Ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης είναι εφικτό
Γιώργος Αντωνόπουλος, Δημοσιευμένο: 2005-03-03
Στο προσυνεδριακό διάλογο, αλλά και στο συνέδριο τέθηκαν έντονα τα προβλήματα γύρω από τη λειτουργία του κόμματος. Ποιο έντονα γίνεται αντιληπτό, ότι το μοντέλο οργάνωσης που στηρίχθηκε, τον προηγούμενο αιώνα, στο κόμμα νέου τύπου έχει τελειώσει. Δεν είναι δημοκρατικό πλέον, ούτε παραγωγικό και αποτελεσματικό. Βέβαια το πρόβλημα δεν είναι μόνο οργανωτικό. Είναι πολιτικό, ιδεολογικό και οραματικό.
Το κόμμα μας δυστυχώς συνεχίζει να είναι απομεινάρι κόμματος νέου τύπου, βέβαια light.
Τον προηγούμενο αιώνα ετοιμάζαμε το στρατό της επανάστασης, εξοπλίζαμε ιδεολογικά τα μέλη μας, τα ατσαλώναμε στο καμίνι της ταξικής και μαζικής πάλης (για να θυμηθούμε παλιές και αγαπημένες εκφράσεις).
Τότε είχαμε τις Κ.Ο.Β., την κομματική ζωή (πολλές φορές με ωράριο) και τη μαζική συνδικαλιστική δουλειά. Σήμερα τις Π.Κ. που μοιάζουν περισσότερο με λέσχες συζητήσεων προχωρημένης ηλικίας, παρά με ένωση ανθρώπων που θέλουν να αλλάξουν το κόσμο και το στελεχικό μηχανισμό που με λύπη διαπιστώνω υπαλληλική, γραφειοκρατική νοοτροπία, βόλεμα και απομάκρυνση από τη κοινωνία.
Οι άλλοι συμπολίτες μας είχαν – έχουν τα καφενεία και τις καφετερίες, τα internet καφέ, τους εθνοτοπικούς , τους αθλητικούς, τα εντευκτήρια, τα πολιτιστικά κέντρα, τις βιβλιοθήκες, τις εφημερίδες, τις εκκλησιαστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές κλπ. Σε κάποια είμαστε και εμείς, αλλά σπανίως πλέον τα συνδέουμε με τη κομματική μας δράση.
Σήμερα που δεν ετοιμάζουμε το στρατό της επανάστασης, άσχετα αν αυτή κάποια μέρα μας κάνει τη χάρη και έρθει, με ενδιαφέρει η καθημερινότητα μου.
Πως ψυχαγωγούμαι, πως εργάζομαι, πως μορφώνονται τα παιδιά μου, πως φροντίζω την υγεία μου και πως το περιβάλλον. Θα με ενδιέφερε σήμερα να έχω ένα διαφορετικό, από άποψη περιεχομένου, σχολείο για τη κόρη μου, να παίρνω μια πολιτιστική ανάσα, ένα διαφορετικό άκουσμα, να προτείνω μια εναλλακτική πρόταση για την απασχόληση, να εκδηλώσω έμπρακτα την αλληλεγγύη μου στις μειονότητες, αλλά από τη σκοπιά ενός άλλου κόσμου, σοσιαλιστικής έμπνευσης.
Όλα αυτά μπορούν να υποστηρίζονται από ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης, που να μας επιτρέπει να δημιουργούμε νησίδες μέσα σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα.
Το να ιδρυθεί σε λίγα χρόνια στη πόλη μου μια σχολική μονάδα εναλλακτική, αντιαυταρχική ή μια λαϊκή αγορά οικονομική και οικολογική ή ένα λαϊκό νοσοκομείο ή ένα δίκτυο αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης των χειμαζόμενων από τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα συμπολιτών μου, είναι το στοίχημα που έχουμε να κερδίσουμε, για να δείξουμε και να πείσουμε ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και ορατός. Επίσης δεν έρχεται σε αντίθεση με τους διεκδικητικούς αγώνες που αναπτύσσουν οι εργαζόμενοι για να βελτιώσουν τη θέση τους.
