννης
- Καλογήρου Ορέστης
- Καλοκαιρινός Αλέξης
- Καλούδης Θοδωρής
- Καλουδιώτης Δημήτρης
- Καλπάκης Στέργιος
- Καλφέλης Γρηγόρης
- Καλφέλης Γρηγόριος Π.
- Καμάρας Κωνσταντίνος
- Καμί Ζαν Υβ
- Καμίνης Γιώργος
- Καμπουράκης Δημήτρης
- Καμπύλης Τάκης
- Καν Ζαν Φρανσουά
- Κανδαράκης Μιχάλης
- Κανέλης Ηλίας
- Κανέλλης Ηλίας
- Κανέλλης Βασίλης Σ.
- Κανέλλης Ηλίας
- Κανελλοπούλου Βάσω
- Καντ Κλεισθένης
- Κανφίν Πασκάλ
- Κάουφμαν Συλβί - Υβόν
- Καπλάνι Γκαζμέντ
- Καπόπουλος Γιώργος
- Κάπρος Παντελής
- Καράβελλας Δημήτρης
- Καραβίτη Φαίη
- Καραγιάννης Μάκης
- Καραγιάννης Τάκης
- Καραγκουλές Δημήτρης
- Καρακάσης Γιάννης
- Καρακούσης Αντώνης
- Καρακώτιας Κώστας
- Καραλιώτας Σάκης
- Καραμούζης Νίκος
- Καραμπουγιουκλού Σάμη
- Καρανασοπούλου Ειρήνη
- Καραντζόλα Ελένη
- Καρασσαβίδου Ελένη
- Καρατέγος Κώστας
- Καραφέριας Στέλιος Θ.
- Καρδάσης Βασίλης
- Καρελιάς Γιώργος
- Καρζής Φοίβος
- Κάρης Κώστας
- Καριπίδης Γιώργος
- Καρκαγιάννης Αντώνης
- Καρκαγιάννης Αντώνης
- Καρούνος Θόδωρος
- Καρτάλης Γιώργος
- Καρτερός Θανάσης
- Καρύδης Βασίλης
- Καρύδης Βασίλης Χ.
- Καρυστιάνη Ιωάννα
- Κασιμάτης Στέφανος
- Καστανάς Λεωνίδας
- Καστανίδης Χάρης
- Καστανίδου Συμεωνίδου Ε.
- Καστέλ Ρομπέρ
- Κατανέλι Μαρτσέλο
- Κατηφόρης Γιώργος
- Κατρεμέρ Ζαν
- Κατρούγκαλος Γιώργος
- Κατσαμούρης Αστέριος
- Κατσάμπας Θάνος
- Κατσάνης Πολύβιος
- Κατσαρός Τάκης
- Κατσαρός Τάκης
- Κατσιμάρδος Τάκης
- Κατσιμπάρδης Γιώργος
- Κατσίμπρας Νικόλας
- Κατσουνάκη Μαρία
- Καφετζής Τάκης
- Καψάλης Απόστολος
- Καψής Παντελής
- Κέζα Λόρη
- Κεμανίδης Γιάννης
- Κεμπφ Ερβέ
- Κεντρωτή Αλεξάνδρα
- Κεπέλ Ζιλ
- Κερέ Μπενουά
- Κεφάλης Χρήστος
- Κεφαλίδου Χαρά
- Κεχαγιά Βούλα
- Κεχαγιόγλου Ελένη
- Κεχριώτης Βαγγέλης
- Κιάος Νίκος
- ΚΙΖΙΛΓΙΟΥΡΕΚ Νιαζί
- Κιζίλγιουρεκ Νιαζί
- Κικίλιας Ηλίας
- Κιμπουρόπουλος Γιάννης
- Κιντή Βάσω
- Κιτρομηλίδης Πασχάλης Μ.
- Κλαδούχου Κατερίνα
- Κλαουδάτου Μέμα
- Κλαυδιανός Παύλος Δ.
- Κλαυδιανός Παύλος
- Κλαυδιανός Ανδρέας
- Κληρίδης Γλαύκος
- Κλουτσινιώτη Ράνια
- Κολιοπάνος Πάνος
- Κόλλιας Θεόδωρος
- Κόλλιας Φώτης
- Κολομπανί Ζαν-Μαρί
- Κον-Μπεντίτ Ντανιέλ
- Κοντιάδης Ξενοφών
- Κοντολέων Έλια
- Κοππά Μαριλένα
- Κορβίνο Τερέζα
- Κόρμ Ζωρζ
- Κοροβέσης Περικλής
- Κορωναίος Πασχάλης
- Κορωνάκης Τάσος
- Κοτανίδης Γιώργος
- Κοτζαμπόπουλος Αλέκος
- Κοτζιάς Νίκος
- Κοτρώτσος Σεραφείμ
- Κούβελας Ηλίας
- Κουβέλη Μαρία
- Κουβέλη Ευαγγελία Φ.
