Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

«Η πρόοδος της χώρας συνδεόταν πάντα με τη δημοκρατική παράταξη»

Χάρης, Καστανίδης

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2020-03-07


Η ένταση με την Τουρκία και το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι συνθήκες που θα αρθούν σύντομα. Χρειαζόμαστε έναν συνολικό σχεδιασμό με αλλαγή προσανατολισμού και σκληρή διαπραγμάτευση εκ μέρους της Ελλάδας, στηριγμένη σε εθνική συνεννόηση.

«Χρειαζόμαστε σαφείς ιδεολογικές οριοθετήσεις, μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες και τα κατάλληλα πολιτικά πρόσωπα», δηλώνει στην «Εφ.Συν.» ο Χάρης Καστανίδης αναφορικά με την προσπάθεια να επανακτήσει το Κίνημα Αλλαγής πρωταγωνιστικό ρόλο, ενώ παράλληλα αρνείται ότι το κόμμα της Κεντροαριστεράς τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων. Για τα προσκλητήρια συμπόρευσης από τον ΣΥΡΙΖΑ, με εμφανή σκεπτικισμό αναρωτιέται: «Πώς μπορεί ξαφνικά, με έναν τρόπο μαγικό, να προκόψει σε ένα χωράφι ύβρεων μια σπορά συνεργασιών;»

• Ποια είναι η γνώμη σας σε σχέση με τις πρόσφατες εξελίξεις στο προσφυγικό; Πολλοί εκτιμούν ότι η όξυνση του ζητήματος και η εργαλειοποίησή του από την Τουρκία οδηγούν την κυβέρνηση σε ακραίες και επικίνδυνες λύσεις… Πώς μπορεί η Ελλάδα να το διαχειριστεί αποτελεσματικά;

Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η Τουρκία χρησιμοποιεί δυστυχισμένους προσφυγικούς και μεταναστευτικούς πληθυσμούς για να εκβιάσει την Ευρώπη και, συνεπώς, την Ελλάδα. Οι προφανείς στόχοι της Τουρκίας είναι, αφενός, να εκμαιεύσει μια νέα, γενναία χρηματοδότηση από την Ευρώπη και, αφετέρου, να επιτύχει προς όφελός της συμφωνία στα σύνορά της με τη Συρία.

Η χώρα μας αντιμετωπίζει, με την επιτήδεια παρότρυνση της Τουρκίας, πρόβλημα εισβολής στα εδάφη της ενός τεράστιου αριθμού απεγνωσμένων ανθρώπων. Ορθώς φυλάσσονται τα σύνορα και αυτό πρέπει να συμβαίνει όχι μόνο στον Εβρο αλλά και κατά μήκος των νησιωτικών περιοχών της. Απαιτείται, ταυτόχρονα, ένταση της προσπάθειας και ψυχραιμία. Η ένταση με την Τουρκία και το μεταναστευτικό πρόβλημα δεν είναι συνθήκες που θα αρθούν σύντομα. Χρειαζόμαστε έναν συνολικό σχεδιασμό.

• Τι εννοείτε;

Παρακολουθώ τη συζήτηση για τα κλειστά ή ανοιχτά κέντρα κράτησης, για τη συγκράτηση των ροών στα νησιά ή για τη διασπορά τους στην ενδοχώρα. Πρόκειται για λάθος προσανατολισμό. Η Ελλάδα είναι ήδη επιβαρυμένη και δεν μπορεί να αντέξει νέα κύματα προσφύγων και μεταναστών.

Αυτό που πρέπει να συμβεί είναι η δραστική και σύνολη αλλαγή των πολιτικών της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Οσο οι αιτίες, που παράγουν προσφυγιά και μετανάστευση, παραμένουν –οικονομική δυστυχία, πόλεμοι, εμφύλιες συρράξεις κ.λπ.–, η Ευρωπαϊκή Ενωση οφείλει να επεξεργαστεί μια μακροπρόθεσμη και ολότελα διαφορετική πολιτική για τη διαχείριση των ροών. Στο πλαίσιο των αρχών της αλληλεγγύης, οι ευθύνες και τα βάρη πρέπει να επιμεριστούν μεταξύ των χωρών-μελών της Ευρωπαϊκής Ενωσης.