Η πρόταση για το νέο μοντέλο οργάνωσης, παίρνει στοιχεία από όλες τις περιόδους του πολύχρωμου κινήματος μας ( εθνική αντίσταση, λαμπράκηδες, μεταπολίτευση) αλλά και ευρωπαϊκών εγχειρημάτων, έχει σα βάση τα δεδομένα μιας πόλης σαν τη Θεσσαλονίκη και την προσωπική εμπειρία μου από συνοικιακή δράση. Κατά συνέπεια, πρέπει ο καθένας να καταθέσει τη γνώμη του, για να απαντά και να έχει εφαρμογή σε όλα τα μήκη και πλάτη.
Πρώτη κίνηση είναι να γίνει μελέτη του οργανωμένου δυναμικού της πόλης με αναλυτικό ερωτηματολόγιο, που να παρουσιάζει τα μέλη μας γεωγραφικά, επαγγελματικά, ηλικιακά, απασχόληση κ.λ.π..
Κατόπιν διαλύονται οι σημερινές Π.Κ., χωρίζουμε το πολεοδομικό συγκρότημα σε
5-7 Κινήσεις γεωγραφικές, παίρνοντας υπόψη τους δήμους και τα διαμερίσματα, της τάξης π.χ. των 300 μελών (παράδειγμα άλλων περιοχών: το Αιγάλεω έχει έναν, η Ξάνθη έναν και δίκτυο με τα χωριά.)
Σημείο αναφοράς και έδρα της Κίνησης είναι ο Πολυχώρος.
Ο Πολυχώρος από άποψη διαμόρφωσης και λειτουργίας είναι internet-καφέ, βραδινό μπαρ, χώρος συζητήσεων και εκδηλώσεων, χώρος συσκέψεων. Λειτουργεί σε πρωινή και απογευματινή- βραδινή βάρδια από σ/φους και σ/φισσες σε εθελοντική και ημιεππαγγελματική βάση και απαραίτητα είναι ευάερος, ευήλιος, άνετος και από κάθε άποψη ελκυστικός. Αυτό αποτελεί αναγκαία συνθήκη.
Ο Πολυχώρος με τις εκδηλώσεις του γίνεται κέντρο αναφοράς για την περιοχή. Οι πολυχώροι έχουν οριζόντια επικοινωνία μεταξύ τους και στηρίζουν ο ένας τον άλλον (σύνδεση δικτυακή, ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών και δράσεων). Δεν είναι τυπικά κομματικά γραφεία (μπορεί να έχουν και διαφορετικά ονόματα), αλλά χώρος συνάντησης, δράσης και πόλος έλξης.
Οικονομικά στηρίζονται από τις συνδρομές μελών και εισφορές φίλων με οργανωμένο μηχανισμό είσπραξης, από εισροές λόγω δραστηριοτήτων και από τη κατανάλωση προϊόντων μέσα στο χώρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να διερευνηθεί και η ένταξή τους σε προγράμματα επιδοτήσεων.
Τα μέλη συγκροτούν Ομάδες με συγκεκριμένο ενδιαφέρον (θεματικές ομάδες). Οι κύριες είναι Απασχόλησης, Παιδείας, Πολιτισμού κι οι μικρότερες είναι Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Νεολαίας, Γυναικών, Αλληλεγγύης και Δικαιωμάτων, Υγείας, Περιβάλλοντος. Η ομάδα συνεδριάζει τακτικά, προγραμματίζει δράσεις, εκλέγει τους υπεύθυνους που συντονίζουν τις δράσεις. Το κύριο μέλημα των ομάδων είναι η ανάπτυξη δράσεων στο χώρο τους, αξιοποώντας και το κύκλο φίλων. Οι δράσεις έχουν στοιχεία ακτιβισμού και σύγχρονης επικοινωνιακής πολιτικής. Το ποιες θα είναι, καθορίζεται με βάση τη σύνθεση των μελών και τις ανάγκες της περιοχής. Παράδειγμα, έχουμε δεν έχουμε εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στη Κίνηση, σε κάθε περιοχή υπάρχουν πολυμάγαζα, εταιρείες υπηρεσιών, κ.λ.π. που δεν καλύπτονται από συνδικάτα και χρειάζεται να ¨επαναπατριστούμε¨. Επίσης παντού υπάρχουν σχολεία, άρα υπάρχουν μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί.
