Ακατάλληλο εργαλείο διάσωσης της αγοράς τα δάνεια αν δεν συνοδεύονται από επιδοτήσεις

Τζίρο 5 δισ. ευρώ έχει ήδη χάσει η αγορά στον μήνα του δεύτερου lockdown που έκλεισε χθες, με τις απώλειες να βαρύνουν περισσότερο τις μικρομεσαίες επιχειρήσεις, ενώ η επαναφορά στην κανονικότητα δεν θα είναι μια απλή υπόθεση.

Το σκάνδαλο με τα «χρυσά διαβατήρια», που είχε τεράστιο διεθνή αντίκτυπο, έχει πληγώσει ανεπανόρθωτα την εικόνα του Κύπριου προέδρου, ο οποίος αντιλαμβάνεται ότι η θητεία του στην προεδρία βαίνει προς το τέλος της ● Ιδανικά, ο Νίκος Αναστασιάδης θα ήθελε να παραδώσει την εξουσία στον διάδοχό του εντός του κόμματος, χωρίς δηλαδή να φύγει από την κυβέρνηση ο ΔΗΣΥ

Την Παρασκευή, η Ενωση Τραπεζών ανακοίνωσε μορατόριουμ για παλιούς και νέους δανειολήπτες, κάποιοι μάλιστα από την αντιπολίτευση έσπευσαν να χαιρετίσουν την απόφαση. Η οποία, όμως, είναι μια εξαγγελία-φούσκα: Γιατί, αφενός για το 80-90% όσων ήδη έχουν αναστολή πληρωμής συμπληρώνεται το 9μηνο στα τέλη Δεκεμβρίου, αφετέρου καμία τράπεζα δεν έχει διάθεση να δώσει μορατόριουμ σε άλλους δανειολήπτες – δεν θα δώσει, όλη η τραπεζική πιάτσα το γνωρίζει.

Οι υπουργοί της ΕΕ συζητούν μεθαύριο (8/12) για πολλοστή φορά την έναρξη ενταξιακών διαπραγματεύσεων με την Βόρεια Μακεδονία και την Αλβανία. Αν η Βουλγαρία δεν άρει το βέτο της, η Βόρεια Μακεδονία θα δει να φράζεται και πάλι ο δρόμος της προς την Ευρώπη. Μια τέτοια εξέλιξη θα επέφερε βαρύ πλήγμα στις δημοκρατικές δυνάμεις της γειτονικής χώρας, θα έπληττε δε σοβαρά την ευρωπαϊκή πορεία ολόκληρων των Δυτικών Βαλκανίων και τη σταθερότητα στην περιοχή.

Το 2020 θα περάσει στην Ιστορία ως το έτος της μεγάλης πανδημίας του COVID-19, και ορθώς. Θα το θυμόμαστε όμως επίσης ως τη χρονιά που τερματίστηκε η άθλια θητεία του Ντόναλντ Τραμπ. Και τα δύο αυτά συμβάντα έχουν στενούς δεσμούς και θα αφήσουν μακροχρόνια ίχνη, εν μέρει διότι εκτυλίχθηκαν στη διάρκεια μιας ευρύτερης παγκόσμιας μετάβασης από έναν 20ό αιώνα κυριαρχούμενο από τις ΗΠΑ σε έναν 21ο αιώνα κυριαρχούμενο από την Κίνα.

Ο πρώτος χρόνος ασυλίας της κυβέρνησης προφανώς παρήλθε. Η κυβέρνηση επένδυσε στην ιδέα του ενός και μοναδικού κύματος πανδημίας και επέλεξε να μη δαπανήσει χρήματα για την οικονομία και το σύστημα υγείας. Με το δεύτερο κύμα η στρατηγική αυτή κατέρρευσε.

Σήμερα τα μέσα επικοινωνίας μάς ενώνουν μέσω διαφορετικού τρόπου με τη φύση και τους ανθρώπους. Ολα φιλτράρονται μέσω των έξυπνων κινητών, των υπολογιστών καθώς και με τη συνεχή ενασχόληση με τα μέσα κοινωνική δικτύωσης όπως το Facebook, το Instagram, το Twitter κ.τ.λ. Και βέβαια τα αμέτρητα μηνύματα και emails που σε καθημερινή βάση λαμβάνουμε, καθώς και οι αναρτήσεις που παρακολουθούμε εντείνουν την κατάσταση. Με άλλα λόγια ζούμε σε ένα περιβάλλον που μας απομακρύνει από την άμεση διά ζώσης επικοινωνία.

