Με μπουλντόζες στις πίστες της ανάπτυξης

Ηλίας, Ευθυμιόπουλος

Το Βήμα της Κυριακής, 2020-01-12


Ας με συγχωρέσει ο θεός της Νέας Δημοκρατίας, αλλά κάτι με αρρωσταίνει στην περίπτωση του Ελληνικού. Μου θυμίζει τα Ολυμπιακά έργα που επειδή χάθηκαν τα δύο πρώτα χρόνια σε βλακείες, περάσαμε στη μέθοδο του τσάτρα-πάτρα για να σωθούν τα προσχήματα. Η κατάληξη γνωστή: προχειρότητες, υπερβάσεις προϋπολογισμών, ανύπαρκτη η προοπτική για μετα-ολυμπιακές χρήσεις.

Κατά τη γνώμη μου, ήταν μέγα λάθος που η παρούσα κυβέρνηση (και τώρα και τότε ως αντιπολίτευση) πόνταρε όλα τα λεφτά – δηλαδή το όραμά της για την ανάπτυξη – σε μια τόσο δύσκολη περίπτωση όπως το Ελληνικό. Θα έπρεπε από τότε να είχε κρατήσει χαμηλούς τους τόνους. Να κάνει βέβαια την αυστηρή της κριτική στον ΣΥΡΙΖΑ που σαμποτάριζε το έργο και σκόπιμα έσπερνε εμπόδια μέχρι να εξαντλήσει την κυβερνητική του θητεία, αλλά όχι και να το μετατρέψει σε σημαία για τη δική της διακυβέρνηση. Πήρε δηλαδή μεγάλο ρίσκο, χωρίς λόγο: δεν χρειαζόταν το Ελληνικό για να πάρει τις εκλογές.

Το περίεργο είναι ότι αυτή η τακτική συνεχίζεται. Δηλώσεις επί δηλώσεων για λεφτά που υπάρχουν, παρά την αποχώρηση των ξένων, και υποσχέσεις για την άμεση έναρξη των έργων (με αυτό το κακόηχο «θα μπουν όπου να ‘ναι οι μπουλντόζες»). Ο αρμόδιος υπουργός επιστράτευσε μέχρι και τον Σάκη Ρουβά σε ανύποπτο χρόνο και σε μια «κουφή» τελετή του ομόχωρου Δήμου εγκαινιάζοντας (!) την επένδυση. Παρόντες και οι σπόνσορες υποψήφιοι για το καζίνο. Hard Rock International και Mohegan Gaming & Entertainment που μετά τα έσπασαν και ξεκίνησαν τα δικαστήρια.

Εύλογες λοιπόν οι ανησυχίες – μια και δεν εμφανίστηκαν άλλοι επενδυτές – ότι το όλον μπορεί να ξεφουσκώσει και από το μεγαλεπήβολο μητροπολιτικό σχέδιο μιας πρότυπης αστικής ανάπτυξης στο πολύτιμο παραλιακό μέτωπο και την εμβληματική επένδυση (να τι μπορεί να κάνει ο φιλελεύθερος καπιταλισμός) να μας μείνει το καζίνο, κανένα σιντριβάνι και μερικές βίλες για ρώσους μεγιστάνες.

Ας μου επιτραπεί να κάνω μια σύσταση στον κ. Μητσοτάκη. Να μαζέψει όσο είναι καιρός τα σκοινιά, τις υπερφίαλες δηλώσεις και τις άχρηστες φιέστες και να επικεντρωθεί σε αυτό που είναι ρεαλιστικό και ειλικρινές. Οι μισές αλήθειες δεν ωφέλησαν κανέναν. Αποτελούν βούτυρο στο ψωμί της αντιπολίτευσης και φθείρουν, τόσο την κυβέρνηση όσο και την ευάλωτη δημοκρατία η οποία σιγά-σιγά συνηθίζει να μην παίρνει τίποτε στα σοβαρά. Ας δουλέψουν πρώτα οι συναρμόδιοι, ας ολοκληρώσουν τη διαπραγμάτευση (αν υπάρχουν ενδιαφερόμενοι), ας γίνουν οι κρίσιμες συμφωνίες, ας προχωρήσουν οι διαγωνισμοί για τις εργολαβίες (αν υπάρχουν υποψήφιοι) και ας έρθει τότε ο εκπρόσωπος να ανακοινώσει το αποτέλεσμα. Με το θάρρος της αλήθειας και στο μέτρο της πραγματικότητας, η οποία δεν φαίνεται και τόσο ρόδινη, μια και απ’ ό,τι καταλαβαίνουμε, οι αγοραστές των μελλοντικών πολυτελών ακινήτων δεν κάνουν ουρά έξω από το υπουργείο Ανάπτυξης και ούτε πρόκειται να χρηματοδοτήσουν το επιχειρηματικό σχέδιο με προκαταβολές επειδή είδαν ζωγραφιές από το autocad επί χάρτου.

Επίσης θα πρότεινα σε όσους έχουν λόγο και επιρροή στις εξελίξεις να ξαναδούν σοβαρά το ζήτημα της ανάπτυξης. Δεν είναι ούτε η οικοδομική δραστηριότητα ούτε οι εκχωματώσεις, ούτε τα μπετά, ούτε οι περίφημες μπουλντόζες που θα φέρουν κέρδη στις επιχειρήσεις, ενίσχυση των εξαγωγών, νέες θέσεις απασχόλησης. Αντίθετα, είναι η καινοτομική τεχνολογία των δικτύων, τα υπεράκτια αιολικά, τα ηλεκτρικά αυτοκίνητα, οι έξυπνες πόλεις, η εφευρετική γεωργία, ο ποιοτικός και πολυσθενής τουρισμός, τα πολιτιστικά δημιουργήματα που θα έπρεπε να βρίσκονται στην κορυφή της ατζέντας. Αυτά όμως δεν γίνονται με ημιμαθείς συμβούλους (ακριβώς όπως έκανε ο ΣΥΡΙΖΑ, και προηγουμένως το ΠαΣοΚ) τους οποίους πρέπει κάπως να βολέψουμε ξαναστήνοντας το κομματικό κράτος. Δεν γίνεται ούτε με νερόβραστες επιτροπές και κούφια λόγια χωρίς αντίκρισμα. Υπάρχει βέβαια και η άποψη ότι αυτή η κυβέρνηση ήλθε απλώς για να φύγει ο ΣΥΡΙΖΑ και ότι τα υπόλοιπα θα τα κάνει μόνη της η αγορά. Φοβάμαι ότι σε μια χώρα με προκαπιταλιστικές δομές και χωρίς κάποιο είδος αριστοκρατίας, αυτό δεν γίνεται. Απλώς, και παρά τους πακτωλούς των χρημάτων από την Ευρώπη, θα ανακυκλώνεται η ίδια μιζέρια (ας κάνουν οι αναγνώστες τον κόπο να επισκεφθούν στο παραλιακό μέτωπο του Φαληρικού την εδώ και ενάμιση χρόνο εξελισσόμενη οργασμική ανάπλαση).

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10865&export=html