Οι άνθρωποι που γέμισαν εκείνες τις πλατείες και τους δρόμους ήταν το αντικείμενο για χρόνια, ψευδών αφηγήσεων από εκείνους που ήταν στην εξουσία

Μερικές φορές οι λαοί τρελαίνονται. Ή τρελαίνονται μικρές ομάδες ανθρώπων, όπως αυτές που βγήκαν στους δρόμους αυτές τις μέρες, ένα σημάδι των καιρών του εκτροχιασμού. Που δεν μπορούν αποκωδικοποιηθούν στην περίπλοκη σύνθεσή τους, με αυτούς της Λέγκας και τους φασίστες να αναμειγνύονται με τους καλούς κομμουνιστές, τους οδοντιάτρους και τους μαθητευόμενους ή τους κομάντος νομικούς, που εκφράζει την ενσάρκωση μιας κοινωνικής ετερογένειας που ενώνει μόνο το παράλογο ενός απαράδεκτου ισχυρισμού:

Σε συνθήκες κλιματικής κρίσης, τα ακραία καιρικά φαινόμενα αλληλοσυνδέονται κι αλληλοεπιδρούν, καθένα τροφοδοτεί κι ενδυναμώνει το άλλο, οι καταστροφές που προξένησε το ένα γίνονται ευνοϊκό πεδίο για τη μεγέθυνση των καταστροφών που θα επιφέρει το επόμενο, πυκνώνει η αλληλοδιαδοχή τους σε πολύ συντομότερο χρόνο, ελαχιστοποιούνται τα περιθώρια επούλωσης όσων πληγών καθένα ανοίγει.

Μετά την εισβολή της ΕΣΣΔ στο Αφγανιστάν τον Δεκέμβριο του 1979 η Ουάσινγκτον και πιο συγκεκριμένα ο σύμβουλος Εθνικής Ασφαλείας του Κάρτερ, Μπρεζίνσκι, στήριξε με κάθε δυνατό τρόπο όλες τις εκφάνσεις του σουνιτικού ριζοσπαστισμού εναντίον της φιλοσοβιετικής κυβέρνησης της Καμπούλ.

Ο Αύγουστος προσφέρεται για βαθιά ανασκόπηση για την Κύπρο. Τι θα γίνει τώρα, μετά το Βαρώσι και πόσο θα τραβήξει το σχοινί ο Ταγίπ Ερντογάν; Η πρώτη αντίδραση σε υψηλό διπλωματικό επίπεδο ανάμεσα σε ΟΗΕ και Ε.Ε. απέχει πολύ από όσα σκοπεύει να κάνει η Λευκωσία το φθινόπωρο, δηλαδή, να κτίσει στις Βρυξέλλες πάνω στο «καταδικαστικό περιβάλλον» για την Τουρκία. Η κοινή αντίληψη που διαμορφώνεται στη διεθνή κοινότητα είναι να καταλαγιάσουν τα πράγματα παρά να γίνουν αντίποινα! Γιατί, όμως;

Ποιος δεν έκανε τίποτε για να αποτρέψει τις πυρκαγιές και να ενισχύσει την αντιπυρική προστασία των δασών;

Ποιος φταίει που καίγεται η Ελλάδα;

Ποιος δεν έκανε τίποτε για να αποτρέψει τις πυρκαγιές και να ενισχύσει την αντιπυρική προστασία των δασών;
Ποιος φταίει που από τα 17,7 εκ. ευρώ που ζητούσαν τα δασαρχεία για την αντιπυρική προστασία φέτος, προκειμένου να καθαρίσουν την εύφλεκτη ύλη και να ανοίξουν αντιπυρικές ζώνες, η κυβέρνηση έδωσε μόλις 1,7 εκ. ευρώ;

Η Ελλάδα καίγεται, στη Σιβηρία το θερμόμετρο πιάνει σαραντάρια και στον Καναδά πλησιάζει τους πενήντα βαθμούς, ενώ στη Γερμανία μετράνε πνιγμένους από πλημμύρες. Ολα αυτά σημαίνουν πως η κλιματική αλλαγή, προς το χειρότερο φυσικά, αποτελεί γεγονός αναμφισβήτητο. Και οι δυσοίωνες προβλέψεις που στο πρόσφατο παρελθόν λοιδορήθηκαν ως καταστροφολογία θεωρούνται σήμερα το ευνοϊκό σενάριο, γιατί το κακό μάς βρήκε νωρίτερα απ’ ό,τι περιμέναμε.