- Κουβέλης Φώτης
- Κουγιουμουτζής Λευτέρης
- Κουζέλης Γεράσιμος
- Κουζής Γιάννης
- Κουκιάδης Ιωάννης Δ.
- Κουκουβιτάκης Γιώργος
- Κουκουλόπουλος Πάρις
- Κούλογλου Στέλιος
- Κουλουμπής Θεόδωρος
- Κουμάνταρος Δημήτρης
- Κουναλάκη Ξένια
- Κουράκης Ανδρέας
- Κούρκουλας Άλκης
- Κούρκουλας Δημήτρης
- Κούρκουλος Κώστας
- Κουρμούσης Μιχάλης
- Κουρουζίδης Σάκης
- Κουρουνιώτης Χρήστος
- Κούρτοβικ Δημοσθένης
- Κουσνέρ Μπερνάρ
- Κουσούλης Λευτέρης
- Κουτρούκης Κώστας
- Κούτσης Αλέκος
- Κουτσοπίνης Παναγιώτης
- Κουτσούκος Γιάννης
- Κοφφεράτι Σέρτζιο
- Κοψίδης Μάκης
- Κοψίνη Χριστίνα
- Κοψίνη Χριστίνα
- Κρεμμυδάς Βασίλης
- Κρεμύδας Βασίλης
- Κρούγκμαν Πολ
- Κρουστάλλη Δήμητρα
- Κτιστάκης Γιώργος
- Κτωρής Σώτος
- Κυπριανού Άντρος
- Κυριακίδης Μιχάλης
- Κυριακόπουλος Δημήτρης
- Κυριακού Γρηγόρης
- Κυριόπουλος Γιάννης
- Κύρκος Λεωνίδας
- Κυρτάτας Δημήτρης
- Κυρτάτας Δημήτρη Ι.
- Κωβαίος Άγγελος
- Κωνσταντάρας Νίκος
- Κωνσταντίνου Γιάννης
- Κωνσταντόπουλος Χρήστος
- Κωστής Κώστας
- Κωστόπουλος Βασίλης
- Λαζάρ Μαρκ
- Λάζαρ Μάρκ
- Λάζαρης Ευστάθιος
- Λαζαρίδης Γεώργιος Σ.
- Λάζος Χρήστος Γ.
- Λαϊντί Ζακί
- Λακασάς Απόστολος
- Λακόπουλος Γιώργος
- Λακόπουλος Γιώργος
- Λακόπουλος Γιάννης
- Λαλιώτης Κώστας
- Λαμπάτος Γαβρίλης
- Λαμπράκη-Πλάκα Μαρίνα
- Λαμπριανίδης Λόης
- Λαμπρινίδης Φώτης
- Λαμπρινός Φώτος
- Λαμπρινού Κατερίνα
- Λάμψιας Παναγιώτης
- Λαπαβίτσας Κώστας
- Λαπατσιώρας Σπύρος
- Λάρκου Λάρκος
- Λαρουτιρού Πιερ
- Λασκαράτος Αλέκος
- Λασκαράτος Αλέξης
- Λάσκος Χρήστος
- Λαφαζάνης Παναγιώτης
- ΛΑΦΟΝΤΑΙΝ ΟΣΚΑΡ
- Λε Ιαρίκ Πατρίκ
- Λεβέντ Σενέρ
- Λεβέντης Σωτήρης
- Λεβέντης Θανάσης
- Λεοντίδου Λίλα
- Λεπαρμαντιέ Αρνό
- Λιάκος Αντώνης
- Λιαλιούτη Μυρτώ
- Λιαργκόβας Παναγιώτης
- Λιβαδάς Σταύρος
- Λιβανίου Ευαγγελία
- Λιγνός Γιώργος
- Λιναρδάτου Οντίν
- Λιντ Μάικλ
- Λιοναράκη Μυρσίνη
- Λιοναράκης Νικήτας
- Λιοσάτος Δημήτρης
- Λις Κολιν
- Λοβέρδος Ανδρέας
- Λοβέρδος Ανδρέας Ν.
