Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Χριστόδουλος: Οκτώ χρόνια κήρυγμα

ΙΣΟΒΙΟΣ ο αρχιεπίσκοπος, δεν δίνει λόγο σε κανέναν ούτε για όσα πράττει ούτε για όσα λέει

Θωμάς, Τσάτσης

Ελευθεροτυπία, 2006-04-25


Οχτώ χρόνια είναι αρκετά. Τουλάχιστον για να διακρίνεις εάν ένα δημόσιο πρόσωπο ασκεί ικανοποιητικά τα καθήκοντά του. Ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος, όπως όλοι οι προκάτοχοί του, είναι τυχερός γιατί είναι ισόβιος. Εκλέγεται από έναν στενό κύκλο ανθρώπων και στη συνέχεια δεν δίνει λόγο σε κανέναν. Ούτε για όσα πράττει, ούτε ακόμη περισσότερο για όσα λέει.

Ο Χριστόδουλος βέβαια υπήρξε βιαστικός. Πριν ακόμη συμπληρώσει τρία χρόνια στο θρόνο των Αθηνών, στις 3 Φεβρουαρίου 2001, έλεγε: «Εχουμε αναλάβει το μεγάλο αναγεννητικό έργο της κοινωνίας μας μέσα από τις δομές της Αγίας μας Εκκλησίας, η οποία ήδη επανέρχεται στο προσκήνιο της επικαιρότητας της δημόσιας ζωής, όχι γιατί έχει την τάση της αυτοπροβολής, όπως λένε ορισμένοι, οι οποίοι μας κρίνουν επιφανειακά και με κοσμικά κριτήρια, αλλά διότι τέτοια είναι η ανάγκη των ψυχών και η ανάγκη των καιρών».

Την εποχή εκείνη τα φώτα είχαν πέσει πάνω στον αρχιεπίσκοπο. Στις τηλεοπτικές σατιρικές εκπομπές είχε πρωταγωνιστικό ρόλο με τα ανέκδοτα που έλεγε. Η ουσία των λόγων του κ. Χριστόδουλου εκδηλώθηκε, όταν διεκδίκησε ένα μέρος της πολιτικής εξουσίας με αφορμή το θέμα των ταυτοτήτων, που το είδε ως ευκαιρία για να δείξει ότι μπορεί να ασκεί επιρροή και να κυβερνάει με τον τρόπο του. Το σίγουρο είναι πως ο μακαριότατος αρέσκεται περισσότερο να μιλάει σαν πολιτικός παρά σαν παπάς. Δεν είναι ανεκτικός, είναι όμως αντιφατικός. Ανάλογα με το ακροατήριο στο οποίο απευθύνεται. Η μεγαλύτερη αντίφαση, στην οποία έχει υποπέσει, αφορά τα όσα γνώριζε ή δεν γνώριζε για όσα έγιναν την περίοδο της δικτατορίας. Η ανύπαρκτη ανοχή του αφορά την ομοφυλοφιλία που χαρακτήρισε «κουσούρι». Αυτά και άλλα πολλά καταγράφονται μέσω των λόγων του Χριστόδουλου, με την ευκαιρία 8 χρόνων από την εκλογή του στο θρόνο των Αθηνών (28 Απριλίου)

* 3 Μαΐου 1998 στον Βόλο

«Αν ο λόγος ο πειστικός δεν αποφέρει καρπούς, τότε η Εκκλησία θα προχωρήσει σε δυναμική αντιπαράθεση, θα καταφύγει στο λαό μας. Και είμαι βέβαιος», κατέληξε, «ότι η ψυχή του λαού χτυπά Ορθόδοξα και Ανατολικά».

* 9 Μαΐου 1998

«Κηρύσσω, από τη θέση αυτή, πανστρατιά σύναξης των ικανών, των χαρισματικών και των αξίων εκ του ποιμνίου, προκειμένου να απαρτισθεί ο μεγάλος ειρηνικός στρατός της αγάπης και της δύναμης, που θα αναλάβει με επίγνωση και συνείδηση να υποστασιάσει τις ελπίδες του λαού και τις προσδοκίες του κόσμου».

* 27 Μαΐου 1998

«Εσείς εδώ και χιλιάδες άλλοι είσθε οι γνήσιοι αληθινοί Ελληνες πατριώτες, όχι απλώς αιθεροβάμονες του παρελθόντος. Υπάρχουν, όμως, και κάποιοι γραικύλοι που θέλουν τη συρρίκνωση της Εκκλησίας, γιατί ξέρουν ότι το έθνος οφείλει την επιβίωσή του σε αυτή».

