Θανάσης Θεοχαρόπουλος: Έχετε γίνει η κυβέρνηση του κατεπείγοντος

Πριν έρθω στα εξειδικευμένα θέματα του νομοσχεδίου, να δούμε λίγο σε ποιο περιβάλλον συζητάμε το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Η κατάσταση στην οικονομία, η κατάσταση στην κοινωνία πάει προς το χειρότερο. Αυτή είναι η πραγματικότητα. Η κοινωνία βοά. Μας παρακολουθεί, μας βλέπει. Τα νοικοκυριά δεν μπορούν να τα βγάλουν πέρα αυτή τη στιγμή, διότι η μόνη οικονομική πολιτική που ασκείται είναι φόροι πάνω στους φόρους. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις έχουν τα ίδια ακριβώς προβλήματα. Κανένα σχέδιο παραγωγικής ανασυγκρότησης εδώ και είκοσι μήνες δεν έχει αναπτυχθεί από τη Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-Ανεξαρτήτων Ελλήνων -κανένα!- κι η ανεργία δεν αντιμετωπίζεται. Παρουσιάζεται μια τεχνητή πραγματικότητα, δείχνετε ορισμένες μόνο θέσεις μερικής απασχόλησης που δημιουργούνται, οι οποίες δεν λύνουν το πρόβλημα. Συνεχίζουμε να έχουμε το υψηλότερο ποσοστό ανεργίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση.

Και μέσα σε αυτή την κατάσταση, για την αξιοκρατία ούτε λόγος, για να προσπαθήσουμε να πετύχουμε μια αξιοκρατία! Το αντίθετο γίνεται. Και βλέπουμε και το τι γίνεται τις τελευταίες ημέρες και με το Συμβούλιο της Επικρατείας στα συγκεκριμένα θέματα.

Και επειδή ακούσαμε πριν συνάδελφο της κυβερνητικής πλειοψηφίας να λέει «γι’ αυτόν τον σκοπό εκλεγήκαμε», για ποιον σκοπό, αλήθεια; Για τη μεταφορά στο Υπερταμείο αποκρατικοποιήσεων όλων των περιουσιακών στοιχείων, ακόμα και του νερού, για ενενήντα εννιά χρόνια; Για τον «κόφτη» μισθών και συντάξεων;

Και βεβαίως, αναφέρθηκε ακόμα η συνάδελφος της πλειοψηφίας και στις άδειες, για τις οποίες νομίζω ότι έπρεπε να έχετε καταλάβει ότι πρόκειται για ένα ολέθριο λάθος της Κυβέρνησης αυτό το οποίο έχει κάνει. Και βεβαίως, έπρεπε να μπει τάξη σε ένα άναρχο τηλεοπτικό πεδίο, αλλά τάξη δεν μπαίνει βάζοντας μοναδικό κριτήριο το χρήμα και ορίζοντας κεντρικά και αυθαίρετα έναν συγκεκριμένο αριθμό αδειών -μόλις τεσσάρων- δημιουργώντας ολιγοπωλιακές συνθήκες και με όλα αυτά τα οποία έχουν ακολουθήσει. Πουθενά τα αντικειμενικά κριτήρια! Και πουθενά, βέβαια, μια διαδικασία που θα οδηγούσε στον επιθυμητό σκοπό!

Αυτή είναι η κατάσταση, είτε πρόκειται για τον τηλεοπτικό χώρο, είτε πρόκειται για τη Δικαιοσύνη, είτε για την πραγματική οικονομία που ενδιαφέρει τους πολίτες.

Σήμερα, λοιπόν, σ’ αυτό το πλαίσιο συζητούμε για άλλη μία φορά ένα νομοσχέδιο με τη μορφή του κατεπείγοντος. Κύριε Υπουργέ, έχετε γίνει η Κυβέρνηση του κατεπείγοντος. Ξέρατε τόσους μήνες τα συγκεκριμένα θέματα και φέρατε το νομοσχέδιο με αυτή τη διαδικασία, μία μέρα στην Επιτροπή και μία μέρα, σήμερα, στην Ολομέλεια, για να διαβάσουμε δεκάδες πράγματα, δεκάδες αλλαγές.

Αν αυτό ακούγεται κάπως, πώς να εξηγηθεί ότι σήμερα καταθέσατε άλλο ένα νομοσχέδιο σε νομοτεχνικές βελτιώσεις; Τις διαβάζουμε τώρα. Και να πω ότι ορισμένες νομοτεχνικές βελτιώσεις δεν μπορούσατε να τις ξέρετε; Για παράδειγμα στο άρθρο 1, που είναι ουσιαστικά το κύριο άρθρο του νομοσχεδίου, κάνετε δύο σελίδες νομοτεχνικές βελτιώσεις.