- Λουκάς Δηµήτρης
- Λουκάς Δημήτρης
- Λουκάς Στάθης
- Λούλης Γιάννης
- Λουλούδης Λεωνίδας
- Λουτράδης Χρήστος
- Λυκούδης Σπύρος
- Λυμπεράκη Αντιγόνη
- Λωράν Πιέρ
- Μαγγηριάδης Απόστολος
- Μάγκλαρης Κώστας
- Μάγκλαρης Βασίλης
- Μαγκλίνης Ηλίας
- Μαγκλίνης Ηλίας
- Μαγκριώτης Γιάννης
- Μαζάουερ Μαρκ
- Μαΐστρος Παναγιώτης
- Μακρή Κάτια
- Μακρυγιαννάκης Αντώνης
- Μαλέλης Σταμάτης
- Μαλλιώρη Μένη
- Μανδαράκης Βασίλης
- Μανδαρβέλης Πάσχος
- Μανδραβέλης Πάσχος
- Μάνδρου Ιωάννα
- Μάνη Μαρίνα
- Μανιάτης Δημήτρης Ν.
- Μανιάτης Γιάννης
- Μανίκας Στέφανος
- Μανιτάκης Αντώνης
- Μανιτάκης Αντωνης
- Μάνος Στέφανος
- Μάνου Μαρία
- Μανσούρης Γιώργος Μ.
- Μανταδάκης Άγγελος
- Μαντέλης Τάσος
- Μαντίκος Θάνος
- Μαραβέγιας Ναπολέων
- Μαραντζίδης Νίκος
- Μαργαρίτης Θόδωρος
- Μαργαρίτης Αντώνης
- Μάρδας Δημήτρης
- Μαρίνου Δέσποινα
- Μαρκίδης Αλέκος
- Μαρκίς Μάικ
- Μάρκου Κατερίνα
- Μαρνέλλος Γιώργος
- Μάστορης Βασίλης
- Μαστρογιάννης Βασίλης
- Ματιάς Μαρίζα
- Ματσαγγάνης Μάνος
- Μαυράκης Δημήτρης
- Μαυρίδης Θανάσης
- Μαυρίκας Χαράλαμπος
- Μαχαίρας Χρήστος
- Μαχαίρας Χρήστος
- Μαχιάς Θανάσης
- Μέγας Χρήστος
- Μεϊμάρογλου Γιάννης
- Μελανσόν Ζαν Λικ
- Μεντζελίδης Γιώργος
- Μετζιολάρο Μάουρο
- Μηλιός Γιάννης
- Μηλιώνης Γιώργος
- Μήλλας Ηρακλής
- Μηταφίδης Τριαντάφυλλος
- Μητρόπουλος Κώστας Σ.
- Μητρόπουλος Δημήτρης
- Μητσός Αχιλλέας
- Μητσός Μιχάλης
- Μίλερ Γιαν-Βέρνερ
- Μίλιμπαντ Ντέιβιντ
- Μίνχαου Βόλφγκανγκ
- Μίρσχαϊμερ Τζον
- Μισλό Βενσάν
- Μιχαήλ Μιχάλης
- Μιχαηλίδης Αντώνης
- Μιχαηλίδης Χρήστος
- Μιχαλακέα Αθηνά
- Μιχαλάκης Αντώνης
- Μίχας Τάκης
- Μοιρασγεντής Σεβαστιανός
- Μοκεφί Μανσουριά
- Μοναστηριώτης Βαγγέλης
- Μοναστηριώτης Γιώργος
- Μορέιρα Ροτζέριο
- Μορέν Εντγκάρ
- Μορώνης Μιχάλης
- Μόσιαλος Ηλίας
- Μοσκοβισί Πιέρ
- Μοσχονάς Γεράσιμος
- Μουζέλης Νίκος
- Μούσης Νίκος
- Μούσι Φάμπιο
- Μπαγεώργος Στέφανος
- Μπαγιώργος Στέφανος
- Μπαζιάνα Μπέττυ
- Μπαϊράμογλου Αλί
- Μπακουνάκης Νίκος
- Μπαλαμπανίδης Γιάννης
- Μπαλάνος Κώστας
- Μπαλαούρας Μάκης
- Μπαλάφας Γιάννης
- Μπαλή Κάκη
- Μπάλιας Γιώργος
- Μπαλλή Κάκη
- Μπαλτάς Αριστείδης
- Μπαντιού Αλέν
- Μπαργιώτας Κώστας
- Μπάρμπερ Μπένζαμιν
- Μπαρτζινόπουλος Ερρίκος
- ΜΠΑΣΑΝΙΝΙ ΦΡΑΝΚΟ
- Μπασιάκος Γιάννης
- Μπασιάκος Γιάννης Κ.