Η νίκη του Τραμπ το 2016, λίγο μετά το Brexit, σηματοδότησε το απόγειο ενός διεθνούς πολιτικού κύκλου που συνοπτικά αλλά εύστοχα χαρακτηρίστηκε λαϊκιστικός. Εύλογα λοιπόν η ήττα του Τραμπ έθεσε το αντίστροφο ερώτημα. Κλείνει αυτός ο κύκλος; Μπορούμε να μιλάμε για μια γενικότερη υποχώρηση του ποικιλόχρωμου λαϊκιστικού κύματος; Εχουμε μια «επάνοδο στην κανονικότητα»; Και σε ποια κανονικότητα; Ή μήπως όλα αυτά είναι συγκυριακές διακυμάνσεις στο ίδιο πλαίσιο χωρίς βαθύτερες ασυνέχειες και ρήξεις;

Μια συντονισμένη επίθεση εναντίον της Πολωνίας και της Ουγγαρίας από την Ε.Ε. βλέπει η Βαρσοβία στον προτεινόμενο ευρωπαϊκό μηχανισμό για το κράτος δικαίου, που οδήγησε στο κοινό βέτο Βαρσοβίας-Βουδαπέστης στον κοινοτικό προϋπολογισμό. Γι’ αυτό το θέμα, τη σχεδόν καθολική απαγόρευση των αμβλώσεων, που έχει προκαλέσει κύμα διαδηλώσεων διαμαρτυρίας, τα δικαιώματα ΛΟΑΤΚΙ και την απροθυμία υποδοχής μεταναστών στη χώρα του, απάντησε σε γραπτές ερωτήσεις της «Κ» ο πρέσβης της Πολωνίας στην Αθήνα, Αρτουρ Λόμπαρτ, ο οποίος απέκλεισε, πάντως, κατηγορηματικά ένα Polexit.

Ουδείς φαντάζομαι θέλει έναν πρωθυπουργό δέσμιο της κατηφούς ακοινωνησίας. Το ίδιο ισχύει για τους υπουργούς, τους πολιτικούς αρχηγούς, τους λοιμωξιολόγους, τους εντατικολόγους. Για όσους δεσπόζουν στο γυαλί, άρα και στη ζωή μας, γυάλινη κι αυτή: και εξαρτημένη από την τηλεκαθοδήγηση και εύθραυστη σαν γυαλί. Το ύφος, το βλέμμα, ο τόνος της φωνής τους σημαίνουν περισσότερα από τα λεγόμενά τους. Αν τα συμφραζόμενα υποδηλώνουν βαριά μελαγχολία, ο θεατής θα την ερμηνεύσει σαν κρυμμένο φόβο. Και θα υποθέσει ότι «αυτοί που ξέρουν», ξέρουν κάτι παραπάνω, κάτι άσχημο, που δεν το λένε για να μην τρομάξουμε. Φυσικά, με τέτοιες εικασίες, ο θεατής παραδίδεται στον φόβο και τον μεταδίδει.

Στη Νέα Ζηλανδία και την Ιαπωνία πολυεθνικοί κολοσσοί δοκιμάζουν συνταγές ανάποδες από αυτές του διδύμου Μητσοτάκη - Πισσαρίδη

Ο Μητσοτάκης -αυτός του "ξεπερασμένου οκταώρου"- αρέσκεται να εντάσσει τον εαυτό του στο ίδιο κλαμπ με τη Νέα Ζηλανδία. Ώρα λοιπόν να μάθει ότι στη χώρα της Τζασίντα Άρντερν το οκτάωρο όντως ξεπεράστηκε, αλλά σε διαφορετική κατεύθυνση: Μετά τις σχετικές προτροπές της πρωθυπουργού των Εργατικών, η Unilever ανακοίνωσε ότι για ένα χρόνο θα εφαρμόσει εβδομάδα τεσσάρων εργάσιμων ημερών με οκτάωρο και αμετάβλητο μισθό. Στόχος της, αν διαπιστώσει ότι όντως αυξάνεται η παραγωγικότητα, να επεκτείνει το μέτρο στους 155.000 υπαλλήλους της σε όλα τα μήκη και πλάτη του πλανήτη.

Αναρωτιούνται πολλοί γιατί ο ΣΥΡΙΖΑ δεν εισπράττει τη φθορά της Νέας Δημοκρατίας και παραμένει στάσιμος στα ποσοστά του στις δημοσκοπήσεις ή στην καλύτερη γι’ αυτόν περίπτωση ανεβαίνει λίγο.

Παρά το γεγονός ότι το κλίμα στην κοινωνία αλλάζει αργά αλλά σταθερά, παρά το γεγονός ότι οι επιδόσεις της κυβέρνησης σε όλα τα πεδία δεν είναι καλές σύμφωνα με τους ερωτώμενους, παρά το γεγονός ότι οι πράξεις της, οι εσκεμμένες παραλείψεις της και η σκανδαλώδης εύνοια που δείχνει σε επιχειρηματικά συμφέροντα συναντούν την αντίδραση της πλειονότητας των πολιτών, η αξιωματική αντιπολίτευση δεν φαίνεται να κερδίζει έδαφος.