Ασταθές και επικίνδυνο το Ιράκ
Κάκη, Μπαλλή
Κυριακάτικη Αυγή, 2006-06-25
Μόνιμος κάτοικος Βαγδάτης έχει γίνει ο βίαιος θάνατος. Όχι μόνο Βαγδάτης, αλλά και Βασόρας και Τικρίτ και όποιας άλλης ιρακινής πόλης θυμηθούμε το όνομα. Κανείς δεν κρατάει πια λογαριασμό για τους νεκρούς Ιρακινούς άμαχους, αστυνομικούς και στρατιώτες –εκτός από τους φίλους και τους συγγενείς τους- και κανείς δεν αγωνιά καθημερινά για τη μοίρα των όλο και περισσότερων ομήρων, Ιρακινών εργατών, Ρώσων διπλωματών, Αμερικανών στρατιωτών, εκτός από τις οικογένειές τους. Το Ιράκ σπάνια "καταφέρνει" πια να φτάσει στα δελτία ειδήσεων ακόμα και των σοβαρών καναλιών, εκτός αν γίνει το θαύμα και περάσει μια μέρα χωρίς βόμβες, επιθέσεις αυτοκτονίας και θανάτους. Μια τέτοια μέρα θα ήταν πράγματι είδηση.
Αυτή την εβδομάδα η βρετανική εφημερίδα Independent δημοσίευσε ένα εμπιστευτικό σημείωμα του πρέσβη των ΗΠΑ στη Βαγδάτη Ζαλμάι Χαλιζάντ προς την προϊσταμένη του Κοντολίζα Ράις. Το σημείωμα αυτό αν και ασχολούνταν με την καθημερινότητα των υπαλλήλων της πρεσβείας –τίτλος του ήταν "Στιγμιότυπα από το γραφείο"- ήταν αποκαλυπτικό για την απελπισία που αρχίζει να κυριεύει τους φιλόδοξους "ελευθερωτές" του Ιράκ. Τρία χρόνια μετά τη νίκη τους παραμένουν ως δυνάμεις κατοχής σε μια χώρα ασταθή και επικίνδυνη για τους κατοίκους της, σε μια χώρα που λίγο απέχει από το ξέσπασμα ενός γενικευμένου εμφυλίου, σε μια χώρα που δύσκολα μπορεί να ονειρευτεί ένα ειρηνικό αύριο.
Γράφει, λοιπόν, στο σημείωμά του ο Χαλιζάντ ότι οι περισσότεροι Ιρακινοί υπάλληλοι της πρεσβείας αποκρύπτουν ακόμα κι από τις οικογένειές τους την ταυτότητα του εργοδότη τους. Τα μεγαλύτερα προβλήματα αντιμετωπίζουν οι γυναίκες. Μια δακτυλογράφος της πρεσβείας άρχισε αίφνης να εμφανίζεται τυλιγμένη από την κορυφή ως τα νύχια με Αμπάγια –η μπούργκα τύπου Σαουδικής Αραβίας- καθώς την απειλούσαν ότι θα την σκοτώσουν εάν ξαναεμφανιζόταν ακάλυπτη, ενώ και ο ταξιτζής που τη μετέφερε από το σπίτι της στην "πράσινη ζώνη" έβαζε όρο να έχει καλυμμένο το πρόσωπό της. Αλλά και στα ιρακινά υπουργεία υποχρεώνουν πια τις γυναίκες να εμφανίζονται καλυμμένες στη δουλειά. Ποιος τις πιέζει; Εδώ το σημείωμα του Χαλιζάντ είναι ασαφές: ενίοτε οι γυναίκες της γειτονιάς τους, ενίοτε οι άνδρες συνάδελφοι, άλλοτε σουνίτες κι άλλοτε σιίτες.
Πρόβλημα εξωτερικής εμφάνισης έχουν και οι άνδρες υπάλληλοι της πρεσβείας. Κάποιοι δέχτηκαν επίθεση επειδή φορούσαν τζιν.
Ο Χαλιζάντ εκμυστηρεύεται στην υπουργό Εξωτερικών ότι, παρά την τεράστια ανεργία και τους ικανοποιητικούς μισθούς που δίνει η πρεσβεία του, οι ντόπιοι υπάλληλοι δεν θέλουν με τίποτε να φαίνεται ότι δουλεύουν εκεί. Ζητούν να τους δοθούν δημοσιογραφικές ταυτότητες για να περνούν τα μπλόκα προς την "πράσινη ζώνη". Γιατί; Επειδή οι Ιρακινοί φαντάροι στα φυλάκια μόλις δουν την εργασιακή τους ταυτότητα φωνάζουν περιφρονητικά "πρεσβεία" κι αν τύχει να περνάει ο λάθος άνθρωπος υπογράφουν έτσι τη θανατική καταδίκη των πουλημένων στις ΗΠΑ υπαλλήλων.
