Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Επαναπολιτικοποίηση των ευρωπαϊκών διαδικασιών

Γεράσιμος, Γεωργάτος

www.thecaller.gr, 2017-09-09


Η ομιλία Μακρόν στην Πνύκα ήταν μια ομιλία για την Ευρώπη. Μια απόπειρα ενιαίας αφήγησης και σύνδεσης από το σημαντικό ιστορικό παρελθόν, στο στάσιμο παρόν και στο όραμά του για το μέλλον.

Η δημοκρατία τότε και τώρα εμπλουτισμένη με τον φιλελευθερισμό και τα δικαιώματα, σε αντίστιξη με άλλες περιοχές του πλανήτη που γνωρίζουν οικονομική ανάπτυξη αλλά στερούνται την ελευθερία και τη δημοκρατία που απολαμβάνει ο δυτικός κόσμος. Οι κίνδυνοι από τη σημερινή στασιμότητα, από την εμμονή κυρίως στην τήρηση των κανόνων που παραμερίζει την πολιτική και μειώνει το ενδιαφέρον των λαών και των πολιτών για το ευρωπαϊκό εγχείρημα. Η ανάγκη για εμβάθυνση μέσα από κοινές πολιτικές – προϋπολογισμός, άμυνα και ασφάλεια, ευρωπαϊκό νομισματικό ταμείο, κοινοβούλιο της ευρωζώνης με ουσιαστικές αρμοδιότητες – και η εξαγγελία ενός οδικού χάρτη που θα παρουσιάσει στις αρχές του 2018, για να συζητηθεί από τους πολίτες στα κράτη μέλη για την επανεκκίνηση του ευρωπαϊκού εγχειρήματος.

Όλα τα προηγούμενα εξυπηρετούσαν αυτό το τελευταίο. Ο Μακρόν – και σωστά – επιχειρεί να ξαναπιάσει το νήμα που κόπηκε το 2005 με την απόρριψη του Ευρωπαϊκού Συνταγματικού Χάρτη με δημοψήφισμα από δύο ιδρυτικές χώρες της Ε.Ε, την Γαλλία (54,87%) και την Ολλανδία (65%). Η αναβολή αντίστοιχου δημοψηφίσματος από την τότε βρετανική κυβέρνηση δεν έσωσε τη διαδικασία και το ευρωσύνταγμα παραπέμφθηκε στις καλένδες. Από εκείνο το 2005, τελευταίο σταθμό μεγάλων πολιτικών αντιπαραθέσεων, κινητοποιήσεων και συζητήσεων για το μέλλον της Ευρώπης, ακολούθησε η Συνθήκη της Λισαβόνας και η στασιμότητα της τήρησης των κανόνων και φυσικά η κρίση που για μας συνεχίζεται.

Πρωτεργάτης στην απόρριψη του ευρωσυντάγματος, εκτός από το κομμάτι της υπερσυντηρητικής και άκρας δεξιάς, υπήρξε και η απανταχού της Ευρώπης Αριστερά, όχι βεβαίως η σοσιαλδημοκρατία. Στη χώρα μας, η εξωκοινοβουλευτική αριστερά, το ΚΚΕ και δυστυχώς ο τότε ΣΥΝΑΣΠΙΣΜΟΣ και πρόγονος του ΣΥΡΙΖΑ, με το γνωστό μοτίβο για μια άλλη Ευρώπη και για ένα άλλο ευρωσύνταγμα, πρωτοστάτησαν στη γραμμή της απόρριψης. Τις ελάχιστες φωνές του κριτικού ΝΑΙ τις κατάπιε το απόλυτο ΟΧΙ.

Όλα όσα επισήμανε ο Μακρόν δίνοντάς μας μια ανάσα αισιοδοξίας, στις γενικές τους γραμμές, περιλαμβάνονταν στο Ευρωσύνταγμα. Οι κοινές αξίες, η πίστη στη δημοκρατία, οι κοινές πολιτικές, η λειτουργία των ευρωπαϊκών θεσμών, κλπ. Αν είχε υπερψηφιστεί το ευρωσύνταγμα σίγουρα η Ευρώπη θα ήταν ήδη πολύ καλύτερη. Όπως συχνά λέμε και για τις μεταρρυθμίσεις Γιαννίτση για το ασφαλιστικό.

Δεν ξέρω, όπως κανείς, αν ο Μακρόν θα τα καταφέρει. Όμως θέλω να το ελπίζω, παρόλο που οι συνθήκες είναι χειρότερες από το 2005 με τον ευρωσκεπτικισμό στα ύψη και τις χώρες του Βίζεγκραντ να αμφισβητούν θεμελιώδεις ευρωπαϊκές αξίες. Γι` αυτό, όχι μόνο για τα εγχώρια προβλήματα, είναι ιδιαίτερα σημαντικό να συγκροτηθεί ένας νέος ενιαίος φορέας της κεντροαριστεράς στη χώρα μας, με αμιγή και συμπαγή ευρωπαϊκό προσανατολισμό, χωρίς τους θύλακες ευρωσκεπτικισμού που ελλοχεύουν εντός ΝΔ και τον ευρωαρνητισμό του ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να συμπορευθεί χωρίς ταλαντεύσεις με τον οδικό χάρτη επανεκκίνησης της ευρωπαϊκής ενοποιητικής διαδικασίας όταν παρουσιαστεί. Γιατί η επανεκκίνηση προϋποθέτει την επαναπολιτικοποίηση των ευρωπαϊκών διαδικασιών και αυτό ο Μακρόν φαίνεται ότι το έχει συνειδητοποιήσει σε βάθος.


Εκτύπωση στις: 2024-03-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10255