Το προπατορικό αμάρτημα της Νέας Δημοκρατίας

Γιώργος, Γιαννουλόπουλος

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2021-02-06


Δεν ξέρω αν έχετε την όρεξη και την ώρα να διαβάζετε τους μύδρους που εξαπολύουν ακατάπαυστα και εναντίον αλλήλων η κυβέρνηση και η αντιπολίτευση. Πιστεύω όμως ότι ακόμα και όσοι δεν μπαίνουν στον κόπο –μια στάση που επικροτώ ανεπιφύλακτα– θα έχουν αντιληφθεί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ δεν χάνει ευκαιρία να υπενθυμίζει ξανά και ξανά τη στάση της Νέας Δημοκρατίας στο Μακεδονικό. Θα μου πείτε η επικοινωνιακή πολιτική ακόμα και σήμερα στηρίζεται στο ρητό «επανάληψις μήτηρ μαθήσεως», συνοδευόμενη από την ελπίδα ότι ακόμα και τα ψέματα που διαψεύδονται όλο και κάτι αφήνουν πίσω τους. Στην προκειμένη περίπτωση όμως το βέλος του ΣΥΡΙΖΑ βρίσκει στόχο. Και μάλιστα το κέντρο του. Bullseye!

Ας πάρουμε τα πράγματα με τη σειρά. Η Νέα Δημοκρατία κατηγόρησε την τότε κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ ότι σκόπιμα δεν ενημέρωσε την αντιπολίτευση για τις διαπραγματεύσεις, ενώ η λύση ενός «εθνικού» προβλήματος που μας ταλαιπωρούσε επί δεκαετίες απαιτούσε μια πλατιά συζήτηση και συναίνεση. Θα έλεγα ότι έως εδώ μάλλον είχαν κάποιο δίκιο. Αλλά δεν περιορίστηκε σ’ αυτό. Γιατί, όπως όλοι θυμόμαστε, η Νέα Δημοκρατία απέρριψε σαφέστατα αυτό καθεαυτό το περιεχόμενο της Συμφωνίας των Πρεσπών, όχι μόνο τη διαδικασία ή τη μεθόδευση της κυβέρνησης ΣΙΡΙΖΑ αν θέλετε. Και μάλιστα καλώντας τον λαό σε πανελλαδικές ανά την επικράτεια συγκεντρώσεις, όπου ευτυχώς επικράτησε το «αραία, αραία, να φαινόμαστε καμιά σαρανταρέα». Κι όπως επίσης θυμόμαστε, έδωσε το σύνθημα να εμφανιστεί ξανά επί σκηνής ο γνωστός θίασος: οι ένστολοι Μακεδονομάχοι, οι Ελληναράδες, διάφοροι παπάδες και μερικοί εκτός ελέγχου απόστρατοι που άστραψαν και βρόντηξαν καταγγέλλοντας την εθνική προδοσία. Ο,τι χειρότερο έχει να επιδείξει η χώρα μας.

Με το πλεονέκτημα της εκ των υστέρων σοφίας όλα αυτά μας φαίνονται απόμακρα και γελοία. Η Νέα Δημοκρατία κέρδισε τις εκλογές και σύμφωνα με όλες τις εκτιμήσεις θα τις κέρδιζε έτσι κι αλλιώς, χωρίς τη βοήθεια των ανωτέρω. Επιπλέον, ως κυβέρνηση, όχι μόνο δεν προσπάθησε να καταγγείλει τη Συμφωνία των Πρεσπών αλλά έδειξε, εμμέσως πλην σαφώς, ότι απαλλαχθήκαμε επιτέλους από την επιδημία της εθνικιστικής παράκρουσης κι ότι τώρα μπορούμε να ζήσουμε με ειρήνη και προς αμοιβαίο όφελος με τους γείτονές μας, που το όνομα της χώρας τους περιέχει τη λέξη «Μακεδονία». Δεν θα ήταν υπερβολικό να πούμε ότι το πρόβλημα λύθηκε οριστικά.

Με αυτή την έννοια θα ξεχαστεί ο καβγάς. Οπως ξεχάστηκαν και πολλά άλλα που μας δίχασαν στο παρελθόν. Υπάρχει όμως ένα στοιχείο της όλης υπόθεσης που παραμένει ενεργό και επίκαιρο. Είναι το εξής: η στάση της Νέας Δημοκρατίας στο Μακεδονικό έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την εικόνα που η ίδια φιλοτεχνεί για τον εαυτό της. Αν έχω καταλάβει καλά, η ηγετική ομάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη θέλει να μας πείσει ότι, σε αντίθεση με τον ΣΥΡΙΖΑ που του καταλογίζει εμμονή σε παρωχημένα ιδεολογικά στερεότυπα και ταυτόχρονα ανικανότητα να αντιμετωπίσει συγκεκριμένα προβλήματα, αυτοί, ορθολογικά και αποτελεσματικά, θα ασχοληθούν με τα κακώς κείμενα και θα δώσουν λύσεις.

Η ειρωνική διάσταση του θέματος είναι προφανής. Για να μπορέσει η Νέα Δημοκρατία να κερδίσει τις εκλογές και να εκσυγχρονίσει την πολύπαθη χώρα μας, δεν δίστασε να αναστήσει τα πιο ανορθολογικά φαντάσματα του παρελθόντος. Κι επειδή έχω την εντύπωση ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης, όπως και ο εκλιπών πατέρας του εξάλλου, θα ήθελε μια λύση του Μακεδονικού σαν αυτή που δόθηκε, οδηγούμαι μοιραία στο συμπέρασμα ότι συνειδητά και κυνικά επέλεξε να πει κάτι που δεν πίστευε για να το εισπράξει εκλογικά.

Δεν είμαι σίγουρος ποια διδάγματα μπορούμε να αντλήσουμε αν η παραπάνω ανάγνωση ευσταθεί. Το πρώτο που μου έρχεται στον νου είναι ότι η αλαζονεία και η αίσθηση ανωτερότητας που πολλοί καταλογίζουν στην κυβέρνηση θα πρέπει κάπως να μαζευτεί γιατί δεν σε παίρνει να ασχολείσαι μόνο με τα άπλυτα των άλλων ενώ κρύβεις τα δικά σου. Επίσης, όποιος απορρίπτει το επιχείρημα πολλών αριστερών «το κάνουμε για καλό σκοπό» γιατί να το αποδεχθεί όταν το επικαλείται η Νέα Δημοκρατία; Αν θεωρούμε υπεκφυγή τη δήλωση του Αλέξη Τσίπρα «Είχαμε αυταπάτες», τι να πούμε για τη στάση του Κυριάκου Μητσοτάκη που έμπρακτα καλωσορίζει τη Συμφωνία των Πρεσπών, εναντίον της οποίας θέλησε να ξεσηκώσει τον λαό; Αν αυτό δεν είναι κωλοτούμπα, τι είναι;

Ιδού λοιπόν το δίλημμα που θέτει ο δικομματισμός: να διαλέξουμε ανάμεσα στους μεν που έφαγαν τα μούτρα τους επιδιώκοντας κάτι που θεωρούσαν σωστό, επειδή δεν είχαν το μυαλό να καταλάβουν τι γινόταν γύρω τους, και τους δε που πέτυχαν τον στόχο τους μικροπολιτικά ψευδόμενοι.


Εκτύπωση στις: 2024-03-28
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11549&export=word