Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Ευρωπαϊκό Συμβούλιο και κυρώσεις - Μπορούσε να είναι αλλιώς;

Μαριλένα, Κοππά

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2020-12-14


Από το καλοκαίρι έως και σήμερα, η πολιτική της κυβέρνησης στα ελληνοτουρκικά στηρίζεται κατά κύριο λόγο στην επιδίωξη νέων ευρωπαϊκών κυρώσεων κατά της Τουρκίας, οι οποίες θα έστελναν ένα σκληρό μήνυμα ενωσιακής αποφασιστικότητας στην Αγκυρα. Σήμερα, όμως, οι Ελληνες ξύπνησαν στη χώρα της πραγματικότητας: στα τελικά Συμπεράσματα του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου 10 και 11 Δεκεμβρίου αναφέρεται απλώς η απόφαση διεύρυνσης των υφιστάμενων από τον Νοέμβριο του 2019 ελαφρών κυρώσεων εναντίον αξιωματούχων και εταιρειών της Τουρκίας που εμπλέκονταν στις παράνομες έρευνες υδρογονανθράκων στην Ανατολική Μεσόγειο.

Αρα, καμιά σκλήρυνση, καμιά αυστηροποίηση. Απλώς, περισσότερα ονόματα και εταιρείες θα μπουν στην υφιστάμενη λίστα. Ο δε ύπατος εκπρόσωπος αναλαμβάνει να παρακολουθήσει και να ενημερώσει το Ευρωπαϊκό Συμβούλιο του Μαρτίου 2021 για τη συνολική πορεία της Τουρκίας.

Οπως γίνεται εύκολα αντιληπτό, πρόκειται για χάδι στον Ερντογάν, που καμιά σχέση δεν έχει με τον Αρμαγεδδώνα που ουσιαστικά προανήγγειλαν τα ελληνικά ΜΜΕ και η κυβέρνηση. Για ακόμη μία φορά αποδεικνύεται έτσι πόσο ζούμε στη δική μας πραγματικότητα, πόσο βαυκαλιζόμαστε με πιθανές εξελίξεις που δεν θα συμβούν, κυρίως όμως πόσο οι κρατούντες παραμυθιάζουν την κοινή γνώμη, ενώ γνωρίζουν καλά τα όρια και τις πραγματικότητες του ευρωπαϊκού συστήματος και των πολιτικών και των συμφερόντων των κρατών-μελών.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που τα πράγματα είναι έτσι κι όχι όπως, στα όνειρά του, επιθυμούσε ο πρωθυπουργός:

● Ηταν σαφές, ήδη από το καλοκαίρι, ότι η Γερμανία δεν είχε σκοπό να επιβάλει ουσιαστικές κυρώσεις στην Τουρκία κατά το εξάμηνο της δικής της προεδρίας, κυρίως λόγω του τεράστιου όγκου εμπορικών συναλλαγών μεταξύ αυτής και της Τουρκίας. Οι εμπορικές σχέσεις –αλλά και ειδικότερα οι πωλήσεις όπλων– βάρυναν αδιαμφισβήτητα και για άλλες χώρες όπως η Ισπανία ή η Πορτογαλία – και όχι μόνο.

● Η Ε.Ε. δεν έχει αποφασίσει τι θέλει να κάνει συνολικά με τον Ερντογάν. Κατά βάση, δεν υπάρχει ευρωπαϊκή πολιτική για την Τουρκία. Και ο λόγος είναι ότι, πέρα από το οικονομικό μέγεθός της ή ότι αποτελεί έναν παίκτη-κλειδί για τις εξελίξεις στη Μέση Ανατολή, η χώρα κρατάει τα κλειδιά του μεταναστευτικού, το οποίο η Ενωση δυσκολεύεται να αντιμετωπίσει με σοβαρότητα, με τέσσερα εκατομμύρια μετανάστες έτοιμους να περάσουν στην Ευρώπη. Αυτό οδηγεί στο συμπέρασμα ότι όλα συνυπολογίζονται και θα ληφθούν υπόψη στη μελλοντική διατύπωση μιας συνολικής πολιτικής.

● Το αμερικανικό interregnum δημιουργεί μια αμηχανία στην Ευρώπη. Αν και στο σχέδιο του αμερικανικού αμυντικού προϋπολογισμού για το επόμενο έτος αναφέρονται κυρώσεις κατά της Τουρκίας για την αγορά των S-400, η Ε.Ε. δείχνει να περιμένει να αναλάβει η νέα προεδρία για να αντιμετωπίσουν από κοινού τις προκλήσεις στην Ανατολική Μεσόγειο.

● Η ατζέντα αυτού του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου ήταν ιδιαίτερα βεβαρημένη, μεταξύ άλλων με την τελική απόφαση για τον πολυετή προϋπολογισμό της Ε.Ε., την κατάσταση της πανδημίας, την κλιματική αλλαγή, γεγονός που δεν επέτρεπε εκ των πραγμάτων ουσιαστική συζήτηση για την Τουρκία.

Με δυο λόγια, ραντεβού τον Μάρτιο..

Και ώς τότε τι; Θα συνεχίσει η κυβέρνηση να «βομβαρδίζει» την κοινή γνώμη με μεγαλοστομίες και ανέφικτους στόχους (αυστηρές κυρώσεις, απομόνωση της Τουρκίας κ.λπ.), ενώ τα όρια του τι μπορεί και δεν μπορεί, τι θέλει και τι δεν θέλει η Ενωση είναι σαφώς προδιαγραμμένα; Θα συνεχίσει εν ολίγοις να μετατρέπει τους πολίτες σε εκ των προτέρων ηττημένους σε μάχες που εξαρχής δεν μπορούν να κερδηθούν; Και για να καλύψει άλλες ανεπάρκειες, θα συνεχίσει να μετατρέπει, χωρίς λόγο, τους Ελληνες σε «καρπαζοεισπράκτορες», όπως έκανε και με το Μακεδονικό, όπου μια μεγάλη ελληνική νίκη, όπως η Συμφωνία των Πρεσπών, παρουσιάστηκε ως εθνική ήττα;

Αποτελεσματική εθνική στρατηγική σημαίνει να θέτεις εφικτούς στόχους, να επιλέγεις τη σωστή τακτική και να χρησιμοποιείς τα σωστά μέσα για να τους πετύχεις. Οχι, αν και γνωρίζεις τις ισορροπίες και την πραγματικότητα, να οδηγείς τη χώρα σου στο να αισθανθεί ηττημένη σε μεγάλες ή ακόμη και μικρές μάχες.

Εκτύπωση στις: 2024-04-20
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11455