Η ευθύνη του πρωθυπουργού
Κώστας, Καλλίτσης
Η Καθημερινή της Κυριακής, 2019-02-03
Θα αναποδογυρίσει η καρδάρα και θα χυθεί το γάλα;..
Την Τρίτη η Ελλάδα βγήκε στις αγορές και άντλησε 2,5 δισ. για 5ετία, με 3,6%. Ετσι, επανήλθε στις αγορές ύστερα από μακρά απουσία (θα μπορούσε να είχε βγει νωρίτερα, αν δεν υπήρχε εμμονή η πρώτη έκδοση να είναι 10ετίας…), με μια έκδοση προσεκτικά σχεδιασμένη (εκ των υστέρων φαίνεται ότι η απόδοση θα μπορούσε να περιοριστεί στο 3,4%-3,5%, αλλά –σωστά– το Δημόσιο δεν θέλησε να ρισκάρει…), που κατά 90% την απορρόφησαν (όχι hedge funds, αλλά) μακροπρόθεσμοι επενδυτές, οι οποίοι διατηρούν αυτά τα ομόλογα στο χαρτοφυλάκιό τους (δεν τα ξεφορτώνονται, όπως είχαν κάνει πριν από 12 μήνες, με την τότε έκδοση των 7ετών ομολόγων).
Ηταν μια επιτυχία της χώρας, όπως επιβεβαιώνεται και από την αποκλιμάκωση των αποδόσεων όλων των ελληνικών ομολόγων (και του 10ετούς…) που ακολούθησε τις επόμενες ημέρες. Οι δε συγκρίσεις με το κόστος δανεισμού Πορτογαλίας, Ιρλανδίας κ.λπ. απλώς αναδεικνύουν την αναλυτική ανεπάρκεια της αντιπολίτευσης: εκείνες οι χώρες έχουν βγει από τα προγράμματα πριν από έξι χρόνια, έχουν μπει στο πρόγραμμα ποσοτικής χαλάρωσης του κ. Ντράγκι, η αξιολόγησή τους έχει ανέλθει σε επενδυτική βαθμίδα. Τίποτα από αυτά δεν διαθέτουμε – δεν μπορούμε να δανειστούμε με όρους Πορτογαλίας διότι είμαστε Ελλάδα. Τούτων δοθέντων, είναι χρήσιμη η συζήτηση του πώς και γιατί μείναμε πίσω, είναι ανούσια αυτή καθεαυτή η σύγκριση των αποδόσεων.
Αυτό που έχει ουσία είναι η συζήτηση για τα επόμενα βήματα. Για να υλοποιηθούν οι στόχοι, θα πρέπει να βγούμε άλλες 2-3 φορές μέσα στο 2019. Οι αποδόσεις που θα πληρώνουμε να βαίνουν μειούμενες. Και να χρησιμοποιήσουμε αυτά τα πιο φτηνά δάνεια για να εξοφλήσουμε τα πιο ακριβά 4 δισ. του ΔΝΤ, που μας κοστίζουν περίπου 5% (δηλαδή, για να κάνουμε μερική αναδιάρθρωση και μείωση του χρέους μας), πράγμα για το οποίο απαιτείται η σύμφωνη γνώμη των Eυρωπαίων δανειστών – π.χ., η έγκριση της γερμανικής Βουλής. Αν όλα πάνε καλά, τον Απρίλιο μπορεί να γίνει η εξαγορά των ακριβότερων δανείων του ΔΝΤ και να ξαναβγούμε στις αγορές – ίσως για 10ετία. Αυτά θα είναι πραγματικά σημαντικά βήματα. Θα μπορέσουμε να τα κάνουμε;
Εξαρτάται από την αξιολόγηση της 27ης Φεβρουαρίου. Παραμένουν ανοικτά 15 προαπαιτούμενα με 46 εκκρεμότητες. Για ορισμένα θα επιδειχθεί ανοχή. Αλλά τα καθοριστικά (όπως φάνηκε και στο «άγριο» Euroworking Group την Πέμπτη) είναι τέσσερα άλλα θέματα. Τα δύο έγιναν και μάλλον δεν διορθώνονται: (α) η αυθαίρετη παράταση μειωμένου ΦΠΑ σε νησιά και (β) η ανόητη υπέρβαση του 10% που είχε τεθεί από την Επιτροπή Εμπειρογνωμόνων ως ανώτατο όριο αύξησης του κατώτατου μισθού – γιατί έτσι, επειδή η άμεσα εμπλεκομένη θεώρησε ότι το «650 ευρώ» είναι πιο «πιασάρικο» από το «αύξηση 10%». Τα άλλα δύο εκκρεμούν: (α) τα τεράστια πισωγυρίσματα που (παρά τις προσπάθειες Τσακαλώτου) προκαλεί η αυθαιρεσία του αρμόδιου υπουργού στην Εγνατία και (β) η απίστευτη καθυστέρηση (παρά τις αγωνιώδεις προσπάθειες Λιάκου) για τον διάδοχο του νόμου Κατσέλη.
Αν η αξιολόγηση είναι αρνητική, οι συνέπειες θα είναι καταστροφικές. Πλέον, αν θα χυθεί το γάλα ή όχι εξαρτάται προσωπικά από τον πρωθυπουργό.
Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10624