- Μπεζανσενό Ολιβιέ
- Μπέης Κώστας
- Μπέης Κώστας
- Μπεκ Ούλριχ
- Μπελιμπασάκης Ανδρέας
- Μπερτινότι Φάουστο
- Μπερτινόττι Φάουστο
- Μπιράντ Μεχμέτ Αλί
- Μπίρμπας Δημήτρης
- Μπίσκι Λόταρ
- Μπισκίνης Κωστής
- Μπισκίνης Κώστας
- Μπίστης Νίκος
- Μπιτζάνης Κώστας
- Μπιτζάνης Κωστής
- Μπιτούνη Νικολέττα
- Μπιτσάκης Ευτύχης
- Μπλερ Τόνι
- Μπογδάνος Κωνσταντίνος
- Μπογιατζής Βασίλης
- Μπογιόπουλος Νίκος
- Μπόκα Τζόρτζιο
- Μποτόπουλος Κώστας
- Μποτόπουλος Κώστας
- Μποτόπουλος Κώστας Β.
- Μπούζας Γιώργος
- Μπουκάλας Παντελής
- Μπουλμπασάκος Γιώργος
- Μπουλουμπασάκος Γιώργος
- Μπουρδάρας Γιώργος
- Μπούρης Γιάννης
- Μπουρνάζος Στρατής
- Μπουρνόβα Ευγενία
- Μπουτάρης Γιάννης
- Μπόφινγκερ Πέτερ
- Μπράμος Γιώργος
- Μπρεδήμας Αντώνης
- Μυλόπουλος Γιάννης
- Μυλόπουλος Γιάννης Α.
- Μυταφίδης Τριαντάφυλλος
- Μυτιληναίος Βαγγέλης
- Μωραϊτης Θάνος
- Μώρου Ισμήνη
- Νάντσου Θεοδότα
- Ναυπλιώτης Δημήτρης
- Νεόφυτος Μητροπολίτης Μόρφου
- Νεράτζης Παύλος
- Νέτας Βίκτωρ
- Νεφελούδης Ανδρέας
- Νικολαϊδης Γρηγόρης
- Νικολαϊδης Ευάγγελος
- Νικολαϊδου Λαμπρινή
- Νικολακόπουλος Ηλίας
- Νικολάου Γιάννης
- Νιώτη Στέλλα
- Νοταράκης Διονύσης
- Νούτσος Παναγιώτης
- Ντ Αλέμα Μάσιμο
- Νταγλιούδης Αντώνης
- Ντάλεκ Ρόμπερτ
- Ντάλης Σωτήρης
- Νταλυαντζί Νιγιαζί
- Ντάρεντορφ Ραλφ
- ντε Σούζα Σάντος Μποαβεντούρα
- Ντεκαγιόν Ζοέλ
- Ντελόρ Ζακ
- Ντιαμέλ Αλάν
- Ντιμιτρόφ Νικολά
- Ντόκος Θάνος
- Ντουμανλί Εκρέμ
- Ντούτσκε Ρούντυ
- Ντράγκι Μάριο
- Ντράρεντορφ Ραλφ
- ντυ Ρουά Ιβάν
- Ντ’ Ελια Σέρτζιο
- Ξεκαλάκης Στέφανος Μ.
- Ξενάκη Κίττυ
- Ξηρόκωστας Κων/νος
- Ξηροτύρη Ασημίνα
- Ξυδάκης Νίκος Γ.
- Ξυδάκης Νίκος
- ΞΥΘΑΛΗΣ Παναγιώτης
- Ξυθάλης Παναγιώτης
- Οζ Άμος
- Όζμεντ Στέβεν
- Οικονομίδης Αλέξης
- Οικονομίδης Ρωμανός
- Οικονομίδης Δημήτρης
- Οικονόμου Θανάσης
- Οικονόμου Γιώργος Ν.
- Οικονόμου Βασίλης
- Οικονόμου Παντελής
- Οικονονομίδης Ρωμανός
- Οκρέν Κριστίν
- Ολιβερ Τιμ
- Όστρομ Έλινορ
- Ουρανός Μάνος
- Όφε Κλάους
- Πάγκαλος Θεόδωρος
- Παγκάλου Έφη
- Παγουλάτος Γιώργος
- Πάικος Βασίλης
- Παλαιολογόπουλος Δημήτρης
- Παλαιολογοπούλου Ρούλα
- Παλαιολόγος Χρήστος
- Παλαμαριτζής Γιώργος
- Παλαμίδης Αλέξης
- Παλλήκαρης Ευτύχης
- Πάλλης Θάνος
- Παναγιωτόπουλος Νίκος
- Παναγιωτόπουλος Τάκης
- Παναγιωτόπουλος Βασίλης
- Παναγιωτόπουλος Παναγής
- Παναγιωτόπουλος Χρήστος
- Παναγιώτου Παναγιώτης
- Παναγιώτου Παναγιώτης Δ.