Πρώτο βήμα προς αυτήν την κατεύθυνση και μέχρις ότου αναθεωρηθούν οι ευρωπαϊκές συνθήκες πρέπει να είναι η κατανομή των αιτήσεων για την παροχή διεθνούς προστασίας στο σύνολο των ευρωπαϊκών διοικήσεων. Δεν μπορεί να συνεχιστεί αυτή η απαράδεκτη κατάσταση: να εκφράζουν μεν οι Ευρωπαίοι στα λόγια τη συμπαράστασή τους και να δίνουν ενισχύσεις για τη μετατροπή των χωρών του Νότου σε αποθήκες ψυχών, ενώ προηγουμένως έστησαν φράχτες σε όλα τα εσωτερικά σύνορα της Ευρώπης.

• Πριν από μερικές ημέρες, αναφερόμενος στο σκάνδαλο Novartis, απευθύνατε έκκληση να πέσουν οι τόνοι της αντιπαράθεσης μεταξύ των κομμάτων και να προστατευτεί ο θεσμός του προστατευόμενου μάρτυρα. Δεν θα πρέπει δηλαδή «να βγουν οι κουκούλες», όπως υποστήριζαν αρκετοί βουλευτές της πλειοψηφίας;

Οφείλουμε να τηρούμε απαρέγκλιτα τον νόμο. Μόνον έτσι διασώζεται η αλήθεια κάθε έρευνας. Η προανακριτική επιτροπή πήρε την ορθή απόφαση να εξετάσει τους προστατευόμενους μάρτυρες χωρίς να αρθεί το καθεστώς προστασίας τους. Εφόσον έτσι αποφάσισε, η εξέτασή τους έπρεπε να γίνει χωρίς την αποκάλυψη της ατομικής τους ταυτότητας, όπως σαφώς ορίζει ο νόμος και παρήγγειλαν σχετικά οι αρμόδιοι αντεισαγγελείς του Αρείου Πάγου.

Ηταν περιττές οι αρχικές αμφισβητήσεις και κομματικές αντιδικίες. Η προανακριτική επιτροπή μπορούσε να ζητήσει, ως είχε δικαίωμα, την άρση του καθεστώτος προστασίας των μαρτύρων, με αίτησή της στον αρμόδιο για θέματα διαφθοράς αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου. Η σύμφωνη γνώμη του τελευταίου απαιτείται από τον Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Ολα τα υπόλοιπα είναι άσκοπες συζητήσεις. Να μείνουμε προσηλωμένοι στον νόμο και στην απροσωπόληπτη κρίση, ώστε να μην επαναληφθούν οι σκοπιμότητες και αστοχίες της κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ.

• Συμφωνείτε με την αντιπολιτευτική τακτική του Κινήματος Αλλαγής έναντι της Ν.Δ. και την πολύ σκληρή κριτική που ασκεί στην κυβερνητική πολιτική; Παραμένει η θέση της πολιτικής των ίσων αποστάσεων ή υπάρχει κάποια μετατόπιση;

Το έργο της αντιπολίτευσης είναι να αντιπολιτεύεται αυτόν που κυβερνά, όταν διαφωνεί, και να προσφέρει τις δικές της εναλλακτικές λύσεις και προτάσεις. Το Κίνημα Αλλαγής αυτό πράττει. Δεν τηρεί πολιτική ίσων αποστάσεων. Δεν αντιπολιτεύεται και την αντιπολίτευση.

Εχουμε ιστορικές διαφορές με τον ΣΥΡΙΖΑ, λόγω της ακραίας και ανεύθυνης στάσης και ρητορικής που κράτησε στη διάρκεια της κρίσης απέναντι στο ΠΑΣΟΚ και στην αλήθεια. Εχουμε σημαντικές ιδεολογικές και προγραμματικές διαφορές, παρούσες και ενεργές. Αλλά το πρώτιστο καθήκον μας είναι να ελέγχουμε την κυβέρνηση, γιατί αυτή, προσώρας, προσδιορίζει με τις αποφάσεις της τις τύχες της χώρας και των πολιτών.