* 15 Αυγούστου 1998

«Να πούμε και πάλι πως είμαστε διατεθειμένοι να επαναλάβουμε το "Μολών λαβέ" και να διατρανώσουμε προς πάσα κατεύθυνση ότι δεν είναι εύκολος του Ελληνα ο τράχηλος».

«Δεόμεθα υπέρ της ειρήνης, αλλά ευλογούμε τα όπλα τα ιερά, όταν η στιγμή το επιτάσσει και οι καιροί το επιβάλλουν».

«Ο Θεός θα αξιώσει κάποτε τον Προκαθήμενο της Εκκλησίας ως επικεφαλής του Ελληνισμού να το βάλει στην πόρτα της Παναγίας της Σουμελιώτισσας για να ανοίξει και πάλι τις πύλες της».

* 19 Νοεμβρίου 1998

«Οταν οι πρόγονοί μας έδιναν τα φώτα του πολιτισμού, αυτοί ήταν ανεβασμένοι στα δένδρα» (σ.σ. οι Ευρωπαίοι).

* 5 Ιουνίου 1999

«Ο λαός μας χόρτασε από τα μεγάλα λόγια, ο λαός μας χόρτασε από τις υποσχέσεις, ο λαός μας χόρτασε από τους εκμεταλλευτές. Τους εκμεταλλευτές είτε της δικής του αμέλειας είτε της δικής του αφέλειας, ή τους εκμεταλλευτές της δικής του οξύνοιας. Σήμερα ο λαός θέλει αγωνιστές, ο λαός θέλει ομολογητές, ο λαός θέλει ανθρώπους που παίρνουν τη σημαία των ιδανικών, του Χριστού και την ανυψώνουν».

* 2 Σεπτεμβρίου 1999

«Σας ερωτώ, είναι μάθημα Θρησκευτικών αυτό που κάνουν τα παιδιά μας στα σχολεία; Είναι μάθημα όπως το ονειρεύονται αυτοί οι δήθεν ευρωπαϊστές, οι ευρωλιγούρηδες».

* 29 Μαρτίου 2000

«Δεν σε ενδιαφέρουν αυτά που λέω; Γιατί σε βλέπω να γελάς συνέχεια και να μη συγκινείσαι καθόλου. Χάχας είσαι»;

(απευθυνόμενος σε μαθητή)

* 11 Σεπτεμβρίου 2000

«Το Τίμιο Ξύλο έρχεται σε επίκαιρη στιγμή, γιατί από την επομένη της εορτής της Υψώσεως του Σταυρού τίθεται εν λειτουργία η εκστρατεία που έχει κηρύξει η Ιερά Σύνοδος της Ιεραρχίας της Εκκλησίας της Ελλάδος για συλλογή υπογραφών των πιστών μελών της Εκκλησίας...».

* 16 Οκτωβρίου 2000

«Το υπέροχο τρίπτυχο Πατρίδα, Θρησκεία, Οικογένεια. Αυτά τα τρία μοιάζουν με πανίερες εικόνες και οι βάρβαροι εικονοκλάστες του καιρού μας στρέφουν εναντίον τους όλην τους τη μανία και τη λύσσα και τις πολεμούν».

* 29 Οκτωβρίου 2000

«Σήμερα είναι περί το ένα εκατομμύριο (σ.σ. οι μετανάστες), σε λίγα χρόνια θα υπερβαίνουν τα τρία. Σε συνδυασμό με το δημογραφικό πρόβλημα των Ελλήνων και παρότι δεν μας το επιτρέπει ο πολιτισμός μας και η θρησκεία μας να πούμε "έξω οι ξένοι", από την άλλη αντιλαμβάνεσθε τον κίνδυνο που ελλοχεύει να μετατραπούμε, ύστερα από λίγο, σε πρόσφυγες στην ίδια μας την πατρίδα;».

* 11 Φεβρουαρίου 2001

«Οταν έπεσε η χούντα και ήρθε η Μεταπολίτευση, εγώ τότε έγινα μητροπολίτης, το 1974, και μεταβαίνων να αναλάβω τα καθήκοντά μου στο Βόλο, είπα στον εαυτό μου πως αυτά που συνέβησαν όλα αυτά τα χρόνια ή το γεγονός ότι είδαμε μια Εκκλησία ουσιαστικώς να μην υψώνει φωνή, να μη διαμαρτύρεται... Αυτά, λοιπόν, είπα μέσα μου ότι πρέπει να ανήκουν στο παρελθόν».