- Παναγόπουλος Κώστας
- Παναγόπουλος Θανάσης
- Παναρέτου Σούλα
- Πανούσης Γιάννης
- Πανταζόπουλος Ανδρέας
- Παντελάκης Γιάννης
- Πάντζαλης Νίκος
- Παξινού-Βαφειάδου Ειρήνη
- Πάουερ Νίνα
- Παπαβασιλόπουλος Γιώργος
- Παπαγεωργίου Μενέλαος
- Παπαγιαννάκης Λευτέρης
- Παπαγιαννάκης Μιχάλης
- Παπαγιαννίδης Αντώνης
- Παπαδάκη Ελίζα
- Παπαδάτου Σοφία Αράβου
- Παπαδημητρίου Ευθύμης
- Παπαδημητρίου Μπάμπης
- Παπαδημητρίου Γιώργος
- Παπαδημητρίου Στράτος
- Παπαδημητρόπουλος Δαμιανός
- Παπαδημούλης Δημήτρης
- Παπαδογιάννης Νίκος
- Παπαδόπουλος Ανδρέας Γ.
- Παπαδόπουλος Θάνος
- Παπαδόπουλος Νότης
- Παπαδόπουλος Ανδρέας Ε.
- Παπαδόπουλος Ανδρέας
- Παπαδόπουλος Παύλος
- Παπαδόπουλος Αλέκος
- Παπαδόπουλος Ανδρέας Ε.
- Παπαδόπουλος Πάνος
- Παπαδόπουλος Πολυδεύκης
- Παπαδόπουλος- Τετράδης Γιώργος
- Παπαδοπούλου Τέτα
- Παπαδοπούλου Χριστίνα
- Παπάζογλου Μάνος
- Παπαθανασίου Σάκης
- Παπαθανασόπουλος Στέλιος
- Παπαθανασόπουλος Θάνος
- Παπαθεοδωρόπουλος Τάκης
- Παπαθεοδωρόπουλος Παναγιώτης
- Παπαθεοδωροπουλος Παναγιώτης
- Παπαθεοδώρου Γιάννης
- Παπαθεοδώρου Θεόδωρος
- Παπαθεόδώρου Γιάννης
- Παπαθεωδορώπουλος Παναγιώτης
- Παπαιωάννου Γιώργος
- Παπαϊωάννου Χαρά
- Παπαϊωάννου Κωστής
- Παπαϊωάννου Γιώργος
- Παπανδρέου Περικλής
- Παπαπέτρου Μιχάλης
- Παπασαραντόπουλος Πέτρος
- Παπασίμος Γιώργος
- Παπασπηλιόπουλος Σπήλιος
- Παπασπυρόπουλος Γιώργος
- Παπαστάθης Αργύρης
- Παπατόλιας Απόστολος
- Παπαχελάς Αλέξης
- Παπαχελάς Αλέξης
- Παπούλιας Δημήτρης
- Παπούλιας Μάκης
- Παπουτσής Αλέξανδρος
- Παππάς Τάσος
- Παππάς Στέλιος
- Παππάς Ανδρέας
- Παππάς Γιώργος
- Παππούς Γιώργος
- Παραλίκας Αποστόλης
- Παρασκευόπουλος Νίκος
- Παρασκευόπουλος Γιάννης
- Παρασύρης Αντώνης
- Πασσάς Αργύρης
- Πατέστος Κωνσταντίνος Γ.
- Παυλόπουλος Τάκης
- Παυλόπουλος Γιώργος
- Πελαγίδης Θοδωρής
- Πελαγίδης Θεόδωρος
- Πελώνη Αριστοτελία
- Πεπελάσης Αδαμάντιος
- Περουλάκης Άρης
- Περπέρας Νίκος
- Πεσμαζόγλου Βασίλης
- Πεσμαζόγλου Στέφανος
- Πετράκης Παναγιώτης Ε.
- Πετρουλάκης Ανδρέας
- Πετσίνης Ανδρέας
- Πήττας Γιώργος
- Πιζάνιας Πέτρος
- Πικετί Τομά
- Πιτέλα Τζάνι
- Πιτσιόρλας Στέργιος
- Πληθάρας Αχιλλέας
- Πολίτης Σεραφείμ
- Πολίτης Αλέξης
- Πολυδώρου Μιχάλης
- Πολυμίλης Σήφης
- Πορτάλιου Ελένη
- Πορφυργένη Κατερίνα Μιλτ.
