Yποκλοπή εμπιστοσύνης
Παύλος, Τσίμας
Τα Νέα, 2006-02-11
Τυλιγμένοι σ’ ένα πυκνό κουβάρι από μισές αλήθειες και σκαστά ψέματα, αποκαλύψεις σε δόσεις και αντιφατικές δηλώσεις, θεωρίες συνωμοσίας και μυστήρια υψηλής τεχνολογίας, βυθιζόμαστε μέρα με τη μέρα, σ’ ένα θρίλερ που πότε θυμίζει παλπ-φίξιον και πότε Τζον Λε Καρέ.
Προς το παρόν, τα ερωτήματα είναι περισσότερα από τις απαντήσεις. Και από τα ερωτήματα αυτά, τα πιο βασανιστικά δεν είναι εκείνα που αφορούν στην «αστυνομική» πλευρά της υπόθεσης - ποιος, πώς, πότε και για λογαριασμό ποιου εγκατέστησε το διαβόητο «λογισμικό» και τι σχέση έχει με την αποκάλυψη της υπόθεσης ο θάνατος (αυτοκτονία;) ενός στελέχους της εταιρείας. Τα πιο σημαντικά ερωτήματα είναι εκείνα που γεννώνται κάθε φορά που κάποιος κυβερνητικός αξιωματούχος ανοίγει το στόμα του.
Γιατί κράτησε η κυβέρνηση κρυφή την υπόθεση έντεκα ολόκληρους μήνες; Γιατί την κράτησε κρυφή και από την αρμόδια αρχή και από τα υποκλεπτόμενα στελέχη της και από τον υπεύθυνο για τις επικοινωνίες υπουργό; Και γιατί την έφερε στο φως τώρα - με ταρατατζούμ - ενώ η ίδια δηλώνει πως δεν ξέρει τίποτε περισσότερο από όσα ήξερε τον περασμένο Μάρτιο; Αν την θεώρησε εξ αρχής υπόθεση σοβαρή, γιατί δεν προχώρησε ούτε ένα βήμα την έρευνά της επί έντεκα μήνες; Γιατί ανέθεσε στην ίδια την εμπλεκόμενη εταιρεία να ελέγξει, μόνη της, τον εαυτό της; Και γιατί, αφού πρώτα ευχαρίστησε την εταιρεία αυτή δημόσια, επιδόθηκε, κατόπιν, στο παιχνίδι των επιθετικών διαρροών εναντίον της; Γιατί «έδειξαν» την αμερικανική πρεσβεία κι αμέσως μετά έκοψαν το δάχτυλό τους; Γιατί, ενώ εκείνοι πήραν την πρωτοβουλία της δημοσίευσης της υπόθεσης, ψάχνουν τώρα εναγωνίως (και με φθηνά κόλπα, με «πατάτες» Βρυξελλών) να την κάνουν να ξεχαστεί, ν’ αλλάξουν ατζέντα, να φέρουν άλλα θέματα στο προσκήνιο; Και γιατί, ενώ δηλώνουν πως όλα τα κάνουν για να υπάρχει διαφάνεια, φέρονται διαρκώς σαν να θέλουν να κρύψουν ένα μεγάλο μυστικό; Γιατί ακόμη και την λίστα των παρακολουθουμένων την γνωστοποιούν σε δόσεις και με αντιφάσεις;
Είναι πιθανόν, κάποια στιγμή, αυτή η όζουσα υπόθεση να φωτιστεί πλήρως, δίχως σκιές και αμφιβολίες. Είναι πιθανόν, κάποια στιγμή, να τα μάθουμε όλα - ποιος και πώς και γιατί παρακολουθούσε τα τηλέφωνα ποιων. Είναι πιθανόν. Προς το παρόν, όμως, το μόνο βέβαιο είναι ότι αυτή η υπόθεση έχει τραυματίσει, όσο τίποτε άλλο στα δύο ευτυχισμένα μετεκλογικά της χρόνια, την κυβέρνηση της N.Δ.
Το τραύμα αποτυπώθηκε ήδη και σε δημοσκοπήσεις. H κυβέρνηση χάνει σε δημοτικότητα και εμπιστοσύνη. Είναι η αρχή του τέλους; Ή πρόκειται για μια πρόσκαιρη επίπτωση μιας κακής συγκυρίας στις διαθέσεις της κοινής γνώμης; Πρόκειται για μπόρα που θα περάσει, όταν ανακοινωθεί ο ανασχηματισμός ή όταν η Βίσση κερδίσει την Γιουροβίζιον;
Θα δούμε. Αλλά αυτή η υπόθεση των υποκλοπών και ο ανεξήγητα ερασιτεχνικός χειρισμός της από μια, κατά τα άλλα, πολύ επιδέξια και καπάτσα περί τα επικοινωνιακά πολιτική ηγεσία, φαίνεται να έχει τραυματίσει ανεπανόρθωτα, στον πυρήνα της, την σχέση εμπιστοσύνης που συνδέει κυβερνώντες και κυβερνώμενους, που νομιμοποιεί την άσκηση εξουσίας. Και θα δυσκολευτεί πολύ να πείσει τους πολίτες να την εμπιστευθούν στα δύσκολα μια κυβέρνηση που εμφάνισε τρεις υπουργούς της - τι θίασος! - να ανακοινώνουν ότι τα τηλέφωνα των κυβερνητών μας - μαζί και πολλών άλλων πολιτών - υποκλέπτονταν κι όχι μόνον περίμεναν 11 μήνες για να μοιραστούν μαζί μας το φοβερό μυστικό, αλλά μας δηλώνουν προκαταβολικά αδυναμία να μάθουν ποιος το έκανε...
Δύο χρόνια τώρα, η κυβέρνηση Καραμανλή είχε αποδείξει ότι μια κυβέρνηση επικοινωνιολόγων, όπως αυτή, θριαμβεύει στην εικόνα και πατώνει στην διαχείριση - ιδίως στην διαχείριση κρίσεων. Αλλά είναι η πρώτη φορά που αυτή η αδυναμία πλήττει καίρια το στοιχειώδες αίσθημα ασφαλείας των πολιτών. Είναι η πρώτη φορά που η αδυναμία της αυτή δείχνει να κλονίζει το θεμέλιο της νομιμοποίησης κάθε εξουσίας - την ανάγκη των υπηκόων της να αισθάνονται ασφαλείς.
Εκτύπωση στις: 2024-04-24
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1000