* 4 Μαρτίου 2001

«Ομολογώ ότι δεν ήξερα πως γίνονταν βασανιστήρια, πως υπήρχε ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ολα αυτά ήρθαν στο φως μετά. Δεν πειράζει, μπορεί να τα ήξερε ο τότε αρχιεπίσκοπος, αν τα ήξερε και σιώπησε έκανε άσχημα. Στον κύκλο μου δεν είχα ακούσει τέτοια πράγματα, δεν άκουγα ξένους σταθμούς, εκ των υστέρων τα έμαθα. Θα πει κανείς ότι ήμουν βαθιά νυχτωμένος. Μπορεί γιατί εγώ τότε σπούδαζα. Σας ομολογώ εν πλήρει αληθεία ότι δεν ήξερα. Δεν ντρέπομαι να το πω, αν και μπορείτε να πείτε ότι ήμουν έξω από τα πράγματα. Τώρα, πάντως, είμαι μέσα».

* 31 Μαΐου 2001

«Στρατηγέ,

Με ιδιαίτερη χαρά έλαβα το πόνημα με τον τίτλο "Οδοιπορικόν ενός στρατιώτου 90 ετών", το οποίον είχατε την ευγενή καλοσύνην να μου αποστείλετε και σας ευχαριστώ πολύ. Το αποσταλέν βιβλίον σας, στις σελίδες του οποίου εκθέτετε τις σκέψεις, τις επισημάνσεις, τις τοποθετήσεις σας σχετικά με περιστατικά, επεισόδια και γεγονότα από την μακρόχρονη διαδρομή και πορεία της ζωής σας, εντυπωσιάζει τον αναγνώστην με την απλότητα και την γλαφυρότητα του λόγου, το ανυπόκριτο πατριωτικό φρόνημα και την πηγαία ειλικρίνεια, τη συγκινητική εξιστόρηση και τη διάθεση αυτοκριτικής και αυτοσαρκασμού. Οπως προκύπτει από τα γραφόμενά σας και την αυτοβιογραφούμενη σταδιοδρομία σας, υπήρξατε εκφραστής ξεχωριστών προσόντων και αρετών και γράψατε ιστορία, την οποίαν ο ιστορικός του μέλλοντος καλείται να εκτιμήσει και να προσδιορίσει. Εύχομαι ο Δομήτωρ κύριος ημών Ιησούς Χριστός, ο δίκαιος Κριτής πάντων, να σας χαρίζει πλούσια την Χάριν και την ευλογίαν Του.

Μετ’ ευχών διαπύρων

Ο Αθηνών Χριστόδουλος». (επιστολή προς τον αρχιπραξικοπηματία Στυλιανό Παττακό)

* 14 Μαρτίου 2002

«Αυτοί που γκρεμίζουν τα εθνικά θεμέλια αυτού του έθνους και δεν δίνουν λόγο σε κανέναν, πρέπει να γνωρίζουν ότι υπονομεύουν το έθνος. Είναι οι ψευτοκουλτουριάρηδες που μας κατηγορούν για εθνικιστές και πρέπει να μπουν στη θέση τους. Ο λαός δεν τους ακολουθεί και τα τρία εκατομμύρια των υπογραφών είναι μάθημα για το έθνος. Είναι φωνές που κανείς δεν έχει το ανάστημα να τις παραβιάσει».

«Αν κουνούσαμε το δαχτυλάκι μας, θα γίνονταν 6-7 εκατομμύρια» ( σ.σ. οι υπογραφές).

* 29 Οκτωβρίου 2002

«Εσείς τι θέλετε να είσθε; Κρέας ή κιμάς; Οι ξένοι θέλουν να μας κάνουν κιμά, ενώ το κρέας είναι στέρεο πράγμα».

* 29 Μαΐου 2003

«Η Ιστορία διδάσκει πως αυτοί οι ίδιοι οι Ευρωπαίοι ήταν εκείνοι που πάντα ήθελαν το κακό μας. Πολύ πριν από την άλωση της Κωνσταντινουπόλεως η ρωμιοσύνη είχε δοκιμάσει τη φρικτή εμπειρία των φράγκων της Δύσεως που με κάθε τρόπο επεδίωκαν τον αφανισμό της».

* 5 Αυγούστου 2003

«Η Εκκλησία έχει τον πνευματικό αγώνα και ο Στρατός τον αγώνα για τη διαφύλαξη της ανεξαρτησίας του έθνους».

* 4 Δεκεμβρίου 2003

«Ο Αγιος Σεραφείμ στο Φανάρι στην Καρδίτσα κατηγορήθηκε ότι ήταν αναμεμειγμένος σε επανάσταση, γι’ αυτό τον εσούβλισαν. Οπως σούβλισαν τον Αθανάσιο Διάκο αυτοί που θέλουν σήμερα να μπουν στην Ευρωπαϊκή Ενωση. Γι’ αυτό αντιστεκόμαστε. Δεν μπορούν οι βάρβαροι να έλθουν μέσα στην οικογένεια των χριστιανών, διότι δεν μπορούμε να ζήσουμε μαζί».