Βάζετε ξαφνικά ότι η Υπηρεσία είναι αρμόδια για την έγκριση, ανανέωση, κατάργηση, διατήρηση και ανάκληση αδειών, για τη διενέργεια επιθεωρήσεων, για την επιβολή κυρώσεων στον χώρο της Πολιτικής Αεροπορίας. Όλα αυτά δεν τα ξέρατε; Αυτή και εάν είναι προχειρότητα!

Βεβαίως, υπάρχουν και πολλά άλλα θέματα που δεν αναδεικνύουμε μόνο εμείς, αλλά και όλοι όσοι έχουν σχέση με τον χώρο. Πολλά χρήζουν διευκρινίσεων. Γιατί αυτό που σας λέμε, είναι ότι δεν μπορεί να συζητηθεί αναλυτικά με αυτή τη διαδικασία.

Για παράδειγμα, στους χειριστές αλλάζετε τη λογική στην παράγραφο, όπου θα δικαιούνταν άδεια χωρίς αποδοχές για ένα έτος, δηλαδή να μπορούν να φεύγουν για ένα έτος, με αποτέλεσμα να μην μπορούν να κάνουν μετεκπαίδευση αυτό το έτος.

Σύμφωνα με τα χαρτιά που βλέπουμε εδώ, το κόστος πριν απ’ αυτήν τη διαδικασία, που ανατρέπεται τώρα, ήταν πολύ μεγαλύτερο. Ήταν 7 εκατομμύρια και με αυτή τη διαδικασία είχε φθάσει στις 400.000 ευρώ το έτος. Αυτό το ανατρέπετε. Γιατί; Δημιουργούνται υποψίες. Ποιοι θα έρθουν; Θα ξαναπάμε στο προηγούμενο κόστος;

Γίνεται αναφορά στον Σύλλογο Υπαλλήλων Μετεωρολόγων της ΕΜΥ. Και σε αυτά πρέπει να δώσετε απαντήσεις. Αναφέρει ο Σύλλογος ότι η Εθνική Μετεωρολογική Υπηρεσία, αποτελεί τον πάροχο της μετεωρολογίας και στο σχέδιο νόμου, που εισήχθη εδώ, δεν υπάρχει καμία αναφορά στο δικαίωμά της για άντληση των πόρων από τα συνολικά έσοδα.

Όσον αφορά το θέμα των αεροδρομίων, έχουν δημιουργηθεί προβλήματα από την υποβάθμισή τους σε διάφορες περιοχές της χώρας. Λαμβάνουμε έγγραφα γι’ αυτά, γιατί ο κόσμος, οι περιφέρειες, οι δήμοι δεν έχουν ενημερωθεί εξαιτίας αυτής της διαδικασίας του κατεπείγοντος, με την οποία εμείς νομοθετούμε. Η διαβούλευση δεν γίνεται όπως θα έπρεπε.

Για άλλη μία φορά, επιλέγετε να δούμε με τη διαδικασία αυτή εβδομήντα εννέα άρθρα ενός εξαιρετικά τεχνικού νομοσχεδίου. Φέρνετε νομοτεχνικές βελτιώσεις σε σαράντα τέσσερα άρθρα από τα εβδομήντα εννέα, χωρίς να μπορούμε να κάνουμε συζήτηση και ανάλυση όλων αυτών των ζητημάτων.

Επίσης, το προς ψήφιση νομοσχέδιο δεν είναι επί της ουσίας κοστολογημένο. Δεν είδα εδώ να πείτε κάτι. Το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους κάθε φορά λέει «δεν πήραμε στοιχεία από το Υπουργείο». Καταλαβαίνετε ότι όχι μόνο δεν μπορεί να γίνει νοικοκύρεμα με αυτόν τον τρόπο, αλλά αρχίζουν και μπαίνουν υποψίες μήπως υπάρχει νέα σπατάλη με αυτόν τον τρόπο της μη κοστολογημένης εφαρμογής νέων άρθρων.

Τα θέματα που συζητούμε σήμερα έπρεπε να συζητηθούν και να αντιμετωπιστούν εγκαίρως το προηγούμενο χρονικό διάστημα. Σας το είπε και ο εισηγητής της Δημοκρατικής Συμπαράταξης, ο κ. Κουτσούκος, ότι ο διαχωρισμός του κανονιστικού ρυθμιστικού σκέλους από το επιχειρησιακό συνάδει με την ευρωπαϊκή νομοθεσία και ειδικότερα με τους κανονισμούς της Ευρωπαϊκής Αρχής και Ασφάλειας της Αεροπορίας.

