Greek Mafia: Οι τρεις κύκλοι αίματος που αναδιάταξαν τον χώρο του εγκλήματος.

Αθώοι κρίθηκαν χθες από το Τριμελές Εφετείο Πλημμελημάτων οι 17 απόστρατοι αστυνομικοί, οι οποίοι κατηγορούνταν για διασυνδέσεις με την «Greek Mafia». Η δίκη ξεκίνησε πέρυσι τον Ιούνιο και αφορούσε μόνο τα πλημμελήματα της υπόθεσης, της 18μηνης έρευνας δηλαδή, που έκανε η ΕΥΠ την περίοδο 2015 – 2017 για τη διαφθορά στην ΕΛΑΣ σχετικά με την διανομή των εισπράξεων από οίκους ανοχής και χαρτοπαικτικές λέσχες. Επρόκειτο για μια εγκληματική οργάνωση με πολλά πλοκάμια και κέρδη που ξεπερνούσαν τα 3 εκατομμύρια ευρώ τον μήνα, παρέχοντας προστασία σε 900 παράνομους χώρους στην Αθήνα. Σε αυτή, συμμετείχαν μεγάλα ονόματα της νύχτας, δικηγόροι, εν ενεργεία και απόστρατοι αστυνομικοί και στην ακμή της έφτασε να εκβιάζει ακόμα και πολιτικά πρόσωπα.

Κεντρικό πρόσωπο στη συγκεκριμένη έρευνα ήταν ο Δημήτρης Μάλαμας, ο οποίος δολοφονήθηκε στον δεύτερο κύκλο αίματος της ελληνικής μαφίας, και ήταν αρχηγός της οργάνωσης εκείνη την περίοδο. Η προδικασία διήρκεσε έξι χρόνια, από το 2016 όταν ο τότε διοικητής της ΕΥΠ Γιάννης Ρουμπάτης υπέβαλλε στην Εισαγγελία του Αρείου Πάγου τα σχετικά πληροφοριακά δελτία, συνοδευόμενα από 90 φωνητικά αρχεία, τα οποία έπρεπε να μετατραπούν σε ανακριτικά δελτία με περαιτέρω έρευνα από την ΕΛΑΣ.

Όταν ξεκίνησε η δίκη, δεν υπήρχε ούτε ένα ανακριτικό δελτίο στη δικογραφία, δηλαδή δεν υπήρχαν έγκυρα αποδεικτικά στοιχεία για να θεμελιωθεί το κατηγορητήριο. Για αυτόν το λόγο, την πρώτη κιόλας ημέρα η δίκη διακόπηκε και τα πλημμελήματα διαχωρίστηκαν από τα κακουργήματα, για να μην παραγραφούν. Τον Σεπτέμβριο, που ξεκίνησε ξανά η δίκη δεν είχε προχωρήσει απολύτως τίποτα καθώς η υπηρεσία Εσωτερικών Υποθέσεων της ΕΛΑΣ να επικαλέστηκε φόρτο εργασίας! Και έτσι οι κατηγορούμενοι αθωώθηκαν λόγω έλλειψης έγκυρου αποδεικτικού υλικού.

Το οργανωμένο έγκλημα στη χώρα μας δεν έχει τόσο βαθιές ρίζες όπως στην Ιταλία, αλλά όπως φαίνεται διαχύθηκε σαν μελάνι στην ελληνική αστυνομία.

Μέχρι τις αρχές της δεκαετίας του ’90, περιοριζόταν σε εκβιασμούς και σε προστασία και κέντρα διασκέδασης και εστίασης. Οι μπράβοι της νύχτας σταδιακά εξελίχθηκαν σε νονούς - επιχειρηματίες. Μπήκαν στο εμπόριο ναρκωτικών, στο trafficking, στο λαθρεμπόριο τσιγάρων και πετρελαιοειδών, στο δίκτυο διανομής καφέ, στο εμπόριο όπλων, στις υπηρεσίες security, διαχειρίζονται παράνομα καζίνα και λέσχες, πορνεία, τοκογλυφικά δίκτυα, τοποθετούν εκρηκτικούς μηχανισμούς, αναλαμβάνουν συμβόλαια θανάτου. Έφτιαξαν ομάδες με οργάνωση πυραμίδα, με συγκεκριμένη δομή και αυστηρή ιεραρχία. Και όταν δυνάμωσαν άρχισε το ξεκαθάρισμα λογαριασμών μεταξύ τους. Ο καθένας ήθελε να ελέγχει απόλυτα την περιοχή του, είτε γεωγραφικά είτε ως δραστηριότητα, αλλά αναπτύχθηκαν και προσωπικές αντιπαλότητες. Τα τελευταία χρόνια, όμως, τα κυκλώματα αποθρασύνθηκαν.

