Οι 12 ημέρες που θα κρίνουν την τύχη της ανθρωπότητας

Πίκια Γαλάτη, KReport, Δημοσιευμένο: 2021-10-31

Ο Φράνκι, ο δεινόσαυρος, που ξέρει από αφανισμό, μας τα είπε όλα. Εμφανίστηκε μεγαλοπρεπής στην αίθουσα της γενικής συνέλευσης του ΟΗΕ και έστειλε στον κόσμο ένα
μήνυμα ενόψει τις σημερινής παγκόσμιας συνάντησης για την κλιματική κρίση. «Σώστε – είπε - το είδος σας πριν είναι πολύ αργά. Είναι καιρός εσείς οι άνθρωποι να σταματήσετε να
βρίσκετε δικαιολογίες, και να αρχίσετε τις αλλαγές». Ο Φράνκι ο δεινόσαυρος ήταν ο πρωταγωνιστής σ’ ένα ευρηματικό βίντεο που ετοίμασε ο ΟΗΕ για να πει σε όλους, ότι ο χρόνος τελειώνει.

Τις επόμενες 12 μέρες που θα διαρκέσουν οι εργασίες της COP26 θα φανεί αν το μήνυμα ελήφθη. Περισσότεροι από 20.000 αντιπρόσωποι από 195 χώρες, μαζί τους και 120
αρχηγοί κρατών, βρίσκονται από σήμερα στη Γλασκόβη. Είναι αξιωματούχοι του ΟΗΕ, διαπραγματευτές που εκπροσωπούν τη χώρα τους, εκπρόσωποι μη κυβερνητικών οργανώσεων (ΜΚΟ) και διακυβερνητικών οργανώσεων (ΔΚΟ) που θα επιδιώξουν να επηρεάσουν τις αποφάσεις που θα ληφθούν.

Τέτοιες συναντήσεις, αν κι όχι με τόσο υψηλόβαθμες συμμετοχές συνήθως, γίνονται τα τελευταία 29 χρόνια. Η φετινή συνάντηση, όμως, είναι η πιο σημαντική. Διεθνείς
οργανισμοί και επιστήμονες, θεωρούν ότι είναι η τελευταία ευκαιρία για τους παγκόσμιους ηγέτες, προκειμένου να δεσμευτούν και να αναλάβουν δράση για την κλιματική κρίση πριν το έτος-ορόσημο, 2030. Στόχος, να καταλήξουν σε αποφάσεις για τον περιορισμό της αύξησης της μέσης θερμοκρασίας του πλανήτη από 2°C σε 1,5°C πάνω από την
προβιομηχανική εποχή, στα μέσα του 19ου αιώνα.

Για να γίνει αυτό πρέπει να μειωθούν οι εκπομπές των αερίων του θερμοκηπίου, να μηδενιστούν οι εκπομπές διοξειδίου του άνθρακος, και για να γίνει αυτό πρέπει να εγκαταλειφθούν οι υδρογονάνθρακες (λιγνίτης, πετρέλαιο, αέριο) ως πηγή ενέργειας.

Πρέπει δηλαδή να συνεργαστεί ο πλανήτης και να προχωρήσει σε μια ενεργειακή επανάσταση, ομονοώντας ότι η σωτηρία του πλανήτη, δεν αντέχει δεύτερες σκέψεις. Ό,τι τα εφήμερα γεωπολιτικά συμφέροντα και συμμαχίες, οι στρατιωτικές υπεροχές, οι ΑΟΖ, οι γεωτρήσεις, τα κερδοσκοπικά ενεργειακά παιχνίδια, δεν θα βρεθούν σε πρώτο πλάνο.

Πρέπει επίσης οι δυνατοί αυτής της γης, να αποφασίσουν ότι αρκετά ζήσαμε σε βάρος του τρίτου κόσμου, λεηλατώντας τους φυσικούς του πόρους, κρατώντας μεγάλες κοινότητες ανθρώπων σε βαθιά φτώχεια και πολλές φορές σε ατελείωτες εμπόλεμες συρράξεις (προσφιλής μέθοδος το «διαίρει και βασίλευε»). Ο αναπτυσσόμενος κόσμος έχει ήδη εξελιχθεί σε παραγωγό μεγάλων ρυπογόνων φορτίων και αν για τον αναπτυγμένο κόσμο είναι πανάκριβη η μετάβαση στην εποχή της καθαρής ενέργειας, για τον αναπτυσσόμενο κόσμο είναι αδύνατη η μετάβαση αν οι ισχυροί δεν βάλουν βαθιά το χέρι στην τσέπη.

