Εμβολιασμοί χωρίς διχασμό της κοινωνίας

Μαριλίζα, Ξενογιαννακοπούλου

Τα Νέα, 2021-07-24

Σε αυτήν την πρωτοφανή δοκιμασία της πανδημίας, το εμβόλιο είναι δημόσιο αγαθό και το βασικό όπλο για τη ριζική αντιμετώπισή της. Ο καθολικός εμβολιασμός είναι ταυτόχρονα πράξη ατομικής προστασίας, κοινωνικής ευθύνης και αλληλεγγύης. Η υγειονομική στρατηγική όμως κατά της Covid-19 προφανώς δεν εξαντλείται στα εμβόλια. Απαιτείται επιδημιολογική επιτήρηση στην κοινότητα, υγειονομικά μέτρα στους χώρους εργασίας, στις κλειστές δομές, στα σχολεία, στα μέσα μαζικής μεταφοράς, εκτεταμένα διαγνωστικά τεστ και, κυρίως, ενίσχυση του ΕΣΥ.

Ενώ βρισκόμαστε μπροστά σε νέα έξαρση της πανδημίας και στη ραγδαία εξάπλωση των μεταλλάξεων του Covid-19, προκαλεί εύλογη ανησυχία το χαμηλό ποσοστό του εμβολιασμού, που απέχει πολύ από τη διασφάλιση του τείχους ανοσίας. Οι λόγοι είναι πολλοί, παραπληροφόρηση, φόβος, λανθασμένοι χειρισμοί σε ευρωπαϊκό επίπεδο, καθώς και οι συνεχείς κυβερνητικές παλινωδίες και αστοχίες. Το ερώτημα που τίθεται είναι με ποιον τρόπο μπορεί να ενθαρρυνθεί ο κόσμος να εμβολιαστεί. Το μεγαλύτερο μέρος του κόσμου που διστάζει δεν είναι αρνητές και οπαδοί συνωμοσιολογικών θεωριών. Χρειάζεται σοβαρή ενημέρωση και όχι κατηγορίες, απειλές και τιμωρητικές λογικές.

Η κυβέρνηση προχώρησε σε μέτρα που δημιουργούν διακρίσεις και διχασμό στην κοινωνία και κινδυνεύουν να αποδειχθούν ατελέσφορα. Αγνοώντας την εισήγηση της Εθνικής Επιτροπής Βιοηθικής για «κλιμακούμενες πρωτοβουλίες της Πολιτείας» και δράσεις στοχευμένης ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης με στόχο τον εκούσιο εμβολιασμό των πολιτών, κατέθεσε τροπολογία που θεσπίζει στην αρχική της διατύπωση την υποχρεωτικότητα του εμβολιασμού για το προσωπικό των δημόσιων και ιδιωτικών δομών υγείας και των μονάδων φροντίδας ηλικιωμένων ή ατόμων με αναπηρία, χωρίς όμως προστασία των εργασιακών δικαιωμάτων. Αντίθετα, προβλέπει την αναστολή καθηκόντων και τη μη καταβολή αποδοχών στο ανεμβολίαστο προσωπικό του δημόσιου και του ιδιωτικού τομέα. Στην πράξη αυτό σημαίνει απολύσεις εργαζομένων στον ιδιωτικό τομέα. Στον δημόσιο τομέα, το κράτος ως εργοδότης δεν μπορεί να στερήσει τον μισθό των δημοσίων υπαλλήλων (μονίμων ή συμβασιούχων) και να τους δημιουργήσει σοβαρό βιοποριστικό πρόβλημα.

Ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία έχει δηλώσει από καιρό ότι είναι αποδεκτό να οριστούν συγκεκριμένες υπηρεσίες (νοσηλεία ασθενών, φροντίδα ηλικιωμένων ή ευπαθών ομάδων) που πρέπει να εκτελούνται αποκλειστικά από εμβολιασμένο προσωπικό, προβλέποντας ταυτόχρονα ισχυρές δικλίδες ασφαλείας για την εργασία και το εισόδημα του προσωπικού και την αξιοποίηση των ανεμβολίαστων εργαζομένων σε άλλα καθήκοντα.

Δυστυχώς, η κυβέρνηση της ΝΔ επιβεβαίωσε με τον χειρότερο τρόπο τις αντιρρήσεις που εκφράσαμε ως προς τη διατύπωση της τροπολογίας και απέδειξε έλλειψη σεβασμού στο Κοινοβούλιο. Χωρίς προηγούμενο διάλογο, εντελώς αιφνιδιαστικά, με «νομοτεχνική βελτίωση» προέβλεψε τη δυνατότητα επέκτασης του υποχρεωτικού εμβολιασμού και σε άλλες κατηγορίες εργαζομένων, με κοινή υπουργική απόφαση. Αποκαλύφθηκε έτσι ότι στόχος της κυβέρνησης είναι η γενίκευση της υποχρεωτικότητας του εμβολιασμού, σε αντίθεση με την εισήγηση της Επιτροπής Βιοηθικής. Η αναγκαία όμως σήμερα ενίσχυση του εμβολιασμού δεν θα επιτευχθεί με την αύξηση της κοινωνικής ανασφάλειας και τον διχασμό της κοινωνίας, αλλά με σοβαρή επιστημονική ενημέρωση, θετική κινητοποίηση των κοινωνικών φορέων και ενίσχυση της κοινωνικής εμπιστοσύνης.

Εκτύπωση στις: 2024-04-19
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=11982