• Ποιος πρέπει να είναι ο στόχος και η στρατηγική του Κινήματος Αλλαγής για την ανάληψη της πρωτοβουλίας των κινήσεων και την ενίσχυση των ποσοστών και της επιρροής του στον προοδευτικό χώρο; Τα πρόσωπα παίζουν ρόλο ή αρκεί μόνο η υιοθέτηση και η υλοποίηση των σωστών πολιτικών για να συμβούν τα παραπάνω;

Πρώτα πρώτα υπερασπιζόμαστε την πολιτική και οργανωτική αυτονομία του Κινήματος Αλλαγής. Οχι για να ικανοποιηθούν ατομικές φιλοδοξίες και να διανεμηθούν προσωπικά οφίκια. Αλλά γιατί η δημοκρατική παράταξη, ως πολιτικός φορέας των ιδεών του δημοκρατικού σοσιαλισμού, συνδέθηκε με την αλλαγή και την πρόοδο της χώρας.

Καμιά εθνική ανάταση, καμιά οικονομική ανόρθωση με δικαιοσύνη και ισονομία, κανένα κράτος δικαίου και καμιά εμβάθυνση της δημοκρατίας δεν υπήρξε ασύνδετη με τη δημοκρατική παράταξη και το ΠΑΣΟΚ. Ετσι πρέπει να ξανασυμβεί. Το νέο άλμα της Ελλάδας προς το μέλλον δεν μπορεί παρά να συνδεθεί και πάλι με μια ηγεμονεύουσα ιδεολογικά και πολιτικά Κεντροαριστερά. Το εγχείρημα δεν είναι εύκολο, αν αναλογιστούμε τις περιπέτειες του ΠΑΣΟΚ εξαιτίας της κρίσης.

• Και πώς μπορεί να γίνει αυτό;

Να ξεκινήσουμε με την αποκατάσταση της αλήθειας. Να μιλήσουμε με ευθύτητα στον ελληνικό λαό για τις δικές μας ευθύνες, αλλά και για τις δικές του ευθύνες, καθώς για πρώτη φορά πέτυχε το ιστορικά παράδοξο: να επιβραβεύσει με εκλογική αυτοδυναμία το κόμμα που οδήγησε στη χρεοκοπία τη χώρα.

Φυσικά, δεν αρκεί μόνον αυτό. Χρειαζόμαστε σαφείς ιδεολογικές οριοθετήσεις, μεγάλες πολιτικές πρωτοβουλίες και τα κατάλληλα πολιτικά πρόσωπα για τη διαχείριση και των δύο. Να απαντήσουμε συγκεκριμένα και πειστικά σε ερωτήματα όπως: «τι σημαίνει η σοσιαλδημοκρατία τον 21ο αιώνα, τι κομίζει, ποιες είναι οι αρχές και οι αξίες της, ποιο μέλλον εγγυάται για τους λαούς και τον ελληνικό λαό;». Για να δώσω ένα συγκεκριμένο παράδειγμα σχετικά με τη σημασία των απαντήσεων σε τέτοια ερωτήματα.

Ο Ρόντρικ έγραψε, προσφυώς, ότι στο σύγχρονο τρίλημμα παγκοσμιοποίηση - εθνική κυριαρχία - δημοκρατία, δεν μπορείς να επιλέξεις και τα τρία. Ή θα επιλέξεις την παγκοσμιοποίηση με τη δημοκρατία ή θα επιλέξεις την εθνική κυριαρχία με τη δημοκρατία. Γνωρίζουμε, όμως, ότι, ενώ υπάρχει παγκόσμιος οικονομικός χώρος, δεν υπάρχει παγκόσμιος δημόσιος πολιτικός χώρος, άρα τα θέματα της δημοκρατίας δεν μπορούν να λυθούν στο επίπεδο της παγκοσμιότητας.

Ουσιαστικά θέτει ως καθήκον της Κεντροαριστεράς την επαναδιατύπωση του δημοκρατικού αιτήματος, συνδέοντάς την με την εθνική κυριαρχία. Τι σημαίνει αυτό για τον εκδημοκρατισμό των κέντρων λήψης των αποφάσεων, την επιρροή σε αυτά της κοινωνίας των πολιτών, ώστε να ανακοπούν τα αχαλίνωτα κερδοσκοπικά συμφέροντα των ισχυρών; Να ένα παράδειγμα, πεδίον δόξης λαμπρόν για την επαναφορά και την ανασύνταξη των δυνάμεων της προόδου, των ιδεών του δημοκρατικού σοσιαλισμού.