- Πουλάκης Κώστας
- Πουλίδου Χριστίνα
- Πράνγκερ Ρόμπερτ Τζ.
- Πρετεντέρης Γιάννης Κ.
- Προβατάς Φώτης
- Προκοπάκης Γιώργος
- Πρόντι Ρομάνο
- Πρωτοπαπάς Μπάμπης
- Πρωτοπαπάς Χαράλαμπος
- Πρωτοπαππάς Μπάμπης
- Ραγκούσης Γιάννης
- Ραμπίνι Φρεντερίκο
- Ράμφος Στέλιος
- Ραντάν Πιέρ
- Ράπανος Βασίλης Θ.
- Ράπτης Νίκος
- Ράσελ Τζένι
- Ραυτόπουλος Δημήτρης
- Ρεβέλι Μάρκο
- Ρέγκλινγκ Κλάους
- Ρενιέρης Αντώνης
- Ρεπούση Μαρία
- Ρεσβάνης Κώστας
- ΡΗΓΑ ΑΝΝΑ Π.
- Ρήγα Άννα Π.
- Ρήγας Παναγιώτης
- Ρηγόπουλος Δημήτρης
- Ρίκο Σαντιάγκο Αλμπα
- Ρινόπουλος Λουκάς
- Ριτζούλης Γιώργος Β.
- Ρίφκιν Τζέρεμι
- Ροζάκης Χρήστος
- Ροζανβαλόν Πιερ
- Ροκάρ Μισέλ
- Ρομπόλης Σάββας
- Ρομπόλης Σάββας Γ.
- Ροντρίγκεζ Γκρέγκορι
- Ροσανβαλόν Πιερ
- Ροσάντα Ροσάνα
- Ρουµπίνι Νουριέλ
- Ρουπακιώτης Αντώνης
- Ρούφαλο Τζόρτζιο
- Ρουφόλο Τζόρτζιο
- Ρούφολο Τζόρτζιο
- Ρωμανός Αριστείδης
- Σαββίδης Φίλιππος
- Σακελαρόπουλος Θόδωρος
- Σακελλάρης Ιωάννης
- Σακελλαρόπουλος Θεόδωρος
- Σακελλίων Σταμάτης
- Σακελλίωνας Σταμάτης
- Σακιώτης Γιάννης
- Σακκά Ιλεάνα
- Σακς Τζέφρι
- Σάλβανο Ρομπέρτο
- Σαλβαντόρι Μάσιμο
- Σαλβατόρι Μάσιμο
- Σαμαντάς Τέλης
- Σάμουελσον Ρόμπερτ
- Σαμπατακάκης Μιχάλης
- Σαρδελιάνος Δημήτρης
- Σαριλάκη Βασιλίκα
- Σαρτόριους Νικολάς
- Σαχινίδης Φίλιππος
- Σβορώνος Νίκος
- Σεβαστάκης Δημήτρης
- Σεβαστάκης Νικόλας
- Σεβαστάκης Δημήτρης Α.
- Σεβαστάκης Νίκος
- Σεϊτανίδης Διαμαντής
- Σελλά Όλγα
- Σεν Αμάρτια
- Σένετ Ρίτσαρντ
- Σεραφείμ Πολίτης
- Σερέτη Κατερίνα
- Σημίτης Κώστας
- Σημίτης Σπύρος
- Σιακαντάρης Ηλίας
- Σιακαντάρης Γιώργος
- Σιδέρης Νίκος
- Σιδέρης Γιάννης
- Σιούτη Βασιλική
- Σκαμπαρδώνης Γιώργος
- Σκανδαλίδης Κώστας
- Σκιαδάς Νίκος
- Σκοπούλη Φωτεινή
- Σκοτινιώτης Πάνος
- Σκουλαρίκη Αθηνά
- Σκουνάκη Ιουλία
- Σµιτ Χέλµουτ
- Σμυρλής Κώστας
- Σολταρίδης Συμών
- Σουλιώτης Μίμης
- Σούλτσε Ίνγκο
- Σοφούλης Κωνσταντίνος
- Σοφούλης Κώστας
- Σπάκοβιτζ Ανέτ
- Σπανού Αγγελική
- Σπηλιόπουλος Τάκης
- Σπίγκος Χρήστος
- Σπιλάνης Γιάννης
- Σπινέλλι Μπάρμπαρα
- Σπινθουράκης Μανώλης
- Σπιτσέρης Νίκος
- Σπυρόπουλος Κώστας
- Σπυρόπουλος Ροβέρτος
- Σρέντερ Γκέρχαρντ
- Σρικί Φιλίπ
