Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Η τραγωδία των επενδύσεων – ιδιωτικών και δημοσίων

Κώστας, Καλλίτσης

Η Καθημερινή της Κυριακής, 2019-06-30


Οτι η Ελλάδα δεν είναι ο παράδεισος για τις ιδιωτικές επενδύσεις είναι πασίγνωστο. Το επενδυτικό/επιχειρηματικό περιβάλλον που (διαχρονικά…) έχει οικοδομηθεί κάθε άλλο παρά φιλικό είναι. Κι ενώ σχεδόν όλοι συμφωνούμε ότι «κάτι πρέπει να γίνει» για να αλλάξει η κατάσταση, θεσμικά τίποτα δεν αλλάζει – τουλάχιστον όχι προς το καλύτερο. Ολα μένουν ως έχουν, κατά καιρούς κάποια νέα μέτρα και ρυθμίσεις έρχονται να προστεθούν αποσπασματικά ως συνέπεια συνήθως κάποιας πελατειακής πρωτοβουλίας που συγκίνησε έναν υπουργό ή έναν ευαίσθητο κομματικό προύχοντα, εδώ κι εκεί κάποιες αρμοδιότητες αυξομειώνονται ή, συνηθέστερα, μετεξελίσσονται σε συναρμοδιότητες, με τελικό αποτέλεσμα οι αντιεπενδυτικές ρυθμίσεις να αυξάνονται και να πληθύνονται, το όλο πλέγμα τους να γίνεται πιο σύνθετο, σταθερό και επιβλαβές.

Ετσι, εάν μια κυβέρνηση/ένας υπουργός/ένας πρωθυπουργός θελήσουν να ενισχύσουν τις επενδύσεις, ίσως να χρειαστεί να παρέμβουν στο εχθρικό θεσμικό πλαίσιο (ενάντια σε καθιερωμένες και ίσως θεσμοθετημένες αντιεπενδυτικές πρακτικές…) ώστε να τις ξεμπλοκάρουν – με τις όποιες βλαβερές παρενέργειες μπορεί να εκκολαφθούν σε τέτοιες ιδιαίτερες, ειδικές συνθήκες θερμοκηπίου. Διαφορετικά πάλι, αν υποτεθεί ότι (ως είθισται) ουδείς παρεμβαίνει, το δομημένο αντιεπενδυτικό περιβάλλον (νομοθετικό πλέγμα, τυπικές διαδικασίες, πρακτικές με απουσία πειθαρχίας, ελέγχου, αξιολόγησης, λογοδοσίας…) μένει ανενόχλητο να κάνει αυτό που γνωρίζει: δηλαδή, δημοκρατικοφανώς, σύννομα, με σεβασμό στους τύπους, να εμποδίζει τις επενδύσεις.

Οπερ πράττει αρκούντως αποτελεσματικά. Είναι ενδεικτική η κακή τύχη εκείνων των επενδύσεων που αντιμετωπίστηκαν προνομιακά συγκριτικά με τις υπόλοιπες, καθώς χαρακτηρίστηκαν στρατηγικές και υπήχθησαν σε καθεστώς ταχείας αδειοδότησης προκειμένου να μην πνιγούν στα γρανάζια μιας κακής γραφειοκρατίας, σε εφαρμογή του νόμου 3984/2010. Ο νόμος 3984/10 επιχείρησε να κάνει «by-pass» στο αντιεπενδυτικό περιβάλλον. Ποιο ήταν το αποτέλεσμα; Από τις 19 επενδύσεις που είχαν ενταχθεί σε αυτόν το 2010, φέτος είχε ξεκινήσει η κατασκευή μόνο των δύο. Οι άλλες 17 είτε τελούν σε εκκρεμότητα είτε έχουν αποσυρθεί.

Αλλά στην Ελλάδα δεν ατυχούν μόνο οι ιδιωτικές επενδύσεις. Ατυχούν όλες οι επενδύσεις. Βεβαίως, και οι δημόσιες επενδύσεις.

Δείτε την τραγωδία του Προγράμματος Δημοσίων Επενδύσεων, ιδιαιτέρως τα τελευταία χρόνια. Λέγεται ότι αυτό συνέβη σκοπίμως, για να δημιουργούνται τα υπερπλεονάσματα. Δυστυχώς, τα πράγματα δεν είναι έτσι, είναι χειρότερα: το Γενικό Λογιστήριο του Κράτους διαθέτει τα κονδύλια στο υπουργείο Οικονομίας. Αυτό τα κατανέμει στους φορείς της γενικής κυβέρνησης για να κάνουν επενδύσεις. Κι εκεί αρχίζει ο σκληρός παρασκηνιακός πόλεμος: συμφέροντα συγκρούονται, μελέτες σκαλώνουν και πηγαινοέρχονται, εμπόδια αναφύονται, τρικλοποδιές μπαίνουν, σχέδια ανατρέπονται, ουδείς λογοδοτεί για όσα διαδραματίζονται, φτάνει η ώρα που σφυρίζει λήξη της χρήσης και (τότε μόνο...) το υπουργείο Οικονομίας ενημερώνει το Γενικό Λογιστήριο ότι τα κονδύλια που είχαν διατεθεί, δυστυχώς, δεν κατέστη εφικτό να απορροφηθούν...

Τι τα ανωτέρω υποδηλώνουν; Οποιος νομίζει ότι με μια μείωση της φορολογίας θα έλθει επενδυτική έκρηξη, κι έτσι θα αλλάξει η εικόνα της χώρας, κάνει λάθος. Ισως πιο κοντά στην αλήθεια θα ήταν ότι χρειάζεται να αλλάξει η εικόνα της χώρας για να έλθει επενδυτική έκρηξη. Κι αυτό απαιτεί σύγχρονο μεταρρυθμιστικό σχέδιο, ευρείες συναινέσεις, συνεργασία κράτους - ιδιωτών. Απαιτεί και χρόνο…

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10718