Υπάρχει συμβούλιο της Κίνησης, εκλεγμένο που συντονίζει τη δράση, υπάρχει συνέλευση της Κίνησης, πολύωρη, ανά τρίμηνο που αποφασίζει για πράγματα που αφορούν τη Κίνηση και δεν μπορούν οι ομάδες να τα λύσουν.
Στο επίπεδο του νομού ή της μεγάλης πόλης λειτουργούν τα Δίκτυα που εξασφαλίζουν τη σύνδεση των μελών που έχουν συνδικαλιστική δράση και συμμετέχουν στις παρατάξεις. Παραδείγματα: δίκτυο ιδιωτικών υπαλλήλων, οικοδόμων, καθηγητών, γιατρών, δημοσίων υπάλληλων κλπ. Τα Δίκτυα δεν είναι οργανώσεις, είναι πλέγμα σχέσεων που εξασφαλίζουν πληροφόρηση, ειδοποίηση και ενημέρωση για δράση στους επαγγελματικούς φορείς.
Σε επίπεδο νομού ή πόλης δημιουργούνται Επιτροπές Μελετών από σταθερό αριθμό μελών, αντίστοιχες με τα τμήματα της Κεντρικής Επιτροπής, οι οποίες λειτουργούν και προς τα κάτω και προς τα πάνω.
Τέλος, η εκλεγόμενη από σώμα της βάσης Νομαρχιακή Επιτροπή συντονίζει, καθοδηγεί, συλλογικοποιεί τους προβληματισμούς και παρεμβαίνει στη κεντρική πολιτική καθημερινότητα.
Στοιχείο του μοντέλου αυτού είναι η λειτουργία τοπικού ραδιοσταθμού και έκδοση εντύπων που στηρίζουν τη δράση των πολυχώρων και μεταφέρουν πληροφορίες.
Πέρα από τα μέλη υπάρχει και ο δεύτερος κύκλος φίλων που συμμετέχουν στη δράση των πολυχώρων και έχουν δικαιώματα.
Οι παραπάνω ονομασίες-κλειδιά είναι ενδεικτικές, μπορεί να αντικατασταθούν με νέες πιο σύγχρονες και περισσότερο επικοινωνιακές.
Τα παραπάνω, τα οποία επιδέχονται πολλές αλλαγές και συμπληρώσεις, μπορούν να δείχνουν ανέφικτα αν σταθούμε στην σημερινή κατάσταση αποσύνθεσης. Έχουν τη ρίζα τους όμως σε μικρές ή μεγάλες στιγμές από τη δράση του καθένα και της καθεμιάς από εμάς αλλά και του λαού μας. Χρειάζεται όμως να ενταχθούν σε ένα κεντρικό σχεδιασμό όλου του κόμματος, για να γίνουν ρεαλιστικά και αποδοτικά.
Θεωρώ ότι με τη νέα ηγεσία, το μήνυμα που χρειάζεται να φτάσει στην κοινωνία είναι ότι έχουμε οριστικά στροφή στη πολιτική μας κι ότι φτιάχνουμε τη νέα αριστερά. Μόνο που αυτό θα γίνει συνδυάζοντας την αλλαγή του τρόπου δόμησης του κόμματος, με τον τρόπο που επικοινωνούμε με τους πολίτες. Αν δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα τηλεοπτικό- ραδιοφωνικό σταθμό ή να οργανώσουμε μια καμπάνια που να έχει αρχή, μέση, τέλος δεν νομίζω ότι χρειάζεται να υπάρχουμε.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Γιώργος Αντωνόπουλος
Ν.Ε. Α Θεσσαλονίκης
Για επικοινωνία
Τηλ. 6944588221
Email: antgeorge@panafonet.gr
Το κόμμα μας δυστυχώς συνεχίζει να είναι απομεινάρι κόμματος νέου τύπου, βέβαια light.