Ο πρώτος κύκλος αίματος ξεκίνησε τη διετία 1990 – 1991. Τότε υπήρχαν 6 – 7 ισχυρές ομάδες, οι οποίες ξεκαθάρισαν τις σχέσεις τους μέσα από 10 δολοφονίες. Ο πόλεμος που ξεκίνησε τότε συνεχίζεται αμείωτος μέχρι σήμερα. Στο μεταξύ, οι οργανωμένες ομάδες αυξήθηκαν σε 15 και απέκτησαν περισσότερα μέλη, περίπου 30 – 40 η κάθε μία. Οι επικεφαλής είναι κυρίως Έλληνες, αλλά στα μέλη τους συγκαταλέγονται Ρουμάνοι, Ρώσοι, Γεωργιανοί και Αλβανοί, οι οποίοι ως επί το πλείστο εκτελούν συμβόλαια θανάτου.

Στη φυλακή ορισμένοι βαρυποινίτες συνδέθηκαν με κρατούμενους για τρομοκρατία και οι δύο χώροι αλληλοβοηθήθηκαν.

Παράδειγμα ο Βασίλης Στεφανάκος, ο οποίος χαρακτηριζόταν ως «ο νονός των νονών», ανέπτυξε στενούς δεσμούς με τους Πυρήνες της Φωτιάς. Ο Στεφανάκος διατηρούσε μάντρα αυτοκινήτων στο Χαϊδάρι και το 2018, λίγο καιρό αφότου είχε αποφυλακιστεί δύο άγνωστοι που επέβαιναν σε μοτοσυκλέτα τον «γάζωσαν» μέσα στο αυτοκίνητό του, στην λεωφόρο Αθηνών. Είχε απασχολήσει τις διωκτικές αρχές για βαριές εγκληματικές δραστηριότητες αλλά και για τη συνεργασία του με επίορκους αστυνομικούς και καταδικάστηκε σε κάθειρξη 21 ετών για ηθική αυτουργία σε δολοφονία που διέπραξε ο Αλκέτ Ριζάι και για την θεαματική απόδραση με ελικόπτερο του Ριζάι και του Βασίλη Παλαιοκώστα από τον Κορυδαλλό.

Ο Παλαιοκώστας παραμένει φυγόδικος, έχει ενταχθεί στις λίστες της Ιντερπόλ με τους πιο καταζητούμενους κακοποιούς, είναι επικηρυγμένος για 1 εκατομμύριο ευρώ, ενώ κατηγορείται και για τρομοκρατία, για την δολοφονία του Γιώργου Βασιλάκη, υπασπιστή και στενού συνεργάτη του πρώην υπουργού Προστασίας του Πολίτη, Μιχάλη Χρυσοχοΐδη.

Στην ίδια κατηγορία περιλαμβάνεται και ο Πολύκαρπος Γεωργιάδης, αντιεξουσιαστής και συνεργός του Παλαιοκώστα, ο οποίος συνελήφθη μαζί του το 2008 για την απαγωγή του βιομήχανου Γιώργου Μυλωνά στη Θεσσαλονίκη, αλλά αποφυλακίστηκε με περιοριστικούς όρους. Το 2015 ήταν ένα από τα άτομα που συνελήφθησαν για την κατάληψη της Πρυτανείας του EKΠΑ.

Η δολοφονία του Στεφανάκου, σηματοδότησε μια νέα περίοδο αίματος τα έτη 2018 – 2019, η οποία ξεκίνησε με την εκτέλεση του Βασίλη Γρίβα, λίγα μέτρα από το σχολείο του παιδιού του, και τελείωσε με περισσότερες από 10 δολοφονίες, που έγιναν σχεδόν όλες με καλάζνικοφ και άφησαν πίσω τους ένα βουνό από κάλυκες -σε μία μόνο δολοφονία η Αστυνομία συνέλεξε 60 κάλυκες.

