Η κατάρρευση της Thomas Cook και η κυβερνητική αδράνεια

Κώστας, Καλλίτσης

Η Καθημερινή της Κυριακής, 2019-09-29


Η κατάρρευση ενός μεγάλου tour operator, της βρετανικής Thomas Cook, που έφερνε σχεδόν 3 εκατ. τουρίστες ετησίως στην Ελλάδα, επιφέρει πλήγμα στον εγχώριο τουριστικό κλάδο που οι διαστάσεις του είναι δύσκολο να υποτιμηθούν. Αμεσο κόστος είναι μια μαύρη τρύπα, που σύμφωνα με τις πρώτες εκτιμήσεις ανέρχεται σε τουλάχιστον 300 εκατ. ευρώ, στα ξενοδοχεία που δεν θα πληρωθούν για αντίστοιχης αξίας υπηρεσίες (διανυκτερεύσεις) που ήδη παρείχαν. Κατά συνέπεια και αυτά, με τη σειρά τους, δεν θα είναι σε θέση να πληρώσουν τους προμηθευτές ή/και άλλες υποχρεώσεις τους.

Υπάρχει κι άλλο κόστος, που δεν μπορεί να εκτιμηθεί ακόμη. Οσα ξενοδοχεία είχαν συνάψει συμβόλαια με την TC για τη νέα σεζόν, 2020, μένουν στον αέρα και η προσπάθειά τους να βρουν άλλους operators, που θα εκμεταλλευτούν την κατάσταση για να πιέσουν τις τιμές, θα προκαλέσει ντόμινο πτώσης τιμών σε όλον τον κλάδο. Και άλλα ξενοδοχεία που, στο πλαίσιο συμφωνιών τους με την TC, πήραν τραπεζικά δάνεια για εργασίες αναβάθμισής τους, μένουν με το δάνειο σκέτο, χωρίς την κάλυψή του από τη χρηματοδότηση που θα έδινε η TC – αυτά και οι τράπεζες, πρόσωπο με πρόσωπο.

Σε άλλες συνθήκες, κυβέρνηση/κράτος κάτι θα έκανε. Δεν θα έμενε να θωρεί ακίνητο την εξέλιξη του δράματος. Ούτε θα παρουσίαζε την εξαίρεση από τον φόρο διαμονής όσων ξενοδοχείων επλήγησαν από την κατάρρευση της TC ως… μέτρο ανακούφισης – δεν είναι, διότι αυτόν τον φόρο τον πληρώνουν οι πελάτες, όχι το ξενοδοχείο. Πιθανολογώ ότι θα έκανε πάλι αυτό που είχε κάνει το 2015, όταν είχαν καταρρεύσει tour operators που έφερναν Ρώσους τουρίστες: Οι εφορίες ακύρωναν τα απλήρωτα τιμολόγια και διέγραφαν τον ΦΠΑ και τα έσοδα που αντιστοιχούσαν σε αυτά, αφού οι υπόχρεοι tour operators χρεοκόπησαν και δεν θα τα πλήρωναν ποτέ. Απλό; Το θέμα είναι ότι προς το παρόν η κυβέρνηση μένει αδρανής. Γιατί;

Ο λόγος δεν είναι ότι αδιαφορεί. Δεν συμμερίζεται εξυπνάδες όπως αυτή ενός υφυπουργού που άφησε εμβρόντητους τους ξενοδόχους λέγοντάς τους «ε, τι να γίνει, αυτός είναι ο καπιταλισμός!..». Ούτε επανελήφθη ο βαθύς ύπνος στον οποίο είχαν βυθιστεί οι αρμόδιοι υπουργοί στην περίπτωση της Σαμοθράκης. Το νυν πρόβλημα είναι μεγάλο και οι φορείς των ξενοδόχων (εξόχως διακριτικά είναι η αλήθεια…) το έθεσαν σε πολλούς, αρμόδιους και αναρμόδιους υπουργούς, σε διαδοχικές, επίσημες και ανεπίσημες, συναντήσεις. Ποιος, λέτε, είναι ο λόγος; Είναι ότι η δημοσιονομική ισορροπία είναι σε τόσο ευαίσθητο σημείο και τα δημόσια οικονομικά (με το διαρκές ξεχείλωμα…) έχουν καταστεί τόσο εύθραυστα, που το υπουργείο Οικονομικών φοβάται να τα αγγίξει. Κι αν θέλεις να ξεχνάς την πραγματικότητα, δεν σε αφήνει: Προεκλογικά, η προηγούμενη κυβέρνηση ανέτρεψε τη δημοσιονομική πολιτική που ακολουθούσε έως τότε, υπέρ μιας κοντόθωρης εκλογικής τακτικής. Σε αυτήν την ανατροπή συναίνεσε η τότε αντιπολίτευση, νυν κυβερνητική πλειοψηφία.

Μετεκλογικά, η υλοποίηση εκείνης της ανατροπής βαφτίστηκε συνετή, μελετημένη πολιτική μείωσης των φόρων και ενίσχυσης της ανάπτυξης. Και, έστω δειλά, συνεχίστηκε. Ετσι, αρκεί ένα τυχαίο φτάρνισμα για να κρυολογήσει το Γενικό Λογιστήριο. Μια βρετανική TC. Φανταστείτε, αν ήταν/έρθει μια ευρωπαϊκή ύφεση…

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10707&export=word