Ειδικά στην ταλαιπωρημένη από την κρίση Ελλάδα, η επαναδιατύπωση του δημοκρατικού αιτήματος, ως προϋπόθεσης για να ανοίξει ένας νέος δρόμος ευημερίας με κοινωνική δικαιοσύνη, αποτελεί πρωταρχικό καθήκον του Κινήματος Αλλαγής για να επαναποκτήσει την ιδεολογική και πολιτική ηγεμονία. Θα μπορούσα να μιλώ ώρες για τα ιδεολογικά ζητήματα και τις αναγκαίες πολιτικές πρωτοβουλίες. Δεν μου το επιτρέπει η οικονομία του χώρου γι’ αυτό και δίνω μόνο εναύσματα για έναν χρήσιμο διάλογο.

• Σας απασχολούν οι εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ και το εγχείρημα για την εδραίωσή του ως της κυρίαρχης δύναμης της ευρύτερης δημοκρατικής παράταξης; Είναι ανταγωνιστική ή όχι η προσπάθειά του με την αντίστοιχη του ΚΙΝ.ΑΛΛ.;

Παρακολουθώ τις εξελίξεις στον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά με ενδιαφέρει πρωτίστως ο πολιτικός χώρος στον οποίο ανήκω. Εχει σημασία, κυρίως, τι κάνουμε εμείς στο Κίνημα Αλλαγής και όχι οι άλλοι. Η αναδιάταξη των πολιτικών δυνάμεων και η άσκηση αποφασιστικής επιρροής στο εκλογικό σώμα δεν είναι μια στατική υπόθεση. Πολλά θα κριθούν σε μεσοπρόθεσμο χρόνο.

• Ο Αλέξης Τσίπρας σάς έχει απευθύνει ουκ ολίγες φορές ένα προσκλητήριο διαλόγου για την αναζήτηση κοινών προγραμματικών σημείων για μια μελλοντική κυβερνητική σύμπραξη. Ακόμη κι αν το Κίνημα Αλλαγής διαφωνεί, δεν πιστεύετε ότι θα ήταν χρήσιμο να απαντήσει, ώστε να γίνει σαφές το δικό του πλαίσιο και ποιο θα μπορούσε να είναι αυτό;

Κύριε Κουκλουμπέρη, ας μην προτρέχουμε. Δεν έχουμε υπερβεί την κρίση και τις συνέπειές της. Η κρίση δημιούργησε πληγές και άφησε βαθύ αποτύπωμα στην ψυχολογία και την ηθικοπνευματική συγκρότηση του πολιτικού προσωπικού της χώρας. Φυσικά και των πολιτών. Κώδικες στοιχειώδους πολιτικής δεοντολογίας κατέρρευσαν, μύθοι και ψέματα εκτοξεύτηκαν, ο δημόσιος λόγος κατέπεσε στο επίπεδο της ρητορικής του μίσους, ο φανατισμός και η ιδιοτέλεια κυριάρχησαν.

Το σύνηθες θύμα όλων αυτών των περιστάσεων ήταν η παράταξή μου. Πώς μπορεί ξαφνικά, με έναν τρόπο μαγικό και ακατανόητο, να προκόψει σε ένα χωράφι των ύβρεων μια σπορά των συνεργασιών; Δεν εκφράζω παράπονο, δεν εχθρεύομαι κανέναν. Εχω μάθει να υπερβαίνω τα προσωπικά μου συναισθήματα και να σέβομαι τους πολιτικούς αντιπάλους. Οι παρατηρήσεις μου είναι έκφραση πολιτικού ορθολογισμού.

Χρειάζονται ιστορικές αναθεωρήσεις για να υπάρχει και αξιοπιστία προθέσεων. Ο κ. Τσίπρας κάμποσες φορές μέχρι τώρα διόρθωσε το κόμμα του. Μαζί με αυτό ας διορθώσει τώρα και τον εαυτό του.


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=10931