Μεταξύ των νεκρών, ήταν ο πρώην ΕΚΑΜίτης Σπύρος Παπαχρήστου. Ο Παπαχρήστου ήταν κεντρικός μοχλός του οργανωμένου εγκλήματος στην Ελλάδα και είχε δεσπόζουσα θέση σε αυτό. Δεν ήταν άνθρωπος του περιθωρίου, αντιθέτως σχετιζόταν με γνωστούς επιχειρηματίες και πολιτικούς, που δεν είναι καθόλου βέβαιο ότι γνώριζαν το εύρος των δραστηριοτήτων του.

Μήνες μετά, εκτελέστηκε και ο ταμίας και διάδοχος του Παπαχρήστου, Δημήτρης Μάλαμας και η εναπομείνασα ομάδα Στεφανάκου δέχθηκε μεγάλο πλήγμα. Εκείνος, ο κύκλος αίματος φάνηκε να κλείνει το 2020 με την δολοφονία του Δημήτρη Καπετανάκη ή «Καπέ». Το 2011, η δολοφονία του δημοσιογράφου Γιώργου Καραϊβάζ, που «πάγωσε» τη χώρα, αποδόθηκε στο οργανωμένο έγκλημα και οδήγησε στην ανάσυρση της έρευνας που έκανε η ΕΥΠ για τη διαφθορά στην αστυνομία και για τις σχέσεις εν ενεργεία και αφυπηρεσάντων αξιωματικών με κακοποιούς, επιχειρηματίες και πολιτικά πρόσωπα. Αποτελέσματα μέχρι σήμερα δεν υπήρξαν.

Σχεδόν όλες οι παραπάνω δολοφονίες παραμένουν ανεξιχνίαστες. Και μάλλον δεν θα υπάρξουν αποτελέσματα όσο ασχολείται με αυτές μόνο η αστυνομία και δεν υπάρχουν συντονισμένες ενέργειες των διωκτικών και των δικαστικών αρχών για το «ξήλωμα» των συμμοριών.

Είναι χαρακτηριστικό ότι σκληροί κακοποιοί, ακόμα και με πολυετείς καταδίκες, βρίσκονται έξω από τη φυλακή, εκμεταλλευόμενοι κάθε παραθυράκι και ευνοϊκό ρυθμιστικό πλαίσιο, ειδικά για την αποσυμφόρηση των φυλακών, όπως αυτό που δημιούργησε ο νόμος Παρασκευόπουλου. Ορισμένοι, δεν δικάζονται ποτέ, όπως ο Μ.Κ, ο οποίος ήταν υπόδικος από το 2010 και δεν έφτασε στην αίθουσα του δικαστηρίου μέχρι το 2021 που δολοφονήθηκε.

Η δολοφονία του Γιάννη Σκαφτούρου, ενός από τα μεγάλα κεφάλια του οργανωμένου εγκλήματος -ιδιοκτήτη πρατηρίων βενζίνης στα δυτικά προάστια, που ασχολούνταν και με το λαθρεμπόριο καυσίμων- στην αυλή του σπιτιού του, ανήμερα το Πάσχα του 2022, δεν ήταν ένα ακόμα ξεκαθάρισμα λογαριασμών της νύχτας. Σηματοδότησε τον τρίτο κύκλο αίματος, καθώς προηγήθηκαν και ακολούθησαν άλλες δολοφονίες ιδιοκτητών βενζινάδικων, και ήταν ένα ξεκάθαρο μήνυμα, ότι ομάδες πιο αδίστακτες από τις προηγούμενες ετοιμάζονταν να ξαναγράψουν τους νόμους της βίας.

Τα τελευταία χρόνια συμβαίνουν μεγάλες ανακατατάξεις στον χώρο του οργανωμένου εγκλήματος. Αναδεικνύονται νέοι αρχηγοί, οι οποίοι θέλουν να επιβάλλουν την κυριαρχία τους αλλά και να χειραγωγήσουν απόλυτα την αστυνομία. Οι αποκαλύψεις αυτών των ημερών, δεν αφήνουν αμφιβολία ότι επιβάλλεται μια γενναία κάθαρση στην ΕΛΑΣ, αν και δεν είναι φανερό ποιος θα μπορέσει να αναλάβει ένα τόσο τιτάνιο και επικίνδυνο έργο.