Τον προηγούμενο αιώνα ετοιμάζαμε το στρατό της επανάστασης, εξοπλίζαμε ιδεολογικά τα μέλη μας, τα ατσαλώναμε στο καμίνι της ταξικής και μαζικής πάλης (για να θυμηθούμε παλιές και αγαπημένες εκφράσεις).
Τότε είχαμε τις Κ.Ο.Β., την κομματική ζωή (πολλές φορές με ωράριο) και τη μαζική συνδικαλιστική δουλειά. Σήμερα τις Π.Κ. που μοιάζουν περισσότερο με λέσχες συζητήσεων προχωρημένης ηλικίας, παρά με ένωση ανθρώπων που θέλουν να αλλάξουν το κόσμο και το στελεχικό μηχανισμό που με λύπη διαπιστώνω υπαλληλική, γραφειοκρατική νοοτροπία, βόλεμα και απομάκρυνση από τη κοινωνία.
Οι άλλοι συμπολίτες μας είχαν – έχουν τα καφενεία και τις καφετερίες, τα internet καφέ, τους εθνοτοπικούς , τους αθλητικούς, τα εντευκτήρια, τα πολιτιστικά κέντρα, τις βιβλιοθήκες, τις εφημερίδες, τις εκκλησιαστικές οργανώσεις, τις μη κυβερνητικές κλπ. Σε κάποια είμαστε και εμείς, αλλά σπανίως πλέον τα συνδέουμε με τη κομματική μας δράση.
Σήμερα που δεν ετοιμάζουμε το στρατό της επανάστασης, άσχετα αν αυτή κάποια μέρα μας κάνει τη χάρη και έρθει, με ενδιαφέρει η καθημερινότητα μου.
Πως ψυχαγωγούμαι, πως εργάζομαι, πως μορφώνονται τα παιδιά μου, πως φροντίζω την υγεία μου και πως το περιβάλλον. Θα με ενδιέφερε σήμερα να έχω ένα διαφορετικό, από άποψη περιεχομένου, σχολείο για τη κόρη μου, να παίρνω μια πολιτιστική ανάσα, ένα διαφορετικό άκουσμα, να προτείνω μια εναλλακτική πρόταση για την απασχόληση, να εκδηλώσω έμπρακτα την αλληλεγγύη μου στις μειονότητες, αλλά από τη σκοπιά ενός άλλου κόσμου, σοσιαλιστικής έμπνευσης.
Όλα αυτά μπορούν να υποστηρίζονται από ένα διαφορετικό μοντέλο οργάνωσης, που να μας επιτρέπει να δημιουργούμε νησίδες μέσα σε αυτό το απάνθρωπο σύστημα.
Το να ιδρυθεί σε λίγα χρόνια στη πόλη μου μια σχολική μονάδα εναλλακτική, αντιαυταρχική ή μια λαϊκή αγορά οικονομική και οικολογική ή ένα λαϊκό νοσοκομείο ή ένα δίκτυο αλληλεγγύης και οικονομικής στήριξης των χειμαζόμενων από τη νεοφιλελεύθερη βαρβαρότητα συμπολιτών μου, είναι το στοίχημα που έχουμε να κερδίσουμε, για να δείξουμε και να πείσουμε ότι ένας άλλος κόσμος είναι εφικτός και ορατός. Επίσης δεν έρχεται σε αντίθεση με τους διεκδικητικούς αγώνες που αναπτύσσουν οι εργαζόμενοι για να βελτιώσουν τη θέση τους.