Ο λόγος για την αναμετάδοση του σημειώματος του Χαλιζάντ δεν είναι να λυπηθεί κανείς τους υπαλλήλους της αμερικανικής πρεσβείας. Αλλά αν ακόμα κι αυτοί, οι "προστατευμένοι" -κλητήρες, γραμματείς, καθαρίστριες- βρίσκονται συνεχώς σε κίνδυνο, τι να πουν οι κοινοί θνητοί;
Στατιστικά, βέβαια, η πιο επικίνδυνη δουλειά σήμερα στο Ιράκ είναι συνήγορος υπεράσπισης του Σαντάμ Χουσεϊν. Την εβδομάδα που πέρασε δολοφονήθηκε ο τρίτος κατά σειρά δικηγόρος του Ιρακινού δικτάτορα, ο Χαμίς Αλ Ομπέιντι, από "τρομοκράτες", όπως μετέδωσε η κρατική ιρακινή τηλεόραση. Ο συνάδελφός του, επικεφαλής της δικηγορικής ομάδας που υπερασπίζεται το Σαντάμ, Χαλίλ αλ Ντουλάιμι, ωστόσο, κατήγγειλε ότι άνδρες με στολές της αστυνομίας απήγαγαν τον Αλ Ομπέιντι μερικές ώρες πριν βρεθεί δολοφονημένος.
Απεργία πείνας του Σαντάμ με αίτημα την ασφάλεια των συνηγόρων του
Η αντίδραση των κατηγορούμενων –του Σαντάμ και άλλων 54 Ιρακινών αξιωματούχων- ήταν να κατέβουν σε απεργία πείνας, με αίτημα να εγγυηθεί το δικαστήριο την ασφάλεια των υπόλοιπων συνηγόρων τους.
Την ώρα που βράζει το καζάνι του Ιράκ, οι υπάλληλοι του Ντόναλντ Ράμσφελντ κάνουν ασκήσεις... αισιοδοξίας. Ο διοικητής των αμερικανικών δυνάμεων στο Ιράκ στρατηγός Τζορτζ Κέισι εξέφρασε προχθές την πεποίθηση στο Πεντάγωνο ότι ο στρατός θα μπορέσει να μειώσει τις δυνάμεις που διατηρεί στη χώρα αυτή μέχρι το τέλος του χρόνου. Ο Ράμσφελντ από την πλευρά του δήλωσε ότι ο Κέισι δεν υπέβαλε συγκεκριμένες προτάσεις για τον αριθμό των δυνάμεων που θα χρειαστεί να παραμείνουν στο Ιράκ, διότι θέλει προηγουμένως να έχει διαβουλεύσεις με την πολιτική ηγεσία στη Βαγδάτη. Τόση δημοκρατικότητα...
Πάντως, οι Αμερικανοί, αν και δεν το παραδέχονται, έχουν αντιληφθεί ότι έχουν εγκλωβισθεί στο Ιράκ. Και προσπαθούν να "πουλήσουν" τον εγκλωβισμό τους ως υπηρεσία προς την ανθρωπότητα. Έτσι ο αντιπρόεδρος των ΗΠΑ, Ντικ Τσέινι, προειδοποίησε ότι στην περίπτωση που οι Αμερικανοί στρατιώτες αποχωρήσουν εσπευσμένα από το Ιράκ θα εξαπλωθεί η τρομοκρατία στον κόσμο. Η αποχώρηση αυτή είναι "το χειρότερο πράγμα που θα μπορούσαμε να κάνουμε σε αυτό το στάδιο" υποστήριξε ο Τσέινι. "Στην πραγματικότητα, θα δημιουργούσαμε μια κατάσταση όπου θα μπορούσαν να νικήσουν οι οργανώσεις του τύπου της Αλ Κάιντα". Να υπενθυμίσουμε ότι με τα χίλια στραβά του το Ιράκ του Σαντάμ ουδέποτε ήταν άντρο εξαγωγής τρομοκρατίας πριν επέμβουν οι Αμερικανοί.
"Εάν φεύγαμε από το Ιράκ, αυτό θα ήταν καταστροφικό για τον παγκόσμιο πόλεμο κατά της τρομοκρατίας. Θα επηρέαζε όσα συμβαίνουν στο Αφγανιστάν, θα μας δυσκόλευε να πείσουμε τους Ιρανούς να εγκαταλείψουν τις πυρηνικές φιλοδοξίες τους, θα απειλούσε τη σταθερότητα καθεστώτων όπως αυτό του στρατηγού Περβέζ Μουσάραφ στο Πακιστάν και του βασιλιά Αμπντάλα στη Σαουδική Αραβία" πρόσθεσε ο Αμερικανός αντιπρόεδρος.
Οι δηλώσεις αυτές έγιναν λίγη ώρα μετά την απόρριψη από τη Γερουσία της πρότασης που είχε καταθέσει ο Δημοκρατικός, πρώην υποψήφιος για την προεδρία των ΗΠΑ, Τζον Κέρι, περί αποχώρησης των αμερικανικών στρατευμάτων από το Ιράκ την 1η Ιουλίου 2007.
Εκτύπωση στις: 2024-04-26
Από την ιστοσελίδα: Ανανεωτική
http://www.ananeotiki.gr/el/sx_PrintPage.php?tid=1234