Περί Ελληνικού και αξιοπιστίας

Επειδή πολύς λόγος γίνεται τελευταία για το Ελληνικό (ορθώς το χαρακτήρισε η «Ε» ως ένα από τα 12 «αγκάθια»), είναι χρήσιμο να ξεκαθαριστούν μερικά πράγματα:

1) Ο πρώτος που μίλησε για μητροπολιτικό πάρκο, «το μεγαλύτερο της Ευρώπης», ήταν ο Κ. Σημίτης.

2) Ο πρώτος που υπαναχώρησε από τη θέση αυτή, μιλώντας για οικιστική ανάπτυξη στο ένα πέμπτο της έκτασης του πρώην αεροδρομίου, ήταν πάλι ο Κ. Σημίτης.

3) Η λογική της αντιπαροχής (δίνουμε ένα κομμάτι, για να κατασκευάσουμε τα υπόλοιπα) είναι η λογική που κατάντησε την Αθήνα στο χάλι που βρίσκεται (από τα τέλη της δεκαετίας του ’60 μέχρι σήμερα).

4) Εκπρόσωποι όλων των παρατάξεων της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Αθήνας, συμπεριλαμβανομένων και αυτών που ανήκουν στον πλειοψηφήσαντα συνδυασμό της Φώφης Γεννηματά, δήλωσαν δημόσια την αντίθεσή τους και σε τέτοιου είδους λογικές, αλλά και στην επιχειρούμενη «οικιστική και εμπορική αξιοποίηση» του Ελληνικού, υπαινισσόμενοι σαφέστατα ότι οι όποιες αλλαγές στους αρχικούς σχεδιασμούς έγιναν ερήμην τους.

5) Ο Κ. Καραμανλής, το μεσημέρι της Τρίτης 17 Φεβρουαρίου, παρουσιάζοντας τη «Χάρτα της καθημερινότητας» στην Αργυρούπολη, για το θέμα του πάρκου, ανέφερε επί λέξει: «Δεν υπάρχει δίλημμα, τσιμέντο ή πράσινο. Η απάντηση είναι ξεκάθαρη και αυτονόητη. Δεσμευόμαστε ότι οι χώροι που απελευθερώθηκαν, στο μεγαλύτερο ποσοστό τους, θα χρησιμοποιηθούν αποκλειστικά για τη δημιουργία πρότυπου πάρκου. Μικρό ποσοστό των χώρων θα χρησιμοποιηθεί για τη δημιουργία εγκαταστάσεων πολιτιστικού και αθλητικού χαρακτήρα, σε συνεργασία και μετά από διάλογο με τις τοπικές κοινωνίες. Οι γειτονικοί δήμοι θα έχουν βαρύνοντα λόγο στην επιλογή της τελικής λύσης. Η διαχείριση θα γίνεται από το ειδικό Ταμείο του Πάρκου, στο οποίο θα συμμετέχουν οι γειτονικοί δήμοι. Ο σχεδιασμός και η ανάπτυξη του πάρκου θα γίνει με διεθνή διαγωνισμό».

Αν υπάρχουν 30 λόγοι για τους οποίους η Ν.Δ. κατέκτησε (αναπάντεχα για κάποιους) την 1η θέση στη Β’ Αθηνών, ίσως ο 30ός να είναι αυτός. Ο κ. Καραμανλής οφείλει να τηρήσει τη δέσμευσή του. Τα δείγματα που έχει δώσει, είτε ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης είτε τις λίγες μέρες που είναι πρωθυπουργός, δείχνουν ότι θα το κάνει. Αλλιώς, πώς θα έχει την εμπιστοσύνη που ζητάει, «ακόμα και από πολίτες που δεν ψήφισαν Ν.Δ.»;

6) Η διακοπή του διαγωνισμού για την «αξιοποίηση» των 1.000 στρεμμάτων επιβάλλεται. Καμία χώρα δεν καθίσταται αναξιόπιστη, επειδή η νέα κυβέρνησή της έχει άλλη πολιτική από την προηγούμενη σε ένα ή χίλια ένα ανοιχτά θέματα και θέλει να εφαρμόσει τη δική της πολιτική και όχι αυτή των προκατόχων της.

Αντιθέτως, αναξιόπιστη καθίσταται μια χώρα όταν η Ευρωπαϊκή Ενωση φτάνει σε σημείο να της ζητάει «λεφτά πίσω», όπως π.χ. στην υπόθεση του κτηματολογίου, ή όταν κάποια στιγμή ζητήσει χρηματοδότηση για έργο συμπληρωματικό του κυρίου, επειδή το κύριο έργο θα αποδειχθεί λειψό, όπως π.χ. η γέφυρα Ρίου - Αντιρρίου, επί της οποίας δεν προβλέπονται σιδηροδρομικές γραμμές.