Η πρόταση για το νέο μοντέλο οργάνωσης, παίρνει στοιχεία από όλες τις περιόδους του πολύχρωμου κινήματος μας ( εθνική αντίσταση, λαμπράκηδες, μεταπολίτευση) αλλά και ευρωπαϊκών εγχειρημάτων, έχει σα βάση τα δεδομένα μιας πόλης σαν τη Θεσσαλονίκη και την προσωπική εμπειρία μου από συνοικιακή δράση. Κατά συνέπεια, πρέπει ο καθένας να καταθέσει τη γνώμη του, για να απαντά και να έχει εφαρμογή σε όλα τα μήκη και πλάτη.
Πρώτη κίνηση είναι να γίνει μελέτη του οργανωμένου δυναμικού της πόλης με αναλυτικό ερωτηματολόγιο, που να παρουσιάζει τα μέλη μας γεωγραφικά, επαγγελματικά, ηλικιακά, απασχόληση κ.λ.π..
Κατόπιν διαλύονται οι σημερινές Π.Κ., χωρίζουμε το πολεοδομικό συγκρότημα σε
5-7 Κινήσεις γεωγραφικές, παίρνοντας υπόψη τους δήμους και τα διαμερίσματα, της τάξης π.χ. των 300 μελών (παράδειγμα άλλων περιοχών: το Αιγάλεω έχει έναν, η Ξάνθη έναν και δίκτυο με τα χωριά.)
Σημείο αναφοράς και έδρα της Κίνησης είναι ο Πολυχώρος.
Ο Πολυχώρος από άποψη διαμόρφωσης και λειτουργίας είναι internet-καφέ, βραδινό μπαρ, χώρος συζητήσεων και εκδηλώσεων, χώρος συσκέψεων. Λειτουργεί σε πρωινή και απογευματινή- βραδινή βάρδια από σ/φους και σ/φισσες σε εθελοντική και ημιεππαγγελματική βάση και απαραίτητα είναι ευάερος, ευήλιος, άνετος και από κάθε άποψη ελκυστικός. Αυτό αποτελεί αναγκαία συνθήκη.
Ο Πολυχώρος με τις εκδηλώσεις του γίνεται κέντρο αναφοράς για την περιοχή. Οι πολυχώροι έχουν οριζόντια επικοινωνία μεταξύ τους και στηρίζουν ο ένας τον άλλον (σύνδεση δικτυακή, ανταλλαγή πληροφοριών, εμπειριών και δράσεων). Δεν είναι τυπικά κομματικά γραφεία (μπορεί να έχουν και διαφορετικά ονόματα), αλλά χώρος συνάντησης, δράσης και πόλος έλξης.
Οικονομικά στηρίζονται από τις συνδρομές μελών και εισφορές φίλων με οργανωμένο μηχανισμό είσπραξης, από εισροές λόγω δραστηριοτήτων και από τη κατανάλωση προϊόντων μέσα στο χώρο. Σε ορισμένες περιπτώσεις μπορεί να διερευνηθεί και η ένταξή τους σε προγράμματα επιδοτήσεων.
Τα μέλη συγκροτούν Ομάδες με συγκεκριμένο ενδιαφέρον (θεματικές ομάδες). Οι κύριες είναι Απασχόλησης, Παιδείας, Πολιτισμού κι οι μικρότερες είναι Τοπικής Αυτοδιοίκησης, Νεολαίας, Γυναικών, Αλληλεγγύης και Δικαιωμάτων, Υγείας, Περιβάλλοντος. Η ομάδα συνεδριάζει τακτικά, προγραμματίζει δράσεις, εκλέγει τους υπεύθυνους που συντονίζουν τις δράσεις. Το κύριο μέλημα των ομάδων είναι η ανάπτυξη δράσεων στο χώρο τους, αξιοποώντας και το κύκλο φίλων. Οι δράσεις έχουν στοιχεία ακτιβισμού και σύγχρονης επικοινωνιακής πολιτικής. Το ποιες θα είναι, καθορίζεται με βάση τη σύνθεση των μελών και τις ανάγκες της περιοχής. Παράδειγμα, έχουμε δεν έχουμε εργαζόμενους του ιδιωτικού τομέα στη Κίνηση, σε κάθε περιοχή υπάρχουν πολυμάγαζα, εταιρείες υπηρεσιών, κ.λ.π. που δεν καλύπτονται από συνδικάτα και χρειάζεται να ¨επαναπατριστούμε¨. Επίσης παντού υπάρχουν σχολεία, άρα υπάρχουν μαθητές, γονείς, εκπαιδευτικοί.
