Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Να ’ναι καλά οι Πρέσπες

Κώστας, Ζάμπας

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2019-04-01


Την περασμένη εβδομάδα ο Νίκος Παππάς βρέθηκε στο μέτωπο του αντιπολιτευόμενου ειδησεογραφικού τυφώνα που πλήττει νυχθημερόν τη χώρα για δήλωσή του περί τη Βόρεια Μακεδονία. Δεν είπε τίποτα παραπάνω απʼ ό,τι είχε δηλώσει η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ στις 11/1/2018: «Πουθενά στον κόσμο δεν λένε Μακεδονία και εννοούν Θεσσαλονίκη».

Η κ. Αρβελέρ είναι η μόνη εν ζωή από τους έξι διακεκριμένους Ελληνες πολίτες που είχαν υπογράψει την επιστολή τής 28/3/1992 -27 χρόνια πριν- η οποία κατέληγε με το περίφημο «Για μας η ψυχή μας είναι το όνομά μας» και ανεξαρτήτως από το εάν συμφωνεί κάποιος πολιτικά μαζί της, κανείς δεν μπορεί να της αμφισβητήσει το ότι είναι ένας οικουμενικός άνθρωπος. Με λίγες λέξεις, είπε αυτό που γνωρίζουν όλοι όσοι ταξιδεύουν ή διαβάζουν ξενόγλωσσα έντυπα ή συμμετείχαν σε διεθνείς συναντήσεις πολιτικές, επιστημονικές, καλλιτεχνικές, αθλητικές κ.λπ.· ότι οι πάντες αποκαλούσαν τη γειτονική χώρα «Μακεδονία».

Για τα δισεκατομμύρια των χρηστών του διαδικτύου ήταν «Macedonia» και μόνο για τους Ελληνες ο αλγόριθμος της αυτόματης μετάφρασης της Google έδινε «ΠΓΔΜ». Και όλα αυτά παρόλο που στα επιστημονικά ιστορικά και αρχαιολογικά συγγράμματα κανείς δεν αμφισβητούσε, εκτός από τους εθνικιστές εκ των γειτόνων, ότι ο πολιτισμός της αρχαίας Μακεδονίας και στη συνέχειά του ο ελληνιστικός (Hellenistic) είναι μέρος του αρχαίου ελληνικού πολιτισμού.

Η κ. Αρβελέρ συνέχιζε στην περσινή δήλωσή της «...το κακό έχει γίνει και δεν υπάρχει επιστροφή». Σε αυτό κατά τη γνώμη μου δεν επαληθεύτηκε. Η επιστροφή υπήρξε και ήταν η ανέλπιστη υπογραφή και επικύρωση της Συμφωνίας των Πρεσπών, χωρίς ουσιώδεις υποχωρήσεις από την ελληνική πλευρά, αλλά και χωρίς ταπείνωση των γειτόνων, μολονότι άλλαξαν το όνομα της χώρας, το Σύνταγμα, τις ονομασίες οδών και μνημείων και κυρίως αλλάζουν το περιεχόμενο των σχολικών βιβλίων τους, δηλαδή την κυρίαρχη εθνική ιδεολογία τους. Γιʼ αυτούς άνοιξε ο δρόμος για τους διεθνείς οργανισμούς, τους οποίους μόνο οι ίδιοι επιλέγουν. Για εμάς είναι η πολιτική και ηθική ανάκτηση στη διεθνή κοινή γνώμη της ελληνικότητας της αρχαίας Μακεδονίας, είναι ότι κερδίσαμε την ψυχή μας πριν τη χάσουμε ολοσχερώς, μακάριοι στην ανιστόρητη αυταρέσκειά μας όταν όλη η υφήλιος πήγαινε αλλού.

Σε όσους είχαν σαφή και διαχρονική άρνηση στη χρήση του όρου «Μακεδονία» στο όνομα της γειτονικής χώρας, όπως ο πρώην κυβερνητικός εταίρος, μπορεί κάποιος να πει ότι κάνουν τεράστιο λάθος σε κρίσιμο εθνικό θέμα, δεν μπορεί όμως παρά να τους αναγνωρίσει ότι η άποψη αυτή είναι στοιχείο της πολιτικής τους ταυτότητας. Το μεγάλο πρόβλημα υπάρχει με την αξιωματική αντιπολίτευση και το ΚΙΝ.ΑΛΛ., που παρακάμπτουν προσχηματικά το κύριο ζήτημα «σύνθετο όνομα για όλους» και κατηγορούν την κυβέρνηση ότι παρέδωσε γλώσσα και εθνική ταυτότητα στους γείτονες, ενώ κατά μόνας είναι ανακουφισμένοι που ο Τσίπρας έκανε τη δουλειά. Μα πώς «παραδίδεται» μια γλώσσα, η Μακεδονική, που προφανώς δεν χρησιμοποιήθηκε ποτέ, ούτε από τους αρχαίους Μακεδόνες ούτε από τους σύγχρονους Ελληνες; Πώς «παραδίδεται» εθνική ταυτότητα όταν οι γείτονες είναι «πολίτες της Βόρειας Μακεδονίας»; Πώς «παραδίδονται» αυτά που δεν διαθέτουμε;

Ο κεντρώος χώρος έχει υποστεί ένα μεγάλο σοκ από τη στάση Ν.Δ. και ΚΙΝ.ΑΛΛ. επί του θέματος. Πασίγνωστοι πνευματικοί άνθρωποι που στήριζαν θερμά αυτά τα κόμματα έχουν εξαφανιστεί από τα φίλια μέσα ενημέρωσης ακριβώς λόγω της θετικής στάσης τους στο Μακεδονικό. Αλλοι σιωπούν. Κάποιοι εξ αυτών χρησιμοποιούν ένα τελευταίο επιχείρημα, που εκφράζεται στον κακόηχο νεολογισμό «εργαλειοποίηση»· δηλαδή η ευτελής, χρησιμοθηρική πολιτική θέση. Ομως ποιος ισχυρισμός φαίνεται λογικότερος: ο ΣΥΡΙΖΑ υπέγραψε τη συμφωνία για να διασπάσει τη Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. γνωρίζοντας το πολιτικό κόστος, ή η Νέα Δημοκρατία και το ΚΙΝ.ΑΛΛ. δεν στηρίζουν τη συμφωνία για να μη διασπαστούν και για να προσποριστούν ψήφους;

Για να επανέλθουμε στον Νίκο Παππά, αν είναι βάσιμη μια κριτική, αυτή αφορά την αντιμετώπιση πολίτη που κατηγόρησε τον Παππά για προδοσία και η απάντηση του υπουργού μπροστά στις κάμερες ήταν «να σου εξηγήσω…». Φυσικά ο πολίτης και οι κάμερες έφυγαν και εξήγηση δεν δόθηκε. Μια άμεση σωστή απάντηση θα ήταν: «Να ʼναι καλά οι Πρέσπες» και ας μου επιτραπεί η υπόδειξη ότι αυτό ισχύει για όλους τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, οι οποίοι ψήφισαν τη συμφωνία με αξιοθαύμαστη συνοχή, αλλά στη δημόσια υποστήριξή της φαίνονται πιεσμένοι από τις μεγάλες κραυγές ολίγων υστερόβουλων ή επιθετικών. Προς το παρόν όμως ας χαιρετίσουμε την ελπιδοφόρα επίσκεψη του Αλέξη Τσίπρα στη Βόρεια Μακεδονία.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10665