- Στάγκος Άγγελος
- Στάη Ελλη
- Σταθάκης Γιώργος
- Σταθόπουλος Πάνος
- Σταθόπουλος Μιχάλης
- Στάικος Χρήστος
- Σταϊνμάιερ Φρανκ Βάλτερ
- Σταματόπουλος Γιώργος
- Στάμου Δημήτρης
- Στασινός Ανδρέας
- Στασινού Νατάσσα
- Σταυρόπουλος Χρήστος
- Σταυρόπουλος Στάθης
- Στεφανίδης Μάνος
- Στεφανόπουλος Κωστής
- Στεφάνου Στέφανος
- Στίγκλιτζ Τζόζεφ
- Στιγκλιτς Τζοζεφ
- Στίγκλιτς Τζόζεφ
- Στογιάννος Αλέκος
- Στούπας Κώστας
- Στραγαλινός Αποστόλης
- Στραγαλινός Απόστολος
- Στρατόπουλος Γιώργος
- Στρός Καν Ντομινίκ
- Στυλιανίδης Στέλιος
- Συνοδινός Τζούλιος
- Συρίγος Φίλιππος
- Συρμαλένιος Νίκος
- Σφοίνη Αλεξάνδρα
- Σχίζας Γιάννης
- Σχινάς Θόδωρος
- Σχινάς-Παπαδόπουλος Ιάσων
- Σώκος Πάνος
- Σωμερίτης Ριχάρδος
- Σωτηρέλη Γιώργου Χ.
- Σωτηρέλης Γιώργος Χ.
- Σωτηρέλης Γιώργος
- Σωτηρέλης Γιώργος X.
- Σωτηρίου Διδώ
- Ταγιάνι Αντόνιο
- Τάκης Ανδρέας
- Ταλαμάγκας Βασίλης
- Ταμήλος Μιχάλης
- Ταμπούκι Αντόνιο
- Τάσιος Θεοδόσης
- Τάσσιος Θ.Π.
- Ταχιάου Χριστίνα
- Τέλλογλου Τάσος
- Τέλογλου Τάσος
- Τζανάκης Στέφανος
- Τζήκας Γιάννης Π.
- Τζιαμπάζης Κυριάκος
- Τζιαντζή Μαριάννα
- Τζιάς Γιώργος Θ.
- Τζιάς Παύλος
- Τήνιος Πλάτων
- Τίρμαν Τζον
- Τοθ Μπάρμπαρα
- Τόλιος Διομήδης
- Τόλιος Άρης
- Τομπάζος Σταύρος
- Τοπάλη Μαρία
- Τούντας Γιάννης
- Τουρέν Αλέν
- Τραϊφόρος Βασίλης
- Τρεμόπουλος Μιχάλης
- Τριανταφυλλίδης Μιχάλης Γ.
- Τριανταφύλλου Ελίζα
- Τριανταφύλλου Σώτη
- Τριάντης Γιάννης
- Τριφύλλης Αντώνης
- Τσακνής Διονύσης
- Τσακνιάς Γιώργος
- Τσακόπουλος Χρήστος
- Τσακυράκης Σταύρος
- Τσαλίκογλου Φωτεινή
- Τσαμουργκέλης Γιάννης
- Τσάρτας Πάρις
- Τσάτσης Θωμάς
- Τσάτσος Δημήτρης
- Τσέκος Θεόδωρος
- Τσεκούρα Έλσα
- Τσεκούρας Θανάσης
- Τσελεπής Τουμάζος
- Τσεμπελής Γιώργος
- Τσερεζόλε Ελένη
- Τσιακνής Διονύσης
- Τσικαρδάνη Ντόρα
- Τσικαρδάνη Δώρα
- Τσίκας Θόδωρος
- Τσίμας Παύλος
- Τσιμεράκης Αντρέας
- Τσιντσίνης Μιχάλης
- Τσιόδρας Δημήτρης
- Τσιρώνης Γιάννης
- Τσιτήλου Σόνια Γ.
- Τσιτήλου Σόνια
- Τσιτσελίκης Κωνσταντίνος
- Τσιχλιάς Σωκράτης
- Τσόλης Ζώης
- Τσορμπατζόγλου Πάνος
- Τσουκαλάς Γιώργος
- Τσουκαλάς Κωνσταντίνος
- Τσούκαλης Λουκάς
- Τσούκαλης Νίκος
- Τσούκας Χαρίδημος Κ.