Υπάρχει συμβούλιο της Κίνησης, εκλεγμένο που συντονίζει τη δράση, υπάρχει συνέλευση της Κίνησης, πολύωρη, ανά τρίμηνο που αποφασίζει για πράγματα που αφορούν τη Κίνηση και δεν μπορούν οι ομάδες να τα λύσουν.
Στο επίπεδο του νομού ή της μεγάλης πόλης λειτουργούν τα Δίκτυα που εξασφαλίζουν τη σύνδεση των μελών που έχουν συνδικαλιστική δράση και συμμετέχουν στις παρατάξεις. Παραδείγματα: δίκτυο ιδιωτικών υπαλλήλων, οικοδόμων, καθηγητών, γιατρών, δημοσίων υπάλληλων κλπ. Τα Δίκτυα δεν είναι οργανώσεις, είναι πλέγμα σχέσεων που εξασφαλίζουν πληροφόρηση, ειδοποίηση και ενημέρωση για δράση στους επαγγελματικούς φορείς.
Σε επίπεδο νομού ή πόλης δημιουργούνται Επιτροπές Μελετών από σταθερό αριθμό μελών, αντίστοιχες με τα τμήματα της Κεντρικής Επιτροπής, οι οποίες λειτουργούν και προς τα κάτω και προς τα πάνω.
Τέλος, η εκλεγόμενη από σώμα της βάσης Νομαρχιακή Επιτροπή συντονίζει, καθοδηγεί, συλλογικοποιεί τους προβληματισμούς και παρεμβαίνει στη κεντρική πολιτική καθημερινότητα.
Στοιχείο του μοντέλου αυτού είναι η λειτουργία τοπικού ραδιοσταθμού και έκδοση εντύπων που στηρίζουν τη δράση των πολυχώρων και μεταφέρουν πληροφορίες.
Πέρα από τα μέλη υπάρχει και ο δεύτερος κύκλος φίλων που συμμετέχουν στη δράση των πολυχώρων και έχουν δικαιώματα.
Οι παραπάνω ονομασίες-κλειδιά είναι ενδεικτικές, μπορεί να αντικατασταθούν με νέες πιο σύγχρονες και περισσότερο επικοινωνιακές.
Τα παραπάνω, τα οποία επιδέχονται πολλές αλλαγές και συμπληρώσεις, μπορούν να δείχνουν ανέφικτα αν σταθούμε στην σημερινή κατάσταση αποσύνθεσης. Έχουν τη ρίζα τους όμως σε μικρές ή μεγάλες στιγμές από τη δράση του καθένα και της καθεμιάς από εμάς αλλά και του λαού μας. Χρειάζεται όμως να ενταχθούν σε ένα κεντρικό σχεδιασμό όλου του κόμματος, για να γίνουν ρεαλιστικά και αποδοτικά.
Θεωρώ ότι με τη νέα ηγεσία, το μήνυμα που χρειάζεται να φτάσει στην κοινωνία είναι ότι έχουμε οριστικά στροφή στη πολιτική μας κι ότι φτιάχνουμε τη νέα αριστερά. Μόνο που αυτό θα γίνει συνδυάζοντας την αλλαγή του τρόπου δόμησης του κόμματος, με τον τρόπο που επικοινωνούμε με τους πολίτες. Αν δεν μπορούμε να φτιάξουμε ένα τηλεοπτικό- ραδιοφωνικό σταθμό ή να οργανώσουμε μια καμπάνια που να έχει αρχή, μέση, τέλος δεν νομίζω ότι χρειάζεται να υπάρχουμε.
Σας ευχαριστώ για το χρόνο σας.
Γιώργος Αντωνόπουλος
Ν.Ε. Α Θεσσαλονίκης
Για επικοινωνία
Τηλ. 6944588221
Email: antgeorge@panafonet.gr
