Βρισκόμαστε ακόμα στην πρώτη φάση της πανδημίας και έχουμε άλλες τέσσερις, προειδοποίησε ο εμβληματικός Αμερικανός καθηγητής

Ηεπιμονή Μητσοτάκη στο “τελευταίο μίλι” δεν αποτελεί επικοινωνιακό ολίσθημα. Συνιστά απλώς τον μύθο για να δικαιολογηθεί το σχέδιο, που ο ίδιος είχε προαναγγείλει και ο Πλεύρης ανέλαβε να υλοποιήσει, για αποσάθρωση του ΕΣΥ μέσα από συγχωνεύσεις νοσοκομείων και μετατροπή περιφερειακών νοσοκομείων σε Κέντρα Υγείας.

Ας ξεκινήσουμε με τα ωμά δεδομένα. Προσφάτως, το Κέντρο Φιλελεύθερων Μελετών (ΚΕΦίΜ) δημοσίευσε την ετήσια μελέτη δύο σημαντικών διεθνών ινστιτούτων (Cato και Fraser), που καταγράφει τη συνολική εικόνα της παγκόσμιας ελευθερίας μέσω του δείκτη ανθρώπινης ελευθερίας.

Αλλαγή εποχής. Η μακρά περίοδος των χαμηλών ή/και αρνητικών επιτοκίων τελειώνει, οι θεωρίες που είχαν τεθεί σε ευρεία κυκλοφορία τέτοια εποχή πέρυσι -πως τα επιτόκια θα παραμείνουν χαμηλά επί πολλές 10ετίες- αποσύρονται, μαζί τους ανασκευάζονται και όσες πολιτικές εμπνέονταν από τέτοιες προσδοκίες. Μετά την Βρετανία και τη Νορβηγία, η FED θα αυξήσει τα επιτόκιά της τον Μάρτιο και ίσως τα αυξήσει άλλες τρεις φορές το 2022 για να ανακόψει τον πληθωρισμό (7%).

Έναν χρόνο από την ορκωμοσία του Τζο Μπάιντεν, ελάχιστοι του αναγνωρίζουν το μεγαλύτερο επίτευγμά του, ότι εν μέσω πανδημίας δημιουργήθηκαν 6,5 εκατομμύρια θέσεις εργασίας, τόσες όσες τα πρώτα τρία χρόνια της διακυβέρνησης του Ντόναλντ Τραμπ, που όμως τελείωσε με συνολική απώλεια 3 εκατ. θέσεων, στην κορύφωση της πανδημίας.

Πολλές φορές μια είδηση από το αστυνομικό ρεπορτάζ θυμίζει εταιρεία startup: Αρκεί φαντασία, μια ιδέα και καλή επικοινωνία για να αποσπάσεις χρηματοδότηση.

Μία από τις πιο βασικές αρχές στη δημοσιογραφία είναι ότι «σημασία δεν έχει τι λέει κάποιος, αλλά ποιος το λέει». Για παράδειγμα (αχρείαστο μεν, αλλά με τόσα που βλέπουμε…) αν κάποιος σ’ ένα καφενείο πει ότι πρέπει να πάμε σε πόλεμο με την Τουρκία δεν είναι είδηση. Είδηση είναι να το πει ένας εν ενεργεία στρατηγός ή ένας υπουργός κλπ.

Επειδή με τον Covid δεν έχουμε ξεμπερδέψει ακόμα, οποιαδήποτε πρόβλεψη για το τι θα συμβεί στο μέλλον είναι παρακινδυνευμένη. Τα τελευταία δύο χρόνια όμως έχουν δει πολλά κι απίστευτα τα μάτια μας. Κι αυτό μας επιτρέπει να διατυπώσουμε ορισμένες εικασίες για τον κόσμο που θα προκύψει όταν η πανδημία εκλείψει ή γίνει ένα διαχειρίσιμο υγειονομικό πρόβλημα. Από τα τόσα που ανέσυρε στην επιφάνεια ο ιός θα σταθώ σε δύο.

