Οι επιπτώσεις της απόφασης για τη Χρυσή Αυγή
Ευάγγελος, Βενιζέλος
Τα Νέα, 2020-10-31
Η Δημοκρατία ή είναι φιλελεύθερη ή δεν υπάρχει. Αρα, Δημοκρατία χωρίς Κράτος Δικαίου δεν υφίσταται, είναι μια φενάκη. Το Κράτος Δικαίου αποκτά την πραγματική του υπόσταση μέσω των εγγυήσεων του ποινικού φιλελευθερισμού. Οταν θέλουμε ένα «υδραργυρικό» Ποινικό Δίκαιο, άλλοτε δρακόντειο και άλλοτε επιεικές, ανάλογα με το κοινό αίσθημα, νομίζω ότι οδηγούμε στην υπονόμευση και του Κράτους Δικαίου και της Δημοκρατίας. Χρειάζεται ψυχραιμία και διορατικότητα, χρειάζεται μια ιστορική και όχι μια συγκυριακή και φευγαλέα προσέγγιση.
Είμαστε όλοι πολύ ικανοποιημένοι ως δημοκράτες πολίτες του τόπου αυτού, γιατί διεξήχθη μια δίκαιη δίκη που κατέληξε, σε πρώτο βαθμό, στη δίκαιη και ανάλογη ποινική τιμωρία αυτής της εγκληματικής οργάνωσης, η οποία είχε και το πρόσθετο κέλυφος ενός πολιτικού κόμματος. Το Δικαστήριο, με την απόφασή του, διαπίστωσε ότι το σύνολο της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της Χρυσής Αυγής και τα βασικά οργανωτικά εξωκοινοβουλευτικά στελέχη του συγκροτούσαν εγκληματική οργάνωση και απήγγειλε τις σχετικές ποινικές συνέπειες.
Ορθώς ο Ποινικός Κώδικας εκσυγχρονίστηκε, είμαστε μια χώρα που είχε ανάγκη από ποινικό εκσυγχρονισμό. Νομίζω ότι προσβάλλουν την Επιστήμη του Ποινικού Δικαίου και πρόσωπα υψηλού κύρους όσοι ισχυρίζονται ότι ο Ποινικός Κώδικας ήταν ένα τέχνασμα για να διευκολυνθεί η Χρυσή Αυγή. Ηταν προϊόν μακράς επιστημονικής επώασης με υψηλή αίσθηση ευθύνης.
Δεν χρειαζόμασταν παρεπόμενη ποινή στέρησης πολιτικών δικαιωμάτων που να προβλέπεται στον ποινικό νόμο. Ο εκλογικός νόμος, εφαρμόζοντας το άρθρο 51 παράγραφος 3 του Συντάγματος, μπορεί να προβλέψει στο πλαίσιο της Αρχής της Αναλογικότητας περιορισμούς στο εκλογικό δικαίωμα όσων έχουν καταδικαστεί με αμετάκλητη καταδίκη σε κύρια ποινή για ορισμένα εγκλήματα υψηλής απαξίας και αυτό συμπαρασύρει και το παθητικό εκλογικό δικαίωμα, το δικαίωμα του εκλέγεσθαι, κατά το άρθρο 55 του Συντάγματος.
Απαγόρευση πολιτικού κόμματος, κατά τη γνώμη μου, δεν μπορούμε να έχουμε στο πλαίσιο του άρθρου 29 παράγραφος 1 του ελληνικού Συντάγματος, αλλά και ιστορικά έχει αποδειχθεί μάταιη, γιατί οι αντιδημοκρατικές, ακροδεξιές, νεοναζιστικές αντιλήψεις, οι οποίες τροφοδοτούν τη δράση ομάδων, μεταλλάσσονται και παίρνουν άλλη μορφή κομματική με πολύ μεγάλη ευκολία. Οι φιλοναζιστικές ιδέες έχουν εκφραστεί με πολλούς τρόπους στη Γερμανία, για παράδειγμα. Αρα απαγορεύεις το ένα κόμμα, εμφανίζεται ένα άλλο. Το θέμα είναι εάν τα πρόσωπα που ηγούνται μιας κομματικής οντότητας είναι αμετάκλητα καταδικασμένα και έχουν περιορισμούς του εκλογικού δικαιώματος και εάν υπάρχουν στοιχεία που δείχνουν ότι μια εγκληματική οργάνωση θέλει να αποκτήσει την προβιά του κόμματος. Τότε, ναι, ο εκλογικός νόμος πρέπει να απαγορεύσει να καταστρατηγηθεί η στέρηση των εκλογικών δικαιωμάτων και να απαγορεύσει την καταχρηστική μεταμφίεση μιας εγκληματικής οργάνωσης σε πολιτικό κόμμα. Αυτό είναι κάτι διαφορετικό από την απαγόρευση του πολιτικού κόμματος. Αφορά τη νομοθετική πρόβλεψη ελάχιστων βασικών προϋποθέσεων για την ίδρυση πολιτικού κόμματος και για τη συμμετοχή του σε εκλογές. Βασικών προϋποθέσεων δικαστικά ελέγξιμων κατʼ αναλογίαν αυτών που προβλέπονται για τα σωματεία και τις ενώσεις προσώπων.
Στο μεταξύ χρονικό διάστημα (μεταξύ καταδίκης σε πρώτο βαθμό και έκδοσης αμετάκλητης απόφασης) ενδέχεται ο ελληνικός λαός να κληθεί να απαντήσει στο εάν θέλει τη Χρυσή Αυγή μέσα στη Βουλή. Κατά τη γνώμη μου, θα ήταν καλό να έρθει αντιμέτωπος με το ερώτημα αυτό για να δώσει την απάντηση σε όσους ασπάζονται τη νεοναζιστική ιδεολογία και κοσμοαντίληψη, ότι η καταδίκη δεν είναι μόνο ή πρωτίστως ποινική, αλλά είναι και μια καταδίκη αξιακή και πολιτική και κοινωνική.
Κορυφαίο συνεπώς ζήτημα είναι η ευθύνη των πολιτών. Δεν μπορεί ο πολίτης να καλυφθεί πίσω από οποιαδήποτε δικαστική απόφαση. Η δικαστική απόφαση θωρακίζει τη Δημοκρατία και το Κράτος Δικαίου, αλλά η ευθύνη των πολιτών είναι ευθύνη και για αυτό που ψήφισαν και για αυτό που θα ψηφίσουν, και για το παρελθόν τους και για το συλλογικό μας μέλλον, για τη συλλογική μας μοίρα που είναι το άλλο όνομα της Ιστορίας.
Το παρήγορο είναι πως η ποινική αντιμετώπιση του φαινομένου που λέγεται εγκληματική οργάνωση Χρυσή Αυγή λειτούργησε παιδαγωγικά, λειτούργησε προτρεπτικά προς την κατεύθυνση της δημοκρατικής ευαισθησίας και αποτρεπτικά ως προς την ανοχή των φαινομένων αυτών από μια κοινωνία η οποία είναι κουρασμένη, αλλά δεν πρέπει να χάσει ποτέ, μα ποτέ, το στίγμα της δημοκρατικής και δικαιοκρατικής της ευαισθησίας.
Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11372