- Τσούκας Χαρίδημος
- Τσουκνίδας Άρης
- Τσουκνίδας Λάμπρος Αθ.
- Τσουκνίδας Λάμπρος
- Τσουκόνι Βιτόριο
- Τσουπαρόπουλος Κώστας
- Τσούρος Σιδερής
- Τσώλης Ζώης
- Φανουράκης Μιχάλης
- Φάντης Ανδρέας
- Φαράκος Γρηγόρης
- Φασίνο Πιέρο
- Φασούλας Γιάννης
- Φελέκης Νίκος
- Φερέτος Δημήτρης
- Φέρχοφστατ Γκυ
- Φίλης Γιάννης
- Φίλης Κωνσταντίνος
- Φιλίνη Άννα
- Φίλιος Φίλιππας
- Φιλιππίδης Νίκος
- Φιντάλγο Χοσέ-Μαρία
- Φίσερ Γιόσκα
- Φιτσανάκης Σήφης
- Φούντα Νίκη
- Φουντής Αντώνης
- Φουρτούνης Γιώργος
- Φραγκάκη Μαρίκα
- Φραγκουδάκη Άννα
- Φύσας Δημήτρης
- Φύσσας Δημήτρης
- Φωτίου Νίκος
- Φωτόπουλος Νίκος
- Χαζαναβίσιους Μισέλ
- Χαϊνάς Κώστας
- Χαλαζωνίτης Δημήτρης
- Χάλαρης Μιχάλης
- Χαλικιά Δήμητρα
- Χάμπερμας Γιούργκεν
- Χανδάνος Γιώργος
- Χανιώτης Άγγελος
- Χάουαρντ Ντικ
- Χαραλαμπίδης Νίκος
- Χάρης Γιάννης Η.
- Χαρτουλάρη Μικέλα
- Χασάπης Δημήτρης
- Χασαπλαδάκης Δημήτρης
- Χατζάκος Λυκούργος
- Χατζηβασιλείου Βαγγέλης
- Χατζηγεωργίου Τάκης
- Χατζηγεωργίου Παναγιώτης
- Χατζηδημητρίου Τάκης
- Χατζηµπίρος Κίμων
- Χατζημπίρος Κίµων
- Χατζημπίρος Κίμων
- Χατζηπαντελής Θεόδωρος
- Χατζής Αριστείδης
- Χατζησάββας Παναγιώτης Η.
- Χατζησωκράτης Δημήτρης
- Χατζόπουλος Χρήστος
- Χειμωνάς Θανάσης
- Χελάκης Γιώργος
- ΧΕΛΙΔΩΝΗΣ ΑΝΤΩΝΗΣ Ν.
- Χελιδώνης Αντώνης
- Χελμ Ντίτερ
- Χερτσογκ Νταγκμαρ
- Χιλ Τζορτζ
- Χίλσαμ Λίντσεϊ
- Χλύκας Νίκος
- Χλωμούδης Κώστας
- Χομπσμπάουμ Έρικ
- Χόμπσμπομ Έρικ
- Χόμπσμπωμ Έρικ
- ΧΟΣΚΙΝ ΡΕΜΠΕΚΑ
- Χούκλη Μαρία
- Χρήστου Δημήτρης
- Χριστοδουλάκης Νίκος
- Χριστοδουλίδου Αστέρω
- Χριστοδουλοπούλου Τασία
- Χριστόπουλος Δημήτρης
- Χριστουδουλάκης Νίκος
- Χριστόφιας Δημήτρης
- Χριστοφιλόπουλος Δημήτρης
- Χριστοφιλόπουλου Δημήτρη Γ.
- Χριστοφιλοπούλου Εύη
- Χρυσόγελος Νίκος
- Χρυσόγονος Κώστας
- Χρυσολωρά Ειρήνη
- Χρυσολωράς Νίκος
- Χρυσοστομίδης Ανταίος
- Χρυσοστομίδης Σοφιανός
- Χρυσόστομος + Ο Μεσσηνίας
- Χρυσοχοϊδης Μιχάλης
- Χωμενίδης Χρήστος
- Χωμενίδης Χρήστος Α.
- Χωμενίδης Χρήστος
- Ψαριανός Γρηγόρης
- Ψαρουδάκης Γεώργιος Μ.
- Ψαρράκης Δημήτρης
- Ψαρράς Δημήτρης
- Ψύρρας Θωμάς
- Ψυχογιός Δημήτρης
- Ψυχογιός Δημήτρης Κ.