Η έγκυρη και έγκαιρη ενημέρωση από το Αστεροσκοπείο Αθηνών για την επικίνδυνη κατάσταση που προκαλούν στην ατμόσφαιρα της Αττικής οι πυρκαγιές, προξενεί και στην Ελλάδα ένα ψυχολογικό φαινόμενο που γνώρισαν πρόσφατα οι κάτοικοι της Νέας Υόρκης και του Σαν Φρανσίσκο: Η βεβαιότητα των αστών (και με τις δύο σημασίες του όρου) ότι ζουν σε έναν ασφαλή θύλακα που θα τους προστατεύσει από τις επιπτώσεις της κλιματικής αλλαγής πνίγεται σε ένα σύννεφο καπνού.

Τέσσερα σημεία για γνώση και συμμόρφωση

1.Τι έπρεπε να γίνει

Το βασικότερο συμπέρασμα από τις φυσικές καταστροφές των τελευταίων ημερών–και των τελευταίων χρόνων – είναι ότι το σύστημα διαχείρισης εκτάκτων αναγκών στη χώρα μας, η περίφημη «Πολιτική Προστασία», έχει κλείσει τον κύκλο του.

Ο όρος γυναικοκτονία (femicide) είναι παλιός, η σύγχρονη όμως χρήση του αποδίδεται στην Diana Russell, μια φεμινίστρια με έντονη δράση στην Νότα Αφρική στη δεκαετία του 1970.

Η γυναικοκτονία ορίζεται ως η δολοφονία μιας γυναίκας ως αποτέλεσμα άσκησης βίας από ερωτικό σύντροφο.

Ο παρατεταμένος καύσωνας οδήγησε το διασυνδεδεμένο ηλεκτρικό σύστημα της χώρας στα όρια του. Η συνολική ζήτηση ισχύος έφτασε στις 3 Αυγούστου 2021 τα 10,740ΜW και οριακά καλύφθηκε με την βοήθεια εισαγωγών 1,300ΜW. Η συνεχώς οριακή λειτουργία του, σε συνδυασμό με την παλαιότητα του υλικού και την ξεπερασμένη από την ζωή αρχιτεκτονική των δικτύων, αυξάνει κατακόρυφα την πιθανότητα τοπικών, και ίσως περιφερειακών, μπλακάουτ και μειώνει την δυνατότητα αντίδρασης σε έκτακτα γεγονότα -όπως η πτώση του ΚΥΤ Αγ. Στεφάνου εξ αιτίας της πυρκαγιάς στην Βαρυμπόμπη.

Χθες ήταν η πυρκαγιά στη Δυτική Αττική και στην Κορινθία που κατέστρεψε περισσότερα από 20 χιλιάδες στρ. δάσους, σήμερα είναι στη Βόρεια Αττική, στη Βαρυμπόμπη, αλλά και στη Βόρεια Εύβοια. Την ώρα που γράφω, οι πυρκαγιές εξακολουθούν το καταστροφικό τους έργο, έχοντας την ίδια εικόνα, τόσο στην πρόκλησή τους όσο και στην εξέλιξή τους.

Οι παρατεταμένοι καύσωνες αυτήν την περίοδο έφεραν και τις πρώτες μεγάλες δασικές πυρκαγιές με πολλές χιλιάδε στρέμματα καμένων εκτάσεων συγκροτημένων δασών,ιδιαίτερα στην νότια Ελλάδα.

Με τις φωτιές, για μια ακόμη φορά γινόμαστε θεατές ενός έργου που παίζεται κάθε καλοκαίρι με διαφορετικούς πρωταγωνιστές, όσον αφορά την απόδοση ευθυνών, την ετοιμότητας του μηχανισμού καταστολής των πυρκαγιών κλπ.