Η δημοκρατία στον βούρκο της Νέας Δημοκρατίας

Νίκος, Μπίστης

Αυγή, 2020-12-29


Θα είναι μέγα λάθος να γίνουμε σαν τους αντιπάλους μας. Προφανώς δεν θα γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο, το χτύπημά μας όμως πρέπει να είναι καίριο

Από ιδιοσυγκρασία ανήκω σ’ αυτούς που έλκονται από ουσιαστική προγραμματική αντιπολίτευση. Με επιχειρήματα και γόνιμη αντιπαράθεση, χωρίς εχθροπάθεια. Ο καταγγελτικός λόγος με απωθεί, η συνεχής αναζήτηση σκανδάλων επίσης, η ενασχόληση με τις δραστηριότητες της Μαρέβας με αφήνει παγερά αδιάφορο, το ίδιο συμβαίνει όταν βλέπω να χρησιμοποιούν κάποιοι το «σκληρόμετρο» για να αξιολογήσουν την αποτελεσματικότητα της αντιπολίτευσης.

Η Αριστερά δεν έχει να κερδίσει τίποτα από αυτή την αντιπολιτευτική συνταγή, ενώ, όπως περίτρανα απόδειξε η επιχείρηση «καθαρά χέρια» στην Ιταλία, αλλά και το δύσκολο 1989 και η υπόθεση Novartis στα καθ’ ημάς, δικαστικός δρόμος προς τον σοσιαλισμό δεν υπάρχει. Στο τέλος μόνη κερδισμένη από την ποινικοποίηση της πολιτικής είναι η Δεξιά και μάλιστα στην πιο ακραία και λαϊκίστικη εκδοχή της. Αυτή, και όχι η Αριστερά, είναι στο στοιχείο της, κολυμπάει με άνεση στον βούρκο και το απολαμβάνει.

Καθόλου τυχαία, λοιπόν, η Ν.Δ. και τα δημοσιογραφικά της φερέφωνα - πιστόλια έχουν συστηματοποιήσει την επιχείρηση «αντιπερισπασμός με λάσπη». Τα αδιέξοδα στα οποία οδηγείται η πολιτική της -από έναν διαλυτικό συνδυασμό αντικειμενικών λόγων, όπως η πανδημία, κραυγαλέων υποκειμενικών αδυναμιών και νεοφιλελεύθερων ψυχώσεων- θέλει να τα σκεπάσει με επιστράτευση σκανδαλολογίας. Το σπίτι του Τσίπρα το διαδέχθηκε το άλλο «μεγάλο σκάνδαλο» της Folli Follie. Και στις δύο περιπτώσεις ισχύει απολύτως το «εκεί που μας χρωστάγανε μας πήραν και το βόδι». Όσοι μετράνε σπίτια και ξέρουν από επαγγελματικές εκλεκτικές συγγένειες αντιλαμβάνονται τι εννοώ, αλλά θα επιμείνω να μην γλιστρήσω στην αντιπολίτευση που απεχθάνομαι. Όμως, όποιος είδε το πρωτοσέλιδο των Νέων της προηγούμενης Τετάρτης με γιγαντιαίο τίτλο «Folli Follie. Μπαίνει στο κάδρο και ο Αλέξης Τσίπρας» καταλαβαίνει ότι η Ν.Δ. και ο, όχι και τόσο αφανής, συνιδιοκτήτης της και μεγαλοεκδότης είναι αποφασισμένοι να σύρουν στον βούρκο την πολιτική ζωή αδιαφορώντας αν μ’ αυτόν τον τρόπο τραυματίζουν τη δημοκρατική ομαλότητα.

Μπροστά σ’ αυτή την κατάσταση, ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία, ο πρόεδρος και εκείνα τα στελέχη που καταφανώς αδίκως στοχοποιούνται καλά κάνουν και υπερασπίζονται τον εαυτό τους με κάθε μέσο, με μηνύσεις και αγωγές, ενώ ταυτοχρόνως αντιμετωπίζουν πολιτικά την ενορχηστρωμένη επίθεση. Ο πειρασμός να ανταποδώσουμε τα ίσα στην αθλιότητα θα είναι μεγάλος και όσοι γκρινιάζουν μήνες τώρα επειδή δήθεν δεν κάνουμε τη σκληρή αντιπολίτευση του γούστου τους θα θέλουν να ενδώσουμε.

Θα είναι μέγα λάθος να γίνουμε σαν τους αντιπάλους μας. Προφανώς δεν θα γυρίσουμε και το άλλο μάγουλο, το χτύπημά μας όμως πρέπει να είναι καίριο, πολιτικό και δημοκρατικό, με επικέντρωση στα μείζονα. Και κυρίως η αντεπίθεση πρέπει να γίνει στο όνομα όλης της δημοκρατικής παράταξης. Κι αυτό θα γίνει αν σπάσει το αντιΣΥΡΙΖΑ μέτωπο και ανοίξει ένας ουσιαστικός διάλογος και για το μέλλον αλλά και για το παρελθόν που τραυμάτισε την ευρύτερη δημοκρατική παράταξη.

Ο ΣΥΡΙΖΑ ήρθε στην εξουσία σε μια δύσκολη περίοδο, κολύμπησε σε αχαρτογράφητα νερά, έκανε πολλά σωστά και αρκετά λάθη. Όσο είναι υπερήφανος για τα πρώτα (που αποτελούν πλέον κοινή περιουσία όλης της παράταξης), άλλο τόσο πρέπει να κοιταχτεί στον καθρέφτη και να μιλήσει με ειλικρίνεια και αυτοκριτικά για τα δεύτερα. Και επαναλαμβάνω: χωρίς ένα ποσοστό λήθης δεν οικοδομούνται συμμαχίες. Κι αυτό αφορά άπαντες στον προοδευτικό πόλο.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11482&export=html