* 5 Δεκεμβρίου 2003

«Οσοι από μας έχουμε αναλάβει καθήκοντα να είμαστε ηγέτες του λαού μας -εφόσον αυτός μας προσέχει και προσβλέπει σε μας- έχουμε καθήκον να του προσφέρουμε και τα πρότυπα του αγωνιζόμενου ανθρώπου και χριστιανού, αυτού που προτιμά πολλές φορές να θυσιάσει την ηρεμία και την ησυχία του χάριν της αλήθειας, της δικαιοσύνης και γενικότερα των αρχών που υπηρετεί».

* 21 Ιανουαρίου 2004, Θεολογική Σχολή Αθηνών

«Αν σήμερα απαγορευτεί η μαντίλα, αύριο θα απαγορεύσουν στις γυναίκες των χριστιανών να φέρουν τον σταυρό. Εγώ θέλω να πάει το παιδί μου στο σχολείο ντυμένος τσολιάς. Ετσι μ’ αρέσει και έτσι θα το κάνω. Ποιος θα μου το απαγορεύσει»;

* 5 Απριλίου 2004

«Η παγκοσμιοποίηση επιδιώκει να μας κάνει χυλό, σούπα, πρόβατα ή μάλλον γαλοπούλες, ώστε κάποιος να μας καθοδηγεί με το καλάμι».

* 5 Ιουνίου 2004

«Η λέξη έθνος έχει εξοστρακιστεί από τη γλώσσα μας, γιατί ορισμένοι τη συγχέουν με τον εθνικισμό. Οι πατριώτες δεν είναι εθνικιστικές. Ορισμένοι ρομαντικοί δεχόμεθα επίθεση για τις απόψεις μας».

* 31 Οκτωβρίου 2004

«Αλλά σκεφθείτε πού έχουμε φθάσει. Σε ποιο κατάντημα έχει φθάσει σήμερα η ανθρωπότητα, η οποία, αυτό που είναι αμαρτία βοώσα και κράζουσα, θέλει να την καλύψει. Να μη λέμε, να μη μιλάμε, γιατί ενοχλούνται αυτοί που έχουνε το κουσούρι, γιατί θέλουνε όλοι οι άλλοι να το παραδεχθούν ως μια φυσιολογική κατάσταση» (μιλά για την ομοφυλοφιλία).

* Ιανουάριος 2005

«Η συγγραφή των βιβλίων των θρησκευτικών απαιτεί, κατά την ισχύουσαν νομοθεσίαν, και την συνεργασίαν μετά της Ιεράς Συνόδου».

* 25 Φεβρουαρίου 2005

«Δίνουμε πολλές φορές κάποιες συστατικές επιστολές και εκ των υστέρων, οι κινηθέντες, με τις επιστολές αυτές, αποδεικνύονται ανάξιοι. Επομένως, ουδείς (από αυτούς που δίνουν τη συστατική επιστολή) είναι ένοχος».

* 14 Μαρτίου 2005, στην Αγ. Μαρίνα Ηλιούπολης

«Αλλά δεν τους ενδιαφέρει η κάθαρση. Η τηλεθέαση τους ενδιαφέρει, γιατί ξέρετε πόσα κερδίζουν από τα τηλεφωνήματα; Σας τρώνε τα λεφτά σας. Αλλά υπάρχει και ένα όριο».

* 5 Οκτωβρίου 2005, στην Ιερά Σύνοδο

«Πέραν των ληφθέντων μέτρων προς πάταξη της διαφθοράς, όπου αυτή εντοπίζεται στους κόλπους μας, απαιτείται μια ουσιαστική, πνευματική, σε βάθος, εκ των ένδον επισκόπηση του σύγχρονου εκκλησιαστικού προβλήματος, προκειμένου να οδηγηθούμε, όσοι το επιθυμούμε, σε μία ενδοστρέφεια πνευματικότητας, αυτοκριτικής και μετανοίας, εν Αγίω Πνεύματι».

* 1 Φεβρουαρίου 2006, στη Μητρόπολη Αθηνών

«Οι φίλοι και σύμμαχοι μας υπολογίζουν, όταν είμαστε γενναίοι και διεκδικητικοί. Εάν είμαστε καρπαζοεισπράκτορες, δεν μας υπολογίζει κανένας».

* Οποιος θα ήθελε να ενημερωθεί με λεπτομέρειες για όσα έχει γράψει και πει ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος -από την εποχή που ήταν μητροπολίτης Δημητριάδος- μπορεί να διαβάσει το βιβλίο του Μανώλη Βασιλάκη «Η μάστιγα του Θεού» από τις εκδόσεις «Γνώση». Τα έχει όλα.

Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1115