Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Τι επιμελώς αποκρύπτουν για την πενταμερή διάσκεψη

Νίκος, Μπίστης

iEidiseis, 2021-04-27


Ο Γκουτέρες απορρίπτει λύση δύο κρατών – που είναι τόσο νέα όσο οι διχοτομικές προτάσεις του Ραούφ Ντενκτάς- και θεωρεί ότι η πολιτική ισότητα υλοποιείται μόνο με τα συμφωνηθέντα στο παρελθόν και αποτυπώνονται κυρίως στην εκ περιτροπής Προεδρία και τις μεικτές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Όλα τα άλλα είναι λόγια για να μην υπάρξει λύση.

Συνέρχεται σήμερα στην Γενεύη υπό την αιγίδα του ΓΓ του ΟΗΕ η άτυπη πενταμερής διάσκεψη για το Κυπριακό. Εδώ και ημέρες η ελληνική κοινή γνώμη – ή καλύτερα κείνο το τμήμα της που ακόμα ενδιαφέρεται για το Κυπριακό – προετοιμάζεται για το επικείμενο ναυάγιο. Για το οποίο ναυάγιο την αποκλειστική ευθύνη κατά τα ειωθότα θα έχουν η Τουρκία και η Τουρκοκυπριακή πλευρά οι οποίες προσέρχονται στην διάσκεψη με την εκτός πλαισίου των αποφάσεων του ΟΗΕ θέση για «λύση δύο κρατών» ενώ εμείς , όπως ισχυρίστηκε ο ΥΠΕΞ της Κύπρου Νίκος Χριστοδουλίδης στην συνέντευξη του στην Κυριακάτικη Καθημερινή «πάντα μιλάμε για διζωνική δικοινοτική ομοσπονδία(ΔΔΟ)».

Ακόμα και αν παραβλέψουμε το γεγονός ότι ο Νίκος Αναστασιάδης – σύμφωνα με όσα λένε ο Τσαβούσογλου και ο Αρχιεπίσκοπος Χρυσόστομος και τα οποία αποτελούν κοινό μυστικό στους ασχολούμενους με το Κυπριακό- συζητούσε με τον Τούρκο ΥΠΕΞ για λύση δυο κρατών ή μια μορφή συνομοσπονδίας, ο ΓΓ του ΟΗΕ μάλλον δεν θα παραβλέψει την στάση του στο Κραν Μοντανά (30/62017) και αμέσως μετά. Δεν αρκεί δηλαδή πλέον «να μιλάει για ΔΔΟ» γιατί όταν έπρεπε να υλοποιήσει την μόνη εφικτή και συμπυκνωμένη στα 6 σημεία του πλαισίου Γκουτέρες ομοσπονδιακή λύση στο Κραν Μοντανά τράπηκε σε φυγή.

Επίσης δεν έχει λόγο ο ΓΓ του ΟΗΕ να λησμονήσει ότι αργότερα , στις 2/5/2018, ο Νίκος Αναστασιάδης απέρριψε την δημόσια έκκληση του τότε ηγέτη των Τουρκοκυπρίων Μουσταφά Ακιντζί να συνυπογράψει τα 6 σημεία του πλαισίου Γκουτέρες «ως στρατηγική συμφωνία». (τα εγκώμια του Γκουτέρες προς τον Ακιντζί όταν ο τελευταίος, ηττημένος από τον εθνικιστή Τατάρ αποχωρούσε από την ηγεσία των Τουρκοκυπρίων, εμμέσως πλην σαφώς επιβεβαιώνουν τα παραπάνω.) Δεν είναι λοιπόν αληθές ότι « εμείς πάντα μιλάμε για ΔΔΟ». Και σε κάθε περίπτωση και όταν υποχρεώνεται ,όπως τώρα, η ελληνοκυπριακή πλευρά να ομιλεί δεν το εννοεί. Γιατί ακόμα και σήμερα αρνείται να συνομολογήσει πρακτικά την πεμπτουσία της Ομοσπονδιακής λύσης που είναι η πολιτική ισότητα των δύο κοινοτήτων. Χωρίς αυτήν όπως τόνισε σε πρόσφατη συνέντευξη του ο Ακιντζί «δεν υπάρχει Ομοσπονδία και δεν είναι αποδεκτή λύση από κανένα Τ/Κ ηγέτη, ούτε από εμένα τον ίδιο».