Άλλωστε, ο διαχωρισμός σε ελεγκτή και ελεγχόμενο στη νομοθεσία αποτελεί την επικρατούσα τάση στους περισσότερους κλάδους. Η δε αναδιάρθρωση του επιχειρησιακού σκέλους συνάδει με τις αλλαγές που έχουν συντελεστεί και συνεχίζουν να συντελούνται και στις αερομεταφορές.

Όμως, έχουμε αρκετές επιφυλάξεις, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων δεν αίρεται με τις βελτιώσεις που έχετε κάνει. Πιο συγκεκριμένα, στο άρθρο 70 υπάρχει η δυνατότητα στην περίπτωση που δεν επαρκεί το προσωπικό του κλάδου των ελεγκτών εναέριας κυκλοφορίας, η σχετική υπηρεσία να παρέχεται και από υπαλλήλους λοιπών κατηγοριών ανεξαρτήτως κλάδου, εφόσον λάβουν σχετική εκπαίδευση στη Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας.

Είναι αρκετή για εσάς αυτή η εκπαίδευση στη Σχολή Πολιτικής Αεροπορίας; Το αντικείμενο απαιτεί πρακτική εξάσκηση και εμπειρία. Συνεπώς, είναι αμφίβολο το κατά πόσο οι υπάλληλοι κατηγοριών ΠΕ, ΤΕ και μάλιστα ανεξαρτήτως κλάδου και ειδικότητας χωρίς ηλικιακό όριο, θα μπορέσουν να εκτελέσουν αυτά τα εξειδικευμένα καθήκοντα.

Όσον αφορά στο άρθρο 71, έχουμε εκφράσει συγκεκριμένες αμφιβολίες για την αναγκαιότητα, αλλά και την αξιοπιστία και τη διαφάνεια του όλου συστήματος μετάταξης και μεταφοράς προσωπικού από άλλους φορείς του Δημοσίου, του ευρύτερου δημόσιου τομέα, το οποίο μπορεί να παραπέμπει σε καλυμμένες πολιτικές εξυπηρετήσεις.

Πώς είναι δυνατόν να μην υπάρχουν κριτήρια στις μετατάξεις; Πού είναι η αξιοκρατία, το κράτος δικαίου, -ή γι’ αυτά δεν είχατε εκλεγεί- όπως είπατε, και μάλιστα σε τέτοιο εξειδικευμένο αντικείμενο;

Όσον αφορά στο άρθρο 76, η ΥΠΑ συνεχίζει να παρέχει τις υπηρεσίες λειτουργίας αεροδρομίων στα παραχωρηθέντα διά συμβάσεων αεροδρόμια έως την έναρξη της παραχώρησης. Δεν διευκρινίζεται το μετά. Μπορείτε, λοιπόν, να μας διευκρινίσετε τι θα γίνει μετά την έναρξη της παραχώρησης; Είναι κρίσιμο το θέμα.

Και δεν μπορούμε να μη θυμηθούμε βέβαια ότι σημαία του ΣΥΡΙΖΑ πριν τις εκλογές του Ιανουαρίου του 2015 ήταν η σφοδρή αντίδραση στην ιδιωτικοποίηση των περιφερειακών αεροδρομίων, τα οποία αποτελούσαν τότε εξαιρετικά αρνητική εξέλιξη. Το 2015 ήταν αντικείμενο διαπραγμάτευσης και μετά ήταν η πρώτη ιδιωτικοποίηση του ΣΥΡΙΖΑ. Και βέβαια, γιατί σας άκουσα να έχετε και μία αντιπαράθεση με τη Νέα Δημοκρατία για τον πόνο, για το κλάμα, για τα δάκρυα, για το ποιος θα πονέσει περισσότερο από αυτήν τη διαδικασία, να πω ότι το θέμα, το πρόβλημα είναι ότι με αυτόν τον τρόπο και αντιπαράθεσης που έχετε, αλλά και πολιτικής άσκησης της εξουσίας, ο ελληνικός λαός δεν αντέχει. Εκεί είναι το πρόβλημα. Όχι αν πονάτε και κλαίτε μετά -τόσο εσείς, όσο και η Αξιωματική Αντιπολίτευση- σε κάθε νομοσχέδιο.

