Αρχική | Εκτύπωσε ή Αποθήκευσε ως PDF | Αποθήκευσε ως WORD | Αποθήκευσε ως HTML

Δεύτερο διπλό «όχι»;

Γιώργος, Καπόπουλος

Η Εφημερίδα των Συντακτών, 2021-06-22


Το 2017, ο Μακρόν εξέφρασε ένα διπλό «όχι» του γαλλικού λαού:

● Οχι στη Λεπέν και το ακροδεξιό Εθνικό Μέτωπο.

● Οχι στη Δεξιά του Σαρκοζί και στην Αριστερά του Ολάντ.

Με όλες τις επιφυλάξεις που επιβάλλει το πρωτοφανές στα πολιτικά χρονικά της Γαλλίας ποσοστό αποχής, ο προχθεσινός πρώτος γύρος των περιφερειακών και νομαρχιακών εκλογών νομιμοποιεί το ερώτημα αν βρισκόμαστε μπροστά σε μια δυναμική ενός νέου διπλού ταυτόχρονου «όχι».

Ενα διπλό «όχι» στον Μακρόν και στη Λεπέν, ένα δίδυμο που αλληλονομιμοποιείται και αλληλοτροφοδοτείται εδώ και μια πενταετία.

ʼΗ εγώ ή η Λεπέν, ήταν για τον Μακρόν το σύνθημα μιας ευρύτατης συσπείρωσης που έμοιαζε να υπερβαίνει, αν όχι να τερματίζει τον ιστορικό διπολισμό Δεξιάς και Αριστεράς.

Πέντε χρόνια μετά τη νίκη Μακρόν, το 2017, διαπιστώνονται, πρώτον, η αντοχή των ιστορικών παρατάξεων της Δεξιάς και της Αριστεράς και, δεύτερον, η αδυναμία σταθεροποίησης του μακρονισμού ως πολιτικής παράταξης σε τοπικό, περιφερειακό και εθνικό επίπεδο.

Ετσι, η προεδρική εκλογή της άνοιξης του 2022 δεν μπορεί πλέον σε καμία περίπτωση να προσεγγίζεται ως δεδομένη επανάληψη της προεκλογικής αντιπαράθεσης της άνοιξης του 2017.

Με τα σημερινά δεδομένα, είναι εξίσου πιθανή μια μονομαχία Μακρόν - Λεπέν στον δεύτερο γύρο όσο και μια μονομαχία της επικεφαλής του ακροδεξιού Εθνικού Συναγερμού με υποψήφιο της Κεντροδεξιάς των Ρεπουμπλικανών.

Τηρουμένων των αναλογιών, ο Μακρόν κινδυνεύει να έχει την τύχη του Ρέντζι, ο οποίος έθετε συνεχώς το δίλημμα «ή εγώ ή οι Μπέπε Γκρίλο και Σαλβίνι», μια στρατηγική που ναυάγησε στο δημοψήφισμα που διεξήχθη στα τέλη του 2016.

Τούτων λεχθέντων, η φθορά της συνταγής Μακρόν ή Λεπέν δεν αρκεί για την παλινόρθωση του διπολισμού Δεξιάς και Αριστεράς στην πολιτική σκηνή της Γαλλίας.

Η απαξίωση του προ του 2017 πολιτικού σκηνικού ήταν η κορύφωση τεσσάρων σχεδόν δεκαετιών εναλλαγής στην εξουσία Δεξιάς και Αριστεράς χωρίς διακριτή συνταγή κυβερνητικής διαχείρισης από τον Μιτεράν και τον Σιράκ μέχρι τον Σαρκοζί και τον Ολάντ…

Η κρίση στη Γαλλία βαθαίνει με ένα διαρκώς αυξανόμενο ποσοστό πολιτών να πιστεύει ότι δεν αντιπροσωπεύεται στο πολιτικό σύστημα της χώρας.

Σε καμία περίπτωση οι προχθεσινές εκλογές δεν διαμηνύουν δυναμική επιστροφής στην προ του 2017 «κανονικότητα».


Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11893