Άντε πάλι...
«Δεν έχουν σημασία οι όροι, σημασία έχει ο σεβασμός στον άνθρωπο. Θα μπορούσε αυτό που έγινε στην Φολέγανδρο να αφορούσε ομόφυλο ζευγάρι». (από δημοσιογραφική εκπομπή σε ειδησεογραφικό ραδιοσταθμό).
Ναι. Θα μπορούσε. Αλλά δεν ήταν ομόφυλο ζευγάρι. Αυτό που έγινε στην Φολέγανδρο ήταν γυναικοκτονία. Δηλαδή, η Γαρυφαλιά δολοφονήθηκε επειδή ήταν γυναίκα και ως γυναίκα δεν είχε κανένα δικαίωμα, σύμφωνα με την κυρίαρχη πατριαρχική αντίληψη, να «χαλάσει τη φάση» του συντρόφου της.
Επίσης, οι όροι έχουν απόλυτη σημασία. Καταρχήν για λόγους απόδοσης δικαιοσύνης. Ελπίζω να μην χρειαστεί να εξηγήσω την ποινική διαφορά μεταξύ ενός ρατσιστικού εγκλήματος και ενός δυστυχήματος.
Αλλά υπάρχει και η ουσιαστική πλευρά. Το περιεχόμενο των όρων. Αν ένας άνθρωπος δολοφονείται λόγω του χρώματος του δέρματός του, του φύλου του, της σεξουαλικής επιλογής του, της θρησκείας του, ή των αντιλήψεών του, και δεν προσδιορίζεται η φύση αυτής της δολοφονίας, τότε κουκουλώνονται ο ρατσισμός και οι διακρίσεις ή - ακόμη χειρότερα - «αθωώνονται», έχοντας ξεπλυθεί στο τσουβάλιασμά τους στον υπόλοιπο «χυλό» του κοινού ποινικού δικαίου. Διότι, αν μια τέτοια δολοφονία δεν καταγραφεί ως ρατσιστική, αίφνης «εξαφανίζεται», από τη συνείδηση και ο ρατσισμός ως συστημικό αποτέλεσμα και καθημερινό πρόβλημα της ταξικής κοινωνίας. Έτσι, αν υπάρχουν μόνο εγκλήματα «πάθους», η κακοποίηση και ο σεξισμός θα ισχυροποιούν την κοινωνική ηγεμονία τους. Άλλωστε «υπάρχει» μόνο ό,τι λένε τα ΜΜΕ, έτσι δεν είναι;
Τι είναι λοιπόν αυτό που κινεί τον πονηρούτσικο, καλυμμένο ακόμη και με τον μανδύα της τρέχουσας, αστικής κορεκτίλας της «ανοχής στην διαφορετικότητα» - εννοώ αυτής που «φρίττει» με τις γυναικοκτονίες την ίδια στιγμή που χειροκροτεί το τσάκισμα του 8ωρου και κλείνει τα μάτια στο ότι μια μητέρα θα αναγκάζεται να δουλεύει 10 και 12 ώρες τζάμπα - συστημικό δημοσιογραφικό λόγο, σε τέτοιες ρητορικές «ακροβασίες»;
Μα ακριβώς η έμμεση - και γι’ αυτό πιο επικίνδυνη - εννοιολογική, ιδεολογική «αποψίλωση» της γυναικοκτονίας, από τα ρατσιστικά, δηλαδή βαθιά συστημικά, χαρακτηριστικά της. Μια «αποψίλωση» που ξεκινά από την περίτεχνη γλώσσα των κυρίαρχων ΜΜΕ και φτάνει στο «ποιος ξέρει τι του έκανε κι αυτή» στους καφενέδες απάσης της επικράτειας.
Εκτύπωση στις: 2024-04-25
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11977