Και όσον αφορά το θέμα των ιδιωτικοποιήσεων, όπως σας είπα και προηγουμένως, βεβαίως και εμείς θέλουμε την αξιοποίηση της δημόσιας περιουσίας. Την αξιοποίηση, όχι την εκποίηση. Γι’ αυτό σας κάνουμε αυστηρή κριτική σε αυτό το πλαίσιο, γιατί ώρες ώρες δείχνετε στη διαπραγμάτευση ότι αν είχατε κι άλλη κρατική περιουσία θα την παραχωρούσατε και αυτήν. Θυμίζετε εκείνον τον ταξιτζή που ενώ όλοι οι ταξιτζήδες παίρνουν κανονικά τους πελάτες τον σταματάει ο τροχονόμος γιατί έχει έξι και λέει: «Συγγνώμη, δεν μπόρεσα να πάρω περισσότερους». Αυτό θυμίζετε στην ουσία στο θέμα των ιδιωτικοποιήσεων.

Τελειώνοντας, κύριε Πρόεδρε, να πω ότι άλλο ένα σημείο ανησυχίας και επιφύλαξης αφορά, όπως σας είπα, την αβεβαιότητα για το τελικό κόστος. Επιπλέον, υπάρχει υφέρπουσα ανησυχία για την εξαιρετικά γραφειοκρατική διάσταση σε αυτό το νομοσχέδιο, καθώς πρέπει να γίνουν μεταβιβάσεις, διατάξεις, υπουργικές αποφάσεις, που έτσι όπως παρουσιάζονται στο σχέδιο νόμου μόνο ευέλικτες δεν θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν.

Ένα άλλο σημείο ανησυχίας επίσης αποτελεί το πλήθος όλων αυτών που δεν έχουν χρονοδιάγραμμα. Η μέχρι τώρα εμπειρία έχει δείξει ότι σε ανάλογες περιπτώσεις η εφαρμογή του όποιου νόμου καθυστερεί υπερβολικά και εν τω μεταξύ μπορεί να αλλάξουν οι συνθήκες και σίγουρα έρχονται τροποποιήσεις επί τροποποιήσεων και με αυτόν τον τρόπο δεν μπορούν στο τέλος να εφαρμοστούν οι νόμοι. Επομένως, δώστε ορισμένα χρονοδιαγράμματα, έστω και στην τελική σας ομιλία.

Ενώ, λοιπόν, πρόκειται για ένα ιδιαίτερα σοβαρό και με πολλές πτυχές σχέδιο νόμου, το οποίο εάν υπήρχε ο απαιτούμενος χρόνος για ουσιαστική διαβούλευση, θα μπορούσε να καταλήξει ίσως σε ένα αποτελεσματικό νομοσχέδιο, ο τρόπος με τον οποίο εισάγεται και συζητείται το υποθηκεύει σοβαρά.

Το θέμα δεν είναι η υιοθέτηση ή μη του διαχωρισμού ελεγκτή και ελεγχόμενου -εμείς λέμε «ναι» στον διαχωρισμό αυτόν-, αλλά ο τρόπος με τον οποίο γίνεται, τα κενά που αφήνει, η γραφειοκρατική δομή που όχι μόνο συνεχίζει να υφίσταται, αλλά μάλλον αυξάνεται. Σε αυτά λέμε «όχι». Η διαφαινόμενη έλλειψη αξιοκρατίας στο θέμα των μετατάξεων υπαλλήλων είναι ένα σοβαρό πρόβλημα για εμάς, καθώς απουσιάζει κάθε κριτήριο.

Φαίνεται, λοιπόν, ότι αυτή η Κυβέρνηση έχει ένα ταλέντο να καίει τα πάντα, εν μέρει από προχειρότητα, εν μέρει λόγω των μεγάλων υποσχέσεων, των προσδοκιών που είχε δημιουργήσει στο πρόσφατο παρελθόν και εν μέρει λόγω της διαφαινόμενης τάσης δημιουργίας ενός κράτους χωρίς την αξιοκρατία που είναι απαραίτητη σήμερα, ιδίως με αυτά τα ποσοστά ανεργίας και με αυτήν την κατάσταση έξω στον εργασιακό τομέα.

Δεν αντιμετωπίζονται έτσι τα σύνθετα προβλήματα που αντιμετωπίζει η χώρα μας αυτήν τη στιγμή. Πρέπει να αλλάξετε, γιατί αλλιώς, αν δεν αλλάξει η Κυβέρνηση, θα βουλιάξει η χώρα.