Το εγχείρημα φαντάζει ακατόρθωτο, προϋποθέτει μεγάλες ανατροπές. Ο ΟΗΕ και οι επιστήμονες του, προειδοποιούν όμως ότι είναι μονόδρομος. Ήδη διαπιστώνουν ότι ζωτικά
σημεία της Γης εξασθενούν. Το ερώτημα είναι αν όχι αυτός ο δρόμος, τότε ποιος; Έχει περιγραφεί με εφιαλτικές λεπτομέρειες. Μιλώντας για τον αιώνα μας, τον αιώνα δηλαδή
που θα ζήσουν τα παιδιά και τα εγγόνια μας (όχι για τους επόμενους αιώνες…) προβλέπεται ότι:

-Μέχρι 80 εκατομμύρια άνθρωποι θα μεταναστεύσουν για να ξεφύγουν από τις βλαβερές επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης, όπως είναι η μείωση της αγροτικής παραγωγής και η έλλειψη νερού.

-Περίπου 1,7 δισεκ. άνθρωποι θα εκτίθενται σε ισχυρή ζέστη, 420 εκατομμύρια σε ακραία ζέστη και 65 εκατομμύρια σε ακραίους καύσωνες κάθε πέντε χρόνια.

-Λόγω των πλημμυρών θα εκτοπιστούν 2,7 εκατομμύρια άνθρωποι στην Αφρική. Από 31 έως 143 εκατομμύρια άνθρωποι (ανάλογα με το επίπεδο των αερίων του θερμοκηπίου) στην Υποσαχάρια Αφρική, τη νότια Ασία και τη Λατινική Αμερική θα εκτοπιστούν εσωτερικά στη χώρα
τους εξαιτίας της λειψυδρίας και την άνοδο της στάθμης της θάλασσας.

- Χιλιάδες άνθρωποι θα πεθαίνουν κάθε χρόνο, θύματα της ξηρασίας, των πλημμυρών και των πυρκαγιών.
Αυτός είναι ο άλλος δρόμος. Δεν αφήνει περιθώρια για εκπτώσεις και για αναζήτηση λύσεων τύπου «win-win». Το ζητούμενο είναι νικητής να είναι η Γη και οι κάτοικοι της.

Άρθρα/ Πολιτική

Θόδωρος Τσίκας

Ιράν-Ισραήλ: Γόητρο, προσχήματα και ισορροπίες

Θόδωρος Τσίκας, 2024-04-14

Είναι γνωστό ότι το καθεστώς των φανατικών μουλάδων του...

Το δίλημμα της Τεχεράνης

Γιώργος Καπόπουλος, 2024-04-08

H ηγεσία της Ισλαμικής Δημοκρατίας βρίσκεται σε ένα άβολο...

Πώς απαντούν στην Ακροδεξιά τα άλλα κόμματα

Ξένια Κουναλάκη, 2024-04-04

Aπό την εποχή της ανόδου της Χρυσής Αυγής τα συστημικά κόμματα...

Η ατιμωρησία των ελίτ

Τάσος Παππάς, 2024-04-01

Αντιγράφω από τη στήλη «ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ» στις Νησίδες της «Εφημερίδας...

Το νέο τουρκικό παζλ

Βαγγέλης Αρεταίος, 2024-04-01

Η «έκπληξη του CHP», όπως λένε από χθες το βράδυ Τούρκοι αναλυτές,...

Θόδωρος Τσίκας

Τουρκία: διαμαρτυρία για οικονομία και φθορά εξουσίας

Θόδωρος Τσίκας, 2024-04-01

Ακόμα μια φορά, η οικονομία έπαιξε ρόλο στις πολιτικές εξελίξεις....

Διονύσης Τεμπονέρας

Άνθρακες ο θησαυρός της αύξησης του κατώτατου μισθού

Διονύσης Τεμπονέρας, 2024-03-28

Ανακοινώνεται στο υπουργικό συμβούλιο η αύξηση του κατώτατου...

Κουράστηκαν να λιβανίζουν

Τάσος Παππάς, 2024-03-26

Οταν τα μέσα ενημέρωσης όλων των κατηγοριών είναι ιμάντες...

Κώστας Καλλίτσης

Η κυριαρχία της Ν.Δ

Κώστας Καλλίτσης, 2024-03-23

Κάτι, αλήθεια, συμβαίνει εδώ; Μια πρόχειρη απάντηση θα ήταν...

Μερικές σκέψεις για τον «νέο κύκλο» του ΣΥΡΙΖΑ

Θανάσης Καρτερός, 2024-03-17

Για να πούμε την αλήθεια, δεν είναι εύκολο να συνηθίσει...

Πανηγυρίζοντας επί των ερειπίων του ΕΣΥ

Παντελής Μπουκάλας, 2024-03-17

Σημείο πρώτο: Με τις λέξεις μπορούμε να κάνουμε οτιδήποτε:...

Αναπάντητα ερωτήματα για τα ιδιωτικά πανεπιστήμια

Γιώργος Σωτηρέλης, 2024-03-06

Α. Από την αρχή της συζήτησης για την νομοθετική αναγνώριση...

×
×