Ο ΓΓ του ΟΗΕ, λοιπόν, δεν θα ξεκινήσει την διερεύνηση «για το αν υπάρχει κοινό έδαφος» από το μηδέν αλλά από το σημείο που είχαν φτάσει οι συζητήσεις στο Κραν Μοντανά. Εκεί και επί του συγκεκριμένου θα πιεστούν και οι δύο πλευρές. Θα επαναφέρει , ζητώντας απαντήσεις ως προς την ισχύ των δεσμεύσεων, την συζήτηση στα συμφωνημένα στις διαπραγματεύσεις Χριστόφια Ταλάτ και Ακιντζί Αναστασιάδη.

Θα επιμείνει να πάρει απαντήσεις για το θέμα της εκ περιτροπής Προεδρίας και την μία ψήφο Τουρκοκύπριου Υπουργού στο Υπουργικό Συμβούλιο. Δηλαδή στην απόφαση του ενδεκαμελούς Υπουργικού Συμβουλίου να υπάρχει τουλάχιστον μια ψήφος από τις τέσσερις των Τουρκοκυπρίων Υπουργών. Η άλλη πλευρά – ουσιαστικά ο Τσαβούσογλου γιατί ο Τατάρ δεν είναι Ακιντζί και ήδη αποδέχεται ότι η Τουρκιά θα έχει τον πρώτο λόγο- θα πρέπει να δεσμευτεί για άλλες κρίσιμες πτυχές του πλαισίου Γκουτέρες όπως η ασφάλεια , οι εγγυήσεις και το εδαφικό. Και οι δύο πλευρές είναι έτοιμες για το blamegame.

OΤσαβούσογλου και ο Τατάρ θα προτείνουν «ως τροφή για σκέψη» λύση «δύο κρατών με κυριαρχική ισότητα» και θα ζητήσουν να εξηγήσει σαφώς ο Νίκος Αναστασιάδης τι σημαίνει « πολιτική ισότητα με αποτελεσματική συμμετοχή των Τουρκοκυπρίων στη λήψη αποφάσεων». Ο Γκουτέρες απορρίπτει λύση δύο κρατών – που είναι τόσο νέα όσο οι διχοτομικές προτάσεις του Ραούφ Ντενκτάς- και θεωρεί ότι η πολιτική ισότητα υλοποιείται μόνο με τα συμφωνηθέντα στο παρελθόν και αποτυπώνονται κυρίως στην εκ περιτροπής Προεδρία και τις μεικτές αποφάσεις του Υπουργικού Συμβουλίου. Όλα τα άλλα είναι λόγια για να μην υπάρξει λύση.

Αν διαπιστώσει ότι δεν υπάρχει κοινό έδαφος αλλά παρελκυστικές πρακτικές είναι πολύ πιθανό μετά την έκθεση στο Συμβούλιο Ασφαλείας να καταθέσει την εντολή του. Αλλά ακόμα και αν δεν συμβεί αυτό είναι απολύτως βέβαιο ότι δεν υπάρχει περίπτωση ανάληψης νέας πρωτοβουλίας στο μέλλον. Θα επιχαίρουν έτσι όσοι ομολογημένα στην Τουρκοκυπριακή πλευρά και ανομολόγητα στην ελληνοκυπριακή θέλουν λύση δύο κρατών γιατί «δεν μπορούμε να μοιράσουμε την εξουσία» ή επειδή «δεν θέλω να μετατρέψω ολόκληρη την Κύπρο σε επαρχία της Τουρκίας» όπως δήλωσε ο Νίκος Αναστασιάδης ζηλώσας την δόξαν του Τάσου Παπαδόπουλου. Και οι μεν Τουρκοκύπριοι εθνικιστές είναι λογικό να πανηγυρίσουν για την οριστική πρόσδεση τους με την Τουρκία οι Ελληνοκύπριοι όμως είναι περίεργο να αισθάνονται ασφαλείς με οριστικά σύνορα με την Τουρκία.

Στα 47 χρόνια από το πραξικόπημα της χούντας και την τουρκική εισβολή και κατοχή η ελληνοκυπριακή πλευρά έκανε ότι μπορούσε για να αποφύγει την μόνη εφικτή λύση που θα ενοποιούσε το νησί. Δέσμη Ιδεών Γκάλι, Σχέδιο Ανάν, ΚρανΜοντανά οι πιο χαρακτηριστικές περιπτώσεις όπου χάθηκε η ευκαιρία. Ίσως ήρθε η ώρα να πέσει η αυλαία. Κανένα δεν μπορείς να σώσεις με το ζόρι.

Εκτύπωση στις: 2024-03-29
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11741