Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Γιατί ο Ερντογάν σκλήρυνε τόσο τη θέση του;

Αλέξης, Ηρακλείδης

Τα Νέα, 2020-10-17


Κάθε συζήτηση για την τουρκική εξωτερική πολιτική σήμερα χρήσιμο είναι να κινείται σε δύο άξονες: της Τουρκίας καθεαυτής και του ιδίου του Ερντογάν. Τι εννοώ; Υπάρχουν από τη μία πλευρά τα νομιμοποιημένα δικαιώματα και συμφέροντα της Τουρκίας τα οποία προσπαθεί να προωθήσει, και από την άλλη οι εμπρηστικές φράσεις και ενέργειες του Ερντογάν. Οταν οι δύο άξονες συμπλέουν τότε είναι και πιο αποτελεσματική η εξωτερική πολιτική της Τουρκίας.

Σε ό,τι αφορά τον πρώτο άξονα, ας τον πούμε τον άξονα Τσαβούσογλου, στα θέματα του Αιγαίου η Τουρκία έχει σε ορισμένα θέματα δίκιο και άδικο εμείς, όπως σε σχέση με τον παράνομο ελληνικό εναέριο χώρο ή την κατάχρηση δικαιώματος σε σχέση με το FIR, επίσης διαθέτει νομικά και άλλα επιχειρήματα εφάμιλλα με την Ελλάδα σε σχέση με την αιγιαλίτιδα ζώνη, την υφαλοκρηπίδα, την ΑΟΖ και τη στρατικοποίηση, υστερεί μόνο σε σχέση με τα Ιμια και τις γκρίζες ζώνες. Στο δε Κυπριακό από το Κραν Μοντανά μέχρι σήμερα για το αδιέξοδο φταίει η ελληνοκυπριακή πλευρά και συγκεκριμένα ο Πρόεδρος Αναστασιάδης.

Στον δεύτερο άξονα, αυτόν του Ερντογάν, εμπίπτουν το γνωστό Μνημόνιο με τη Λιβύη, οι απειλές με τους πρόσφυγες, οι γεωτρήσεις, η υπόθεση «Oruc Reis». Και έρχομαι στο ζητούμενο γιατί άραγε η πρόσφατη προκλητική στάση ενώ ετοιμαζόμασταν για συνομιλίες τις οποίες επιζητούσε, υποτίθεται διακαώς, η Τουρκία; Ο λόγος σε ό,τι φορά τον Ερντογάν είναι ότι επειδή είναι πλέον απολύτως πεπεισμένος ότι η Ελλάδα θέλει να πλήξει τη χώρα του ανεπανόρθωτα, τόσο στο Αιγαίο («ελληνική λίμνη»), όσο και στην Αν. Μεσόγειο και σε σχέση με την Κύπρο, να την περικυκλώσει διά θαλάσσης και να τη φιμώσει σαν να ήταν περίκλειστη χώρα χωρίς διόλου θάλασσα στο Αιγαίο ή στην Αν. Μεσόγειο, δηλαδή η Ελλάδα να προκαλέσει ανυπολόγιστη βλάβη στα τουρκικά εθνικά συμφέροντα, αλλά και στο τουρκικό πρεστίζ. Από πού εξάγεται αυτό το συμπέρασμα με όρους «χειρότερου δυνατού σεναρίου»;

Από την ύπαρξη «ελληνικής υφαλοκρηπίδας» στο Αιγαίο (νόμος Μανιάτη)

Από τον αγωγό EastMed

Από τη συμμαχία με το μισητό Ισραήλ (στην οποία συμμετέχει η Κύπρος ενισχύοντας τα περί περικύκλωσης)

Από τη συζήτηση περί 12 μιλίων (12 μίλια στο Ιόνιο, τώρα ιδέα περί 12 μιλίων νοτίως της Κρήτης)

Από τη συμφωνία με την Αίγυπτο ενώ επέκειντο έναρξη των συνομιλιών

Από το πρόσφατο ελληνικό NAVTEX για στρατιωτικές ασκήσεις ανοιχτά της Χίου

Από την υπόθεση Καστελλόριζο

Προσοχή, αυτό το σκεπτικό δεν αποτελεί ερμηνεία δική μου, αλλά βασίζεται σε λίαν αξιόπιστες πηγές που έχω από τα λεγόμενα του Ερντογάν σε συνεργάτη του πριν από μερικές μέρες. Συνεπώς για να λάβουν χώρα οι συνομιλίες (τις οποίες ο ίδιος θεωρεί τελείως περιττές γιατί είναι βέβαιος ότι οι Ελληνες τους κοροϊδεύουν και θέλουν απλώς να τους τη φέρουν), έχουμε το ηράκλειο έργο να τους πείσουμε ότι αυτό δεν συμβαίνει. Μπορεί να φέρουμε σαν ένδειξη το ότι τα 12 μίλια είναι στο Ιόνιο, ότι με την Αίγυπτο αφήσαμε απʼ έξω τη μισή Ρόδο και αγνοήσαμε το Καστελλόριζο και όσο για τον αγωγό EastMed τον έχουμε εγκαταλείψει.


Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11341