Το εγχείρημα είναι ανοιχτό: ευρύ αριστερό, δημοκρατικό μέτωπο και όχι κόμμα σούπερ μάρκετ. Η κουβέντα περί πασοκοποίησης είναι στείρα. Χρειάζεται κριτική διεύρυνση και ανασυγκρότηση με προγραμματικά ανοίγματα. Δυναμικές κοινωνικές συμμαχίες, όχι ανακύκλωση πολιτευτών.

Το σοκ της ήττας επιδρά καταλυτικά στην αντιπολιτευτική δυναμική του ΣΥΡΙΖΑ. Προφανές. Μάλλον εμφανής και η απροθυμία αναστοχασμού. Τι έφταιξε; Εχασε. Οφείλει να ανασυγκροτηθεί, να αντιπολιτευτεί σοβαρά και να επανέλθει. Να διαχειριστεί την κατά Τραβέρσο «αριστερή μελαγχολία». Αναγκαία προϋπόθεση: να δει κριτικά τη διακυβέρνησή του.

O ποταμός Εβρος έχει μήκος 168 χιλιομέτρων. Ο φράχτης έχει στηθεί στο σημείο όπου είναι στεριά και έχει μήκος 12,5 χιλιομέτρων, μια περιοχή από την οποία έτσι αλλιώς δεν είχαμε ροές. Σε κάθε περίπτωση, έχει καλυφθεί όλο το τμήμα της ξηράς και αν απομένει κάποιο σημείο είναι πολύ μικρό και άνευ ιδιαίτερης σημασίας όσον αφορά το πέρασμα. Επί υπουργίας μου, με κλιμάκιο του στρατού και της αστυνομίας ταξίδεψα κατά μήκος όλου του ποταμού δύο φορές έτσι ώστε να έχω εποπτεία και εικόνα όλης της περιοχής και να γνωρίζω τι ακριβώς έχουμε να αντιμετωπίσουμε.

Μία παραδοξότητα ακολουθεί την επικοινωνία στην πολιτική: υπερεκτιμάται και υποτιμάται κατά περίσταση. Οταν υπερεκτιμάται, αποκτά διαστάσεις υπερφυσικές. Δεν είναι λίγες οι φορές που παρουσιάζεται ως εργαλείο δόλιο, σχεδόν σκοτεινό. Οι «υποχθόνιοι» επικοινωνιολόγοι πλάθουν φανταχτερά τεχνάσματα επιχειρώντας να παραπλανήσουν την κοινή γνώμη και, δυστυχώς, συχνά το επιτυγχάνουν.

Μια πολύ δυσάρεστη έκπληξη για την κυβέρνηση Μακρόν - Φιλίπ ήταν η μεγάλη κινητοποίηση πάρα πολλών κατηγοριών εργαζομένων στη Γαλλία την Πέμπτη. Φυσικά, η γαλλική κυβέρνηση περίμενε την ημέρα της απεργίας. Εκείνο που διόλου δεν ανέμενε ήταν η πολύ μεγάλη συμμετοχή αλλά και ακόμη ένα γεγονός. Το ότι επεκτάθηκε σε όλη τη Γαλλία και δεν περιορίστηκε στην πρωτεύουσα και στις μεγάλες πόλεις. Σε πολλές μικρές και μεσαίες πόλεις, έγιναν μαζικές διαδηλώσεις διαμαρτυρίας κατά της μεταρρύθμισης του συνταξιοδοτικού. Οι απεργοί ήταν πάρα πολλοί, ενώ νέκρωσαν ο σιδηρόδρομος και το μετρό στο Παρίσι. Για παράδειγμα, στον τομέα της δημόσιας Παιδείας, στον τομέα της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης απέργησε το 50% (ποσοστό πολύ υψηλό), ενώ στη Δευτεροβάθμια το 42% και μάλιστα σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου!

Θύμωσε ο πρωθυπουργός επειδή την ώρα που έδινε σκληρή μάχη με τον Ερντογάν στο Λονδίνο για τα εθνικά συμφέροντα, ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης «έκανε απρεπείς δηλώσεις. Λάθος πράξη, τη λάθος στιγμή. Ο κ. Τσίπρας σε μια κρίσιμη στιγμή έβγαλε τον χειρότερο εαυτό του, εύχομαι ειλικρινά να μην είναι και ο μοναδικός». Ο κ. Τσίπρας δεν του απάντησε γιατί ήταν στην Τυνησία – ίσως γι’ αυτό πήγε στη Βουλή και μίλησε ο κ. Μητσοτάκης. Προφανώς του αρέσει να παίζει χωρίς αντίπαλο.

Τον περασμένο Ιούνιο, ο Κώστας Σημίτης επισήμανε τους κινδύνους ενός θερμού επεισοδίου με την Τουρκία. Υπενθύμισε ότι στα ζητήματα που μας χωρίζουν υπάρχει και η άποψη της άλλης πλευράς, πως το διεθνές δίκαιο και ο διεθνής παράγοντας δεν είναι εξ ολοκλήρου με το μέρος μας και ότι, τέλος, επιβάλλεται να αναζητηθούν λύσεις που αναπόφευκτα θα περιλαμβάνουν συμβιβασμούς και για τις δύο χώρες. Οι αντιδράσεις υπήρξαν σχεδόν παντού αρνητικές: από τους εθνικιστές, δεξιάς και «αριστερής» κοπής, που ανέσυραν τις συνηθισμένες κατηγορίες περί «μειοδοσίας» και άλλες χυδαιότητες, μέχρι στελέχη τής τότε κυβέρνησης, αλλά και τον Κυριάκο Μητσοτάκη, που, ευγενέστερα, χαρακτήρισαν το άρθρο του πρώην πρωθυπουργού άκαιρο (και μάλιστα σε προεκλογική περίοδο) και περιττά κινδυνολογικό.