Το νέο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία

Γιώργος, Σταθάκης

Τα Νέα, 2021-02-06

Η παγκόσμια οικονομία βρέθηκε στη δίνη δύο διαδοχικών κρίσεων. Της κρίσης του 2008 και της υγειονομικής και οικονομικής κρίσης της πανδημίας. Ενδιάμεσα κλιμακώθηκε η κλιματική κρίση, οδηγώντας στη μεγαλύτερη διεθνή συμφωνία για το κλίμα, τη Συμφωνία του Παρισιού, με την Ευρώπη να δεσμεύεται στη συνέχεια για την «πράσινη μετάβαση». Η περίοδος οικονομικής ανόδου πριν από το 2008 (στάσιμοι μισθοί, αποδυνάμωση κοινωνικού κράτους) και οι πολιτικές διαχείρισης της κρίσης (οι πολιτικές λιτότητας και η διάσωση των τραπεζών με δημόσιο χρήμα) ανέδειξαν ως μείζον πολιτικό διακύβευμα της εποχής τις ανισότητες, τη διεύρυνση των οικονομικών και κοινωνικών ανισοτήτων. Τέλος, η ίδια η δημοκρατία βρέθηκε στη δίνη της ανάδειξης αυταρχικών δεξιών ηγετών με δραματικές συνέπειες για τα κατοχυρωμένα δικαιώματα και τις δημοκρατικές δομές.

Η Ελλάδα βρέθηκε στη δίνη αυτών των εξελίξεων βιώνοντας τη μεγαλύτερη κρίση και οικονομική συρρίκνωση στην ιστορία της. Το πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία τοποθετείται στρατηγικά στις τέσσερεις μεγάλες προκλήσεις της εποχής. Την κλιματική κρίση, την ανάπτυξη και διεθνή αναβάθμιση της ελληνικής οικονομίας, τη μείωση των ανισοτήτων και την ενίσχυση των δικαιωμάτων-δημοκρατίας.

Η πράσινη μετάβαση σε μία οικονομία μηδενικών ρύπων το 2050, αφορά το καθολικό «πρασίνισμα» της βιομηχανίας, της γεωργίας, της κατοικίας και των μεταφορών. Η μετάβαση αυτή είναι μία ευκαιρία για την ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας και την αξιοποίηση των συγκριτικών πλεονεκτημάτων της. Πρώτα απʼ όλα του ανθρώπινου και επιστημονικού δυναμικού, τις προοπτικές της γεωργίας για ποιοτικά προϊόντα υψηλής προστιθέμενης αξίας, την επιλεκτική επαναβιομηχάνιση και την ανάδειξη του πόλου της τεχνολογίας-καινοτομίας. Σε συνδυασμό με την 4η βιομηχανική επανάσταση ανοίγει σημαντικές προοπτικές για την αξιοποίηση της πράσινης μετάβασης για την παραγωγική ανασυγκρότηση.

Η πράσινη μετάβαση πρέπει να αποτρέψει δύο φαινόμενα. Τον κοινωνικό αποκλεισμό και τη μετάβαση στις Ανανεώσιμες Πηγές Ενέργειας, αποκλειστικά μέσω των αγορών. Στο πρόγραμμα του ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία προτείνεται το 50% της ανάπτυξης των ΑΠΕ να δοθεί στα ίδια τα νοικοκυριά, σε ενεργειακές κοινότητες και σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις. Ταυτόχρονα δήμοι και άλλοι θεσμοί μπορούν να στηρίξουν τις ανάγκες των ευάλωτων νοικοκυριών.

Η δεύτερη πρόκληση των ανισοτήτων επιβάλλει αλλαγές σε τρία μέτωπα. Δίκαιο φορολογικό σύστημα, μεταρρυθμίσεις δηλαδή που θα αποκαθιστούν την συγκέντρωση φόρων με βάση το πραγματικό εισόδημα κάθε νοικοκυριού και επιχείρησης, και τη σταδιακή κατάργηση των έκτακτων φόρων της μνημονιακής περιόδου και τη μείωση της έμμεσης φορολογίας (ΦΠΑ κ.λπ.) ειδικά σε αγαθά και υπηρεσίες μαζικής κατανάλωσης. Δεύτερον, επιβάλλει την ενίσχυση των εργασιακών δικαιωμάτων με την αποκατάσταση των συλλογικών διαπραγματεύσεων, την αύξηση του κατώτατου μισθού και την πιλοτική εφαρμογή του 35ώρου. Τρίτον, την ενίσχυση του κοινωνικού κράτους, πρώτα απʼ όλα του δημόσιου συστήματος υγείας, του αναδιανεμητικού συνταξιοδοτικού συστήματος και της κοινωνικής πρόνοιας.

Τα θέματα της δημοκρατίας και των δικαιωμάτων αφορούν αλλαγές που καλύπτουν ευρεία θεματική αλλαγών που χρειάζεται η ελληνική κοινωνία. Η σχέση Κράτους και Εκκλησίας, ο πλουραλισμός στα μέσα ενημέρωσης, η αποκέντρωση σε αυτοδιοικητικούς θεσμούς, η επιτάχυνση της δικαιοσύνης, η ανάδειξη του πολιτισμού και της δημιουργίας, τα δικαιώματα που αφορούν το φύλο, ο εκδημοκρατισμός των σωμάτων ασφαλείας, το προσφυγικό και μεταναστευτικό ζήτημα, επιβάλλουν αλλαγές που να εναρμονίζουν τη χώρα με τα ευρωπαϊκά δεδομένα και να δημιουργούν τις προϋποθέσεις δικαιότερης και πιο ισότιμης κοινωνίας.

Η ανάπτυξη της ελληνικής οικονομίας θα είναι βιώσιμη εάν συνδυαστεί με δικαιότερη κατανομή του εισοδήματος, με έναν διευρυμένο ρόλο του κράτους, με μια ενίσχυση των συμμετοχικών θεσμών, των δικαιωμάτων, και της ίδιας της λειτουργίας των δημοκρατικών θεσμών.

Τέλος, πρέπει να αντιμετωπιστούν τα κατάλοιπα της μνημονιακής περιόδου. Το ιδιωτικό και το δημόσιο χρέος και οι μακροχρόνιες δεσμεύσεις σε πλεονάσματα. Η αντιμετώπιση αυτής της κρίσης στην Ευρώπη κατέδειξε την αλλαγή σελίδας. Χρησιμοποιήθηκαν επεκτατικές δημοσιονομικές και νομισματικές πολιτικές, το νέο Ταμείο Ανάκαμψης προέκυψε από αμοιβαιοποίηση χρέους και το Σύμφωνο Σταθερότητας «πάγωσε». Την επαύριον της κρίσης επιβάλλεται να εγκαταλειφθούν οι πολιτικές λιτότητας του παρελθόντος. Η Ευρώπη χρειάζεται ένα νέο σύμφωνο που θα δίνει προτεραιότητα στη σύγκλιση των οικονομιών, την ανάπτυξη, και την απασχόληση. Αυτό επιβάλλει πλήρη αλλαγή πορείας στη διαχείριση του δημόσιου και ιδιωτικού χρέους για την Ευρώπη και ένα νέο πλαίσιο συμφωνίας για την Ελλάδα.

Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11553