Η αλλαγή των συνθηκών διαμορφώνει περιβάλλον Βρισκόμαστε σε φάση έντονων κοινωνικών διεργασιών. Οι πολίτες αναζητούν έκφραση, μετασχηματισμό των αναγκών τους σε πρόταση διακυβέρνησης, και αυτό διαπερνά οριζόντια όλο το πολιτικό φάσμα. Στις πυκνές διεργασίες κρίσης, ανακατατάξεων και νέων αντιθέσεων του καπιταλισμού, η σύγχρονη πληθυντική Αριστερά, κορμός της προοδευτικής παράταξης, καλείται να αντιπαραθέτει τη σύγχρονη κοινωνική προγραμματική και πολιτική πρόταση (alternative).

Η εγκατάλειψη του EastMed από τις ΗΠΑ σηματοδοτεί την ολική στροφή της αμερικανικής διπλωματίας στην Ανατολική Μεσόγειο. Οι δύο κυβερνήσεις σε Λευκωσία και Αθήνα αντέδρασαν ως να ήταν αιφνιδιασμός, αλλά η αλήθεια είναι άλλη: γνώριζαν από πρώτο χέρι – από τον περασμένο μήνα – την ξεκάθαρη θέση των ΗΠΑ και απλώς σιωπούσαν, αποκλίνοντας διαρκώς από την πραγματικότητα και εμπαίζοντας την κοινή γνώμη.

Οι διερευνητικές συνομιλίες μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχουν μακρά προϊστορία. Αποτελούν το αποτέλεσμα της απόφασης του Συμβουλίου Κορυφής του Ελσίνκι (1999), που υποχρέωνε την Τουρκία, ως υποψήφια προς ένταξη χώρα, να επιλύσει τις διαφορές της με τα γειτονικά κράτη, ως τα τέλη του 2004, με επίβλεψη της διαδικασίας από την Ευρωπαϊκή Ενωση (ΕΕ) και με πιθανή κύρωση (σε περίπτωση που οι διαδικασίες - συμπεριλαμβανόμενης και προσφυγής στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης - επίλυσης απέβαιναν άκαρπες) τη διακοπή των ενταξιακών διαπραγματεύσεων.

Κατά τη «θεωρία της δημοκρατικής ειρήνης», καντιανής προέλευσης, τα δημοκρατικά κράτη και αυτά που σέβονται τα ανθρώπινα δικαιώματα είναι φιλειρηνικά ως κράτη, ειδικά στις σχέσεις τους με άλλα δημοκρατικά κράτη. Αντιθέτως, όπως το είχε διατυπώσει ο αρχιστράτηγος και υπουργός Εξωτερικών των ΗΠΑ, George Marshall: «Οι κυβερνήσεις που συστηματικά παραγνωρίζουν τα δικαιώματα του δικού τους λαού είναι λιγότερο πιθανό να σεβαστούν τα δικαιώματα άλλων λαών, και είναι πιο πιθανό να επιδιώκουν τους στόχους τους με καταναγκασμό και βία».

Η κοινωνία στις εκλογές του 2019 ανέδειξε τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΡΟΟΔΕΥΤΙΚΗ ΣΥΜΜΑΧΙΑ στη μεγάλη δύναμη της δημοκρατικής και προοδευτικής παράταξης, δίνοντας ταυτόχρονα την εντολή του μετασχηματισμού μας. Ο Αλέξης Τσίπρας, το ίδιο το βράδυ των εκλογών, στο διάγγελμά του είπε κατά λέξη: «Να γίνουμε ένα σύγχρονο, αριστερό, προοδευτικό κίνημα με βαθιές ρίζες στην κοινωνία. Αυτούς τους δεσμούς θα σφυρηλατήσουμε για να μετασχηματιστούμε σε μια μεγάλη, δημοκρατική παράταξη με ευθύνη για το παρόν και το μέλλον του τόπου».

Σχόλιο για τον τρόπο που παρουσιάζεται ένα αδίκημα από τα μέσα μαζικής ενημέρωσης, την εξέλιξη της υπόθεσης και τις «αντικειμενικές» ιστορίες.

Όλοι γνωρίζουμε το «γαλλικό παράδοξο». Τη θεωρία δηλαδή που εξηγεί γιατί οι Γάλλοι έχουν υψηλό προσδόκιμο ζωής παρότι τρώνε ανθυγιεινά, με πολλά λιπαρά, βούτυρο και τυριά.